Yaşam Temelli Öğretim Yaklaşımına Dayalı 5E Modeli Kullanımının Öğretmen Adaylarının Ölçme Değerlendirme Dersine Yönelik Tutum ve Özyeterlik Algıları Üzerine Etkisinin İncelenmesi

Yıl 2019, Cilt: 27 Sayı: 6, 2547 - 2558, 15.11.2019

Hülya Dede

https://doi.org/10.24106/kefdergi.3432

Cited By: 2

Öz

Bu araştırmanın amacı, yaşam temelli öğretim yaklaşımına dayalı 5E modelinin öğretmen adaylarının ölçme değerlendir-me dersine karşı tutum ve öz yeterlik algıları üzerindeki etkisini belirlemektir. Bu amaçla ölçme-değerlendirme dersi konuları-na uygun bağlamlar hazırlanmış ve yaşam temelli öğretim yaklaşımına dayalı 5E modeline uygun olarak dersler işlenmiş-tir. Çalışma grubunu 2017-2018 Öğretim yılı, bahar yarıyılın-da Kilis 7 Aralık Üniversitesi fen bilgisi öğretmenliği bölümü, 3. sınıfında öğrenim gören 30 öğrenci oluşturmaktadır.  Ça-lışmada araştırma yöntemi olarak tek grup ön test son test zayıf deneysel desen kullanılmıştır. Uygulama yaklaşık dört hafta sürmüştür. Veri toplama aracı olarak Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme Dersine Yönelik Tutum Ölçeği ve Eğitimde Ölçme ve Değerlendirmeye Yönelik Özyeterlik Algısı Ölçeği kullanılmıştır. Elde edilen veriler bağımlı gruplar t testi ile analiz edilmiştir.  Çalışmanın sonucu olarak yaşam temelli öğretim yaklaşımına dayalı 5E modelinin öğrencilerin ölçme ve değerlendirme dersine karşı tutumlarında ve özyeterlik algı ön test ve son test ortalamalarında istatiksel olarak anlamlı farklı-lık olduğu belirlenmiştir. 

Anahtar Kelimeler

yaşam temelli öğretim yaklaşımı, 5E modeli, ölçme-değerlendirme dersi, tutum, özyeterlik algısı

An Investigation of the Effects of 5E Model Based on Context-Based In-struction Approach on the Attitudes and Perception of Self-Efficacy of Pre-Service Teachers towards the Assessment and Evaluation Course

Öz

The aim of this study was to determine the effect of 5E model based on context-based instruction approach the atti-tudes and perception of self-efficacy of pre-service teachers towards the assessment and evaluation course. For this pur-pose, appropriate contexts for the assessment-evaluation course topics have been prepared and the lessons have been taught in accordance with 5E model based on context-based instruction approach. The study group consists of 30 students who were studying in the third year of the department of sci-ence education in Kilis 7 Aralik University in the spring semes-ter of 2017-2018 academic years. The one-group pre-test post-test pre-experimental designs were utilized as the research method in the study. The application lasted approximately four weeks. Self-Efficacy Perception Scale for Assessment and Eval-uation in Education and Self-Efficacy Perception Scale for Assessment and Evaluation in Education were used as the measurement tools. The obtained data were analyzed with dependent groups t test. As a result of the study, it was deter-mined that the 5E model based on the context-based teaching approach was statistically significant in the attitudes of the students towards the assessment and evaluation course and in the self-efficacy perception pre-test and post-test average.

Anahtar Kelimeler

context-based instruction approach, 5E model, assessment and evaluation course, attitudes, perception, self-efficacy

