Amaç: Çalışmanın amacı 112 Acil Ambulans hizmetlerinde (hastane öncesi acil sağlık hizmetleri) görev yapan çalışanların iş performansını etkileyen faktörlerin belirlenmesidir. Yöntem: Kesitsel tipte planlanan bu çalışmanın verileri, 01/01/2016–31/03/2016 tarihleri arasında Mersin ilinde toplandı. Çalışmaya 378 ambulans (112 Acil Servis) çalışanı katılmıştır. Çalışmada, iş performans ölçeği, örgütsel bağlılık ölçeği ve duygusal tükenmişlik ölçeği kullanılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde güvenirlik testi, yüzdelik dağılım, ortalama, standart sapma, korelasyon ve regresyon analizleri kullanılmıştır. Bulgular: Katılımcıların yaş ortalaması 28.9±6.16, toplam çalışma yılı 6.0±3.273, %68.3’ü kadın, %63.0’ı evli, %91.0’ı Acil ve Ambulans Bakım Teknikeri/ Acil Tıp Teknisyeni, %43.9’u önlisans mezunudur. İş performans skoru 4.1, örgütsel bağlılık skoru 3.5 iken duygusal tükenmişlik skoru 2.6 çıkmıştır. Korelasyon analizine göre iş performansı ile örgütsel bağlılık arasında pozitif, iş performansı ile duygusal tükenmişlik arasında ise negatif ilişki bulunmuştur. Regresyon analizine göre ise iş performansını sadece örgütsel bağlılığın pozitif yönde etkilediği belirlenmiştir. Sonuç: Ambulans çalışanları ile yapılan bu çalışmada, iş performansı ile duygusal tükenmişlik ve örgütsel bağlılık düzeyleri arasında anlamlı ilişkiler bulunmuştur. Bu açıdan çalışanların, performans düzeylerinin yükseltilmesi için örgüte bağlılık düzeylerinin artırılması ve tükenmişlik seviyelerinin azaltılmasının önemli olacağı düşünülmektedir. Dönem dönem çalışanların bağlılık ve tükenmişlik seviyelerinin ölçülmesi gerekmektedir. Ölçüm sonucuna yönelik olarak müdahale programlarının geliştirilmesinin iş performansı açısından önemli olduğu düşünülmektedir.
112 Acil Ambulans hizmetleri iş performansı tükenmişlik örgütsel bağlılık
YOK
YOK
Aim: The aim of the study was to determine the factors affecting the job performance of employees working in 112 Emergency Ambulance Services (pre-hospital emergency medical services). Method: In this cross-sectional study, data was collected in a province in Turkey between 01/01/2016 and 31/03/2016. 378 ambulance (112 Emergency Services) employees participated in the study. In the study, job performance scale, organizational commitment scale and emotional burnout scale were performed. Reliability test, percentage distribution, mean, standard deviation, correlation and regression analyzes were used in the evaluation of the data. Results: The mean age of the participants was 28.9±6.16, the total working year was 6.0±3.273, 68.3% were female, 63.0% were married, 91.0% were emergency and ambulance care technician/emergency medical technician, 43.9% were associate degree graduates. The job performance score was 4.1, the organizational commitment score was 3.5, and the emotional burnout score was 2.6. According to the correlation analysis, a positive relationship was found between job performance and organizational commitment, and a negative relationship was found between job performance and emotional burnout. According to the regression analysis, it was determined that only organizational commitment had a positive effect on job performance. Conclusion: In this study conducted with ambulance workers, significant relationships were found between job performance and emotional burnout and organizational commitment levels. In this respect, it is thought that it will be important to increase the level of commitment to the organization and reduce the level of burnout in order to increase the performance levels of the employees. It is necessary to measure the commitment and burnout levels of the employees from time to time. It is thought that the development of intervention programs for the measurement result is important in terms of job performance.
Prehospital emergency health services job performance burnout organizational commitment
YOK
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Proje Numarası | YOK |
Yayımlanma Tarihi | 31 Ağustos 2022 |
Gönderilme Tarihi | 21 Haziran 2022 |
Kabul Tarihi | 3 Ağustos 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 15 Sayı: 2 |
MEÜ
Sağlık Bilimleri Dergisi Doç.Dr. Gönül Aslan'ın Editörlüğünde Mersin
Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsüne bağlı olarak 2008 yılında
yayımlanmaya başlanmıştır. Prof.Dr. Gönül Aslan Mart 2015 tarihinde Başeditörlük görevine Prof.Dr.
Caferi Tayyar Şaşmaz'a devretmiştir. 01 Ocak 2023 tarihinde Prof.Dr. C. Tayyar Şaşmaz Başeditörlük görevini Prof.Dr. Özlem İzci Ay'a devretmiştir.
Yılda üç sayı olarak (Nisan - Ağustos - Aralık) yayımlanan dergi multisektöryal hakemli bir bilimsel dergidir. Dergide araştırma makaleleri yanında derleme, olgu sunumu ve editöre mektup tipinde bilimsel yazılar yayımlanmaktadır. Yayın hayatına başladığı günden beri eposta yoluyla yayın alan ve hem online hem de basılı olarak yayımlanan dergimiz, Mayıs 2014 sayısından itibaren sadece online olarak yayımlanmaya başlamıştır. TÜBİTAK-ULAKBİM Dergi Park ile Nisan 2015 tarihinde yapılan Katılım Sözleşmesi sonrasında online yayın kabul ve değerlendirme sürecine geçmiştir.
Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 16 Kasım 2011'dan beri Türkiye Atıf Dizini tarafından indekslenmektedir.
Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 2016 birinci sayıdan itibaren ULAKBİM Tıp Veri Tabanı tarafından indekslenmektedir.
Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 02 Ekim 2019'dan beri DOAJ tarafından indekslenmektedir.
Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 23 Mart 2021'den beri EBSCO tarafından indekslenmektedir.
Dergimiz açık erişim politikasını benimsemiş olup, dergimizde makale başvuru, değerlendirme ve yayınlanma aşamasında ücret talep edilmemektedir. Dergimizde yayımlanan makalelerin tamamına ücretsiz olarak Arşivden erişilebilmektedir.
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.