Okul Yöneticilerinin Eğitimde Değişime İlişkin Görüşleri

Yıl 2020, Cilt: 7 Sayı: 1, 12 - 23, 01.05.2020

Saadet Kuru Çetin Funda Nayır Pelin Taşkın

https://doi.org/10.21666/muefd.675122

Öz

Son yıllarda özellikle teknoloji alanındaki değişimin hızı şaşırtıcı bir şekilde artmaktadır. Teknolojik değişimlerin ortaya çıkardığı toplumsal yapı, eğitim alanını da etkilemekte, okulların, öğretmenlerin ve okul yöneticilerinin rolleri yeniden incelenen bir konu haline gelmektedir. Bu araştırmanın amacı, eğitim örgütlerinin değişimlere ayak uydurmaları çerçevesinde okul yöneticilerinin bu teknolojik yeniliklerden ya da değişimlerden haberdar olma durumlarını ortaya koymaktır. Araştırmanın çalışma grubunu resmi okullarda görev yapan ve araştırmaya katılmaya gönüllü 32 okul yöneticisi, okul müdürü ve müdür yardımcılarından oluşmaktadır. Araştırmanın sonuçlarına göre, okul yöneticilerinin tarihsel süreç içerisindeki değişimlere ve endüstri kavramları olan endüstri 1.0, 2.0, 3.0 ve 4.0 ve toplum 5.0 kavramlarına ilişkin bilgi sahibi olmadıkları, araştırmaya katılan okul yöneticilerinin çoğunun okullarında teknoloji temelli sınıfların olmadığı ortaya çıkmıştır. Araştırmada ortaya çıkan bir başka sonuç ise okul yöneticilerinin bir kısmının teknolojiyi eğitimin tamamlayıcı bir öğesi olarak görmeleri, bir kısmının da teknolojinin eğitimi olumsuz yönde etkileyeceğini düşünmeleridir. Araştırma bulgularında son olarak okul yöneticilerinin öğretmenlerin teknolojiyi takip etmede öğrencilerden geri kaldığını düşündüğü görülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Okul yöneticisi, Eğitimde değişim, Eğitim 4.0, Endüstri 4.0

Destekleyen Kurum

yok

Proje Numarası

yok

Views of School Administrators on Change in Education

Öz

In recent years, the pace of change, especially in the field of technology, has been increasing surprisingly. The social structure brought about by technological changes also affects the field of education, and the roles of schools, teachers and school administrators are becoming a subject of re-examination. The purpose of this research was to reveal the school administrators' awareness of these technological innovations or changes within the framework of the adaptation of educational organizations to changes. The study group consisted of 32 school administrators, school principals or deputy principals who work in public schools and volunteered to participate in the study. According to the results of the study, it was found that school principals were not aware of the changes in the historical process and the concepts of Industry 1.0, 2.0, 3.0 and 4.0 and Society 5.0, and most of the school administrators who participated in the research did not have technology-based classes in their schools. Another result of the study is that some of the school administrators see technology as a complementary element of education and some think that technology will adversely affect education. According to the findings of the research, school administrators seem to think that teachers are lagging behind students in following technology.

