SOSYAL BİLGİLER ÖĞRETMEN ADAYLARININ FAKÜLTEYE UYUM SÜREÇLERİNİN YARATICI DRAMA İLE DESTEKLENMESİ

Yıl 2020, Sayı: 53, 266 - 292, 31.01.2020

Nadire Emel Akhan , Kenan Demir

https://doi.org/10.21764/maeuefd.574139

Cited By: 2

Öz

Bu
araştırmanın amacı, Sosyal Bilgiler öğretmenliği birinci sınıfına yeni başlayan
öğrencilerin okula uyum süreçlerini yaratıcı drama yöntemi ile desteklemenin
etkisini belirlemektir. Araştırmanın çalışma grubunu, Akdeniz Üniversitesinde
2017-2018 eğitim öğretim sosyal bilgiler eğitimi birinci sınıflarına yeni
başlayan 57 öğrenci oluşturmuştur. Araştırmada ön test - son test kontrol
gruplu deneysel desen kullanılmıştır. Ayrıca çalışmada sürecin
değerlendirilmesi ile elde nitel veriler nicel bulguları desteklemek için
kullanılmıştır. Çalışmada araştırmacılar tarafından geliştirilen 9 oturumluk
(her atölye 180 dakika) yaratıcı drama etkinlikleri uygulanmıştır. Uzman
görüşleri alınarak her atölyenin kazanımları yazılmış ve bu kazanımlar ışığında
öğrenme-öğretme etkinlikleri hazırlanmıştır. Çalışmanın başında ve sonunda
çalışmanın kazanımları ve uzman görüşlerine göre likert tipi 40 maddelik
“Oryantasyon Çalışmasını Değerlendirme Formu” geliştirilmiş ve uygulanmıştır. Toplanan
nicel veriler SPSS 21.0 programı ile analiz edilmiştir. Oryantasyon eğitiminin
bitiminde deney grubu öğrencilerinin oryantasyon çalışmasını değerlendirme
formlarına verdikleri cevaplar, atölye eğitmenine yazdıkları değerlendirme
mektupları ve yine çalışmaları değerlendirmek için açık uçlu sorulara
verdikleri yazılı cevaplar betimsel analiz yöntemiyle irdelenmiştir. Nicel ve nitel verilerin analizi sonucunda yaratıcı drama
etkinlikleriyle yürütülen oryantasyon eğitiminin deney grubundaki öğrencilerin
kişisel, mesleki, sosyal alanlarda gelişimleri ile okulu, öğretmenlerini ve
arkadaşlarını daha iyi tanımaları konusunda anlamlı derece olumlu etkilediği
belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Sosyal bilgiler öğretmen adayları, uyum süreci, oryantasyon

SUPPORTING THE ADAPTATION PROCESS TO THE FACULTY OF SOCIAL STUDIES TEACHERS CANDIDATES WITH CREATIVE DRAMA

Öz

The aim of this research
is to determine the effect of supporting the adaptation process to the faculty
of the first – grade freshmen social studies teachers’ candidates wıth creative
drama. The study group of the research consisted of the first - grade freshmen 57
students attending the social studies teaching at Akdeniz University in the
first week of 2017-2018 educational years. The experimental design model with
pre-test – post-test control group was used in the study. In addition, the
qualitative data acquired from the evaluation of the process in the study was
used to support the quantitative findings. The nine - session creative drama
workshops (each workshop lasting 180 minutes) prepared for the study by the
researchers were applied. The outcomes of each workshop were written by taking
the expert opinions into consideration and the teaching and learning activities
were prepared in the light of these outcomes. 
The Evaluation Form for Orientation Study including 40 likert-type
items, developed by the researcher in accordance with the outcomes of the study
and the expert opinions, was applied at the beginning and the end of the
research. The collected quantitative data were analysed with SPSS 21.0 program. At the end of the orientation course, the responses that the
students in the experimental group gave to the Evaluation Form for Orientation
Study, the evaluation letters they wrote to the workshop leader and the written
replies that they gave to open-ended questions were analysed by the descriptive
analysis. The analysis of the qualitative and quantitative data showed that the
orientation education realized with the creative drama activities had a highly
positive effect on recognizing their schools, teachers and friends much better
thanks to the personal, professional and social developments of the students in
the experimental group.

