BibTex RIS Kaynak Göster

THE EVALUATION OF SCIENCE CURRICULUM

Yıl 2007, Cilt: 15 Sayı: 1, 137 - 54, 01.03.2007

Öz

The aim of this research is to determine the efficiency of the science curriculum that has been applied to the second level of primary schools in the 2001-2002 semester, using the assessments of teachers. General characteristics, objectives, content, instruction and evaluation aspects of the curriculum, were evaluated by survey method. The universe of this research is composed by science teachers who are in charge in the second level of primary schools in İstanbul. The sampling is made with 80 science teachers who choosen randomly. After percentage and frequency calculations, results of the teacher assesments were transferred into tables and interpreted. At the end of the research, it is found that there were some problems in the curriculum.

Kaynakça

  • Sutherland, D., Dennick, R. “Exploring culture, language and the perception of the nature of science”, Internetional Journal of Science Education, 24,1 (2002),1-25.
  • Raizen, S.A. “Standarts for science education” Teachers College Record, 100,1 (1998),66-121.
  • Erden, M. (1992). Eğitimde Program Değerlendirme. Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Hurd, P.D. “Scientific literacy: New minds for a changing word” Science Education, 82,3 (1998), 407-416
  • White, R.C. (1997), Curriculum Innovation A Celebration Of Classroom Practice, Open University Press.
  • Crawley, F. E. & Salyer, B. (1995), Origins of life science teachers’ beliefs underlying curriculum reform in texas, Science Education, 79, 611-635.
  • Tobin, K. (1987), Forces which shape the implemented curriculum in high school science and mathematics, Teaching and Teacher Education, 3, 287-298.
  • Olson, J. (1981), Teacher influence in the classroom: A context for understanding curriculum translation, Instructional Science, 10, 259-275.
  • Schremer, O.D. (1991), The teacher –a category in curriculum evaluation, Studies In Educational Evaluation, 17, 23-39.
  • Huinker, D. & Madison, S. K. (1997), Preparing efficacious elementary teachers in science and mathematics: The influence of methods courses, Journal of Science Teacher Education, 8, 107-126.
  • Yager, R. “Problems of Meaning in Science Curriculum”, 85,5 (2001), 612-614
  • Ertürk, S. (1972), Eğitimde Program Geliştirme, Ankara: Yelkentepe Yayınları.
  • Fer, S. (2000), Modüler program yaklaşımı ve bir öneri, Milli Eğitim Derg., Sayı: 147.
  • Güngör, C ve Yılmaz, B. (2002), Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme, http://www.egitim.com/egitimciler/0753/0753.1/0753.egitimdeolçmevedegerlendirme.asp Ayın Konusu.
  • Demirel, Ö. (1999). Kuramdan Uygulamaya Eğitimde Program Geliştirme Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Bilen, M. (1999). Plandan Uygulamaya Öğretim. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Fer, S. (2000). Modüler Program Yaklaşımı ve Bir Öneri. Milli Eğitim Dergisi, 147.
  • Güngör, C. ve Yılmaz, B. (2002). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. http://www.egitim.com/egitimciler/0753/0753.1/0753.Egitimdeolçmevedegerlendirme.
  • Erden, M. “Eğitimde Program Değerlendirme”, Ankara: Pegem Yayıncılık, (1993).
  • Yaşar, Ş. ve Selvi, K. (1999), Orta Öğretim Fen Öğretimi Programlarının Değerlendirilmesi, 4. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Bildirileri-1, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
  • Koca, S. (1999), Ortaöğretimde Fizik Dersi Müfredat Programlarının Değerlendirilmesi ve Alternatif Bir Fizik Programı, Ankara: G.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi).

