Akran Değerlendirmenin Öğretmen Adaylarının Mesleki Bilgi ve Becerilerine Katkısının İncelenmesi

Yıl 2019, Cilt: 50 Sayı: 50, 206 - 221, 15.06.2019

Vural Tünkler

https://doi.org/10.15285/maruaebd.525171

Cited By: 3

Öz

Bu
araştırmanın amacı, akran değerlendirmenin sosyal bilgiler öğretmen adaylarının
mesleki bilgi ve becerilerine katkısının incelenmesidir. Araştırma kapsamında
ayrıca öğretmen adaylarının akran değerlendirmeye ilişkin görüşleri de araştırılmıştır.
Araştırma karma yöntem yaklaşımlarından yakınsayan paralel desen kullanılarak
tasarlanmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu bir devlet üniversitesinin Sosyal
Bilgiler Eğitimi Anabilim Dalında öğrenim gören 35 öğretmen adayı oluşturmaktadır.
Araştırmanın nicel verileri Bektaş, Horzum ve Ayvaz (2010) tarafından geliştirilen
Öğretmenlik Uygulaması Dersi Öğretmen Adayı Akran Değerlendirmesi Ölçeği ile
toplanmıştır. Nitel veriler katılımcıların hazırladıkları yansıtıcı
günlüklerden elde edilmiştir. Çalışmada elde edilen nicel veriler analiz
edilirken tek yönlü varyans analizi (ANOVA), Kruskal Wallis testi, Mann Whitney
U testi uygulanmış, Kendall’ın uyuşum katsayısı hesaplanmıştır. Nitel veriler
ise betimsel analiz tekniği kullanılarak çözümlenmiştir. Araştırma sonucunda akran
değerlendirmenin öğretmen adaylarının iletişim kurma ve değerlendirme,
geribildirim, derse hazırlama ve dersi ilişkilendirme gibi mesleki bilgi ve becerilerine
katkıda bulunduğu, eksik ve hatalı taraflarını görmelerine ve eleştirel
düşünmelerine yarar sağladığı saptanmıştır. Öğretmen adaylarının akran
değerlendirmeye ilişkin görüşlerinin büyük ölçüde olumlu yönde olduğu görülmüş,
değerlendirmenin objektif olmadığı konusunda olumsuz görüşlere de ulaşılmıştır.
Ayrıca araştırmada değerlendirmecilerin grupların sunumlarına yapmış oldukları
puanlamalar arasındaki uyumun istatistiksel olarak anlamlı, düşük ve orta
düzeyde olduğu bulunmuştur. Bulgular alanyazın ilişkisinde tartışılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Akran değerlendirme, akran geribildirimi, sosyal bilgiler, öğretmen adayları

Examination of Peer Assessment Preservice Teachers' Contribution to Professional Knowledge and Skills

Öz

The aim of this study is to examine the contribution of the peer
assessment on preservice social studies teachers’ professional knowledge and
skills. In addition, were investigated the opinions of preservice teachers on
peer assessment. The research was conducted with convergent parallel design
from mixed method approaches. The study group of the research is composed of 35
preservice teachers who are studying in Social Studies Education Department of
a state university. Quantitative data were obtained by using the Peer
Assessment Scale for Activities of Teaching Practice Course developed by the
Bektaş, Horzum and Ayvaz (2010) while qualitative data were obtained by the
reflective diaries which were prepared by the participants. Quantitative data
were analyzed using one-way variance analysis (ANOVA), Kruskal Wallis test,
Mann Whitney U test and Kendall’s concordance coefficient was computed. Descriptive
analysis technique was applied to qualitative data. At the end of the research,
it was determined that peer assessment contributed to the professional
knowledge and skills of preservice teachers such as communicating and
evaluating, feedback, preparing the lesson and associating the course.
Moreover, it was found that peer assessment was useful for seeing their inadequate
and incorrect aspects and to think critically. The opinions of preservice
teachers on peer assessment were found to be highly positive, and were also
reached negative opinions about the subject that assessment was not objective. Additionally,
the study show that there was a statistically significant, low and medium
degree of agreement between the scores of the assessors on the presentations of
the groups. Findings are discussed within the context of literature.

