THE EFFECT OF ENVIRONMENT FRIENDLY ATTITUDES ON THE PREFERENCE OF GREEN HOTEL: AN APPLICATION IN ANTALYA

Yıl 2020, Sayı: 32, 156 - 178, 27.11.2020

Didar İşler , Rahmi Oguz

https://doi.org/10.20875/makusobed.625190

Cited By: 3

Öz

Nowadays, increased environmental pollution and global warming lead consumers to become and act more sensitive toward environmental issues. Consumer’s sensitivity may cause a change in their buying behavior such as paying more attention to the effects of products or services on environment. In order to adapt to the increased sensitivity of consumers’ and to be different from their competitors, tourism enterprises are turning to green marketing practices/strategies. Green hotels or hotels which are stated as eco-friendly are offered to consumers as a product of green practices in tourism enterprises. In this context, the aim of the study is to examine the relationship between consumers' thoughts about environmentally friendly hotels and underlying intention of consumers who prefer to stay in green hotels. The research has been conducted on customers who prefer to stay in green hotels in Antalya region. In order to collect data, questionnaire technique which is a quantitative method, has been used. In this research, data has been collected from 227 customers staying in five star hotels with green stars in Antalya region and analyzed with SPSS program. As a result of the study, it has been determined that there is a statistically significant relation between consumers’ thoughts and intention to stay in environment friendly hotels. In addition, it has been found that in terms of participants who participated in the study, there is a significant positive correlation between the eco-friendly strategies that are used in tourism establishments and consumers buying behaviors.

Anahtar Kelimeler

Environment, Green Marketing, Green Hotel

TÜKETİCİLERİN ÇEVRE DOSTU TUTUMLARININ YEŞİL OTEL TERCİHLERİ ÜZERİNDEKİ ETKİSİ: ANTALYA İLİNDE BİR UYGULAMA*

Öz

Günümüzde çevresel kirliliğin ve küresel ısınmanın artması tüketicilerde çevreye karşı bir hassasiyet oluşturmaktadır. Bu hassasiyet, tüketicilerin satın alma davranışları sırasında ürün ve hizmetlerin çevresel etkilerine dikkat etmelerine neden olabilmektedir. Turizm işletmeleri, tüketicilerde artan bu hassasiyete karşı kayıtsız kalmamak ve aynı zamanda rakiplerinden farklılaşmak için, yeşil pazarlama uygulamalarına yönelmektedir. Çevre dostu faaliyetlerin uygulandığı turizm işletmeleri yeşil ya da çevre dostu oteller olarak farklılaşmış ve tüketicilerin hizmetine sunulmuştur. Bu bağlamda çalışmanın amacı, tüketicilerin çevre dostu otellere yönelik düşünceleri ve satın alma davranışı sırasında yeşil otellerde kalma niyetleri arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Araştırma, Antalya bölgesinde yeşil otellerde konaklayan müşteriler üzerinde yürütülmüştür ve nicel araştırma yöntemlerinden biri olan anket tekniğinden yararlanılmıştır. Araştırmada, Antalya bölgesindeki yeşil yıldıza sahip beş yıldızlı otellerde konaklayan 227 müşteriden toplanan veriler SPSS programı ile analiz edilmiştir. Araştırmanın sonucunda, çevre dostu otellere yönelik düşünceleri ve kalma niyetleri arasında istatistiksel ve anlamlı ilişkiler olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca katılımcılar açısından bakıldığında turizm işletmelerinde uygulanan yeşil pazarlama stratejilerinin tüketici satın alma davranışları üzerinde olumlu ve istatistiksel olarak anlamlı olduğu ifade edilebilir.