Kaynakça

• Akdağ, G. (2011). Fen ve Teknoloji Öğretmenlerinin Ölçme–Değerlendirmeye İlişkin Yeterlilik Algıları ve Görüşleri (Adıyaman İli Örneği). Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Adıyaman Üniversitesi, Adıyaman.
• Akdağ, G. & Ekmekçi, S. (2015). Fen ve teknoloji öğretmenlerinin ölçme - değerlendirmeye ilişkin yeterlik algıları ve görüşleri. Route Educational and Social Science Journal, 2(3), 253-273.
• Altun Yalçın, S., Açışlı, S., & Turgut, Ü. (2010). 5E öğretim modelinin fen bilgisi öğretmen adaylarının bilimsel işlem becerilerine ve fizik laboratuarlarına karşı tutumlarına etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 18(1), 147-158.
• Altunçekiç, A., Yaman, S., & Koray, Ö. (2005). Öğretmen adaylarının öz-yeterlik inanç düzeyleri ve problem çözme becerileri üzerine bir araştırma (Kastamonu ili örneği). Kastamonu Eğitim Dergisi, 13(1), 93-102.
• Arslantaş, H. İ. (2011). Öğretim elemanlarının öğretim stratejileri-yöntem ve teknikleri, iletişim ve ölçme değerlendirme yeterliklerine yönelik öğrenci görüşleri. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(15), 487 – 506.
• Ayaz M. F. (2015). 5e Öğrenme Modelinin Öğrencilerin Derslere Yönelik Tutumlarına Etkisi: Bir Meta-Analiz Çalışması. Elektronik Eğitim Bilimleri Dergisi, 4(7), 29-50.
• Ayvacı, H. Ş. & Bakırcı, H. (2012). Fen ve teknoloji öğretmenlerinin fen öğretim süreçleriyle ilgili görüşlerinin 5e modeli açısından incelenmesi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 9(2), 132-151.
• Bal, E. (2012). 5E Modeli merkezli laboratuvar yaklaşımının fizik laboratuvarı dersinde fen bilgisi öğretmen adaylarının tutum ve başarılarına etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Kastamonu Üniversitesi, Kastamonu.
• Bandura, A. (1977). Self-efficacy: Toward a unifying theory of behavioral change. Psychological Review, 84(2), 191-215.
• Bandura, A. (1995). Exercise of personal and collective efficacy in changing societies. A. Bandura (Yay. Haz.). Self-efficacy in chan-ging societies içinde (s. 1-45). Melbourne, Australia: Cambridge.
• Barker, V. & Millar, R. (1999). Students’ reasoning about basic chemical reactions: what changes occur during a context-based post-16 chemistry course? International Journal Science Education, 21(6), 645-665.
• Başman, M. & Tavşancıl, E. (2016). Self-efficacy perceptions and the attitudes of prospective teachers towards assessment and evalua-tion. International Journal of Social, Behavioral, Educational, Economic, Business and Industrial Engineering, 10(3), 932-937.
• Bıkmaz, F. H. (2002). Fen öğretiminde öz-yeterlik inancı ölçeği. Educational Science and Practice, 1(2), 197-210.
• Büyüköztürk, Ş. (2009). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı: İstatistik, Araştırma Deseni SPSS Uygulamaları ve Yorum (9. bs.). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Bybee, R. W. (1993). Instructional model for science education, in developing biological literacy. Colorado Springs, CO: Biological Sciences Curriculum Studies.
• Bybee, R. W. (2002). Scientific inquiry, student learning, and the science curriculum. R.W. Bybee (Yay.Haz.). Learning Science and the Science of Learning içinde (s. 25-35). USA: National Science Teachers Association.
• Çalışkan, İ. Ö. & Üstündağ, T. (2010). Ölçme ve değerlendirme dersinde yaratıcı dramanın kullanılmasına ilişkin katılımcı görüşle-ri. Eğitim ve Bilim, 35(155), 36-48.
• Çalışkan, H. & Yazıcı, K. (2013). Ölçme ve değerlendirmeye yönelik tutum ölçeğinin geliştirilmesi ve sosyal bilgiler öğretmenlerinin tutum düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. International Journal of Human Sciences, 10(1), 398-415.
• Çoklar, N. A. & Odabaşı, H. F. (2009). Eğitim teknolojisi standartları açısından öğretmen adaylarının ölçme ve değerlendirme öz yeter-liklerinin belirlenmesi. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 1-16.
• De Jong, O. (2008). Context-based chemical education: how to improve it? Chemical Education International, 8(1), 1-7.
• Demir, K. (2012). An evaluation of the combined use of creative drama and Jigsaw II techniques according to the student views: case of a measurement and evaluation course. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 47, 455-459.
• Demircioğlu, H., Vural, S., & Demircioğlu, G. (2012). “REACT” stratejisine uygun hazırlanan materyalin üstün yetenekli öğrencilerin başarısı üzerinde etkisi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31(2), 101-144.