Anahtar Kelimeler

Peer assessment, peer feedback, social studies, preservice teachers

Kaynakça

• Adachi, C., Tai, J., ve Dawson, P. (2018a). A framework for designing, implementing, communicating and researching peer assessment. Higher Education Research & Development, 37(3), 453-467.
• Adachi, C., Tai, J. H.-M., ve Dawson, P. (2018b). Academics’ perceptions of the benefits and challenges of self and peer assessment in higher education. Assessment & Evaluation in Higher Education, 43(2), 294-306.
• Akıllı, M (2007). Öz değerlendirme ve akran değerlendirmesi yöntemlerinin öğretmen eğitimine etkisi (Yüksek lisans tezi). Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
• ArchMiller, A., Fieberg, J., Walker, J.D., ve Holm, N. (2017). Group peer assessment for summative evaluation in a graduate-level statistics course for ecologists. Assessment & Evaluation in Higher Education, 42(8), 1208-1220.
• Baker, D. F. (2008). Peer assessment in small groups: A comparison of methods. Journal of Management Education, 32(2), 183-209.
• Ballantyne, R., Hughes, K., ve Mylonas, A. (2002). Developing procedures for implementing peer assessment in large classes using an action research process. Assessment & Evaluation in Higher Education, 27(5), 427-441.
• Baruah, B., Ward, T., ve Jackson, N. (2018). Should Higher Education encourage the use of Intergroup Peer Assessment among students?. 17th International Conference on Information Technology Based Higher Education and Training (ITHET) (26-28 Nisan 2018), Olhao (Portugal), Retrieved from http://eprints.whiterose.ac.uk/132824/1/Baruah_Ward_Jackson_ITHET_2018.pdf
• Bektaş, M., Horzum, M. B., ve Ayvaz, A. (2010). “Öğretmenlik uygulaması dersi öğretmen adayı akran değerlendirme ölçeği” geliştirme çalışması. E-Journal of New World Sciences Academy Education Sciences, 5(3), 1272-1280.
• Bell, B., ve Cowie, B. (2001). The characteristics of formative assessment in science education. Science Education, 85(5), 536–553.
• Biri, H. (2014). Akran değerlendirme yönteminin öğretmen eğitimine katkısı. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi, Tabzon.
• Cassidy, S. (2006). Developing employability skills: peer assessment in higher education. Education+ Training, 48(7), 508-517.
• Cheng, W., ve Warren, M. (2005). Peer assessment of language proficiency. Language Testing, 22(1), 93–121.
• Cohen, M. D., ve Nath, J. L. (2006). Paired placements for early field experiences. Teacher Education and Practice, 19(1), 24-40.
• Creswell, J. W., ve Clark, V. L. P. (2014). Karma Yöntem Araştırmaları Tasarımı ve Yürütülmesi (Y. Dede ve S. B. Demir, Çev. Ed.). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Çoban, İ., ve Polatcan, F. (2018). An analysis on views of prospective Turkish language teachers on peer assessment. European Journal of Education Studies, 4(4), 161-175.
• Çolak, S. C. (2017). Yedinci sınıf denklemler konusunda akran değerlendirme uygulamasının öğrencilerin matematik başarısına etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Akdeniz Üniversitesi, Antalya.
• Demir, M. (2018). Using online peer assessment in an instructional technology and material design course through social media. Higher Education, 75(3), 399-414.
• Dochy, F., Segers, M., ve Sluijsmans, D. (1999). The use of self-, peer and co-assessment in higher education: A review. Studies in Higher education, 24(3), 331-350.
• Dündar, M. S. (2016). Akran değerlendirmesinin uzaktan eğitimde kullanımı ve akademik başarıya etkileri. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Samsun.
• Evans, C. (2013). Making sense of assessment feedback in higher education. Review of Educational Research, 83(1), 70-120.