Anahtar Kelimeler

, Yeşil Pazarlama, Yeşil Otel, davranışşsal Niyet

Kaynakça

• Abdullah, M., Al-Nasser, A. ve Husain, N. (2000). Evaluating functional relationship between image, customer satisfaction and customer loyalty using general maximum entropy. Total Quality Management, 11(4), 826-829. doi:10.1080/09544120050008273.
• Akandere, G. ve Zerenler, M. (2017). Yeşil otellerde yeşil tedarik zinciri yönetimi ve işletme performansı. Çatalhöyük Uluslararası Turizm ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1(2), 77-98.
• Alnıaçık, Ü. ve Koç, F. (2009). Yeni Çevresel Paradigma Ölçeği İle Üniversite Öğrencilerinin Çevreye Yönelik Tutumlarının Belirlenmesi. Bölgesel Kalkınma Kongresi, Balıkesir Üniversitesi Burhaniye MYO, 178-185.
• Altunöz, Ö., Arslan, Ö. E. ve Hassan, A. (2014). Turistlerin yeşil pazarlamaya yönelik görüşlerinin demografik değişkenler kapsamında incelenmesi. Istanbul University Journal of the School of Business Administration, 43(1), 157 – 172.
• Atay, L., ve Dilek, S. E. (2013). Konaklama işletmelerinde yeşil pazarlama uygulamaları: IBIS Otel örneği. Suleyman Demirel University Journal of Faculty of Economics & Administrative Sciences, 18(1), 203-219.
• Aylan, F. K. ve Sezgin, M. (2016). Tuirstlerin yeşil otellere yönelik düşünceleri ve kalma niyetleri: Antalya’da bir araştırma. Çatalhöyük Uluslararası Turizm ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1(1), 285‐300.
• Baş, M. ve Kalyoncuoğlu, S. (2003). Pazarlamada yeni bir yaklaşım: Yeşil Pazarlama. Üçüncü Sektör Kooperatifçilik Dergisi, 141, 75-87.
• Başar, F. (2017). Algılanan hizmet kalitesi ile davranışsal niyet ilişkisinde müşteri memnuniyetinin rolü: Kış koridorunda bir uygulama. [Yayımlanmamış Doktora Tezi]. Atatürk Üniversitesi.
• Beckford, C.L., Jacobs, C., Williams, N. ve Nahdee, R., (2010). Aboriginal environmental wisdom, stewardship and sustainability: Lessons from the Walpole Island first nations, Ontario. Canada. The Journal of Environmental Education, 41(4), 239-248. https://doi.org/10.1080/00958961003676314
• Büyüköztürk Ş. (2002). Faktör analizi: Temel kavramlar ve ölçek geliştirmede kullanımı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 8(4), 470-483.
• Ceylan, Ö. (2010). Tüketicilerin çevresel sürdürülebilirlik ve ekolojik moda konusunda bilgi düzeyi, tutum ve davranışlarının belirlenmesine yönelik bir araştırma. [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Anadolu Üniversitesi.
• Chamorro, A. ve Tomas, M. B. (2006). Green marketing philosophy: A study of Spanish Firms with eco-labels. Corporate Social Responsibility and Environmental Management, 13(1), 11-24. https://doi.org/10.1002/csr.83
• Chang, N. J. ve Fong, C. M., (2010). Green product quality, green corporate image, green customer satisfaction and green customer loyalty. African Journal of Business Management, 4(13), 2836-2844.
• Chen, Y.S. (2010). The driver of green brand equity: Green brand image, green satisfaction and green trust. Journal of Business Ethics, 92(2), 307-319. doi:10.1007 / s10551-009-0223-9
• Choi, G. ve Parsa, H. G. (2006). Green practices II. Journal of Food Service Business Research, 9(4), 41-63. doi:10.1300/J369v09n04_04
• Cornelissen, G., Pandelaere, M., Warlop, L. ve Dewitte, S., (2008). Positive cueing: Promoting sustainable consumer behaviour by cueing common environmental behaviours as environmental. International Journal of Research in Marketing, 25, 46-54. doi:10.1016/J.IJRESMAR.2007.06.002