Anahtar Kelimeler

School Administrator, Change in Education, Education 4.0, Industry 4.0

Proje Numarası

yok

Kaynakça

• Adıgüzel, Ö., Batur H. Z. ve Ekişili, N. (2014). Kuşakların değişen yüzü ve y kuşağı ile ortaya çıkan yeni çalışma tarzı: Mobil yakalılar, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1 (19), 165 – 182.
• Anagün, Ş.S., Atalay, N., Kılıç, Z. ve Yaşar, S. (2016). Öğretmen adaylarına yönelik 21.yüzyıl becerileri yeterlik algıları ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (40) 160-175.
• Aslangil, A. (2016). “Küreselleşme sürecinde inovasyonun önemi ve yükseköğretim kurumlarına düşen görevler”. E. D. Ö, & S. Dinçer içinde, Eğitim Bilimlerinde Yenilikler ve Nitelik Arayışı, (s. Bölüm:10). Ankara: Pegem Akademi, E-ISSN 9786053183563.
• Aygün, Ş. S., Atalay, N., Kılıç, Z., & Yaşar, S. (2016). Öğretmen adaylarına yönelik 21. yüzyıl becerileri yeterlilik algıları ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 40(40), 160-175.
• Benešová, A., & Tupa, J. (2017). Requirements for education and qualification of people in Industry 4.0. Procedia Manufacturing (11), 2195-2202.
• Bolat, Y., ve Baş, M. (2018). The Perception of the educational philosophy in the industrial age 4.0 and the educational philosophy productivity of teacher candidates. World Journal of Education, 3(8), 149-161.
• Cemaloğlu, N., Arslangilay, A. S., Üstündağ, M. T., ve Bilasa, P. (2019). Meslek lisesi öğretmenlerinin 21. yüzyıl becerileri özyeterlik algıları. Journal of Kırsehir Education Faculty, 20(2).
• Cogin, J. (2012). Are generational differences in work values fact or fiction? Multi-country evidence and implications. The International Journal of Human Resource Management, 23(11):2268-2294.
• Crumpacker, M. ve Crumpacker, J.M. (2007). Succession planning and generational stereotypes: Should HR consider age-based values and attitudes a relevant factor or a passing fad? Public Personnel Management,36, 349–369.
• Çetin-Kuru, S. (2019). Eğitim yönetiminde etkililik ve örgüt geliştirme. N. Cemaloğlu, & M. ÖZdemir içinde, Eğitim Yönetimi (s. 417-450). Ankara: Pegem-A
• Denscombe, M. (2014). A framework to map a practice as organization development. S. &. Gohil içinde, Procedia Economics and Finance, The good research guide. (s. 218-229). New York: Open Unıversity Press & McGraw-Hill Education.
• Düzkaya, H. (2016). Endüstri devriminde dördüncü dalga ve eğitim: Türkiye dördüncü dalga endüstri devrimine hazır mı? Eğitim ve İnsani Bilimler Dergisi: Teori Ve Uygulama, 7(13), 49-88.
• Education Technology and Mobile Learning (2016). 9 Fundamental digital skills for 21st century teachers. https://www.educatorstechnology. com/2019/11/06-fundamental-digital-skills-for-21st. adresinden 03.11.2019 tarihinde erişilmiştir.
• Elçi, A., ve Vural, M. M. (2017). Öğretim elemanı 4.0: Öğretim elemanının değişen rolü ve teknoloji ile zenginleştirilmiş öğrenme. In Mediterranean International Conference on Social Sciences by UDG (p. 494).
• Erbil, G.D. ve Kocabaş, A. (2019). Sınıf öğretmenlerinin eğitimde teknoloji kullanımı, tersine çevrilmiş sınıf ve işbirlikli öğrenme hakkındaki görüşleri, İlköğretim Online, 2019; 18(1): s. 31-51, doi: 10.17051/ilkonline.2019.527150. FATİH Projesi. (2012). Proje hakkında. Milli Eğitim Bakanlığı. http://fatihprojesi.meb.gov.tr/projehakkinda/. Erişim Tarihi: 10 Ocak 2017.
• Fisk, P. (2017). Education 4.0 the future of learning will be dramatically different, in school and throughout life. http://www.thegeniusworks.com/2017/01/future-education-young-everyone-taught-together adresinden 03.11.2019 tarihinde erişilmiştir.
