Türkiye´de Kaynaştırma Eğitimi Üzerine Yapılan Yüksek Lisans ve Doktora Tezlerinin İçerik Analizi

Yıl 2019, Cilt: 27 Sayı: 1, 119 - 127, 15.01.2019

Engin Yılmaz

https://doi.org/10.24106/kefdergi.2402

Cited By: 4

Öz

Bu
çalışmanın amacı, Türkiye'de özel eğitimde kaynaştırma eğitimi ile ilgili
yapılmış yüksek lisans ve doktora tezlerini incelemektir. Araştırmalar, Yükseköğretim
Kurulu (YÖK) Ulusal Tez Merkezi web sitesinde incelenmiştir. Bu konuyla ilgili
1990 yılından 2016 yılına kadar toplam 181 yüksek lisans ve doktora tezi
yapılmıştır. Ayrıca Türkiye'de kaynaştırma eğitimi ve yasalar hakkında bilgi
verilmiştir. Veriler 13 araştırma sorusu ile betimsel olarak analiz edilmiş;
grafik, frekans ve yüzde tablolarında sunulmuştur. Elde edilen sonuçlara göre,
hazırlanan tez sayısı son on yılda artmış olup daha çok Anadolu Üniversitesi,
Gazi Üniversitesi ve Ankara Üniversitesi'nde hazırlanmıştır. Ayrıca,
çalışmaların çoğunlukla amaçlı örneklem ile seçilen bir ile 50 katılımcı
aralığında gerçekleştirildiği anlaşılmıştır. Çalışmada kullanılan tezler genel
olarak özel eğitim bölümlerinde hazırlanmıştır. Nitel araştırma yöntemleri çoğunlukla
kullanılmıştır.

Anahtar Kelimeler

İçerik analizi, kaynaştırma eğitimi, özel gereksinimli çocuklar

Content Analysis of Master´s and Doctoral Dissertations on Inclusive Education in Turkey

Öz

The aim of this study is to review master’s theses and doctoral dissertations carried out inclusive education in special education in Turkey. Studies were examined in Council of Higher Education (CoHE) National Thesis Centre’s web site. A total of 181 master theses and dissertations analyzed which were from 1990 up till 2016 in this subject. Information about inclusion education and laws in Turkey were also given. Data were analyzed descriptively with 13 research questions and presented in graphics, frequency and percentage tables. According to the results the number of dissertations prepared have increased for the last ten years and have been prepared mostly at Anadolu University, Gazi University and Ankara University. Additionally, the studies are conducted by using one to 50 participants who were mostly selected with purposive sampling. The dissertations used in the study generally were prepared at special education department and disciplines. Qualitative methods were used mostly.

Anahtar Kelimeler

Content analysis, inclusive education, children with special needs

Kaynakça

• Acarlar, F. (2013). Kaynaştırma modeli ve özel gereksinimli küçük çocukların özellikleri. In B. Sucuoğlu & H. Bakkaloğlu (Eds.), Okul öncesinde kaynaştırma (pp. 21-74). Ankara: Pegem Akademi.
• Atay, M. (1995). Özürlü çocukların normal yaşıtları ile birlikte eğitim aldıkları kaynaştırma programlarına karşı öğretmen tutumları üzerine bir inceleme. Unpublished PhD dissertation, Hacettepe Üniversitesi, Ankara, Turkey.
• Battal, İ. (2007). Sınıf öğretmenlerinin ve branş öğretmenlerinin kaynaştırma eğitimine ilişkin yeterliliklerinin değerlendirilmesi (Uşak ili örneği). Unpublished MA thesis, Afyon Kocatepe Üniversitesi, Afyonkarahisar, Turkey.
• Batu, S. (2012). Yasal dayanaklar ve kaynaştırma. In E.S. Batu, A. Çolak & S. Odluyurt (Eds.), Özel gereksinimli çocukların kaynaştırılması. (pp. 9-27). Ankara: Vize Yayıncılık.
• Coşkun, İ., Dündar, Ş., & Parlak, C. (2014). Türkiye’de özel eğitim alanında yapılmış lisansüs-tü tezlerin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi (2008-2013). Ege Eğitim Dergisi, 15(2), 375-396.
• Çiltaş, A., Güler, G., & Sözbilir, M. (2012). Türkiye’de matematik eğitimi araştırmaları: Bir içerik analizi çalışması. Educational Sciences: Theory and Practice, 12(1): 565-580.
• Dirlikli, M., Aydın, A. & Akgün L. (2016). Cooperative Learning in Turkey: A Content Analy-sis of Theses. Educational Sciences: Theory and Practice, 16(4):1251-1273.
• Eripek, S. (2004). Türkiye'de zihin engelli çocukların kaynaştırılmalarına ilişkin olarak yapılan araştırmaların gözden geçirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 5(02): 25-32.
• Hasanoğlu, G. (2013). Birleştirilmiş sınıflardaki kaynaştırma eğitiminde yaşanan sorunlara ilişkin görüşler. Unpublished MA thesis, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Eskişehir, Tur-key.
• İlik, Ş.Ş. (2015). Bireyselleştirilmiş eğitim programı eğitiminin kaynaştırma öğretmenlerinin BEP yeterliliklerine etkisi. Unpublished PhD dissertation, Necmettin Erbakan Üniversitesi, Konya, Turkey.
• Kayaoğlu, H. (1999). Bilgilendirme programının normal sınıf öğretmenlerinin kaynaştırma ortamındaki işitme engelli çocuklara yönelik tutumlarına etkisi. Unpublished MA thesis, An-kara Üniversitesi, Ankara, Turkey.
• Milli Eğitim Bakanlığı (2017). MEB istatistikleri. Retrieved April 11, 2017 from http://sgb.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2016_03/18024009_meb_istatistikleri_orgun_egitim_2015_2016.pdf/.
• Özdemir, N. (2008). Sınıfında kaynaştırma öğrencisi olan ve olmayan ilköğretim öğretmenlerinin tükenmişlik düzeylerinin karşılaştırılması. Unpublished MA thesis, Afyon Kocatepe Üni-versitesi, Afyonkarahisar, Turkey.
• Sucuoğlu, B. & Kargın, T.(2006). İlköğretimde kaynaştırma uygulamaları: Yaklaşımlar, yön-temler, teknikler. Ankara: Morpa Yayınları.
• Sucuoğlu, B. (2004). Türkiye'de Kaynaştırma Uygulamaları: Yayınlar/Araştırmalar. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 5(02): 15-25.
• Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yılmaz, B. (2004). Engelli kullanıcılar için temel eğitim binaları tasarımının kaynaştırma eğitimine yönelik incelenmesi. Unpublished PhD dissertation, Selçuk Üniversitesi, Konya, Turkey.