Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Türkiye’de Elektronik Devletten Dijital Devlete Doğru

Yıl 2020, Cilt: 12 Sayı: 23, 397 - 416, 28.12.2020
https://doi.org/10.38155/ksbd.825899

Öz

Son elli yıldır gelişen iletişim teknolojileri kamu hizmetlerinin sunumunun da köklü değişimlere yol açmış ve küreselleşme sürecinde tetikleyici unsurlardan olmuştur. Kamu hizmetlerinin bilgi ve iletişim teknolojileri aracılığıyla sunumu olarak ifade edilen e-devlet kavramı bu süreçte ortaya çıkmış bir kavramdır.
Türkiye de 1990’lı yıllardan bu yana bu alandaki dönüşümünü gerçekleştirme çabalarının başladığı görülmektedir. İlk dönemlerde kamu hizmetlerinin internet üzerinden sunumuna odaklanan ve her kurumun bünyesinde yürütülen çabalarla hayata geçirilen uygulamaların günümüzde tek bir portal üzerinden toplanması, kamu kurumları arasındaki koordinasyonun sağlanması yolunda çalışmalar devam etmektedir. Öte yandan bu çalışmalar son yıllarda dünyadaki trendlere paralele olarak dijitalleşme adımlarına dönüşmektedir. Artık hizmet sunumu değil, hizmetin dijitalleşmesi yolunda adımlar atılmaktadır. Bu çalışmaların daha kurumsal bir hale getirilmesi amacıyla Türkiye’de Dijital Dönüşüm Ofisinin kurulduğu görülmektedir. Bu çatı altında devam eden birçok proje bulunmaktadır. Çalışma kapsamında e-Devlet çabaları ve dijital dönüşüm projeleri Türkiye özelinde ele alınmıştır. 

