How can we represent knowledge? Questions and interrogative logic as an example

Yıl 2018, Sayı: 1 - 2018, 64 - 79, 10.04.2018

Sezen Bektaş

Öz

This article, in its most general form, seeks to determine the rationale of the inquiries carried out within the discovery process. In other words, this article is to provide a simple and generalized explanation of how the inquiries that end with the acquisition of new pieces of knowledge proceed. For this reason, I will try to exemplify the logic of any act that can be called "creativity" rather than just the discoveries in the history of science. I will examine not only the discovery of a historically new phenomenon, but also how a phenomenon as widespread as the perception of something previously unknown will occur in personal history is going to be examined. The main sources for this will be the epistemology on which J. Hintikka is based on the interrogative logic operated during the acquisition of information and the erotic logic that M. Koralus and S. Mascarenhas use to explain the psychology of the act of thinking. I will refer to the first source with the aim of developing a philosophical perspective on representing knowledge and introducing the practice of inquiry as a form of representation. The second source will be referred to show that we are able to rationalize the experiences of failures as well as successful interrogation processes, and to develop a response to the question of how human brain works, from our ability to answer the questions in general. Finally, I would like to propose a question ontology that we can use to classify information in the basis of all these theories. I will briefly mention about the benefits of a system that will group all the questions that can be basically asked under certain headings and tags about their forms and contents.

Anahtar Kelimeler

: Scientific Discovery, Representing Knowledge, Information, Interrogative Logic, Question Ontology

Bilgiyi Nasıl Temsil Edebiliriz? Bir Örnek Olarak Sorular ve Sorgulayıcı Mantık

Öz

Bu yazı en genel haliyle keşfetme süreci içerisinde gerçekleştirilen sorgulamaların mantığını aramaktadır. Başka bir deyişle, yeni bir bilgi edinimiyle sonlanan sorgulama süreçlerinin nasıl işlediğine basit ve genelleştirilebilir bir açıklama getirmektir. Bu sebeple yalnızca bilimsel keşiflere özgü değil, daha geniş bir açıdan “yaratıcılık” olarak adlandırılabilecek tüm durumlara dair giriş niteliğinde bir mantık örneklemeye çalışacağım. Yalnızca tarihsel olarak yepyeni bir olgu ya da olayın keşfini değil aynı zamanda tek bir kişi özelinde olsa dahi daha önce bilinmeyen bir şeyin idrak edilişi kadar yaygın bir fenomenin de nasıl gerçekleştiğini inceleyeceğim. Bunun için başvuracağım temel kaynaklar J. Hintikka’nın enformasyon edinimi sırasında işletilen sorgulayıcı mantık temelinde sunduğu epistemoloji ve M. Koralus ve S. Mascarenhas’ın düşünme ediminin psikolojisini açıklamak için yararlandığı erotetik mantık olacak. İlk kaynağa, bilginin temsili konusuna felsefi bir bakış açısı sunmak ve sorgulama pratiğinin kendisini bir temsil biçimi olarak tanıtmak için yer vereceğim. İkincisine başvurma nedenim ise başarılı sorgulama süreçleri kadar başarısız olduklarımızdan da belli bir rasyonalite çıkarabildiğimizi göstermek ve insan beyninin nasıl işlediği sorusuna soru yanıtlamadaki becerimizden hareketle bir cevap geliştirmek olacak. Son olarak ise tüm bu teorilerin sunduğu zeminde bilgiyi sınıflandırmak için kullanabileceğimiz bir soru ontolojisi önereceğim. Temelde sorulabilecek tüm soruları şekil ve içeriklerine dair kimi başlıklar altında gruplamaya yarayan bir sistemin sağlayacağı faydalara değineceğim.

Anahtar Kelimeler

bilginin temsili, bilimsel keşif, enformasyon, sorgulayıcı mantık, soru ontolojisi

