Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Validity and Reliability Study Of The Self-Care Skills Scale-Teacher Form for Pre-School Children (36-72 Months)

Yıl 2017, Cilt: 45 Sayı: 45, 59 - 78, 01.01.2017
https://doi.org/10.15285/maruaebd.2686

Öz

Preschools are
places where can provide vital skills for children. These skills are eating,
wearing and organizing clothes, cleaning, toilet training, organizing and
protection from dangers that can be described as self-care skills. The first
part of the study covers the validity and reliability of “Preschool Children
(36–72 months) Self-Care Skills Scale- Teacher Form” to determine their
self-care skills. The second part of the study aims to determine which
self-care skills teachers find important. The study group included 261 children
aged 36-72 months attending at preschool education institutions in Ankara
central districts. According to the findings, Preschool Children (36–72 months)
Self-Care Skills Scale- Teacher Form was found to be reliable and valid.
Teachers give more importance to the “Self cleaning and toilet training skills”
than other self-care skills. Results also showed that any statistically
significant difference has not been encountered in the gender, presence of
siblings, half–full day attendance of preschool, and birth order variables; but
by the children get older and attending time at the preschool education
increases, self-care skills implementing rate increases.






















 

Kaynakça

  • Akşin, E., ve Tunçeli, H. İ. (2015). Okul öncesi dönem çocuklarının” tehlike” kavramına ilişkin görüşleri. Hacettepe University Faculty of Health Sciences Journal, (1), s.599-609.
  • Bekem, Ö., Öztürk, Y., Arslan, N. ve Büyükgebiz, B. (2003). İştahsız çocuklarda beslenme özelliklerinin anket çalışması ile değerlendirilmesi. Dokuz Eylül Tıp Fakültesi Dergisi (1), 181-91.
  • Boğday Sayğılı, B. (2014) Okul öncesi çocukların giyinme davranışlarını geliştirmeye yönelik giysi tasarımı. NWSA: Vocational Education 9 (3), 50-59.
  • Büyüköztürk, Ş. (2013). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. 18. Baskı. Ankara: PegemA . Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve
  • Demirel, F. (2010) Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: PegemA.
  • Chiarello, L. A., Palisano, R. J., Bartlett, D. J. ve McCoy, S. W. (2011). A multivariate model of determinants of change in gross-motor abilities and engagement in self-care and play of young children with cerebral palsy.Physical ve occupational therapy in pediatrics, 31(2), 150-168.
  • Creswell , J. W. (2013). Araştırma deseni: nicel, nitel ve karma yöntem yaklaşımları. (Çev. Ed. S. B. DEMİR). Ankara: Eğiten Kitap.
  • Demirtaş, K. (2001). Annelerin değerlendirmesine göre çocukların özbakım becerileri ile anne tutumları arasındaki ilişki. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Demiriz, S. ve Dinçer, Ç. (2000). Dönem çocuklarının özbakım becerilerinin annelerinin çalışıp çalışmama durumlarına göre incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (19), 58-65.
  • Demiriz, S. ve Dinçer, Ç. (2001). 5-6 Yaş çocuklarının özbakım becerilerinin cinsiyet ve okul öncesi eğitim alma durumlarına göre incelenmesi. Milli Eğitim Dergisi, s.150, 11-19.
  • Frank, K., ve Esbensen, A. J. (2015). Fine motor and self‐care milestones for individuals with Down syndrome using a Retrospective Chart Review. Journal of Intellectual Disability Research, 59(8), 719-729.
  • Gazezoğlu, Ö. (2007). Okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden 6 yaş çocuklarına özbakım becerilerinin kazandırılmasında oyun yoluyla öğretimin etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. İzmir.
  • Geiger, B. F., Artz, L., Petri, C. J., Winnail, S. D., ve Mason, J. W. (2000). “Fun with Handwashing Education”. ERIC: ED4447335.
