Transcendental Logic In Kant's Critical Philosophy

Yıl 2024, Sayı: 2, 364 - 370, 25.10.2024

İsmail Serin

Öz

It is known that there is an old and deep-rooted relationship between philosophy and logic. However, it cannot be said that the problems addressed by most philosophical systems are primarily described with a critique or interpretation of logic. Most philosophers have found it unnecessary to attempt logical criticism in the face of the perfection and completeness of Aristotle's logic. However, Kant argues that the formality of Aristotelian logic, which he refers to as general logic in terms of the main aims of his critical philosophy, poses an obstacle to explaining the functioning of our understanding. Explaining the formation and use of our concepts only with general logic causes us to get stuck between empiricism and rationalism. Kant's opening of a new field of logic, which he calls transcendental logic, forms the backbone of his Critique of Pure Reason. This study will explain the role played by transcendental logic in Kant's critical philosophy.

Anahtar Kelimeler

Experience, Reasoning, Understanding, Concept, Knowledge

Kant’ın Eleştirel Felsefesinde Aşkınsal Mantık

Öz

Felsefe ile mantık arasında eski ve köklü bir ilişki olduğu bilinen bir gerçektir. Ne var ki, çoğu felsefi dizgenin ele aldığı sorunların öncelikle bir mantık eleştirisi ya da yorumuyla betimlendiği söylenemez. Filozofların büyük çoğunluğu Aristoteles mantığının kusursuzluğu ve tamlığı karşısında mantıksal bir eleştiriye girişmeyi gereksiz bulmuşlardır. Ne var ki, Kant eleştirel felsefesinin ana erekleri bakımından genel mantık olarak andığı Aristoteles mantığının biçimselliğinin anlama yetimizin işleyişini açıklamaya engel oluşturduğunu savlar. Kavramlarımızın oluşumunu kullanımını yalnızca genel mantıkla açıklamak ampirizm ile akılcılık arasında sıkışıp kalmaya neden olmaktadır. Kant’ın aşkınsal mantık adıyla anacağı yeni bir mantık alanını açması onun Arı Usun Eleştirisi’nin belkemiğini oluşturmaktadır. Bu çalışmada Kant’ın eleştirel felsefesinde aşkınsal mantığın oynadığı rol açımlanacaktır.

Anahtar Kelimeler

Deneyim, Uslamlama, Anlama, Kavram, Bilgi

Kaynakça

• Alves, P. M. S. (2008). The Concept of a Transcendental Logic. Law and Peace in Kant’s Philosophy in (s. 113–126).
• Walter de Gruyter. doi:10.1515/9783110210347.5.113
• Gilead, A. (1982). The Relationship Between Formal and Transcendental-Metaphysical Logic According to Kant.
• Monist, 65(4), 437–443. doi:10.5840/monist198265429
• Kant, I. (1993). Arı Usun Eleştirisi. (A. Yardımlı, Çev.). İstanbul: İdea.
• Tiles, M. (2004). Kant: From General to Transcendental Logic. The Rise of Modern Logic: From Leibniz to Frege (s. 85–130). Elsevier. doi:10.1016/s1874-5857(04)80015-3
• Tolley, C. (2012). The Generality of Kant’s Transcendental Logic. Journal of the History of Philosophy, 50(3), 417–446. doi:10.1353/hph.2012.0054
• Tolley, C. (2017). The Place of Logic within Kant’s Philosophy. The Palgrave Kant Handbook in (pp. 165–187). Palgrave Macmillan UK. doi:10.1057/978-1-137-54656-2_8
• Zöller, G. (2017). Conditions of Objectivity. Kant’s Critical Conception of Transcendental Logic. Logik / Logic in (pp. 3–28). De Gruyter. doi:10.1515/9783110521047-001