Kaynakça

• Barrouillet, P., Gauffroy, C. & Lecas, J. (2008). Mental Models and the Suppositional Account of Conditionals. Psychological Review, 115(3), 760-771.
• Başkent, C. (2016). Towards Paraconsistent Inquiry. Australasian Journal of Logic, 13(2), 21-40.
• Belnap, N. D. & Steel, T. B. (1976). The Logic of Questions and Answers, New Haven and London: Yale University Press.
• Boden, M.A. (2004). The Creative Mind: Myths and Mechanisms. London: Routledge.
• Braine, M. D. S., Reiser, B. J. & Rumain, B. (1984). Some Empirical Justification for A Theory of Natural Propositional Logic. G. H. Bower (Ed.), The Psychology of Learning and Motivation içinde (ss. 317-371). New York: Academic Press.
• Evans, J. S. B., Newstead, S. E. & Byrne, R. M. (1993). Human Reasoning: The Psychology of Deduction. London: Psychology Press.
• Fine, K. (2012). A Difficulty for The Possible World Analysis of Counterfactuals. Synthese, 189(1), 29-57.
• Groenendijk, J. (2008). Inquisitive Semantics: Two Possibilities for Disjunction. ILLC Prepublications PP-2008-26, ILLC.
• Groenendijk, J. & Roelofsen, F. (2009, Mayıs). Inquisitive Semantics and Pragmatics. Workshop on Language, Communication, and Rational Agency, Stanford içinde sunuldu.
• Grünberg, T. (2017). Sembolik Mantık El Kitabı (1. Cilt, 2.baskı). Ankara: ODTÜ Yayıncılık.
• Girotto, V., Mazzocco, A. & Tasso, A. (1997). The Effect of Premise Order in Conditional Reasoning: A Test of the Mental Theory. Cognition, 63(1), 1-28.
• Harman, G. (1986). Change in View: Principles of Reasoning. MIT Press: Cambridge, MA.
• Hintikka, J. (1999). Inquiry of Inquiry: A Logic of Scientific Discovery. Kluwer Academic Publishers.
• Hintikka, J. (2007). Socratic Epistemology: Explorations of Knowledge-Seeking by Questioning, Cambridge University Press.
• Hiz, H. (1978). Introduction. H. Hiz (Ed.), Questions içinde (ss. IX-XVII). Dordrecht: Holland and Boston: D. Reidel Publishing Company.
• Johnson-Laird, P.N. (1983). Mental Models. Cambridge, Mass.: Harvard University Press.
• Johnson-Laird, P.N. (2005). Mental Models in Thought. K. Holyoak & R. J. Sternberg (Eds.), The Cambridge Handbook of Thinking and Reasoning içinde (ss. 179-212). Cambridge: Cambridge University Press.
• Koralus, P. & Mascarenhas, S. (2013) The Erotetic Theory of Reasoning: Bridges Between Formal Semantics and the Psychology of Deductive Inference. Philosophical Perspectives, 27(1), 312-365.
• Kratzer, A. & Shimoyama, J. (2002). Indeterminate Pronouns: The View from Japanese. Third Tokyo Conference on Psycholinguistics içinde sunuldu.
• Lakatos, I. (1976). Proofs and Refutations. J. Worrall & E. Zahar (Eds.). Cambridge: Cambridge University Press.
• Lakatos, I. (1978). The Methodology of Scientific Research Programmes. J. Worrall & G. Currie (Eds.). Cambridge: Cambridge University Press.
• Laudan, L. (1977). Progress and Its Problems: Towards a Theory of Scientific Growth. Berkeley: University of California Press.
• Mascarenhas, S. (2009). Inquisitive Semantics and Logic. (Yüksek Lisans Tezi). University of Amsterdam, Netherlands.
• Miller, G. A. (1956). The Magical Number Seven, Plus or Minus Two: Some Limits on Our Capacity for Processing Information. Psychological Review, 63(2), 81-97.
• Popper, K. (1962). Conjectures and Refutations: The Growth of Scientific Knowledge. New York and London: Basic Books.
• Prior, A. & Prior, M. (1955). Erotetic Logic. The Philosophical Review, 64(1), 43-59.
• Reichenbach, H. (1938). On Probability and Induction. Philosophy of Science, 5(1), 21-45. Erişim adresi http://www.jstor.org/stable/184702.
• van Fraassen, B. C. (1969). Facts and Tautological Entailments. The Journal of Philosophy, 66(15), 447-487.
• Walsh, C. & Johnson-Laird, P.N. (2004). Coreference and Reasoning. Memory and Cognition, 32(1), 96-106.
• Whewell, W. (1996). The Philosophy of the Inductive Sciences (2.Baskı). London: Routledge, Thoemmes (Orijinal basım 1840).
• Wiśniewski, A. (2001). Questions and Inferences. Logique et Analyse, 173(175), 5-43.