Kaynakça

  • Akçakaya, M. (2017). E-devlet Anlayışı ve Türk Kamu Yönetiminde E-devlet Uygulamaları. Yüzüncü Yıl Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi (3), 8-31.
  • Akman, Ç. (2019). Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sisteminde Politika Kurulları: Sosyal Politikalar Kurulu Üzerinden Bir Değerlendirme. Route Educational and Social Science Journal, 6 (3), 659-676.
  • Akman, E. (2019). Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sisteminde Kamu Politikası Aktörleri. Paradoks Dergisi, 15 (1), 35-54.
  • Anadolu Ajansı (2018). Turkey's e-Government Development Scores High: UN, https://www.aa.com.tr/en/science-technology/turkeys-e-government-development-scores-high-un/1210283, Erişim Tarihi: 20.04.2020.
  • Avaner, T., ve Fedai, R. (2019). Türk Kamu Yönetiminde Ofis Sistemi: E-Devlet Uygulamalarından Dijital Dönüşüm Ofisine. Amme İdaresi Dergisi, 52 (2), 149-172.
  • Avrupa Komisyonu (2008). eGovernment in Turkey, https://ec.europa.eu/digital-single-market/en/news/egovernment-factsheets-2018-published, Erişim Tarihi: 20.04.2020.
  • Babaoğlu, C. (2020). “Teknoloji ve Kamu Politikası İlişkisi: Nereden Nereye?”, iç. Teknoloji ve Kamu Politikaları, (Ed. M. Yıldız ve C. Babaoğlu), Ankara: Gazi Kitabevi, s. 451-462.
  • Babaoğlu C. ve Levent M. (2019). Akıllı Kentlerin Politika Üretme Aracı Olarak Yaşam Laboratuvarları: Living Labs. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, (TR ULAKBİM), 28 (4), s: 23-47.
  • Babaoglu, C. ve Akman, E. (2018). Local Participation with Facebook: The Case of Turkey. IGI Publishing, (Ed. Laura Alcaide Munoz.) Optimizing e-Participation Initiatives through Social Media (77-102), Hersey/PA: IGI.
  • Birleşmiş Milletler/BM (2018) Gearing E-Government to Support Transformatıon Towards Sustainable and Resilient Societies, United Nations E-Government Survey 2020, https://publicadministration.un.org/egovkb/Portals/egovkb/Documents/un/2020-Survey/2020%20UN%20E-Government%20Survey%20(Full%20Report).pdf, Erişim Tarihi: 07.12.20
  • Baştan, S., ve Gökbunar, R. (2004). Kamu Hizmetlerinin Sunumunda E-devletle İlgili Yeni Gelişmeler: Tümleşik E-devlet Sistemlerine Doğru. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19 (1), 71-89.
  • Bilgi ve İletişim Teknolojileri Dairesi (2020) e-Dönüşüm Türkiye, http://www.bilgitoplumu.gov.tr/bilgi-toplumu/e-donusum-projesi/, Erişim tarihi: 01.05.2020).
  • Birleşmiş Milletler/BM (2020) e-Devletler Gelişim İndeksi, Eylül 19, 2020, https://publicadministration.un.org/egovkb/en-us/Data/Country-Information/id/176Turkey/dataYear/2018, Erişim tarihi: 01.10.2020).
  • Çakır, C. (2015). E-belediye: Sorunlar ve Çözüm Önerileri. Sosyal ve Beşerî Bilimler Dergisi, 7 (1), 1-15.
  • Çarıkçı, O. (2010). Türkiye’de E-devlet Uygulamaları Üzerine bir Araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (12), 95-122.
  • Çelikkol, Ö. (2008). Kamu Yönetiminde E-Devlet Yapılanması ve Türkiye için E-Devlet Model Önerisi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi Süleyman Demirel Üniversitesi Isparta.
  • Çetinkaya, N. (2010). Türk Kamu Yönetiminde Yapısal Dönüşüm ve E-Devlet Uygulamalarının Kamu Hizmetlerine Etkileri, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.
  • Çoban, G. (2006). E-devlet ve İstanbul Valiliği Uygulaması, Yayınlanmamış Yüksek lisans Tezli, Yıldız Teknik Üniversitesi İstanbul.
  • Afyonluoğlu, Mustafa (2020) Türkiye’deki e-Devlet Hizmetleri, https://afyonluoglu.org/e-devlet/tr-edevlet/, Erişim Tarihi: 20.08.2020
  • DDO (2020). Tek Durak Projesi, https://cbddo.gov.tr/projeler/tek-durak/
  • DDO (2020). KAYSİS Projesi, https://cbddo.gov.tr/projeler/kaysis/
  • DDO (2020). Kamu-Net Projesi, https://cbddo.gov.tr/projeler/kamu-net/
  • Delibaş, K., ve Akgül, A. E. (2010). Dünyada ve Türkiye’de E-devlet Uygulamaları: Türkiye’de E-demokrasi ve E-katılım Potansiyellerinin Harekete Geçirilmesi. Sosyoloji Araştırmaları Dergisi, 13 (1), 100-144.
