Premchand's Khoon-i Safeed delves into the socio-economic repercussions of natural disasters like drought and famine on rural communities. The story begins with Jaduray and Diyuki, whose son Sadhu, driven by hunger, joins a Christian missionary. The family's loss of Sadhu leaves them devastated. When Sadhu returns years later, he faces rejection from the villagers, creating a dilemma for his parents between their love for their son and societal pressure. Diyuki's maternal love prevails, and she accepts Sadhu. The narrative thoroughly explores the socio-economic and psychological impacts of natural disasters on rural communities. It vividly depicts the turmoil caused by drought and famine in the villagers' lives, emphasizing themes of social solidarity and individual sacrifice. Premchand masterfully portrays the inner conflicts and social pressures experienced by his characters, fostering deep empathy in the reader. The story delves into themes such as the effects of natural disasters on individuals, social acceptance and exclusion, and the quest for identity and belonging. The hardships faced by Jaduray and Diyuki illustrate the vulnerability of rural communities to natural disasters and their socio-economic implications. Sadhu's decision to join the missionary highlights how personal salvation pursuits can weaken social cohesion. The present article aims to analyse the socio-economic and psychological effects of natural disasters such as drought and famine on rural societies in the story Khoon-i Safeed by Premchand, one of the most prominent writers of Urdu Literature.
Urdu Storytelling Prem Chand Khoon-i Safeed Famine-Drought Economic Effects
Urdu Edebiyatı’nın en önemli yazarları arasında yer alan Premçand, öyküsü Hun-i Safid’te kuraklık ve kıtlık gibi doğal afetlerin kırsal toplumlar üzerindeki sosyo-ekonomik etkilerini derinlemesine ele almaktadır. Öykü, Caduray ve Diyuki’nin, oğulları Sadhu'nun açlık ve yoksulluk nedeniyle kendisine iyi bakan bir Hıristiyan misyonerine ilgi duyması ve sonunda onunla birlikte gitmesiyle başlamaktadır. Ailesi Sadhu’yu kaybettikten sonra büyük bir çaresizlik ve umutsuzluk içinde kalmıştır. Yıllar sonra, Sadhu geri döndüğünde köy halkı onu kabul etmemiştir. Bu durum, Caduray ve Diyuki’yi büyük bir ikilemde bırakmış; bir yanda oğullarına duydukları sevgi, diğer yanda ise halkın baskısına maruz kalmıştır. Diyuki’nin annelik sevgisi baskın çıkarak oğlunu kabul etmiştir. Öykü, doğal afetlerin kırsal toplumlar üzerindeki sosyo-ekonomik ve psikolojik etkilerini derinlemesine ele almaktadır. Kuraklık ve kıtlık, köylülerin yaşamlarını alt üst ederken, toplumsal dayanışma ve bireysel fedakârlık temaları öne çıkmıştır. Premçand, karakterlerinin yaşadığı içsel çatışmaları ve toplumsal baskıları ustalıkla betimleyerek, okuyucuyu derin bir empati kurmaya sevk etmiştir. Öyküde, doğal afetlerin bireyler üzerindeki etkileri, toplumsal kabul ve dışlanma, kimlik ve aidiyet arayışları gibi temalar işlenmiştir. Caduray ve Diyuki'nin yaşadığı zorluklar, kırsal toplumların doğal afetler karşısında nasıl savunmasız kaldığını ve bu durumun sosyo-ekonomik yapıyı nasıl etkilediğini göstermektedir. Sadhu'nun misyonerle birlikte gitmesi, bireysel kurtuluş arayışının toplumsal bağları nasıl zayıflattığını göstermektedir. Bu çalışmada Urdu Edebiyatı’nın önemli yazarlarından Premçand’ın “Hun-i Safid” öyküsünde kuraklık ve kıtlık gibi doğal afetlerin kırsal toplumlar üzerindeki sosyo-ekonomik ve psikolojik etkilerini incelemek amaçlanmaktadır
Urdu Öykücülüğü Prem Çand Hun-i Safid Kıtlık-Kuraklık Ekonomik Etkiler
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Urdu Dili, Edebiyatı ve Kültürü |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 27 Haziran 2025 |
Gönderilme Tarihi | 8 Ocak 2025 |
Kabul Tarihi | 26 Mayıs 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 25 Sayı: 60 |