• Erdoğdu, M. Y. (2010, November). Öğretmenlerin ölçme ve değerlendirmeye yönelik tutumlarının bazı değişkenler açısından incelen-mesi. International Conference on New Trends in Education and Their Implications, Antalya.
• Gelbal, S. & Kelecioğlu, H. (2007). Öğretmenlerin ölçme ve değerlendirme yöntemleri hakkındaki yeterlilik algıları ve karşılaştıkları sorunlar. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33(33), 135-145.
• Gibson, S. & Dembo, M. H. (1984). Teacher efficacy: A construct validation. Journal of Educational Psychology, 76(4), 569-582.
• Gül, Ş., Yalmancı, S. G., & Yalmancı, E. (2017). Boşaltım Sistemi Konusunun Öğretiminde React Stratejisinin Etkisi. Kastamonu Üniversitesi Kastamonu Eğitim Dergisi, 25(1), 79-96.
• Güler, N. & Gelbal, S. (2010). Açık uçlu matematik sorularının güvenirliğinin klasik test kuramı ve genellenebilirik kuramına göre incelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 10(2), 991-1019.
• Güneş, A. (2007). Sınıf Öğretmenlerinin kendi algılarına göre ölçme ve değerlendirme yeterlikleri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
• Kalaycı, Ş. (2009). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik uygulamaları. Ankara: Asil Yayınevi.
• Karaca, E. (2003). Öğretmen adaylarının ölçme ve değerlendirme yeterliklerine ilişkin algıları. Yayınlanmamış doktora tezi, Ankara üniversitesi, Ankara.
• Kilmen, S. & Demirtaşlı, N. Ç. (2009). Sınıf öğretmenlerinin ölçme ve değerlendirme ilkelerini uygulama düzeylerine ilişkin görüşleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 42(2), 27-54.
• Kistak, Ö. (2014). İlköğretim 8. sınıf fen ve teknoloji dersi" ses" ünitesinin yaşam temelli yaklaşımla öğretimi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Balıkesir Üniversitesi, Balıkesir.
• Köksal, O. (2009). Yapılandırmacı yaklaşımda 5 e modelini kullanarak ilköğretim ikinci kademe öğrencilerine İngilizce zaman kipleri-nin öğretilmesi (7. sınıf). Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.
• Krantz, P.D. (2004). Inquiry, slime and the national standards. Science Activities, 41(3), 22- 25.
• Kutu, H. & Sözbilir, M. (2011). Yaşam temelli ARCS öğretim modeliyle 9. sınıf kimya dersi “Hayatımızda Kimya” ünitesinin öğretimi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(1), 29-62.
• Ozan, C., & Kıncal, R. Y. (2017). An Investigation of teacher candidates attitudes towards educational measurement in terms of various variables. Turkish Journal of Teacher Education, 6(1), 18-32.
• Öztürk, Ç. (2008). Coğrafya öğretiminde 5e modelinin bilimsel süreç becerilerin, başarıya ve tutuma etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Sağlam, M. (2006). Işık ve ses ünitesine yönelik 5E etkinliklerinin geliştirilmesi ve etkililiğinin değerlendirilmesi. Yayımlanmamış dok-tora tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon.
• Şahin, Ç. & Çepni, S. (2012). Effectiveness of instruction based on the 5e teaching model on students’ conceptual understanding about gas pressure. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 6(1), 220-264.
• Tabak, R. (2007). İlköğretim 5. sınıf fen ve teknoloji ders programının öğrenme - öğretme ve ölçme değerlendirme yaklaşımları kap-samında incelenmesi (Muğla ili örneği). Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Muğla Üniversitesi, Muğla.
• Tschannen-Moran, M., Woolfolk-Hoy, A., & Hoy, W. K. (1998). Teacher efficacy: Its meaning and measure. Review of Educational Research, 68(2), 202-248.
• Turgut, M.F. & Baykul, Y. (2012). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Pegem Akademi.
• Usta Gezer, S. (2014). Yansıtıcı sorgulamaya dayalı genel biyoloji laboratuvarı etkinliklerinin fen bilgisi öğretmen adaylarının labora-tuvar kullanımı özyeterlik algıları, eleştirel düşünme eğilimleri ve bilimsel süreç becerileri üzerine etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi, Marmara Üniversitesi, Ankara.
• Yalçın, E. (2010). 5E öğrenme yönteminin 8. sınıf öğrencilerinin yaşamımızdaki elektrik konusunu anlamalarına ve fene yönelik tutumlarına etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
• Yörük, N. (2008). Kimya Öğretiminde 5e öğrenme modeline dayalı fen, teknoloji, toplum ve çevre (FTÇÇ) yaklaşımının etkisi. Yayın-lanmamış doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Zhang, Z. & Burry-Stock, J. A. (2003). Classroom assessment practices and teachers’ self- perceived assessment skills. Applied Mea-surement in Education, 16 (4), 323-342.