Yönetim Yaklaşımlarının Katılım, Yönetişim ve İnsan Kaynakları Yönetimi Bağlamında Karşılaştırmalı ve Analitik Bir İncelemesi

Yıl 2025, Cilt: 18 Sayı: 4, 1182 - 1215, 27.10.2025

Ali Tosun

https://doi.org/10.25287/ohuiibf.1636192

Öz

Bu çalışmada yönetim yaklaşımları katılım, yönetişim ve İKY kavramları bağlamında ele alınmıştır. Çalışmanın amacı, yönetim sürecini tarihsel bir çerçevede ele alarak bu kavramlar etrafında analiz edilmesidir. Bu kapsamda betimsel bir yönteme başvurulmuştur. Konunun ayrıntılı bir şekilde ortaya konulmasına yönelik olarak alan yazına, birçok yönetim kuramcılarının çalışmalarına ve katılım, yönetişim ve İKY olgusuna odaklanılmıştır. Çalışmanın metodolojik boyutu buna yönelik olarak oluşturulmuştur. Çalışmada yönetim kuramları; klasik yönetim kuramı, neoklasik yönetim kuramı ve modern yönetim kuramı çeşitli özellikleri ve dönemleri ile birlikte irdelenmiş; yönetimsel alanda bunların katılım, yönetişim ve insan kaynakları yönetimi çerçevesinde karşılaştırmalı bir sunumu bulunmaktadır. Özellikle yönetim sürecinin bilimsel ilkelere göre şekillendiği On dokuzuncu yüzyılın son çeyreğinden itibaren yönetim anlayışında verimlik ve insan faktörünün klasik kuramdan modern kurama doğru radikal bir değişime uğradığı görülmektedir. Yönetimde katılım, yönetişim ve insan kaynaklarının önemli hale geldiği modern dönemde yönetim yaklaşımlarının yönetsel ve toplumsal alandaki ihtiyaçlara cevap verecek şekilde bu denli değişime uğraması bir paradigma değişimi olarak değerlendirilmektedir. Yönetim evriminin bütüncül bir yaklaşıma sahip insan odaklı bir düşünceyle gelişeceği öngörülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Yönetim , Yönetim yaklaşımları , Katılım , Yönetişim , İnsan Kaynakları Yönetimi

A Comparative and Analytical Study of Management Approaches in The Context of Participation, Governance And Human Resources Management

Öz

This study examines management approaches within the context of the concepts of participation, governance, and HRM. The study aims to analyze the management process within a historical framework and analyze it around these concepts. A descriptive method was employed in this context. To provide a detailed understanding of the topic, the literature, the works of numerous management theorists, and the phenomena of participation, governance, and HRM were examined. The methodological dimension of the study was designed to address this. The study examines management theories—classical management theory, neoclassical management theory, and modern management theory—along with their various characteristics and periods. It provides a comparative presentation of these within the administrative field within the framework of participation, governance, and human resources management. Particularly since the last quarter of the nineteenth century, when the management process was shaped by scientific principles, the emphasis on efficiency and the human factor in management has undergone a radical shift from classical to modern theory. In the modern era, where participation, governance, and human resources have become increasingly important in management, the transformation of management approaches to meet administrative and societal needs is considered a paradigm shift. It is envisaged that the evolution of management will develop with a human-oriented thinking with a holistic approach.

Anahtar Kelimeler

Management , Management approaches , Participation , Governance , Human Resources Management , Public Administration

