Türkçe Dersi Öğrenme Alanları Açısından Nasrettin Hoca Fıkralarının Kullanılabilirliği/ The Usabılıty of The Nasreddın Hodja Storıes In Terms Of Teachıng Areas Of Turkısh Course

Yıl 2012, Cilt: 9 Sayı: 17, 0 - , 09.11.2013

Keziban Tekşan

Öz

Bir öğrencinin Türkçe dersindeki başarısı onun diğer derslerini ve sosyal ilişkilerini doğrudan etkiler. Dolayısıyla Türkçe dersine ve bu dersle öğrenciye kazandırılmaya çalışılan amaçlara özen göstermek gerekmektedir. Türkçe Dersi (6.7.8.Sınıflar) Öğretim Programı 'nda dinleme, konuşma, okuma, yazma diye dört temel öğretim alanı vardır. Dil bilgisi ise bu temel alanları destekleyici tamamlayıcı konumundadır. Bu öğretim alanlarının hedeflerine tam olarak ulaşmak, bütün alanların birbiriyle uyumlu ve dengeli bir şekilde yürütülmesine bağlıdır.

Nasrettin Hoca fıkraları, Türk kültürünün ve sözlü edebiyatın en önemli eserlerinden biridir. Fakat bu fıkralar Türkçe öğretiminde gereği gibi değerlendirilmemektedir. Halbuki Nasrettin Hoca fıkralarından hareketle çok çeşitli etkinlikler yapılarak temel becerileri kazandırmak mümkündür. Bu çalışmada, Türkçe dersinin temel öğrenme alanlarında Nasrettin Hoca fıkralarının nasıl kullanılabileceği sorusuna cevap aranmıştır. Yapılan araştırmada, Türkçe dersinin temel öğrenme alanlarıyla ilgili kazanımlara ulaşmada Nasrettin Hoca fıkralarının etkili bir öğretme aracı olarak kullanılabileceği sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca Nasrettin Hoca fıkralarının eğitici özelliğinden faydalanarak öğrencilere kendi kimliğini tanıma, insanlık sevgisi, hoşgörü, esneklik, yaratıcı zeka gibi çağdaş özellikler de kazandırmak mümkündür.

Anahtar Kelimeler: Türkçe Dersi, Nasrettin Hoca, Fıkra, Öğrenme Alanları.

Abstract

The success of  a student in Turkish course may directly affect his or her other courses and social relations. Therefore, attention must be paid both to Turkish courses and their target behaviours related to the students. There are five different teaching areas in Turkish curriculum. These are listening, speaking, reading, writing and language skills. Reaching the aims of these teaching areas depends on a harmonic and coherent work of all areas.

The Nasreddin Hodja stories are one of the most important works of the Turkish culture and oral literature. Thus, it is feasible to provide students with basic skills by making various activities through the Nasreddin Hodja stories. In this study, it has been aimed at addressing the question of how these stories can be used in basic teaching areas of the Turkish course. This study has concluded  that the Nasreddin Hodja stories are very efficient in teaching those areas in Turkish curriculum. In addition, it is also possible to provide students with modern features like self-identity, humanity, allowance, flexibility and creative mind.

Key Words: Turkish Course, Nasreddin Hodja, Stories, Teaching Areas.

