Öğretmenlere Yönelik Örgütsel Sinerji Ölçeği’nin Geliştirilmesi

Yıl 2018, Cilt: 14 Sayı: 2, 728 - 744, 31.08.2018

Tuba Akpolat Ahmet Faruk Levent

https://doi.org/10.17860/mersinefd.358755

Cited By: 6

Öz

Bu
çalışmanın amacı, öğretmenlerin içinde bulundukları eğitim örgütünde
algıladıkları örgütsel sinerji düzeyini ortaya koymak için bir ölçme aracı
geliştirmektir. Bu amaç doğrultusunda; ölçek taslağının hazırlanması, uzman
görüşüne başvurma, ölçeği uygulama ile geçerlik ve güvenilirlik çalışmalarını
içeren dört aşamalı yol izlenmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu, İstanbul ili Eyüp ilçesinde
bulunan ilk ve ortaokullarda görev yapan 778 öğretmen oluşturmuştur. Öğretmenlere
Yönelik Örgütsel Sinerji Ölçeği’nin, özdeğeri 1.00’in üzerinde dört faktörlü
yapı sergilediği tespit edilmiştir. Bu dört faktör; etkileşim ve takdir etme,
bütünleşme, strateji, güncellenme ve güçlenme olarak isimlendirilmiştir. Ölçeğin
tamamı için bulunan Cronbach alfa katsayısı .97’dir. Araştırmadan elde edilen
bulgular doğrultusunda, geliştirilen Öğretmenlere Yönelik Örgütsel Sinerji
Ölçeği’nin öğretmenlerin içinde bulundukları eğitim örgütünde algıladıkları
örgütsel sinerji düzeyini ortaya koymak için kullanılabilecek, güvenirliği ve
geçerliği olan bir ölçme aracı olduğu söylenebilir.

Anahtar Kelimeler

Sinerji, örgütsel sinerji, ölçek geliştirme

Kaynakça

• Burke, J.B. (1983). Synergistic management: the task of the flight nurse. U.S. National Library of Medicine National Institutes of Health. Cafoğlı, Z. (1995). Okulların güçlendirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 1(4), 549-556. Conner, D. R. (1993). Managing at the Speed of Change, New York: Villard. Covey, S. R. (2014). The 7 habits of highly effective families. St. Martin's Press. Cravalho, E. K. (2014). The synergy of teacher leaders: identifying the characteristics of a teacher leader community, Doctoral dissertation, University of Hawaii at Manoa. Damadoran, A. (2005). The value of synergy. Available at SSRN 841486 Dhodapkar, P., & Gogoi, A. K. (2015). Seeds of Innovation. The International Society for Professional Innovation Management. Edmondson, A. C. (2008). Teaming: How organizations learn, innovate, and compete in the knowledge economy. San Francisco, CA: Jossey-Bass Pfeiffer. Ensign, P. C. (1998). Interrelationships and horizontal strategy to achive synergy and competitive advantage in the diversified firm, Management Decision, 36(10), 657-668. Metin, H. (2011). Empatik İletişim ve Yönetişim. İletişim Kuram ve Dergisi, 32, 177-203. Mullen, C. A. &Lick, D.W. (1999). New Direction in Mentoring: Creating a Culture of Synergy, Psychology Press. Papatya, A. G. G. (1996). Dünya işletmelerinin joint venture stratejileri ve sinerjik yaklaşım, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 1(1). Tschacher, W., & Brunner, E. J. (1992). Organization and Self-Organization. In Evolution of Dynamical Structures in Complex Systems (pp. 382-391). Springer Berlin Heidelberg. Yalçınkaya, T. (2002). Bilgi toplumunda yaratıcılığın artırılmasında sinerjik ilişkinin rolü, İş, Güç, Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 4(1).