Kaynakça

• Ağraş, S. (2025). Bürokrasi kuramları. In: Kaya, R. (ed.), Bürokrasi ve siyaset: Kuramlar ve ideolojiler perspektifinden akademik yaklaşımlar. Özgür Yayınları. DOI: https://doi.org/10.58830/ozgur.pub674.c2808.
• Akçakaya, M. (2016). Weber’in bürokrasi kuramının bugünü ve geleceği. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3(8), 275-295.
• Akçit, V., Barutçu, E., & Akşit, İ. (2018). Kurt Lewin’in liderlik tarzları ile örgütsel sapma ilişkisinin incelenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 23(1), 209-225.
• Akkuş, B., & Alevok İzci, N. (2018). Sistem yaklaşımı, kavramları ve yönetim. Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(7), 223-237.
• Altın, A. (2015). Kamu hizmeti anlayışında değişim. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1(2), 101-118.
• Arat, M. (2008). Çalışma yaşamında bireysel temel yetkinlikler ve kazanılmasında okul öncesi dönemde anne baba yetiştirmesinin önemi. (Doktora Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
• Arı, F. (2018). Yönetişim yaklaşımı ve yönetişimin türkiye’deki yansımaları bağlamında yasal düzenlemelerin incelenmesi. Uluslararası Akademik Birikim Dergisi, 1(1), 1-13.
• Arslan, Ş. (2020). Kamu hizmeti anlayışındaki değişimin Türk yönetim geleneği çerçevesinde değerlendirilmesi. Ömer Halisdemir Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 13(3), 512-530. https://doi.org/10.25287/ohuiibf.682644.
• Aşkar, G. (2022). Yönetim kuramlarında işbirliği kavrayışı. (Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Atıgan, F. (2023). Yönetim ve organizasyon. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Bakkalbaşı, İ. O. (2017). Yönetim biliminin doğuşu ve ilk temsilcileri hakkında bir tartışma. Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 39(2), 429-450.
• Baransel, A. (1979). Çağdaş yönetim düşüncesinin evrimi: Klasik ve neoklasik yönetim ve örgüt teorileri. İstanbul İ.Ü. Yayın No: 3295 İşletme Fakültesi Yayın No: 163 İşletme İktisadı Enstitüsü Yayın No: 73.
• Bay, M., & Kulak, H. H. (2021). Dijital insan kaynakları yönetimi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(114), 53-65.
• Bayramoğlu, G. (2016). Karmaşıklık paradigması ışığında örgüt teorilerinin yeniden değerlendirilmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 35, 49-63.
• Bekir, B. (2013). Yönetim bilimi ve çağdaş yönetim teknikleri. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.
• Bekmezci, M., Sürücü, L., & Rehman, W. I. (2023). Güncel yönetim araştırmaları, yönetim kavramının evrimi. Çanakkale: Paradigma Akademi Yayınları.
• Berber, A. (2013). Klasik yönetim düşüncesi. İstanbul: Alfa Yayın.
• Candan, H. & Çalış, R. G. (2020). İş tatmininin örgütsel bağlılığa etkisinde stratejik yönetim algısının aracılık rolü: bir üniversite çalışanlarına yönelik araştırma. International Social Sciences Studies Journal, 6(64), 2653-2668.
• Ceyhan, H., Okcu, M., & Usta, S. (2024). Kamu görevlilerinin bürokratik yönetim kültürüne yönelik algısı: Hazine ve Maliye Bakanlığında bir uygulama. Akademik Yaklaşımlar Dergisi, 15(2), 877-905.
• Çakıcı, A. B., & Deniz, V. (2023). Strateji ve yönetimin temel kavramları. In: K. Özer & M. Çakmak Barsbay (Eds.), Güncel yaklaşımlarla teoriden uygulamaya sağlıkta stratejik yönetim (ss. 7-34). Konya: Çizgi Kitabevi.
• Çetin Aydın, G. (2025). İnsan kaynaklarında ücret yönetimi, ödül yönetimi, sosyal hak ve yardımlar. In: Çetin Aydın, G., & Özer, K. (eds.), İnsan kaynakları yönetimi. Yaz Yayınları.
• Çetin Aydın, G., & Özer, K . (2025). İnsan kaynaklarında eğitim-geliştirme ve yetenek yönetimi. In: Çetin Aydın, G., & Özer, K. (eds.), İnsan kaynakları yönetimi. Yaz Yayınları.
• Çetin, M. Ş. (2025). Bürokrasi kavramı ve bürokrasinin işlevleri. In: Kaya, R. (ed.), Bürokrasi ve Siyaset: Kuramlar ve ideolojiler perspektifinden akademik yaklaşımlar. Özgür Yayınları. DOI: https://doi.org/10.58830/ozgur.pub674.c2806.
• Çiçek, H. (2019). Okul yöneticilerinin yönetim anlayışlarının yönetim kuramları açısından beden eğitimi öğretmenlerinin mobbing algı düzeylerine etkisi. (Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Çoban, G. S. (2021). Maslow’un ihtiyaçlar hiyerarşisi kendini gerçekleştirme basamağında gizil yetenekler. European Journal of Educational and Social Sciences, 6(1), 111-118.