FEN BİLGİSİ ÖĞRETİM PROGRAMININ DEĞERLENDİRİLMESİ

Yıl 2007, Cilt: 15 Sayı: 1, 137 - 54, 01.03.2007

Öz

Bu araştırma, 2001-2002 öğretim yılında uygulamaya konulan İlköğretim Okulları ikinci kademe Fen Bilgisi Dersi Öğretim Programının yeterliliğinin öğretmen görüşlerine dayalı olarak değerlendirilmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmada program, genel özellikler, amaçlar, kapsam, işleyiş ve değerlendirme boyutlarında tarama modeli kullanılarak değerlendirilmiştir. Araştırmanın evrenini, İstanbul ilindeki resmi ilköğretim okullarının ikinci kademesinde görevli Fen Bilgisi öğretmenleri, örneklemini ise , bu okullardan eş olasılıkla seçilen 80 öğretmen oluşturmuştur. Anket ile elde edilen veriler analiz edilirken, frekans ve yüzdeler hesaplanmıştır. Araştırma sonucunda; programın tüm boyutlarında bazı aksaklıklar olduğu sonucuna varılmıştır.

Kaynakça

  • Sutherland, D., Dennick, R. “Exploring culture, language and the perception of the nature of science”, Internetional Journal of Science Education, 24,1 (2002),1-25.
  • Raizen, S.A. “Standarts for science education” Teachers College Record, 100,1 (1998),66-121.
  • Erden, M. (1992). Eğitimde Program Değerlendirme. Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Hurd, P.D. “Scientific literacy: New minds for a changing word” Science Education, 82,3 (1998), 407-416
  • White, R.C. (1997), Curriculum Innovation A Celebration Of Classroom Practice, Open University Press.
  • Crawley, F. E. & Salyer, B. (1995), Origins of life science teachers’ beliefs underlying curriculum reform in texas, Science Education, 79, 611-635.
  • Tobin, K. (1987), Forces which shape the implemented curriculum in high school science and mathematics, Teaching and Teacher Education, 3, 287-298.
  • Olson, J. (1981), Teacher influence in the classroom: A context for understanding curriculum translation, Instructional Science, 10, 259-275.
  • Schremer, O.D. (1991), The teacher –a category in curriculum evaluation, Studies In Educational Evaluation, 17, 23-39.
  • Huinker, D. & Madison, S. K. (1997), Preparing efficacious elementary teachers in science and mathematics: The influence of methods courses, Journal of Science Teacher Education, 8, 107-126.
  • Yager, R. “Problems of Meaning in Science Curriculum”, 85,5 (2001), 612-614
  • Ertürk, S. (1972), Eğitimde Program Geliştirme, Ankara: Yelkentepe Yayınları.
  • Fer, S. (2000), Modüler program yaklaşımı ve bir öneri, Milli Eğitim Derg., Sayı: 147.
  • Güngör, C ve Yılmaz, B. (2002), Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme, http://www.egitim.com/egitimciler/0753/0753.1/0753.egitimdeolçmevedegerlendirme.asp Ayın Konusu.
  • Demirel, Ö. (1999). Kuramdan Uygulamaya Eğitimde Program Geliştirme Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Bilen, M. (1999). Plandan Uygulamaya Öğretim. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Fer, S. (2000). Modüler Program Yaklaşımı ve Bir Öneri. Milli Eğitim Dergisi, 147.
  • Güngör, C. ve Yılmaz, B. (2002). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. http://www.egitim.com/egitimciler/0753/0753.1/0753.Egitimdeolçmevedegerlendirme.
  • Erden, M. “Eğitimde Program Değerlendirme”, Ankara: Pegem Yayıncılık, (1993).
  • Yaşar, Ş. ve Selvi, K. (1999), Orta Öğretim Fen Öğretimi Programlarının Değerlendirilmesi, 4. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Bildirileri-1, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
  • Koca, S. (1999), Ortaöğretimde Fizik Dersi Müfredat Programlarının Değerlendirilmesi ve Alternatif Bir Fizik Programı, Ankara: G.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi).
Toplam 21 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Research Article
Yazarlar

Beyza Bayrak Bu kişi benim

A.münire Erden Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Mart 2007
Yayımlandığı Sayı Yıl 2007 Cilt: 15 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Bayrak, B., & Erden, A. (2007). FEN BİLGİSİ ÖĞRETİM PROGRAMININ DEĞERLENDİRİLMESİ. Kastamonu Education Journal, 15(1), 137-54.

10037