  • Goldstein, R. (2006). Ana babalık sanatı (Çeviren N. Önol). İstanbul: Özgür.
  • Jasmin, E., Couture, M., McKinley, P., Reid, G., Fombonne, E., ve
  • Gisel, E. (2009). Sensori-motor and daily living skills of preschool children with autism spectrum disorders. Journal of autism and developmental disorders, 39(2), 231-241.
  • Katz, L.G. (1999). “Another look at what young children should be Learning”, Databases/ ERIC: ED453980.
  • Kelo, M., Martikainen, M., ve Eriksson, E. (2011). Self‐care of school‐age children with diabetes: an integrative review. Journal of advanced nursing,67(10), 2096-2108.
  • Ketelaar, M., Gorter, J. W., Westers, P., Hanna, S., ve Verhoef, M. (2014). Developmental trajectories of mobility and self-care capabilities in young children with cerebral palsy. The Journal of pediatrics, 164(4), 769-774.
  • Konya, S. (2007). Kubaşık öğrenme etkinliklerinin beş yaş grubu öğrencilerinin özbakım becerilerinin gelişimine etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Adnan Menderes Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü. Aydın.
  • Kruijsen‐Terpstra, A. J., Ketelaar, M., Verschuren, O., Gorter, J. W., Vos, R. C., Verheijden, J., Ongmans, M., ve Visser‐Meily, A. (2015). Efficacy of three therapy approaches in preschool children with cerebral palsy: a randomized controlled trial. Developmental Medicine ve Child Neurology.
  • MEB, 2013. MEB okul öncesi eğitim programı, Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.
  • Oktay, A. (2004). Yaşamın sihirli yılları. İstanbul: Epsilon.
  • Oktay, A. (2005). Okul öncesi eğitimin önemi ve yaygınlaştırılması. Okul öncesi eğitimde güncel konular.
  • Derleyen: Oktay. A, Unutkan, Ö. P. İstanbul: Morpa, 11-24. Önder, A. (2003). Okul öncesi çocukları için eğitici drama uygulamaları. İstanbul: Morpa.
  • Özdamar, K. (2013). Modern bilimsel araştırma yöntemleri. Eskişehir: Kaan.
  • Saçkes, M. (2013). Erken çocukluk eğitiminde önem verilmesi gereken gelişimsel alanlar: anne-baba ve öğretmen önceliklerinin karşılaştırılması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 13(3), 1675-1690.
  • Senemoğlu, N. (2008). Gelişim öğrenme ve öğretim. Ankara: Gazi.
  • Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenilirlik ve geçerlilik. Ankara: Seçkin.
  • Tavşancıl, E. (2005). Tutumların ölçülmesi ve spss ile veri analizi. Ankara: Nobel.
  • Temiz, G., ve Girgin Büyükbayraktar, Ç. (2014). The Relationship between the Self-Care Skills of Children Attending Preschool and Perfectionisms of Their Mothers. Middle Eastern ve African Journal of Educational Research, Issue 11 Year 2014, 4-25.
  • Ural, A. ve Kılıç, İ. (2006). Bilimsel araştırma süreci ve SPSS ile veri analizi; SPSS 10.0-12.0 for Windows. (2. Baskı) Ankara: Detay, 281-294.
  • Ünver, Y. (2004). 5-6 yaş okul öncesi dönemi çocukları için geliştirilecek besin gruplarına yönelik beslenme eğitimi programlarının çocukların beslenme bilgileri ve davranışlarına etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Ünver, Y. ve Ünüsan, N. (2005). Okul öncesinde Beslenme Eğitimi Üzerine Bir Araştırma. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, S. 14, s. 529-551. Varol, N. (2005). Beceri öğretimi ve özbakım becerilerinin kazandırılması. Ankara: Kök.
  • Varol, E. ve Çivitci, S. (2010). Okul öncesi çocukların giyinme becerilerini kolaylaştırmaya yönelik giysi tasarımları. NWSA: Vocational Education, 5(1), 1-16.
  • Yalçın, M., Başar, M. ve Çetinkaya, A. (2013). Okul öncesi eğitime 5-6 yaşında başlayan çocuklar ile 3-4 yaşında başlayan çocukların özbakım becerilerinin veli görüşlerine göre incelenmesi (Uşak İli Örneği). Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi,(16), 208-244.

Okul öncesi dönem çocukları (36–72 ay) için Özbakım Becerileri Ölçeği-Öğretmen Formu’nun geçerlik ve güvenirlik çalışması

Yıl 2017, Cilt: 45 Sayı: 45, 59 - 78, 01.01.2017
https://doi.org/10.15285/maruaebd.2686