• Daft, R. L. (2003). Management. USA: Thomson South Western.
• Daşbaşı, T., & Yıldız, S. (2025). İnsan kaynakları yönetimi olumlu bir çalışan deneyimini nasıl yaratır? çalışan deneyimi üzerine bir doküman analizi. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 32(2), 377-399.
• Delice, E. (2013). Uluslararası örgüt metinlerinde yönetişim ve Türkiye pratiği: Teoriden uygulamaya bir inceleme. Balkan Sosyal Bilimler Dergisi, 2(4).
• Demirci, E. (2018). Yönetim ve organizasyon, yönetim düşüncesinin gelişimi ve güncel yaklaşımlar. T.C. Anadolu Üniversitesi Yayını No: 3419 Açıköğretim Fakültesi Yayını No: 2270.
• Demirel, A. (2025). Bürokrasi-siyaset ilişkilerinde temel yaklaşımlar. In: Kaya, R. (ed.), Bürokrasi ve siyaset: kuramlar ve ideolojiler perspektifinden akademik yaklaşımlar. Özgür Yayınları. DOI: https://doi.org/10.58830/ozgur.pub674.c2812.
• Doğan, B. (2014). Yönetim ve örgüt kuramlarının tasnifinde modern ve postmodern ayrımı. Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 23(2), 185-201.
• Drucker, P. F. (1985). Management. tasks, resposibilities, practices. USA: Harper&Row Publishers Inc.
• Ekinci, E. (2022). Yönetim bilimi teorileri üzerinden yönetim biliminde araştırma nesnesinin değişim yönü. (Doktora Tezi). Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Ankara.
• Ekinci, N. (2019). Klasik, neoklasik teori, sistem ve durumsallık yaklaşımları ile bunların karşılaştırılması ve toplam kalite yönetimi içerisindeki yerlerinin değerlendirilmesi. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 6(11), 16-38.
• Ekşi, H. (2010). Bugünü anlamak için Max Weber’i yeniden okumak. ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 6(11), 187-198.
• Erat, V. (2020). Kamu yönetimi çalışmalarında yönetişim. Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21, 121-136.
• Ergun, T., & Polatoğlu, A. (1992). Kamu yönetimine giriş. Ankara: TODAİE Yayınları.
• Erkut, H. (2009). Yönetim’in izleri. İstanbul: Yalın Yayıncılık.
• Ertekin, İ. (2017). Klasik örgüt kuramları. JOEEP: Journal of Emerging Economies and Policy, 2(2), 64-73.
• Eryılmaz, B. (2013). Bürokrasi ve siyaset, bürokratik devletten etkin yönetime. İstanbul: Alfa Yayınları.
• Eryılmaz, B. (2014). Kamu yönetimi. Ankara: Okutman Yayıncılık.
• Eryılmaz, B. (2019). Kamu yönetimi. T.C. Anadolu Üniversitesi Yayını No: 3448. Açıköğretim Fakültesi Yayını No: 2296.
• Fayol, H. (2012). Genel ve endüstriyel yönetim. Ankara: Adres Yayınları.
• Fişek, K. (2005). Yönetim. Ankara: Paragraf Yayınları.
• Genç, N. (2017). Yönetim ve organizasyon (Çağdaş sistemler ve yaklaşımlar). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Gerçek, M., & Gerçek, R. G. (2022). İnsan kaynakları yönetimi çalışmalarının bibliyometrik analizi (2017-2022). Ömer Halisdemir Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15(4), 816–832. http://doi.org/10.25287/ohuiibf.1063903.
• Girişken, A. (2021). Örgütsel performans ve işveren markası arasındaki ilişkiyi beyin görüntüleme yöntemiyle ölçümlemeye dair keşfedici bir çalışma. Ömer Halisdemir Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 14(2), 642–655. http://doi.org/10.25287/ohuiibf.779349.
• Güleç Solak, S. (2016). Uluslararası belgelerde yerel demokrasi ve katılım. Journal of Social and Humanities Sciences Research, 3(7), 197-209.
• Gülnar, Ü. (2021). Modern yönetimin adı: Toplam kalite yönetimi. Selçuk Üniversitesi Sosyal ve Teknik Araştırmalar Dergisi, 19, 62-74.
• Harvey, D. (2010). Postmodernliğin durumu. (Çev.: S. Savran). İstanbul: Metis Yayınları.
• Hoffman, E. (1998). The right to be human: A biography of Abraham Maslow. New York: St. Martin's.
• Kapani, M. (2019). Politika bilimine giriş. Ankara: Serbest Akademi.
• Karaca, M. (2022). Örgüt kültürü modellerinin incelenmesine yönelik bir literatür çalışması. Uluslararası Akademik Birikim Dergisi, 5(3), 123-144.
• Karakoç, F. (2020). Klasik yönetim kuramında işbölümü ve uzmanlaşmaya eleştirel bakış. Uluslararası Yönetim Akademisi Dergisi, 3(3), 669-685.