  • Demirel, D. (2006). E-devlet ve Dünya Örnekleri. Sayıştay Dergisi, 61 (6), 83-118.
  • Demirhan, Y. (2011). Türk Kamu Yönetiminde E-devlet Politikası ve Yönetimi. (Doktora Tezi), Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • Demirhan, Y., ve Türkoğlu, İ. (2014). Türkiye’de e-Devlet Uygulamalarının Bazı Yönetim Süreçlerine Etkisinin Örnek Projeler Bağlamında Değerlendirilmesi. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 10 (22), 235-256.
  • Doğan, K. C., ve Ustakara, F. (2013). Kamuda Bir Yapılanma Dönüşümü Olarak E-devlet ve E-yönetişim İlişkisi Üzerine. Küresel İktisat ve İşletme Çalışmaları Dergisi, 2 (3), 1- 11.
  • Dönmez, D. (2007). Dünyada ve Türkiye’de E-devlet, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Tokat.
  • Erdoğan, O. (2020). Yerel Politikaların Şekillenmesinde Dijital Demokrasi Uygulaması Olarak Antalya Muratpaşa Belediyesi Komşu Meclisi, Uluslararası Yönetim Akademisi Dergisi, 3 (1), 48-60.
  • Erdoğan, O. (2019). Yerel Yönetimlerde E-Belediye Uygulamaları: İçişleri Bakanlığı E-Belediye Bilgi Sistemi, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 24 (3), 551-566.
  • Erdoğan, O. (2019). “Yerel Yönetimlerde Dijital Dönüşüm: Molenwaard Belediyesi Örneği”, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13, 59-74
  • Fang, Z. (2002). E-government in Digital Era: Concept, Practice, and Development. International Journal of the Computer, the Internet Management, 10 (2), 1-22.
  • Güler, M., ve Dövertaş, E. (2009). Elektronik Devletten (e-devlet) Mobil Devlete (m-devlet) Geçişte Türkiye’de Yerel Yönetim Uygulamaları. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2 (1), 25-49.
  • İnce, N. M. (2001). Elektronik Devlet: Kamu Hizmetlerinin Sunulmasında Yeni İmkânlar: DPT.
  • Kırçova, İ. (2003). E-Devlet Uygulamaları ve Ekonomiye Etkileri. İstanbul Ticaret Odası: Acar Matbaacılık.
  • Koç, F. (2010). Türkiye’de E-Devlet Uygulamaları: Sağlık Bakanlığı Örneği, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya İnönü Üniversitesi.
  • Maraş, G. (2011). Kamu Yönetimlerinde E-devlet ve E-demokrasi İlişkisi. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi (37), 121-144.
  • Memiş, L. ve Babaoğlu, C. (2020). “Afet Yönetimi ve Teknoloji”, iç. Farklı Boyutlarıyla Afet Yönetimi, (Ed: M. Yaman ve E. Çakır), Ankara: Nobel, 163-174.
  • Okçu M. ve Akman E. (2020). “Yapay Zeka ve Kamu Politikası”, iç. Teknoloji ve Kamu Politikaları, (Ed. M. Yıldız ve C. Babaoğlu), Ankara: Gazi, s. 67-110.
  • Sayın, C. ve Akkoyunlu, N. (2003). Avrupa Konseyi Bakanlar Komitesi’nin Kamu Görevlileri İçin Model Davranış Kuralları Hakkında (2000) 10 Sayılı Tavsiye Karar. Türk İdare Dergisi, 440, 1-13.
  • Saylan, İ. (2009). İnternet: Demokrasiye Açılan Kapı? Türkiye ve İtalya Örnekleri Çerçevesinde E-devlet Uygulamaları. Amme İdaresi Dergisi, 42 (3), 141-162.
  • Şeker, N., ve Şeker, G. (2009). E-Devlet Uygulamalarından İlsis’in Okul Yöneticileri Tarafından Değerlendirilmesi. Bilişim Teknolojileri Dergisi, 2(2), 11-19.
  • Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı Dijital Dönüşüm Ofisi (2020), Hakkımızda, https://cbddo.gov.tr/, Erişim Tarihi: 21.09.2020.
  • Uğur, A., ve Çütcü, İ. (2009). E-Devlet ve Tasarruf Etkisi Kapsamında VEDOP Projesi. Sosyal ve Beşerî Bilimler Dergisi, 1 (2), 1-20.
  • Yavuz, A., ve Çarıkçı, O. (2009). Bir E-Devlet Hizmeti Olarak E-Maliye Uygulamalarının Algılanması: Isparta İli Örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (9) 1, 1-28.
  • Yıldız, M., ve Leblebici, N. (2018). Kurumsal Örgüt Kuramı E-Devlet Uygulamalarını Anlamak ve Açıklamak için Yararlı Olabilir Mi?. İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 27 (1), 7-22.
  • Yıldız, M.; Ocak, N., Yıldırım, Ç., Çağıltay, K. ve Babaoğlu, C. (2016). Usability in Local E-Government: Analysis of Turkish Metropolitan Municipality Facebook Pages. International Journal of Public Administration in the Digital Age (IJPADA), 3 (1), 53-69.