• Falchikov, N., ve Goldfinch, J. (2000). Student peer assessment in higher education: A meta-analysis comparing peer and teacher marks. Review of Educational Research, 70(3), 287-322.
• Güneş, P., ve Kılıç, D. (2016). Dereceli puanlama anahtarı ile öz, akran ve öğretmen değerlendirmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(39), 58-69.
• Güzel, Z. (2018). Fen bilimleri öğretiminde öz ve akran değerlendirme uygulamalarının yer aldığı probleme dayalı öğrenme yaklaşımının öğrencilerin başarı ve tutumlarına etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Necmettin Erbakan Üniversitesi, Konya.
• Hamzadayı, E., ve Dölek, O. (2017). Konuşma Becerisinin Değerlendirilmesinde Türkçe Öğretmenlerinin Yaklaşımları. Dil Eğitimi ve Araştırmaları Dergisi, 3(3), 135-151.
• Hanrahan, S. J., ve Isaacs, G. (2001). Assessing self- and peer-assessment: The students' views. Higher Education Research & Development, 20(1), 53-70.
• Heritage, M. (2007). Formative assessment: What do teachers need to know and do?. Phi Delta Kappan, 89(2), 140-145.
• Johnson, R. (2004). Peer assessments in physical education. Journal of Physical Education, Recreation & Dance, 75(8), 33-40.
• Karasar, N. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (24. bs.). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Kwan, K-P., ve Leung, R. W. (1996). Tutor versus peer group assessment of student performance in a simulation training exercise. Assessment & Evaluation in Higher Education, 21(3), 205-214.
• Leenknecht, M. J., ve Prins, F. J. (2018). Formative peer assessment in primary school: the effects of involving pupils in setting assessment criteria on their appraisal and feedback style. European Journal of Psychology of Education, 33(1), 101-116.
• Li, L. (2017). The role of anonymity in peer assessment. Assessment & Evaluation in Higher Education, 42(4), 645-656.
• Mika, S. (2006). Peer- and instructor assessment of oral presentations in Japanese university EFL classrooms: A pilot study. Waseda Global Forum, 3, 99–107. [Çevrim-içi: https://core.ac.uk/download/pdf/144454460.pdf]
• Murray, D., McGill, T., Thompson, N., ve Toohey, D. (2017). Can learners become teachers? Evaluating the merits of student generated content and peer assessment. Issues in Informing Science & Information Technology, 14, 21-34.
• Noonan, B., ve Duncan, C. R. (2005). Peer and self-assessment in high schools. Practical Assessment, Research and Evaluation, 10(17), 1-8.
• Orsmond, P., Merry, S., ve Reiling, K. (1996). The importance of marking criteria in the use of peer assessment. Assessment & Evaluation in Higher Education, 21(3), 239-250.
• Özdemir, O., ve Erdem, D. (2017). Sunum becerilerinin akran değerlendirmesine ve arkadaşlık ilişkisine etkisi. Turkish Journal of Educational Studies, 4(1). 21-43.
• Panadero, E., ve Brown, G. T. L. (2017). Teachers’ reasons for using peer assessment: positive experience predicts use. European Journal of Psychology of Education, 32(1), 133-156.
• Patri, M. (2002). The influence of peer feedback on self-and peer-assessment of oral skills. Language Testing, 19(2), 109-131.
• Planas-Lladó, A., Feliu, L., Castro, F., Fraguell, R. M., Arbat, G., Pujol, J., Suñol, J. J., ve Daunis-i-Estadella, P. (2018). Using peer assessment to evaluate teamwork from a multidisciplinary perspective. Assessment & Evaluation in Higher Education, 43(1), 14-30.
• Rotsaert, T., Panadero, E., Schellens, T., ve Raes, A. (2018). “Now you know what you’re doing right and wrong!” Peer feedback quality in synchronous peer assessment in secondary education. European Journal of Psychology of Education, 33(2), 255-275.
• Searby, M., ve Ewers, T. (1997). An Evaluation of the Use of Peer Assessment in Higher Education: a case study in the School of Music, Kingston University. Assessment & Evaluation in Higher Education, 22(4), 371-383.