Anahtar Kelimeler

-

Kaynakça

• Akbal, E. (1992). Nasrettin Hoca. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
• Artur, E. (2011). “Çukurova Fıkra Anlatma Geleneğinde Nasrettin Hoca Etkisi”. Çukurova Üniversitesi Türkoloji Araştırmaları Merkezi. http://turkoloji.cu.edu.tr/HALKBILIM/erman_artun_cukurova_nasrettin_hoca_fikra.pdf (Erişim Tarihi: 15.02.2012)
• Barın, E. (2008). “Yabancılara Türkçe Öğretiminde Nasrettin Hoca Fıkralarının Yeri”. Türk Yurdu Dergisi, 255, 61-63.
• Başgöz, İ.( 1999). Geçmişten Günümüze Nasreddin Hoca. İstanbul: Pan Yay. İs
• Boratav, P. N.( 1996). Nasreddin Hoca.İstanbul: Edebiyatçılar Derneği Yay.: 8,
• Bozyiğit, A. E. (1990). “Nasreddin Hoca Fıkralarının Şiir Diliyle Anlatımı”. I.Milletlerarası Nasreddin Hoca Sempozyumu (15-17 Mayıs) Bildirileri, Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları. (41-56)
• Demir, T.(2010).Türkçe Öğretiminde Anlama ve Zihinde Yeniden Yapılandırma”,Türklük Bilimi Araştırmaları ,27,201-223
• Elçin, Ş.(1993). Halk Edebiyatına Giriş. Ankara: Akçağ Yayınları.
• Günay, U. (1990). I.Milletlerarası Nasreddin Hoca Sempozyumu (15-17 Mayıs) Bildirileri, Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları. (99-104)
• Güney, E. C. (1957). Nasreddin Hoca Fıkraları. İstanbul: Yeditepe Yayınları.
• Hacıeminoğlu, N. (1975). Türkçenin Karanlık Günleri. İstanbul: İrfan Yayınları.
• MEB. (2005). İlköğretim Türkçe Dersi (6. 7. 8. Sınıflar) Öğretim Programı Ve Kılavuzu. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü.
• Piliçkova, S. (1990). “İnsanın Günlük Hayatında Mizahın Önemi ile Görevi ve Makedonya'da Yaşayan Türkler Arasında Nasreddin Hoca Fıkralarının Temel Özellikleri”. I.Milletlerarası Nasreddin Hoca Sempozyumu (15-17 Mayıs) Bildirileri, Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları. (303-316)
• Özdemir, N. (2008). “Kültürel Ekonomik İmge Olarak Nasreddin Hoca”, Milli Folklor, 77,11- 20.
• Özdemir, N. (2010). “Mizah, Eleştirel Düşünce ve Bilgelik: Nasreddin Hoca”. Millî Folklor, 87, 27-40.
• Sakaoğlu, S. (1992). Türk Fıkraları ve Nasreddin Hoca. Konya: Selçuk Üniversitesi Yayınları
• Sakaoğlu, S. (2005). Nasrettin Hoca Fıkralarından Seçmeler. Ankara: Akçağ Yayınları.
• Şanlı, İ. (2009). “Nasreddin Hoca Fıkralarında Kültürel Unsurlar”. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(1), 261-272.
• Sinan, A.T. (2001). Türkçenin Deyim Varlığı. Malatya: Kubbealtı Yay.
• TDK. (1982) Türkçe Sözlük. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
• Temizkan, M. (2011). “Türkçe Öğretiminde Yaratıcı Düşünmeyi Geliştirme Bakımından Nasreddin Hoca Fıkraları”. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(16), 195-223.
• Tokmakçıoğlu, E. (1981). Bütün Yönleriyle Nasrettin Hoca. Ankara: KB Yay.
• Tör, N. (1989). “Nasreddin Hoca Fıkralarındaki Eğitim Mesajları”. I.Milletlerarası Nasreddin Hoca Sempozyumu (15-17 Mayıs) Bildirileri, Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları. (355-360)
• Türkçe Programı (2006). İstanbul: M.E. B.
• Türkmen, F.( 1996). “Mizahta Üstünlük Teorisi ve Nasreddin Hoca Fıkraları”, Türk Kültürü, 403: 649- 655.
• Türkmen, F. (1990). “Nasredddin Hoca Fıkralarında Söz ve Hareket”. I.Milletlerarası Nasreddin Hoca Sempozyumu (15-17 Mayıs) Bildirileri, Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları. (361-370)
• Türkmen, S.(2008). “Türkçenin Söz Varlığında Nasreddin Hoca'nın Yeri”. Karadeniz Araştırmaları, 5 (17),153-159.
• Yıldırım, D.(1999). Türk Edebiyatında Bektaşi Fıkraları, Ankara: Akçağ Yay