From Electronic Government to Digital Government in Turkey

Yıl 2020, Cilt: 12 Sayı: 23, 397 - 416, 28.12.2020
https://doi.org/10.38155/ksbd.825899

Öz

Communication technologies that have developed over the past fifty years have also led to radical changes in the delivery of public services and have been a trigger element in globalization. The concept of e-government -the presentation of public services through Information and Communication Technologies- is a concept that emerged in this process.
Since the 1990s, efforts to achieve its transformation in this area have begun in Turkey. In the first period, it has been focused on the presentation of public services over the internet. With the efforts carried out within each institution, today the actions are to collect the applications through a single portal and ensure coordination between public institutions. On the other hand, these studies have been turning into digitalization steps parallel with the trends in the world in recent years. Efforts are now being taken towards the digitalization of the service, not the provision of services. To make these studies more institutional, Digital Transformation Office was established in Turkey. Within the scope of the paper, e-Government efforts and digital transformation projects were discussed in Turkey.

Kaynakça

  • Akçakaya, M. (2017). E-devlet Anlayışı ve Türk Kamu Yönetiminde E-devlet Uygulamaları. Yüzüncü Yıl Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi (3), 8-31.
  • Akman, Ç. (2019). Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sisteminde Politika Kurulları: Sosyal Politikalar Kurulu Üzerinden Bir Değerlendirme. Route Educational and Social Science Journal, 6 (3), 659-676.
  • Akman, E. (2019). Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sisteminde Kamu Politikası Aktörleri. Paradoks Dergisi, 15 (1), 35-54.
  • Anadolu Ajansı (2018). Turkey's e-Government Development Scores High: UN, https://www.aa.com.tr/en/science-technology/turkeys-e-government-development-scores-high-un/1210283, Erişim Tarihi: 20.04.2020.
  • Avaner, T., ve Fedai, R. (2019). Türk Kamu Yönetiminde Ofis Sistemi: E-Devlet Uygulamalarından Dijital Dönüşüm Ofisine. Amme İdaresi Dergisi, 52 (2), 149-172.
  • Avrupa Komisyonu (2008). eGovernment in Turkey, https://ec.europa.eu/digital-single-market/en/news/egovernment-factsheets-2018-published, Erişim Tarihi: 20.04.2020.
  • Babaoğlu, C. (2020). “Teknoloji ve Kamu Politikası İlişkisi: Nereden Nereye?”, iç. Teknoloji ve Kamu Politikaları, (Ed. M. Yıldız ve C. Babaoğlu), Ankara: Gazi Kitabevi, s. 451-462.
  • Babaoğlu C. ve Levent M. (2019). Akıllı Kentlerin Politika Üretme Aracı Olarak Yaşam Laboratuvarları: Living Labs. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, (TR ULAKBİM), 28 (4), s: 23-47.
  • Babaoglu, C. ve Akman, E. (2018). Local Participation with Facebook: The Case of Turkey. IGI Publishing, (Ed. Laura Alcaide Munoz.) Optimizing e-Participation Initiatives through Social Media (77-102), Hersey/PA: IGI.
  • Birleşmiş Milletler/BM (2018) Gearing E-Government to Support Transformatıon Towards Sustainable and Resilient Societies, United Nations E-Government Survey 2020, https://publicadministration.un.org/egovkb/Portals/egovkb/Documents/un/2020-Survey/2020%20UN%20E-Government%20Survey%20(Full%20Report).pdf, Erişim Tarihi: 07.12.20
