Talip (1882-1925) A Poet Affiliated To The Ottoman Poetry Tradition During The First Years Of The Republic And The Annotation Of A Ghazel

Yıl 2009, Cilt: 2 Sayı: 3-4, 228 - 251, 01.12.2009

Turgut Karabey

Öz

Talip is one of the rare figures of the Republican era grown with Ottoman culture. Poet did not participate to common literary trend that was popular during his peri od and as a result of his cultural background has written poems affıliated to Divan poetry tradition. As far as understood from the terms used in his poems he was good at Arabic and Persian, and religious and mystical literature is alsa dominant in his poetry. Divine !ove is the main theme of his poems written with syllabic meler and aruz. In his poems the utterance is sincere and the language is fluent. In the article, we tried to examine his life , literary personality and the characteristics of his poetry. And alsa tried to interpret his poetry by the annotation of a ghazel.

Anahtar Kelimeler

Divan poetry, Talib, tradition

Cumhuriyetin İlk Yıllarında Osmanlı Şiir Geleneğine Bağlı Şair Talib (1882-1925) Ve Bir Gazelinin Şerhi

Öz

Talib, Cumhuriyet döneminin, Osmanlı kültürüyle yetişmiş nadir şahsiyetlerinden biridir. Şair, bu dönemde etrafında görülen edebi temayüllere iştirak

etmeden kültürel birikimi gereği Divan şiiri geleneğine bağlı kalarak şiirler yazmıştır. Arapça ve Farsça'yı bu dillerde şiirler yazacak kadar iyi bilen Talib, şiirlerinde kullandığı terimlerden anlaşıldığı kadarıyla, dini ve tasavvufi edebiyata da hakimdir. Hece ve aruz vezniyle yazdığı şiirlerinde ana tema olarak ilahi aşk'ı işlemiş, zaman zaman halk söyleyişlerinden faydalanarak samimi ve akıcı bir dil kullanmıştır. Makalede şairin hayatı, edebi kişiliği, şiirlerinin özellikleri anlatılmış; bir gazelini şerh edilmek suretiyle şiirlerini anlamlandırma yoluna gidilmiştir. 

Anahtar Kelimeler

Divan şiiri, Talib, gelenek

Kaynakça

• Baha Tevfik - Ahmed Nebil, Vahdet-i Mevcud, Matba'a-i Kader, Dersa'adet.
• Büyük Türk Klasikleri, İstanbul, c. 7, 1 988.
• Divan-ı Cami, neşreden: A'lahan-ı Afsahzad, c. 1 , Tahran 1 378.