Öz

Okul öncesi eğitim
kurumları, çocukların yaşamsal bazı becerileri edinmelerini sağlayan
ortamlardır. Bu beceriler yemek yeme, giysilerini giyme ve düzenleme, temizlik
yapma, tuvalet eğitimi, düzenli olma ve tehlikelerden korunma gibi özbakım
becerileridir. Bu çalışmanın ilk bölümünde okul öncesi eğitim kurumlarına
devam eden çocukların özbakım becerilerini belirlemek amacıyla “Okul Öncesi
Dönem Çocukları (36–72 ay) İçin Özbakım Becerileri Ölçeği-Öğretmen Formu”nun
geçerlik ve güvenirlik çalışması yapılmış, ikinci bölümünde ise, öğretmenlerin
çocukların özbakımlarıyla ilgili hangi becerileri önemli bulduğu belirlenmeye
çalışılmıştır. Çalışma grubu, Ankara ili merkez ilçelerinde yer alan okul
öncesi eğitim kurumlarına devam eden 36-72 ay arasındaki 261 çocuktan oluşmaktadır.
Elde edilen bulgulara göre, “Okul Öncesi Dönem Çocukları (36–72 ay) İçin Özbakım
Becerileri Ölçeği-Öğretmen Formu”nun geçerli ve güvenilir olduğu belirlenmiştir.
Öğretmenlerin “Kişisel temizlik-tuvalet” ile ilgili özbakım becerilerini diğerlerine
oranla çok daha önemli buldukları saptanmıştır. Bu bulgunun yanı sıra
cinsiyet, kardeş varlığı, kuruma tam–yarım gün devam etme ve doğum sırası değişkenleri
bakımından özbakım becerilerinde anlamlı farklılık olmadığı ancak çocukların
yaşları büyüdükçe ve okul öncesi eğitim kurumuna devam süreleri arttıkça
özbakım becerilerini hayata geçirme oranlarının arttığı ortaya çıkmıştır.
 