• Karasoy, H. A. (2021). Yönetim fonksiyonları ekseninde örgütsel iletişimin önemi. Kamu Yönetimi ve Politikaları Dergisi, 2(1), 81-92.
• Kaya, C., & Koyuncu, B. (2021). Yönetim kuramları-yaklaşımları. International Academic Social Resources Journal, 6(25), 827-838.
• Kaya, E., & Taş, İ. (2015). Personel yönetimi-insan kaynakları yönetimi ayırımı. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 5(1), 21-28.
• Kaya, N., & Kesen, M. (2014). İnsan kaynakları yönetimi uygulamaları ve örgüt kültürü tiplerinin çalışan performansı üzerindeki etkilerini incelemeye yönelik ampirik bir çalışma. EKEV Akademi Dergisi, 58, 97-122.
• Kaya, R. (2024). Türkiye’de kararnamelerin bürokrasi üzerindeki etkisi: parlamenter ve cumhurbaşkanlığı hükümet sistemlerinin karşılaştırması. Uluslararası Yönetim Akademisi Dergisi, 7(4), 1134-1147. https://doi.org/10.33712/mana.1568756.
• Kaya, R. (2025). Bürokraside modern yöntemler ve yaklaşımlar. In: Kaya, R. (ed.), Bürokrasi ve siyaset: Kuramlar ve ideolojiler perspektifinden akademik yaklaşımlar. Özgür Yayınları. DOI: https://doi.org/10.58830/ozgur.pub674.c2809.
• Kayar Çelik, B., & Aytar, O. (2019). Örgütlerde stratejik yönetim farkındalığı: Kırşehir ili örneği. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 6(8), 129-146.
• Kayıkçı, S. (2018). Filmlerle yönetim bilimi teori ve kavramlarının öğretimi. Aksaray Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 1, 45-54.
• Kayra, F. (2023). Neo-klasik yaklaşımın katkıları: Modern iş dünyasında hâlâ geçerli mi? Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi, 13(4), 2151-2173.
• Keskin, H., Akgün, A. E., & Koçoğlu, İ. (2016). Örgüt teorisi. Ankara: Nobel Basım Yayıncılık.
• Kılıçaslan, Ö., & Marşap, A. (2018). Stratejik insan kaynakları yönetimi ve örgütsel bağlılığa etkisi. International Journal of Labour Life and Social Policy, 1(2), 5-23.
• Kızkapan, T. (2016). Yönetim kuramları: Türkiye limanları uygulaması. (Doktora Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
• Kitana, A. (2016). Overview of the managerial thoughts and theories from the history: Classical management theory to modern management theory. Indian Journal of Management Science (IJMS) 6(1), 16-21.
• Kocaoğlu, M., & Fural, M. (2018). Yerel yönetimlerde yönetişim uygulamaları: Serik Belediyesi örneği. Asia Minor Studies, 6(AGP Sempozyum Özel Sayısı1), 150-165. https://doi.org/10.17067/asm.440135.
• Koçel, T. (2023). İşletme yöneticiliği. İstanbul: Beta Basım Yayın Dağıtım.
• Kopelman, R. E., Prottas, D. J., & Falk, D. W. (2009). Construct validation of theory X/Y behavior scale. Leadership & Organization Development Journal, 31(2), 120-135.
• Korkmaz, G., & Görmen, M. (2022). Kamuda kurumsal yönetim (yönetişim) olgunluk seviyesinin ölçülmesi. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 49, 191-211.
• Kula, S., & Çakar, B. (2015). Maslow ihtiyaçlar hiyerarşisi bağlamında toplumda bireylerin güvenlik algısı ve yaşam doyumu arasındaki ilişki. Bartın Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 6(12), 191-210.
• Leblebici, D. N. (2008). Yönetim bilimi açısından klasik dönemi hatırlatmaya ilişkin bir çalışma. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 21, 99-118.
• Lukman, A. K. (2022). Governance and good governance: concepts and principles. The Review of Contemporary Scientific and Academic Studies, 2(6), 1-4.
• Mahmood, Z., & Basharad, M. (2012). Review of classical management theories. International Journal of Social Sciences and Education, 2(1), 512-522.
• Maslow, A. (1943). A theory of human motivation. New York: Harper and Row.
• McGregor, D. M. (1957). The human side of enterprise: Adventure in thought and action. In Proceedings of the fifth anniversary convocation of the school of ındustrial management. M.I.T. Cambridge, Ma: Mit Press.
• Mele, C., Pels, J., & Polese, F. (2010). A brief review of systems theories and their managerial applications. Service Science 2(1-2), 126-135
• Memduhoğlu, H. B. (2010). Yönetimde yeni yaklaşımlar. Ankara: Pegem Akademi.
