Öz
23 Mart 1999 tarihinde Avrupa Birliğinde UNICE, Birliği (EuropäischeEGB ve CEEP süreli iş sözleşmeleri konusunda bir Çerçeve Anlaşması imza- lamışlardı.
Bu çerçeve anlaşması ile sözleşmenin tarafı olan sosyal partnerlerin 1997 yılında Lüksemburg’da, kararlaştırdıkları Avrupa istihdam stratejisinde kısmi süreli çalışmanın düzenlenmesi yoluyla iş sürelerinin esnekliği ve işçinin güven- liği arasında bir denge sağlanmak istenmiştir.
Bu çerçeve sözleşmesi, belirli süreli iş sözleşmeleri için genel ilkeleri ve asgari hükümleri belirlemektedir. Bu ilke ve hükümler doğru uygulandıkları takdirde, ulusal olarak her sektörde sezonsal durumları da göz önüne alıp , be- lirli süreli iş sözleşmesi ile çalışan işçilerin, süresiz iş sözleşmesi ile çalışan işçilere göre dışlanma olgusundan korunmalarını ve işçilere de sözleşme sürelerine bakılmaksızın eşit muamele yapılmasını güvence altına almaktadır.
Böylece, bu çerçeve sözleşmesi, süreli iş sözleşmesi ile çalışan işçilerin işve- ren ve işçiler arasında da kabul edilebilir, dengeli bir temelin oluşmasını müm- kün kılmaktadır.
Çerçeve anlaşması, esasen bir başlangıç ile 9 maddeden ibarettir. Anlaş- manın amacı, 1. maddede dışlama yasağı ilkesinin uygulanması ile süreli iş söz- leşmelerinin kalitesini iyileştirmek ve birbirini izleyen süreli iş sözleşmeleri ile istihdam ilişkisinin kötüye kullanılmasını engellemektir.
Anlaşmanın uygulama alanı, belirli süreli iş ilişkisi içinde bir iş sözleşme- sine dayanarak çalışan veya yasaya, toplu sözleşmeye veya her üye ülkede geçerli geleneklere uygun bir istihdam ilişkisi içinde olan işçilerdir.
Anlaşmanın 5. maddesi süreli iş sözleşmelerinin istismarını engellemek için de önlemler öngörmüştür.
Üye devletler, hangi koşullarda süreli iş sözleşmelerinin ve istihdam iliş- kilerinin ardarda uzatılmış olarak görülebileceğini ve süresiz sözleşme ve ilişki- lerin geçerli olacağını da, sosyal tarafların dinlenmesi ve veya sosyal tarafların saptaması yoluyla belirleyebilirler.
Bu konuda Avrupa Adalet Divanı önemli bir karar vererek, süreli iş söz- leşmelerinin veya ilişkilerinin objektif bir nedene dayalı olarak uzatılmasının haklı bir nedene dayanıp dayanmadığı konusunda,” üye devletlerdeki makam- lar, kendi yetkileri içinde geçmişte aynı işverenle yapılmış iş sözleşmelerinin veya iş ilişkilerinin sayısını ve toplam süresini göz önüne almak zorundadırlar” demiştir
AB daha sonra bu çerçeve anlaşmasının sosyal taraflarının talebine uygun olarak iki yönerge çıkarmış ve üye devletlerden de bu yönergeyi iç hukuka çevi- rirken gerektiğinde daha elverişli hükümler koymasını istemiştir .
İşçilerin Sosyal Hakları Birlik Şartının 7 nolu bendi iç Pazarın gerçekleş- mesi için Avrupa Toplulukları içinde işçilerin yaşam ve iş koşullarının iyileştiril- mesi gerekliliğini öngörüyordu.
Almanya da yönergenin iç hukuka çevrilmesi için öngördüğü süre içinde 2000 yılında, yönergeyi iç hukuka çevirerek “Kısmi Süreli Çalışma ve Be- lirli Süreli İş Sözleşmeleri Hakkında Yasa” yı (Gesetz über Teilzeitarbeit und befristete Arbeitsverträge (Teilzeit- und Befristungsgesetz - TzBfG) yürürlüğe sokmuştur. Yazım, bu yasanın Türkçeye çevrilmesidir.
Anahtar Kelimeler
Teilzeitbefristungsgesetz (TzBfG) Part time employment kısmi süreli çalışma
Kaynakça
- .
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Haziran 2014 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2014 Cilt: 20 Sayı: 1 |