  • Baştan, S., ve Gökbunar, R. (2004). Kamu Hizmetlerinin Sunumunda E-devletle İlgili Yeni Gelişmeler: Tümleşik E-devlet Sistemlerine Doğru. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19 (1), 71-89.
  • Bilgi ve İletişim Teknolojileri Dairesi (2020) e-Dönüşüm Türkiye, http://www.bilgitoplumu.gov.tr/bilgi-toplumu/e-donusum-projesi/, Erişim tarihi: 01.05.2020).
  • Birleşmiş Milletler/BM (2020) e-Devletler Gelişim İndeksi, Eylül 19, 2020, https://publicadministration.un.org/egovkb/en-us/Data/Country-Information/id/176Turkey/dataYear/2018, Erişim tarihi: 01.10.2020).
  • Çakır, C. (2015). E-belediye: Sorunlar ve Çözüm Önerileri. Sosyal ve Beşerî Bilimler Dergisi, 7 (1), 1-15.
  • Çarıkçı, O. (2010). Türkiye’de E-devlet Uygulamaları Üzerine bir Araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (12), 95-122.
  • Çelikkol, Ö. (2008). Kamu Yönetiminde E-Devlet Yapılanması ve Türkiye için E-Devlet Model Önerisi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi Süleyman Demirel Üniversitesi Isparta.
  • Çetinkaya, N. (2010). Türk Kamu Yönetiminde Yapısal Dönüşüm ve E-Devlet Uygulamalarının Kamu Hizmetlerine Etkileri, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.
  • Çoban, G. (2006). E-devlet ve İstanbul Valiliği Uygulaması, Yayınlanmamış Yüksek lisans Tezli, Yıldız Teknik Üniversitesi İstanbul.
  • Afyonluoğlu, Mustafa (2020) Türkiye’deki e-Devlet Hizmetleri, https://afyonluoglu.org/e-devlet/tr-edevlet/, Erişim Tarihi: 20.08.2020
  • DDO (2020). Tek Durak Projesi, https://cbddo.gov.tr/projeler/tek-durak/
  • DDO (2020). KAYSİS Projesi, https://cbddo.gov.tr/projeler/kaysis/
  • DDO (2020). Kamu-Net Projesi, https://cbddo.gov.tr/projeler/kamu-net/
  • Delibaş, K., ve Akgül, A. E. (2010). Dünyada ve Türkiye’de E-devlet Uygulamaları: Türkiye’de E-demokrasi ve E-katılım Potansiyellerinin Harekete Geçirilmesi. Sosyoloji Araştırmaları Dergisi, 13 (1), 100-144.
  • Demirel, D. (2006). E-devlet ve Dünya Örnekleri. Sayıştay Dergisi, 61 (6), 83-118.
  • Demirhan, Y. (2011). Türk Kamu Yönetiminde E-devlet Politikası ve Yönetimi. (Doktora Tezi), Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • Demirhan, Y., ve Türkoğlu, İ. (2014). Türkiye’de e-Devlet Uygulamalarının Bazı Yönetim Süreçlerine Etkisinin Örnek Projeler Bağlamında Değerlendirilmesi. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 10 (22), 235-256.
  • Doğan, K. C., ve Ustakara, F. (2013). Kamuda Bir Yapılanma Dönüşümü Olarak E-devlet ve E-yönetişim İlişkisi Üzerine. Küresel İktisat ve İşletme Çalışmaları Dergisi, 2 (3), 1- 11.
  • Dönmez, D. (2007). Dünyada ve Türkiye’de E-devlet, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Tokat.
  • Erdoğan, O. (2020). Yerel Politikaların Şekillenmesinde Dijital Demokrasi Uygulaması Olarak Antalya Muratpaşa Belediyesi Komşu Meclisi, Uluslararası Yönetim Akademisi Dergisi, 3 (1), 48-60.
  • Erdoğan, O. (2019). Yerel Yönetimlerde E-Belediye Uygulamaları: İçişleri Bakanlığı E-Belediye Bilgi Sistemi, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 24 (3), 551-566.