• Coşkun R., Altunışık, R., Bayraktaroğlu, S. ve Yıldırım, E. (2015). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri SPSS uygulamalı (8. Baskı). Sakarya Yayıncılık.
• Crosby, L. A., Gill, J. D. ve Taylor, J. R. (1981). Consumer/Voter behavior in the passage of the Michigan container law. Journal of Marketing, American Marketing Association, 45(2), 19-32.
• Dagher, G. K. ve Itani, O. (2014). Factors influencing green purchasing behavior: Empirical evidence from the Lebanese consumers. Journal of Consumer Behaviour, 13(3), 188–195. doi:10.1002 / cb.1482
• Diamantopoulos, A., Schlegelmilch, B. B., Sinkovics, R. R. ve Bohlen, G. M. (2003). Can socio-demographics still play a role in profiling green consumers? A review of the evidence and an empirical investigation. Journal of Business Research, 56(6), 465-480. https://doi.org/10.1016/S0148-2963(01)00241-7
• Dilek, S. E. (2012). Turizm işletmelerinde yeşil pazarlama uygulamaları: Bir alan araştırması. [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi.
• Dilek, S.E. ve Atay, L., (2011). Sürdürülebilirlik ve rekabet avantajı sağlamada turizm işletmelerinin yeşil ürün uygulamaları. 12. Ulusal Turizm Kongresi, 17-31.
• Doğan, Ö. ve Ertaş, F. C. (2018). Çevreye duyarlılığın rekabet gücüne etkisi: Yeşil yıldızlı oteller üzerine bir uygulama. Maliye Finans Yazilari, 110, 217- 233. doi: 10.33203/mfy.448241
• Ekinci, B. T. (2007). Yeşil pazarlama uygulamalarında yaşanan sorunlar ve örnek bir uygulama. Sosyal Bilimler Enstitüsü. [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Marmara Üniversitesi.
• Emgin, Ö. ve Türk Z., (2004). Yeşil pazarlama (green marketing). Mevzuat Dergisi, 7(78). https://www.mevzuatdergisi.com/2004/06a/01.htm
• Erbaşlar, G. (2007). Yeşil pazarlama- Green marketing. Paradoks, Ekonomi, Sosyoloji ve Politika Dergisi (e-dergi), 3, 2-11.
• Ercan İ. ve Kan İ. (2004). Ölçeklerde güvenirlik ve geçerlik. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi, 30(3), 211-216.
• Eren, D., ve YILMAZ, İ. (2008). Otel işletmelerinde yeşil pazarlama uygulamaları: Nevşehir örneği, 13. Ulusal Pazarlama Kongresi, Nevşehir.
• Ergin, D. Y. (1995). 1. Ölçeklerde geçerlilik ve güvenirlik. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(7), 125-148.
• Fransson, N. ve Garling, T. (1999). Environmental concern: Conceptual definitions, measurement methods and research findings. Journal of Environmental Psychology, 19(4), 369-382. doi: 10.1006/jevp.1999.0141
• George, D. ve Mallery, M. (2003). Using SPSS for Windows step by step: A simple guide and reference. Pearson Education.
• Güler, O. ve Tufan, E. (2013). Sürdürülebilir bir yatırım örneği olarak yeşil otelcilik. Ş. Aydın Tekeltürk ve M. Boz (Eds.) içinde, Turizmde Güncel Konu ve Eğilimler. Detay Yayıncılık.
• Güneş, G. (2011). Konaklama sektöründe çevre dostu yönetimin önemi. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 13(20), 45-51.
• Güven, E. İ. ve Sarıışık, M. (2014). Konaklama hizmetlerinde davranışsal niyeti etkileyen hizmet kalitesi boyutları. İşletme Bilimi Dergisi, 2(2), 21-51.
• Ha, J. ve Jang, S. (2010). Perceived values, satisfaction, and behavioral intentions: The role of familiarity in Korean restaurants. International Journal of Hospitality Management, 29(1), 2–13. doi:10.1016 / j.ijhm.2009.03.009
• Hartmann, P. ve Ibanez, V. A. (2006). Green value added. Marketing Intelligence & Planing, 24(7), 673-680. doi:10.1108/02634500610711842
• Hatcher, L. ve Stepanski, E. J. (1994). A step-by-step approach to using the SAS system for univariate and multivariate statistics. SAS Institute.
