Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Sanatçının Yaratımından Açılan Farklı Sahneler: Aristoteles’ten Platon’a “Tragedya” Ekseninde Bir Geri Dönüş

Yıl 2022, Sayı: 1, 14 - 32, 30.04.2022

Öz

Bu çalışma, Aristoteles ve Platon özelinde, “poiēsis” fiilinin iki farklı tarzda kavramsallaştırmasından doğan yapıca uzlaşmaz iki “tragedya” anlayışını irdeleme amacı taşımaktadır. Bunun için, Peri Poiētikēs Tekhnēs ile Politeia metinleri yol gösterici olarak seçilmiştir. Tartışmamızı “mimēsis” bağlamına yerleştirerek, bir yandan “poiēsis” etkinliğine diğer yandan ise “poiēsis” etkinliğinin gerçekleştiricisi olan “poiētēs”e yönelip, bu kavramların bahsedilen iki filozofun “sanat” ve “felsefe” kavrayışlarındaki yerini açmayı deniyoruz. Bu denemeyi ise tragedya bağlamında karşımıza çıkan fâil, fiil, münfâil hâl ve seyirci mefhumları üzerinden derinleştirmeye çalışıyoruz. Böylece, sunduğumuz eleştirel değerlendirmelerden hareketle, aslında Aristoteles’in değil, fakat Platon’un “sanat”ın bir “tekhnē (ustalık)” ve “poiētikē (yaratıcılık)” olarak asıl anlamını yakalamış olabileceğine dair bir ipucu bırakıyoruz.

Kaynakça

  • Aristoteles (1987). Poetika (İ. Tunalı, Çev.). İstanbul: Remiz Kitabevi.
  • Aristoteles (2008). Poetika (Y. Onay, Çev.). İstanbul: Mitos-Boyut Yayınları.
  • Aristoteles (2012). Poietika –Şiir Sanatı Üzerine (N. Kalaycı, Çev.; Yunanca-Türkçe). Ankara: Pharmakon.
  • Aristoteles (2018). Poetika –Şiir Sanatı Üzerine– (A. Çokona & Ö. Aygün, Çev.). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
  • Aristoteles (2018a). Politika (Ö. Orhan, Çev.). İstanbul: Pinhan Yayıncılık.
  • Aristoteles (2018b). Metafizik (Y. G. Sev, Çev.). İstanbul: Pinhan Yayıncılık.
  • Badiou, A. (2013). Başka Bir Estetik: Sanatlar İçin Küçük Bir Kılavuz (A. U. Kılıç, Çev.). İstanbul: Metis Yayınları.
  • Haşlakoğlu, O. (2016). Platon Düşüncesinde Tekhnê – Sanat ve Felsefenin Ortak Kökeni Üzerine Bir İnceleme. İstanbul: Sentez Yayınları.
  • Havelock, E. A. (2015). Platon: Filozof Şaire Karşı (A. Beyaz, Çev.). İstanbul: Pinhan Yayıncılık.
  • Lloyd, G. E. R. (2014). Aristoteles (A. Kayapalı, Çev.). İstanbul: Pinhan Yayıncılık.
  • Vernant, J. P & Vidal-Naquet, P. (2012). Eski Yunan'da Mit ve Tragedya (S. Tamgüç & R. F. Çam, Çev.). İstanbul: Kabalcı Yayınları.
  • Peters, F. E. (2004). Antik Yunan Felsefesi Terimleri Sözlüğü (H. Hünler, Çev.) İstanbul: Paradigma Yayıncılık.
  • Plato (1997). Complete Works (J. M. Cooper, Ed., with introduction and notes). Hackett: Hackett Publishing.
  • Platon (1997). Timaios (E. Güney & L. Ay, Çev.). MEB, İstanbul.
  • Platon (2007). Symposion (E. Çoraklı, Çev.). İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
  • Platon (2015). Sofist (Ö. N. Soykan, Çev.). İstanbul: Pinhan Yayıncılık.
  • Platon (2016a). Devlet (H. Demirhan, Çev.). İstanbul: Islık Yayınları.
  • Ricoeur, P. (2011). Zaman ve Anlatı: Bir –Zaman, Olay Örgüsü, Üçlü Mimesis– (M. Rıfat & S. Rıfat, Çev.). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Ross, D. (2014). Aristoteles (A. Arslan, Çev.). İstanbul: Kabalcı Yayıncılık.

Different Scenes from the Artist’s Making: A Return from Aristotle to Plato on the Axis of “Tragedy”

Yıl 2022, Sayı: 1, 14 - 32, 30.04.2022

Öz

This study aims to examine two structurally irreconcilable understandings of “tragedy” arising from the conceptualization of the act of “poiēsis” in two different ways, in particular for Aristotle and Plato. For this, the texts Peri Poiētikēs Tekhnēs and Politeia have been chosen as guides. By placing our discussion in the context of “mimēsis,” we try to open the place of these concepts in the understanding of “art” and “philosophy” of the two mentioned philosophers, by turning to the activity of “poiēsis” on the one hand and “poiētēs,” the performer of the activity of “poiēsis,” on the other. We are trying to deepen this essay through the notions of actor, action, passion, and spectator that appear in the context of tragedy. Thus, starting from the critical evaluations we have presented, we leave a hint that Plato, but not Aristotle, may have captured the original meaning of “art” as a “tekhnē (skill)” and “poiētikē (creativity).”