• Sluijsmans, D., ve Prins, F. (2006). A conceptual framework for integrating peer assessment in teacher education. Studies in Educational Evaluation, 32(1), 6-22.
• Song, Y., Guo, Y., ve Gehringer, E. F. (2017). An exploratory study of reliability of ranking vs. rating in peer assessment. International Scholarly and Scientific Research & Innovation, 11(10), 2405-2409.
• Sridharan, B., Muttakin, M. B., ve Mihret, D. G. (2018). Students’ perceptions of peer assessment effectiveness: an explorative study. Accounting Education, 27(3), 259-285.Steensels, C., Leemans, L., Buelens, H., Laga, E., Lecoutere, A., Laekeman, G., ve Simoens, S. (2006). Peer assessment: A valuable tool to differentiate between student contributions to group work?. Pharmacy Education, 6(2), 111–118.
• Şahin, M. G., ve Kalyon, D. Ş. (2018). Öğretmen adaylarının öz-akran-öğretmen değerlendirmesine ilişkin görüşlerinin incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 26(4), 1055-1068.
• Topping, K. J. (1998). Peer assessment between students in colleges and universities. Review of Educational Research, 68(3), 249-276.
• Topping, K. J. (2003). Self and peer assessment in school and university: Reliability, validity and utility. M. S. R. Segers, F. J. R. C. Dochy ve E. C. Cascallar (Ed.) içinde, Optimizing new modes of assessment: In search of qualities and standards (ss. 55–87). Dordrecht, Netherlands: Kluwer Academic Publishers.Topping, K. J. (2009). Peer assessment. Theory Into Practice, 48(1), 20-27.
• Tsivitanidou, O. E., Constantinou, C. P., Labudde, P., Rönnebeck, S., ve Ropohl, M. (2018). Reciprocal peer assessment as a learning tool for secondary school students in modeling-based learning. European Journal of Psychology of Education, 33(1), 51-73.
• Tünkler, V., ve Güven, C. (2018). Mikroöğretim uygulamasının öğretmen adaylarının tamamlayıcı ölçme-değerlendirme tekniklerine yönelik okuryazarlık düzeylerine etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. [Çevrim-içi: http://www.efdergi.hacettepe.edu.tr/upload/files/2615-published.pdf]. doi: 10.16986/HUJE.2018043466
• Uyar, Ş., Demir, K., ve Aksekioğlu, B. (2016). Performans görevinin değerlendirilmesine ilişkin bir üçleme: Öz, akran ve öğretim üyesi değerlendirmesi. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 4(7), 69-80.
• Uysal, K. (2008). Öğrencilerin ölçme değerlendirme sürecine katılması: Akran değerlendirme ve öz değerlendirme. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
• Yıldırım, A., ve Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (10. bs.). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• YÖK (2018). Sosyal Bilgiler Öğretmenliği Lisans Programı. [Çevrim-içi: http://www.yok.gov.tr/documents/10279/41805112/Sosyal_Bilgileri_Ogretmenligi_Lisans_Programi.pdf], Erişim tarihi: 27 Aralık 2018.
• Yuan, J., ve Kim, C. (2018). The effects of autonomy support on student engagement in peer assessment. Educational Technology Research and Development, 66(1), 25–52.
• Yurtseven, N., ve Altun, S. (2018). Öğretmenlerin program odaklı profesyonel gelişiminde öz-değerlendirme ve akran değerlendirmenin rolü. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33(1), 207-228.
• Walker, A. (2001). British psychology students’ perceptions of group-work and peer assessment. Psychology Learning and Teaching, 1(1), 28-36.
• Wanner, T., ve Palmer, E. (2018). Formative self-and peer assessment for improved student learning: the crucial factors of design, teacher participation and feedback. Assessment & Evaluation in Higher Education, 43(7), 1032-1047.
• Wen, M. L., ve Tsai, C.-C. (2006). University students’ perceptions of and attitudes toward (online) peer assessment. Higher Education, 51, 27-44.