• Hu W. ve Wall G. (2005). Environmental management, environmental image and the competitive tourist attraction. Journal of Sustainable Tourism 13(6), 617-635. doi:10.1080 / 09669580508668584
• Hu, H. H. ve Parsa, H. G. (2008). Towards sustainable consumptıon consumers willingness to patronize green restaurants. International Chrie Conference, Atlanta/Georgia, ABD, 214-222
• Hu, H. H., Parsa, H.G. ve Self, J. (2010). The dynamics of green restaurant patronage. Cornell Hospitality Quarterly, 51(3), 344-362. doi:10.1177/1938965510370564
• Hwang, Y.-H., Kim, S.-I. ve Jeng, J.-M. (2000). Examining the causal relationships among selected antecedents of responsible environmental behavior. The Journal of Environmental Education, 31(4), 19–25. doi: 10.1080/00958960009598647
• Iraldo, F., Testa, F., Lanzini, P. ve Battaglia, M. (2017). Greening competitiveness for hotels and restaurants. Journal of Small Business and Enterprise Development. 24(3), 607-628 https://doi.org/10.1108/JSBED-12-2016-0211
• İşler D. B., (2015). Çevresel tutum ve tüketim değerleri teorisi çerçevesinde tüketicilerin yeşil ürün satın alma davranışları, 20. Ulusal Pazarlama Kongresi, Eskişehir, 561-567.
• Kalaycı, Ş. (2017). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri (8. Baskı). Dinamik Akademi Yayın Dağıtım.
• Karna, J. (2003). Environmental marketing strategy and its implementation in forest industries. [Yayımlanmamış Doktora Tezi]. Univesirty of Helsinki Department of Forest Economics.
• Keleş, C. (2007). Yeşil pazarlama tüketicilerinin yeşil ürünleri tüketme davranışları ve yeşil ürünlerin tüketiminde kültürün etkisi ile ilgili Bir uygulama. [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Çukurova Üniversitesi.
• Kızılırmak, İ. (2011), Dünyada ve Türkiye’deki turizm işletmelerinde çevre korumaya yönelik uygulamalar: Amacı ve önemi. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Sosyal Bilimler Dergisi, 2, 1-12.
• Kim, H. Y. ve Chung, J.-E. (2011). Consumer purchase intention for organic personal care products. Journal of Consumer Marketing, 28(1), 40–47. doi:10.1108/07363761111101930
• Küçükaslan, N. (2007). Özel ilgi turizmi. Ekin Yayınevi.
• Küçüksille, U. (2005). Basit doğrusal regresyon. Ş. Kalaycı (Eds.) içinde SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri (ss.199-204). Asil Yayın.
• Korkmaz, H. ve Atay, L. (2016). Otel İşletmelerinde Yeşil Pazarlama Uygulamalarının Rekabet Avantajına ve İşletme Performansına Etkisi. Mugla Sitki Kocman University Journal of Social Sciences, 17(38). 176-203.
• Liu, Y. ve Jang, S. (2009). Perceptions of Chinese restaurants in the U.S.: What affects customer satisfaction and behavioral intentions? International Journal of Hospitality Management, 28, 338–348. https://doi.org/10.1016/j.ijhm.2008.10.008
• Martenson R. (2007). Corporate brand image, satisfaction and store loyalty: A study of the store as a brand, store brands and manufacturer brands. International Journal of Retail & Distribution Management, 35(7), 544-555. doi:10.1108/09590550710755921
• Mastny, L. (2001). Traveling light: New paths for international tourism. Worldwatch Paper.
• Millar, M. ve S. Baloğlu (2008). Hotel guests preferences for green hotel. Hospitality Management, Proceedings of the European Council for Hotel, Restaurant, and Institutional Education Conference, Dubai, BAE, 5-15.
• Mostafa, M. (2009). Shades of green: A psychographic segmentation of the green consumer in Kuwait using self-organizing maps. Expert Systems with Applications, 36(8), 11030-11038. doi:10.1016/j.eswa.2009.02.088
