Bu çalışmada, Türkçe öğretmenlerinin süregiden bir etkileşimde “mutluluk”, “üzüntü” ve “öfke” duygusu yaşamaları sonrasında, muhataba karşı sergiledikleri sözel veya sözel olmayan duygu dışavurumlarını belirlemek amaçlanmıştır.
Betimsel nitelikli genel tarama modeli çerçevesinde, uygun örnekleme yöntemi kullanılarak gerçekleştirilen araştırmanın verileri “Duygu Dışavurum Tarzları Envanteri” ve “Kişisel Bilgi Formu” aracılığıyla toplanmıştır. Araştırma verileri İstanbul, Ankara, Adana, Mersin, Kayseri, Gaziantep, Nevşehir, Erzurum, Amasya, Sivas, Manisa, Kırşehir, Niğde illerinde görev yapan 230 Türkçe öğretmeninden elde edilmiştir.
Çalışma sonucunda, Türkçe öğretmenlerinin mutluluk duygusunu sıklıkla dışa vurdukları, üzüntü ve öfke duygularını ise ara sıra dışa vurdukları belirlenmiştir. Türkçe öğretmenlerinin mesleki kıdemleri arttıkça mutluluk ve üzüntü duygularını daha sık olarak dışa vurdukları, derse girdikleri sınıflardaki öğrenci sayısı arttıkça üzüntü ve öfke duygularını daha sık dışa vurdukları; görev yapılan okulun bulunduğu yerleşim yeri küçüldükçe öfke duygusunu daha sık dışa vurdukları, araştırmaya katılan öğretmenlerin cinsiyetleri ile duygu dışavurum tarzları arasında anlamlı bir farkın olmadığı belirlenmiştir.
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 29 Haziran 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 13 Sayı: 34 |
.