Kaynakça

  • Aristoteles (1987). Poetika (İ. Tunalı, Çev.). İstanbul: Remiz Kitabevi.
  • Aristoteles (2008). Poetika (Y. Onay, Çev.). İstanbul: Mitos-Boyut Yayınları.
  • Aristoteles (2012). Poietika –Şiir Sanatı Üzerine (N. Kalaycı, Çev.; Yunanca-Türkçe). Ankara: Pharmakon.
  • Aristoteles (2018). Poetika –Şiir Sanatı Üzerine– (A. Çokona & Ö. Aygün, Çev.). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
  • Aristoteles (2018a). Politika (Ö. Orhan, Çev.). İstanbul: Pinhan Yayıncılık.
  • Aristoteles (2018b). Metafizik (Y. G. Sev, Çev.). İstanbul: Pinhan Yayıncılık.
  • Badiou, A. (2013). Başka Bir Estetik: Sanatlar İçin Küçük Bir Kılavuz (A. U. Kılıç, Çev.). İstanbul: Metis Yayınları.
  • Haşlakoğlu, O. (2016). Platon Düşüncesinde Tekhnê – Sanat ve Felsefenin Ortak Kökeni Üzerine Bir İnceleme. İstanbul: Sentez Yayınları.
  • Havelock, E. A. (2015). Platon: Filozof Şaire Karşı (A. Beyaz, Çev.). İstanbul: Pinhan Yayıncılık.
  • Lloyd, G. E. R. (2014). Aristoteles (A. Kayapalı, Çev.). İstanbul: Pinhan Yayıncılık.
  • Vernant, J. P & Vidal-Naquet, P. (2012). Eski Yunan'da Mit ve Tragedya (S. Tamgüç & R. F. Çam, Çev.). İstanbul: Kabalcı Yayınları.
  • Peters, F. E. (2004). Antik Yunan Felsefesi Terimleri Sözlüğü (H. Hünler, Çev.) İstanbul: Paradigma Yayıncılık.
  • Plato (1997). Complete Works (J. M. Cooper, Ed., with introduction and notes). Hackett: Hackett Publishing.
  • Platon (1997). Timaios (E. Güney & L. Ay, Çev.). MEB, İstanbul.
  • Platon (2007). Symposion (E. Çoraklı, Çev.). İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
  • Platon (2015). Sofist (Ö. N. Soykan, Çev.). İstanbul: Pinhan Yayıncılık.
  • Platon (2016a). Devlet (H. Demirhan, Çev.). İstanbul: Islık Yayınları.
  • Ricoeur, P. (2011). Zaman ve Anlatı: Bir –Zaman, Olay Örgüsü, Üçlü Mimesis– (M. Rıfat & S. Rıfat, Çev.). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Ross, D. (2014). Aristoteles (A. Arslan, Çev.). İstanbul: Kabalcı Yayıncılık.
Toplam 19 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Ümit Öztürk Bu kişi benim 0000-0002-8569-9820

Ayşe Gül Çıvgın Bu kişi benim 0000-0003-2838-6737

Yayımlanma Tarihi 30 Nisan 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Öztürk, Ü., & Çıvgın, A. G. (2022). Sanatçının Yaratımından Açılan Farklı Sahneler: Aristoteles’ten Platon’a “Tragedya” Ekseninde Bir Geri Dönüş. Kilikya Felsefe Dergisi, 1(1), 14-32.
AMA Öztürk Ü, Çıvgın AG. Sanatçının Yaratımından Açılan Farklı Sahneler: Aristoteles’ten Platon’a “Tragedya” Ekseninde Bir Geri Dönüş. KFD. Nisan 2022;1(1):14-32.
Chicago Öztürk, Ümit, ve Ayşe Gül Çıvgın. “Sanatçının Yaratımından Açılan Farklı Sahneler: Aristoteles’ten Platon’a ‘Tragedya’ Ekseninde Bir Geri Dönüş”. Kilikya Felsefe Dergisi 1, sy. 1 (Nisan 2022): 14-32.
EndNote Öztürk Ü, Çıvgın AG (01 Nisan 2022) Sanatçının Yaratımından Açılan Farklı Sahneler: Aristoteles’ten Platon’a “Tragedya” Ekseninde Bir Geri Dönüş. Kilikya Felsefe Dergisi 1 1 14–32.
IEEE Ü. Öztürk ve A. G. Çıvgın, “Sanatçının Yaratımından Açılan Farklı Sahneler: Aristoteles’ten Platon’a ‘Tragedya’ Ekseninde Bir Geri Dönüş”, KFD, c. 1, sy. 1, ss. 14–32, 2022.
ISNAD Öztürk, Ümit - Çıvgın, Ayşe Gül. “Sanatçının Yaratımından Açılan Farklı Sahneler: Aristoteles’ten Platon’a ‘Tragedya’ Ekseninde Bir Geri Dönüş”. Kilikya Felsefe Dergisi 1/1 (Nisan2022), 14-32.
JAMA Öztürk Ü, Çıvgın AG. Sanatçının Yaratımından Açılan Farklı Sahneler: Aristoteles’ten Platon’a “Tragedya” Ekseninde Bir Geri Dönüş. KFD. 2022;1:14–32.
MLA Öztürk, Ümit ve Ayşe Gül Çıvgın. “Sanatçının Yaratımından Açılan Farklı Sahneler: Aristoteles’ten Platon’a ‘Tragedya’ Ekseninde Bir Geri Dönüş”. Kilikya Felsefe Dergisi, c. 1, sy. 1, 2022, ss. 14-32.
Vancouver Öztürk Ü, Çıvgın AG. Sanatçının Yaratımından Açılan Farklı Sahneler: Aristoteles’ten Platon’a “Tragedya” Ekseninde Bir Geri Dönüş. KFD. 2022;1(1):14-32.