ÖZEL VE KAMUSAL ALAN AYRIMI AÇISINDAN YENİ MEDYA’YI BAUMAN ÜZERİNDEN OKUMAK

Yıl 2022, Sayı: 19, 70 - 89, 29.04.2022

Aysun Körlü Topan Sezgin Savaş

Öz

Bu çalışma, kamusal alan ile yeni medya arasındaki bağlantıyı irdeleyerek Zygmunt Bauman’ın görüşleri çerçevesinde yeni medyanın idealize edilmiş özelliklerinin kamusal alan açısından değerlendirilmesine odaklanmaktadır. Kamusal alan kavramı, en genel anlamıyla, toplumsal yaşamda kamuoyunun oluşturulabildiği alanları betimlemektedir. Kamusal alan, günümüzde pek çok farklı araştırmacı tarafından ele alınmış bir kavram olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu eğilimle birlikte kamusal alan kavramının sınırları ve yeni teknolojilerle kamusal alanın niteliksel veya mekânsal olarak genişleyip genişlemediği önemli bir tartışma konusu olarak karşımıza çıkmaktadır. Yeni medya, sağladığı özelliklerle söz konusu tartışmaların odak noktası olurken çeşitli araştırmacıların konuya yönelik bakış açısı da farklılaşmaktadır. Bu anlamda kamusal alan ve yeni medya ilişkisi göz önüne alındığında literatürde özellikle Zygmunt Bauman’ın görüşleri önemlidir. Bauman’ın değindiği özel alanın niteliğinin dönüşmesi, bireysel sorunların kamusal yönlerinin yitirilmesi, kamusal alanın aktörsüz kalması ve bireyin eleştirelliğini yitirmesi gibi konular, bir kamusal alan olarak yeni medya üzerine yeniden düşünmeyi gerektirmektedir.

Anahtar Kelimeler

Kamusal Alan, Yeni Medya, Bauman

A BAUMANIAN READING OF NEW MEDIA IN TERMS OF THE DISTINCTION BETWEEN PRIVATE AND PUBLIC SPHERE

Öz

This study will put under scrutinise the relationship between public sphere and new media in order to explore new media’s idealised aspects in terms of public sphere by referring to Zygmunt Bauman’s ideas. In broad terms, the notion of public sphere represents a certain area in social life in which public opinion can be formed. The notion of public sphere has been discussed by many scholars. The limits of the notion of public sphere and whether public sphere has qualitatively or spatially expanded due to the emerging technologies have been the main subjects of debate in the scholarship. New media has been the focal point of these discussions and various approaches have been adopted by the scholars. Zygmunt Bauman’s views, accordingly, is substantial in terms of the relationship between public sphere and new media. The topics such as the transformation of the quality of public sphere, the loss of public side in personal issues, public sphere without an actor, and individuals losing their sense of criticism require a reconsideration of new media as a public sphere.