Kaynakça

  • Akşin, E., ve Tunçeli, H. İ. (2015). Okul öncesi dönem çocuklarının” tehlike” kavramına ilişkin görüşleri. Hacettepe University Faculty of Health Sciences Journal, (1), s.599-609.
  • Bekem, Ö., Öztürk, Y., Arslan, N. ve Büyükgebiz, B. (2003). İştahsız çocuklarda beslenme özelliklerinin anket çalışması ile değerlendirilmesi. Dokuz Eylül Tıp Fakültesi Dergisi (1), 181-91.
  • Boğday Sayğılı, B. (2014) Okul öncesi çocukların giyinme davranışlarını geliştirmeye yönelik giysi tasarımı. NWSA: Vocational Education 9 (3), 50-59.
  • Büyüköztürk, Ş. (2013). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. 18. Baskı. Ankara: PegemA . Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve
  • Demirel, F. (2010) Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: PegemA.
  • Chiarello, L. A., Palisano, R. J., Bartlett, D. J. ve McCoy, S. W. (2011). A multivariate model of determinants of change in gross-motor abilities and engagement in self-care and play of young children with cerebral palsy.Physical ve occupational therapy in pediatrics, 31(2), 150-168.
  • Creswell , J. W. (2013). Araştırma deseni: nicel, nitel ve karma yöntem yaklaşımları. (Çev. Ed. S. B. DEMİR). Ankara: Eğiten Kitap.
  • Demirtaş, K. (2001). Annelerin değerlendirmesine göre çocukların özbakım becerileri ile anne tutumları arasındaki ilişki. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Demiriz, S. ve Dinçer, Ç. (2000). Dönem çocuklarının özbakım becerilerinin annelerinin çalışıp çalışmama durumlarına göre incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (19), 58-65.
  • Demiriz, S. ve Dinçer, Ç. (2001). 5-6 Yaş çocuklarının özbakım becerilerinin cinsiyet ve okul öncesi eğitim alma durumlarına göre incelenmesi. Milli Eğitim Dergisi, s.150, 11-19.
  • Frank, K., ve Esbensen, A. J. (2015). Fine motor and self‐care milestones for individuals with Down syndrome using a Retrospective Chart Review. Journal of Intellectual Disability Research, 59(8), 719-729.
  • Gazezoğlu, Ö. (2007). Okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden 6 yaş çocuklarına özbakım becerilerinin kazandırılmasında oyun yoluyla öğretimin etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. İzmir.
  • Geiger, B. F., Artz, L., Petri, C. J., Winnail, S. D., ve Mason, J. W. (2000). “Fun with Handwashing Education”. ERIC: ED4447335.
  • Goldstein, R. (2006). Ana babalık sanatı (Çeviren N. Önol). İstanbul: Özgür.
  • Jasmin, E., Couture, M., McKinley, P., Reid, G., Fombonne, E., ve
  • Gisel, E. (2009). Sensori-motor and daily living skills of preschool children with autism spectrum disorders. Journal of autism and developmental disorders, 39(2), 231-241.
  • Katz, L.G. (1999). “Another look at what young children should be Learning”, Databases/ ERIC: ED453980.
  • Kelo, M., Martikainen, M., ve Eriksson, E. (2011). Self‐care of school‐age children with diabetes: an integrative review. Journal of advanced nursing,67(10), 2096-2108.
  • Ketelaar, M., Gorter, J. W., Westers, P., Hanna, S., ve Verhoef, M. (2014). Developmental trajectories of mobility and self-care capabilities in young children with cerebral palsy. The Journal of pediatrics, 164(4), 769-774.
  • Konya, S. (2007). Kubaşık öğrenme etkinliklerinin beş yaş grubu öğrencilerinin özbakım becerilerinin gelişimine etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Adnan Menderes Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü. Aydın.
  • Kruijsen‐Terpstra, A. J., Ketelaar, M., Verschuren, O., Gorter, J. W., Vos, R. C., Verheijden, J., Ongmans, M., ve Visser‐Meily, A. (2015). Efficacy of three therapy approaches in preschool children with cerebral palsy: a randomized controlled trial. Developmental Medicine ve Child Neurology.
  • MEB, 2013. MEB okul öncesi eğitim programı, Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.
  • Oktay, A. (2004). Yaşamın sihirli yılları. İstanbul: Epsilon.
  • Oktay, A. (2005). Okul öncesi eğitimin önemi ve yaygınlaştırılması. Okul öncesi eğitimde güncel konular.
  • Derleyen: Oktay. A, Unutkan, Ö. P. İstanbul: Morpa, 11-24. Önder, A. (2003). Okul öncesi çocukları için eğitici drama uygulamaları. İstanbul: Morpa.
  • Özdamar, K. (2013). Modern bilimsel araştırma yöntemleri. Eskişehir: Kaan.
  • Saçkes, M. (2013). Erken çocukluk eğitiminde önem verilmesi gereken gelişimsel alanlar: anne-baba ve öğretmen önceliklerinin karşılaştırılması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 13(3), 1675-1690.
  • Senemoğlu, N. (2008). Gelişim öğrenme ve öğretim. Ankara: Gazi.
  • Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenilirlik ve geçerlilik. Ankara: Seçkin.
  • Tavşancıl, E. (2005). Tutumların ölçülmesi ve spss ile veri analizi. Ankara: Nobel.
  • Temiz, G., ve Girgin Büyükbayraktar, Ç. (2014). The Relationship between the Self-Care Skills of Children Attending Preschool and Perfectionisms of Their Mothers. Middle Eastern ve African Journal of Educational Research, Issue 11 Year 2014, 4-25.
  • Ural, A. ve Kılıç, İ. (2006). Bilimsel araştırma süreci ve SPSS ile veri analizi; SPSS 10.0-12.0 for Windows. (2. Baskı) Ankara: Detay, 281-294.
  • Ünver, Y. (2004). 5-6 yaş okul öncesi dönemi çocukları için geliştirilecek besin gruplarına yönelik beslenme eğitimi programlarının çocukların beslenme bilgileri ve davranışlarına etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Ünver, Y. ve Ünüsan, N. (2005). Okul öncesinde Beslenme Eğitimi Üzerine Bir Araştırma. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, S. 14, s. 529-551. Varol, N. (2005). Beceri öğretimi ve özbakım becerilerinin kazandırılması. Ankara: Kök.
  • Varol, E. ve Çivitci, S. (2010). Okul öncesi çocukların giyinme becerilerini kolaylaştırmaya yönelik giysi tasarımları. NWSA: Vocational Education, 5(1), 1-16.
  • Yalçın, M., Başar, M. ve Çetinkaya, A. (2013). Okul öncesi eğitime 5-6 yaşında başlayan çocuklar ile 3-4 yaşında başlayan çocukların özbakım becerilerinin veli görüşlerine göre incelenmesi (Uşak İli Örneği). Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi,(16), 208-244.
Toplam 36 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Konular Eğitim Üzerine Çalışmalar
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Çağlayan Dinçer

Serap Demiriz

Ayşegül Ergül

Yayımlanma Tarihi 1 Ocak 2017
Kabul Tarihi 30 Aralık 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 45 Sayı: 45

Kaynak Göster

APA Dinçer, Ç., Demiriz, S., & Ergül, A. (2017). Okul öncesi dönem çocukları (36–72 ay) için Özbakım Becerileri Ölçeği-Öğretmen Formu’nun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 45(45), 59-78. https://doi.org/10.15285/maruaebd.2686

Cited By





Okul Öncesi Çocukların Sağlık Eğitimini Etkileyen Faktörlerin İncelenmesi
Bandırma Onyedi Eylül Üniversitesi Sağlık Bilimleri ve Araştırmaları Dergisi
https://doi.org/10.46413/boneyusbad.1218107