In this study, the aim is to evaluate the propositionalist perspective in comparison with its counterpart, and to investigate whether propositionalism provides a framework for explaining the relationships between propositions based on propositions themselves. The first main part introduces the propositionalist standpoint in conjunction with fundamental concepts such as truth, meaning, sentence, object, and proposition. Additionally, I provide an illustrative example concerning conditionals to underscore the extensive scope of the ongoing debates. The first main part provides a succinct overview of the motivations behind propositionalism, elucidating its primary arguments. Subsequently, I delineate the two principal propositionalist stances that have garnered substantial scrutiny in the scholarly discourse, namely propositionalism A and propositionalism B. Moving to the subsequent section, I delve into an analysis of the limitations inherent in both manifestations of propositionalism, centering on key notions such as intentionality, attitude, and the existence of non-propositional objects. Moreover, I explore the nuances between figurative and literal interpretations of meaning. In the concluding remarks, I highlight the plethora of examples showcasing relationships between subjects and non-propositional objects, as opposed to propositions, a concept central to the propositionalist argument. Consequently, I argue that propositionalism fails to offer a comprehensive account of sentence meaning solely based on relations among propositions, as it overlooks numerous instances.
Propositionalism Meaning Non-propositional Objects Intentional Attitudes Objectuality
Bu çalışmada, önermecilik görüşünü, onun karşıtı ile değerlendirmek ve önermeciliğin önermeler arasındaki ilişkileri önerme temelinde açıklayan bir çerçeve sunup sunmadığını soruşturmak amaçlanmaktadır. İlk ana bölümde, doğruluk, anlam, cümle, nesne ve önerme gibi temel kavramlarla birlikte tanıtmaktayım. Ayrıca, devam etmekte olan tartışmaların geniş kapsamını vurgulamak amacıyla koşullu cümlelerle ilgili bir örnek sunmaktayım. İlk bölüm, önermeciliğin motivasyonlarına kısa bir genel bakış sunar ve temel argümanlarını açıklamaktadır. Ardından, akademik tartışmalarda yoğun bir şekilde incelenen önermecilik A ve önermecilik B olarak adlandırılan iki temel önermecilik yaklaşımı incelenmektedir. İkinci ana bölümde ise önermeciliğin her iki türündeki kısıtlamaların analizini sunmakta ve niyetlilik, tutum ve önermeye dayalı olmayan nesneler gibi önemli kavramlara odaklanmaktayım. Ayrıca, anlamın mecazi ve gerçek anlamlarının arasındaki nüansları açıklamaktayım. Sonuç bölümünde, önermecilik argümanının temelini oluşturan ve önermeler yerine özne ve önermeye dayalı olmayan nesneler arasındaki ilişkileri vurgulayan birçok örnek bulunduğunu belirtmekteyim. Sonuç olarak, önermeciliğin, önermeler arasındaki ilişkilere dayalı olarak cümle anlamının kapsamlı bir çerçevesini sunamadığını savunmakta ve birçok örneği göz ardı etmekte olduğu sonucuna varmaktayım.
Önermecilik Anlam Önermeye dayalı olmayan nesneler Niyetsel tutumlar Nesnelik
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Dil Felsefesi |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 25 Ekim 2024 |
Gönderilme Tarihi | 11 Şubat 2024 |
Kabul Tarihi | 17 Ekim 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Sayı: 2 |