Anahtar Kelimeler

Public Sphere, New Media, Bauman

Kaynakça

• Arık, E. (2018). Dijital Mahremiyet. İstanbul: Literatürk Academia.
• Atabek, N. (2002). Kamuoyu, Medya ve Demokrasi. Kurgu Dergisi, (19), ss. 223-238.
• Aydoğan, F. (2009). Eleştirel Perspektiften Yeni Medya. Marmara İletişim Dergisi, (15), ss. 185-194.
• Bauman, Z. (1998). Globalization. Polity Press.
• Bauman, Z. (2015).  zgürlük. İstanbul: Ayrıntı.Yayınları
• Bauman, Z. (2017). Retrotopya. İstanbul: Sel Yayıncılık.
• Bauman, Z. (2018). Kuşatılmış Toplum. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Bauman, Z. (2019). Akışkan Modernite. İstanbul: Can Yayınları.
• Bauman, Z. ve Lyon D. (2020). Akışkan G zetim. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Castells, M. (2016). İletişimin Gücü. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Çalışkan, O. (2014). Kamusal Alan Bağlamında Ağ Toplumu ve Yeni Kamusal Alan Arayışı. Maltepe  niversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 1(1), ss. 41-62.
• De Querol, R. (2016). Zygmunt Bauman: Social Media are a Trap. Erişim: 17.12.2021, https://english.elpais.com/elpais/2016/01/19/inenglish/1453208692_424660.html
• Dilmen, N. (2007). Yeni Medya Kavramı  Çerçevesinde İnternet Günlükleri-Bloglar ve Gazeteciliğe Yansımaları. Marmara İletişim Dergisi, 12(12), ss. 113-122.
• Dutton, W. H. (2009). The Fifth Estate Emerging Through the Network of Networks. Prometheus, 27(1), ss. 1-15.
• Erdoğan, İ (1999). Dördüncü Gücün İlettiği: Amerikan  Örneği. K. Alemdar (Ed.), Medya Gücü ve Demokratik Kurumlar i inde (ss. 33-43). AFA Yayınları.
• Erdoğan, İ. (2013). Dördüncü Güç  Medyadan Beşinci Güç  İnternete: Demokratik Bir Dönüşüm Mü Yaşanıyor?. Selçuk İletişim, 8(1), ss. 176-191.
• Fuchs, C. (2016). Sosyal Medya Eleştirel Bir Giriş. Nota Bene Yayınları.
• Güven, Z. C. ve Satır, M. E. (2018). Yeni Bir Kamusal Alan Arayışı Olarak Change. Org. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, (46). ss. 257-274.
• Habermas, J. (2004). Kamusal Alan. Meral  zbek (Ed.), Kamusal Alan i inde ss. 95-102. Hil Yayınları.
• Habermas J. (2015). Kamusallığın Yapısal D nüşümü. İstanbul: İletişim Yayınları.
• Herman, E. S. ve Chomsky, N. (2012). Rızanın İmalatı: Kitle Medyasının Ekonomi Politiği. İstanbul: Bgst Yayınları.
• Jenkins, H. (2016). Cesur Yeni Medya. İstanbul: İletişim Yayıncılık.
• Kejanlıoğlu, D. B. (2004). Medya  alışmalarında Kamusal Alan Kavramı. Meral Özbek (Ed.). Kamusal Alan i inde ss. 837-860. Hil Yayınları.
• Köker, E. (2007). Politikanın İletişimi: İletişimin Politikası. İstanbul: İmge Kitabevi
• Sennett, R. (2008). Ten ve Taş: Batı Uygarlığında Beden ve Şehir. Metis Yayınları.
• Sennett, R. (2010). Kamusal İnsanın Çöküşü. Ayrıntı Yayınları.
• Slattery, M. (2010). Sosyolojide Temel Fikirler. Sentez Yayıncılık.
• Smith, P. (2007). Kültürel Kuram. Babil Yayınları.
• Tekvar, S. O. (2017). Habermas ve Bourdieu’nün Temel Kavramları Üzerinden Halkla İlişkileri Yeniden Düşünmek. Erciyes İletişim Dergisi, 5(1), ss. 82-94.
• Timisi, N. (2003). Yeni İletişim Teknolojileri ve Demokrasi. Dost Kitabevi.
• Trenz, H. J. (2009). Digital Media and the Return of the Representative Public Sphere. Javnost-The Public, 16(1), ss. 33-46.
• Turan, E. A. (2013). Yeni Medya Ortamlarında  Üre-Tüketicilik ve Katılım Olgusu: Ekşi Sözlük ve Okan Bayülgen’in Talk Show’unda Etkileşim. (Yüksek Lisans Tezi), Başkent  niversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Turgut, H. ve Arslantürk, G. (2014). İsonomia’yı Yeniden Düşünmek: Ekşi Sözlüğün Kamusal Alan Olma Potansiyeli. Atatürk İletişim Dergisi, (6), ss. 139-164.
• Wikipedia1 (t.y). Parvis de la D fense. Erişim: 29.12.2021, https://en.wikipedia.org/ wiki/Parvis_de_la_D%C3%A9fense
• Wikipedia2 (t.y). Alışveriş merkezi. Erişim: 29.12.2021, https://tr.wikipedia.org/wiki/ Al%C4%B1%C5%9Fveri%C5%9F_merkezi
• Williams, F., Rice, R. E. ve Rogers, E. M. (1988). Research Methods and the New Media. The Free Press.
• Yolcu, Ö . (2016). Sosyal Medya ve Sinema: Türk Filmlerinin Sosyal Medya Kullanımı. İstanbul, http://www.ozguyolcu.com/wp-content/uploads/2016/04/sosyal_medya_ ve_sinema.pdf