• Gohil, S., & Deshpande, P. (2014). A framework to map a practice as organization development. Procedia Economics and Finance, 11, 218-229.
• Güney, s. (2017). Yönetim ve organizasyon. (2. Basım) Ankara: Nobel Yayıncılık
• Harkins, A. M. (2008). Leapfrog principles and practices: Core components of education 3.0 and 4.0. Futures Research Quarterly, 24(1), 19-31.
• Hussin, A. A. (2018). Education 4.0 made simple: Ideas for teaching. International Journal of Education and Literacy Studies,6(3), 92-98.
• Lengel, J. G. (2013). Education 3.0: Seven steps to better schools. Teachers College Press.
• Macdougall, W. (2014). Industrie 4.0: Smart manufacturing for the future, Technical report of Germany Trade and Invest. http://www.inovasyon.org /pdf/ gtai.industrie 4.0_ smart . manufact.for.future.july.2014.pdf:https://www.google.com/search?q=MACDOUGALL%2C+W.%2C+(2014)%2C+Industrie+4.0%3A+Smart+manufacturing+for+the+future%2C+Technical+report+of+Germany+Trade+and+Invest.+https%3A%2F%2Fwww.gtai.de%2FGTAI%2FContent%2FEN%2FInvest%2F_SharedDocs%2FDownloads%2FGTAI%2F adresinden 03.11.2019 tarihinde erişilmiştir.
• Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma: Desen ve uygulama için bir rehber (3. Baskıdan Çeviri, Çeviri Editörü: S. Turan). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım
• Nedeva, V., ve Dineva, (2012). S. New learning innovations with Web 4.0.The 7th International Conference on Virtual Learning ICVL 2012. http://www.icvl.eu/2012/disc/icvl/ documente/pdf/tech/ICVL_Technologies_ paper11.pdf adresinden 03.11.2019 tarihinde erişilmiştir.
• Öztemel, E. (2018). Eğitimde yeni yönelimlerin değerlendirilmesi ve Eğitim 4.0. Üniversite Araştırmaları Dergisi, 1(1), 25-30. Pamuk, N. S., ve Soysal, M. (2018). Yeni sanayi devrimi endüstri 4.0 üzerine bir inceleme. Verimlilik Dergisi, 1, 41-66.
• Pooworawan Y. (2015). Challenges of new frontier in learning: Education 4.0. Bangkok: Chulalongkorn University.
• Puncreobutr, V. (2016). Education 4.0: New challenge of learning. St. Theresa Journal of Humanities and Social Sciences, 2(2).
• Roberts, J. ve Manolis, C. (2000). Baby boomers and busters: An exploratory investigation of attitudes towards marketing, advertising and consumerism. Journal of Consumer Marketing, 17(6), 481–499.
• Smola, K.W. ve Sutton, C.D. (2002). Generational differences: revisiting generational work values for the new millennium, Journal of Organizational Behavior,23, 363–382.
• Society 5.0 (2019). (https://www.gov-online.go.jp/cam/s5/eng/ adresinden 03.11.2019 tarihinde erişilmiştir.
• Sönmez, V., ve Alacapınar, F.G. (2013). Örneklendirilmiş bilimsel araştırma yöntemleri. Anı Yayıncılık.
• Urbani, J. M., Roshandel, S., Michaels, R., ve Truesdell, E. (2017). Developing and modeling 21st-century skills with preservice teachers. Teacher Education Quarterly, 44(4), 27-50 . Tanrıöğen, Z.M. (2018). 4. Endüstri devriminin Türk eğitim sistemi üzerine olası etkileri. Eurasian Journal of Educational Research, , 18(77), 163-184.
• Wallace, J. (2006). Work commitment in the legal profession: A study of baby boomers and generation Xers,International Journal of the Legal Profession, 13(2), 137–151
• Yazıcı, E. ve Düzkaya, H. (2016). Endüstri Devriminde Dördüncü Dalga ve Eğitim: Türkiye Dördüncü Dalga Endüstri Devrimine Hazır Mı?, Eğitim ve İnsani Bilimler Dergisi: Teori ve Uygulama, , 13, (7), 49-88.
• Yıldırım, A. ve. Şimşek, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.