  • Erdoğan, O. (2019). “Yerel Yönetimlerde Dijital Dönüşüm: Molenwaard Belediyesi Örneği”, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13, 59-74
  • Fang, Z. (2002). E-government in Digital Era: Concept, Practice, and Development. International Journal of the Computer, the Internet Management, 10 (2), 1-22.
  • Güler, M., ve Dövertaş, E. (2009). Elektronik Devletten (e-devlet) Mobil Devlete (m-devlet) Geçişte Türkiye’de Yerel Yönetim Uygulamaları. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2 (1), 25-49.
  • İnce, N. M. (2001). Elektronik Devlet: Kamu Hizmetlerinin Sunulmasında Yeni İmkânlar: DPT.
  • Kırçova, İ. (2003). E-Devlet Uygulamaları ve Ekonomiye Etkileri. İstanbul Ticaret Odası: Acar Matbaacılık.
  • Koç, F. (2010). Türkiye’de E-Devlet Uygulamaları: Sağlık Bakanlığı Örneği, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya İnönü Üniversitesi.
  • Maraş, G. (2011). Kamu Yönetimlerinde E-devlet ve E-demokrasi İlişkisi. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi (37), 121-144.
  • Memiş, L. ve Babaoğlu, C. (2020). “Afet Yönetimi ve Teknoloji”, iç. Farklı Boyutlarıyla Afet Yönetimi, (Ed: M. Yaman ve E. Çakır), Ankara: Nobel, 163-174.
  • Okçu M. ve Akman E. (2020). “Yapay Zeka ve Kamu Politikası”, iç. Teknoloji ve Kamu Politikaları, (Ed. M. Yıldız ve C. Babaoğlu), Ankara: Gazi, s. 67-110.
  • Sayın, C. ve Akkoyunlu, N. (2003). Avrupa Konseyi Bakanlar Komitesi’nin Kamu Görevlileri İçin Model Davranış Kuralları Hakkında (2000) 10 Sayılı Tavsiye Karar. Türk İdare Dergisi, 440, 1-13.
  • Saylan, İ. (2009). İnternet: Demokrasiye Açılan Kapı? Türkiye ve İtalya Örnekleri Çerçevesinde E-devlet Uygulamaları. Amme İdaresi Dergisi, 42 (3), 141-162.
  • Şeker, N., ve Şeker, G. (2009). E-Devlet Uygulamalarından İlsis’in Okul Yöneticileri Tarafından Değerlendirilmesi. Bilişim Teknolojileri Dergisi, 2(2), 11-19.
  • Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı Dijital Dönüşüm Ofisi (2020), Hakkımızda, https://cbddo.gov.tr/, Erişim Tarihi: 21.09.2020.
  • Uğur, A., ve Çütcü, İ. (2009). E-Devlet ve Tasarruf Etkisi Kapsamında VEDOP Projesi. Sosyal ve Beşerî Bilimler Dergisi, 1 (2), 1-20.
  • Yavuz, A., ve Çarıkçı, O. (2009). Bir E-Devlet Hizmeti Olarak E-Maliye Uygulamalarının Algılanması: Isparta İli Örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (9) 1, 1-28.
  • Yıldız, M., ve Leblebici, N. (2018). Kurumsal Örgüt Kuramı E-Devlet Uygulamalarını Anlamak ve Açıklamak için Yararlı Olabilir Mi?. İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 27 (1), 7-22.
  • Yıldız, M.; Ocak, N., Yıldırım, Ç., Çağıltay, K. ve Babaoğlu, C. (2016). Usability in Local E-Government: Analysis of Turkish Metropolitan Municipality Facebook Pages. International Journal of Public Administration in the Digital Age (IJPADA), 3 (1), 53-69.
Toplam 47 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Hasan Karasoy 0000-0002-3813-2960

Pelin Babaoğlu 0000-0002-7542-1323

Yayımlanma Tarihi 28 Aralık 2020
Gönderilme Tarihi 14 Kasım 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 12 Sayı: 23

Kaynak Göster

APA Karasoy, H., & Babaoğlu, P. (2020). Türkiye’de Elektronik Devletten Dijital Devlete Doğru. Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 12(23), 397-416. https://doi.org/10.38155/ksbd.825899