Anahtar Kelimeler

Social studies teacher candidates, adaptation process, orientation

Kaynakça

• Adıgüzel, Ö. (2017). Eğitimde yaratıcı drama. Pegem Atıf İndeksi, 1-438.
• Aktaş, Y. ( 1997). Üniversite öğrencilerinin uyum düzeylerinin incelenmesi: uzunlamasına bir çalışma. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,13, 107-110.
• Aypay, A. (2003). Üniversite öğrencilerinin akademik entegrasyonunu etkileyen etmenler. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 2 (4), 121- 135.
• Baiyee W. A. (2009). Orienting stuent using a case-based instructional approach: a case study. Journal of Instructional Psychology, 36 (1), 20-3.
• Baker, R. W. & Siryk, B. (1984). Measuring Adjustment to College. Journal of Counseling Psychology, 31(2), 179-189.
• Bülbül, T. (2012). Yükseköğretimde Okul Terki: Nedenler ve Çözümler. Eğitim ve Bilim, 37 (166), 219-235.
• Büyüköztürk, Ş. (2007). Deneysel desenler, öntest-sontest kontrol grubu desen ve veri analiz kitabı. Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2008). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Çalışandemir, F. ve Şahin Baltacı, F. (2017). Okul öncesi öğretmen adaylarının üniversiteye uyum düzeylerinin yordayıcıları olarak yaşam doyumu ve genel öz-yeterlik. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 44, 229-249.
• Dilekmen, M. (2007). Orıentatıon program and adaptatıon of unıversıty students. Psychological Reports, 101, 1141-1144.
• Duran, E., Sezgin, F. ve Çoban, O. (2011). Aday sınıf öğretmenlerinin uyum ve sosyalleşme sürecinin incelenmesi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 31, 465-478.
• Erdoğan, S., Şanlı, H. S. ve Şimşek Bekir, H. (2005). Gazi üniversitesi, eğitim fakültesi öğrencilerinin üniversite yaşamına uyum durumları. Kastamonu Eğitim Dergisi, 13(2), 479-496.
• Green, D. (2008). Planning And Running Orientation Programmes For İnternational Students. UK Council for İntennational Student Affairs.
• Krallman, D. & Holcomb, T. (1997). First-Year Student Expectations: Pre- and Post-Orientation. Annual Meeting of the Association of Institutional Research, Buena Vista, May.
• Kutlu, M. (2004). Üniversite Öğrencilerinin Alıştırma-Oryantasyon Hizmetlerine İlişkin Karşılaştıkları Sorunlar Ve Beklentileri. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, 1-20.
• Miles, M. B. & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis (2nd ed.). Thousand Oaks, CA: Sage.
• Munro, B. H. (1981). Dropouts from higher education: path analysis of a national sample. American Educational Research Journal, 18 (2), 133-141.
• Müezzin, E. E. ve Kaya, A. (2018). Üniversite öğrencilerinin üniversiteye uyum ve psikolojik yardım aramaya ilişkin görüşleri. Yaşadıkça Eğitim, 32 (1), 69-90.
• Özkan, S. ve Yılmaz, E. (2010). Üniversite öğrencilerinin üniversite yaşamına uyum durumları (Bandırma Örneği). Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi. 5(13), 153-171.
• Öztemel, K. (2010). Teknik eğitim fakültesi öğrencilerinin uyum düzeylerinin incelenmesi. Politeknik Dergisi, 13(4), 319- 325.
• Pascarella, E. T. & Terenzini, P. T.(1980). Predicting freshman persistence and voluntary dropout decisions from a theoretical model. The Journal of Higher Education. 51(1), 60-75.
• Pascarella, E. T. & Terenzini, P. T. (1983). A multiinstitutional, path analytic validation of Tinto's model of college withdrawal.American Educational Research Journal. 20 (1), 87-102.
• Selcik, O. & Oğuz, A. (2015). The application of creative drama method in erasmus orientation programme. The Journal of International Social Research, 8(37), 811-815.
• Selçuk, Z. ve Güner, N. (1999). Örnek bir oryantasyon programı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi. 19, 443-454.
• Sevim, S. A. ve Yalçın, İ. (2006). Kısa süreli bir oryantasyon programı denemesi: öğrencilerin uyum düzeyleri ve programa ilişkin görüşleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 39(2), 217-233.
• Sevinç, S. ve Gizir, C. A. (2014). Üniversite birinci sınıf öğrencilerinin bakış açılarından üniversiteye uyumu olumsuz etkileyen faktörler (Mersin Üniversitesi Örneği). Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi. 14(4),1285-1308.
• Spady, W. G. (1971). Dropouts from higher education: toward an empricial model. Interchange, 2(3), 38-62.
• Tanrıseven, I. ve Aykaç, M. (2013). Üniversite öğrencilerinin yaratıcı dramanın kişisel ve mesleki yaşantılarına katkısına ilişkin görüşleri. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6 (12), 329-348.
• Terenzini, P. T. & Pascarella, E. T. (1977). Voluntary freshman attrition and patterns of social and academic integration in a university: a test of a conceptual model. Research in Higher Education, 6, 25-43. Tinto, V. & Cullen, J. (1973). Dropout in higher education: a review and theoreticial synthesis of recent research. N.Y..Teachers College. New York.
• Tinto, V. (1975). Dropout from higher education: a theoretical synthesis of recent research. Review of Educational Research, 45 (1), 89-125.
• Tinto, V. (1997). Classrooms as Communities: Exploring the Educational Character of Student Persistence. The Journal of Higher Education, 68 (6), 599-623.
• Tinto, V. (2006). Research and practice of student retention: what next? Journal of College Student Retention Research Theory and Practice, 8(1), 1-19.
• Tuna, M. E. (2003). Cross-cultural differences in coping strategies as predictors of university adjustment of turkish and u.s. students. (Unpublished Phd). Middle East Technical University, Social Sciences School, Ankara.
• Üstündağ, T. (2006). Yaratıcı drama eğitim programının öğeleri. Yaratıcı Drama 1985–1998 Yazılar. (İkinci Baskı). (Ed: Adıgüzel, H. Ö.) Ankara: Naturel Kitap Yayıncılık.
• Wintre, M. G. & Yaffe, M. (2000). First-year students’ adjustment to university life as a function of relationships with parents. Journal of Adolescent Research, 15(1), 9- 37.
• Yeşilyaprak, B. (2013). 21. Yüzyılda eğitimde rehberlik hizmetleri. Ankara: Nobel Yayınları.
• Yeşilyaprak, B. ve Yalçın, İ. (2011). Üniversite yaşamına uyum programı ve değerlendirme çalışmaları: Ankara Üniversitesi örneği, XI. Ulusal PDR Kongresi, (3-5.Ekim.2011) Ege Ünv.,İzmir.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (6. Baskı) Ankara: Seçkin Yayıncılık.