• Neff, J. ve Thompson, S. (2007). Eco-Marketing has staying power this time around: Experts. Advertising Age, 78(18), 30-55.
• Peattie, K. (2001), Towards sustainability: The third age of green marketing. The Marketing Review, 2(2), 129-146.
• Polansky, M. J. (1994). Green marketing regulation in the US and Australia: The Australian checklist. Greener Management International, 5, 44-53.
• Rowlands, I. H., Parker, P. ve Scott, D. (2002). Consumer perceptions of green power. Journal of Consumer Marketing, 19(2), 112–129. doi:10.1108/07363760210420540
• Schubert, F., Kandampully, J., Solnet, D. ve Kralj, A. (2010). Exploring consumer perceptions of Green restaurants in the US. Tourism and Hospitality Research, 10(4), 286– 300. doi:10.1057/thr.2010.17
• Sert, A. N. (2019). Çevre bilinci ve algılanan yeşil otel uygulamalarının yeşil otellerde kalma niyeti ve daha fazla ödeme niyeti üzerindeki etkisi. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(1), 205-222. doi: 10.17218/hititsosbil.538015.
• Sert, A. N. (2017). Konaklama işletmelerinde yeşil pazarlama uygulamaları: Doğa Residence Otel örneği. Türk Turizm Araştırmaları Dergisi, 1(1), 1-20, doi:10.26677/tutad.2017.0
• Seyhan, G. ve Yılmaz, S. B. (2010). Sürdürülebilir turizm kapsamında konaklama işletmelerinde yeşil pazarlama: Calista Luxury Resort Hotel. İşletme Fakülte Dergisi, 11(1), 51-74.
• Shrum, L.J., McCarty. J. A.ve Lowrey, T. M. (1995). Buyer characteristics of the green consumer and their implications for advertising strategy. Journal of Advertising, 24(2), 71-82.
• Straughan, R. D. ve Roberts J. A. (1999). Environmental segmentation alternatives: A look at green consumer behavior in the new millennium. Journal of Consumer Marketing, 16(6), 558-575, doi:10.1108/07363769910297506
• Şenocak, B. ve Bursalı, Y. M. (2018). İşletmelerde çevresel sürdürülebilirlik bilinci ve yeşil işletmecilik uygulamaları ile işletme başarısı arasındaki ilişki. Suleyman Demirel University Journal of Faculty of Economics & Administrative Sciences, 23(1), 161-183.
• Thøgersen, J. (2002). Promoting green consumer behavior with eco-labels. New tools for environmental protection: Education, information, and voluntary measures içinde. National Academy Press, 83-104.
• Tuckman, B.W. (1999). Conducting educational research (5th Edition). Wadsworth Group.
• Türk, M. ve Gök, A. (2010). Yeşil pazarlama anlayışı açısından üretici işletmelerin sosyal sorumluluğu. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 9(32), 199-220.
• Varinli, İ. (2000). Pazarlama ahlakı ve Kayseri’de küçük ve orta ölçekli işletme yöneticilerinin pazarlama ahlakına ilişkin değerlendirmeleri. Kayseri Ticaret Odası Yayınları, Yayın, 15.
• Yam-Tang, E. P. ve Chan, R. Y. (1998). Purchasing behaviours and perceptions of environmentally harmful products. Marketing Intelligence & Planning, 16(6), 356-362.
• Yıldırım, Ö. (2019). İstanbul’da beş yıldızlı otellerde yeşil yıldız uygulamasının otellerin işletmeciliğine sağladığı avantajların analizi. [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. İstanbul Ticaret Üniversitesi.
• Yıldız, K., Siphahioğlu, Ş. ve Yılmaz, M. (2008). Çevre bilimi ve eğitimi. Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.
• Yılmaz, V., Çelik, H. E. ve Yağızer, C. (2009). Çevresel duyarlılık ve çevresel davranışın ekolojik ürün satın alma davranışına etkilerinin yapısal eşitlik modeliyle araştırılması. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(2), 1-14.