• Mohamed, R. K. M. H., & Nor, C. S. M. (2013). The relationship between mcgregor's X-Y theory management style and fulfillment of psychological contract: A literature review. International Journal of Academic Research in Business and Social Sciences, 3(5), 715-720.
• Morgan, G. (2006). Images of organization. Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
• Mücevher, M. H. (2021). Örgütlerde katılımsız yönetim sorununu: Kavramsal bir çalışma. The Journal of International Scientific Researches, 6(2), 168-181.
• Nişancı, Z. N. (2015). Geçmişten günümüze yönetim düşüncesi. Yönetim Bilimleri Dergisi, (13)25: 257-294.
• Okcu, M., Usta, S., & Ceyhan, H. (2020). Değişen kamu yönetimi anlayışı ve bürokrasi kültürü. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 22(39), 291-311.
• Osewa, O. S., & Osewa, O. T. (2020). Human resource management: functions, challenges and the assessment of the methods of enhancing employees performances and preventing ındustrial conflicts to its bearable minimum in an organization. International Journal of Applied Engineering and Management Letters (IJAEML), 4(2), 96-110. http://doi.org/10.5281/zenodo.
• Öksüz, B. (2014). Yönetişim sürecinde kurumsal iletişimin rolü ve önemi. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 2(4). https://doi.org/10.19145/guifd.51412.
• Öktem Özgür, A. (2025). Dijital insan kaynakları yönetimi ve uzaktan çalışma. In: Çetin Aydın, G., & Özer, K. (eds.), İnsan kaynakları yönetimi. Yaz Yayınları.
• Ölmez, M., & Öztürk, Ö. (2025). İyi yönetişim kapsamında kadın STK'ların rolü: Kadem örneği. In: Parlak, B., & Doğan, K.C.. (ed.), Yeni Yönetişim Yaklaşımları Post-NPM Paradigmaları ve Uygulamaları (ss.: 337-356). Livre de Lyon.
• Özer, M. A., & Erdem, E. (2022). Yeni kamu yönetimi ve yönetişim ekseninde yerelleşme ve değişen kamu hizmeti anlayışı. Aksaray Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 14(2), 215-230.
• Öztaş, N. (2014). Yönetim. Ankara: Nobel Yayınları.
• Öztürk, C. (2016). Argyris'in olgunlaşma teorisine liderlikte durumsallık yaklaşımlarından çözüm arayışlar. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi. 5(8), 3085-3098.
• Öztürk, Z., & Demir, Ö. (2017). Klasik, neoklasik ve modern yönetim yaklaşımlarının karşılaştırılmasına ilişkin bir analiz. Uluslararası Sağlık Yönetimi ve Stratejileri Araştırma Dergisi, 3(2), 119-134.
• Parlak, B., & Arı, F. (2020). Üniversite personeli perspektifinden yönetişimin uygulanabilirliğinin ölçümü: Bingöl Üniversitesi. Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19, 207-234. https://doi.org/10.29029/busbed.656333.
• Paul, J. (1996). Total quality management. London: Prentice Hill Co.
• Pekküçükşen, Ş. (2018). Yerel yönetimlerde insan kaynakları stratejilerinin geliştirilmesi. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 7(1), 497-513.
• Ritzer, G., & Stepniskty, J. (2014). Sosyoloji kuramları (Çev. Himmet Hülür). Ankara: De Ki Yayınları.
• Robbins, S. P., & Coulter, M. (2012). Management. London: Pearson.
• Saklı, A. R. (2013). Kamu yönetimi disiplininde bunalım ve çıkış yolu arayışları. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15(1), 145-171.
• Seçtim H., & Erkul, H. (2020). Yönetim yaklaşımları üzerine kuramsal bir değerlendirme. Management and Political Sciences Review, 2(1), 18-50.
• Sevinç, İ., & Özçelik, M. (2023). Tek parti döneminde Türk kamu bürokrasisinde yapılan yapısal değişiklikler. Necmettin Erbakan Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 5(1), 55-74.
• Sevinç, İ., & Özer, K. (2016). Studies of restructuring in Ministry of Health in the context of new public administration. International Journal of Social Sciences and Education Research, 2(4), 1373-1387.
• Sezer, Ö., & Ak, M. (2017). Örgütsel etkililiği oluşturan unsurların katılımcı yönetim boyutu açısından değerlendirilmesi, International Journal of Academic Value Studies, 3(17), 165-181.
• Sözen, S. (2019). Kamu yönetimi disiplininin gelişimi, kamu yönetimi (Ed. Süleyman Sözen), Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Eskişehir: Fakültesi Yayınları.
• Stout, M., & Staton, C. M. (2011). The ontology of process philosophy in follett's administrative theory. Administrative Theory & Praxis, 33(2), 268-292.
• Şahin Y. (2020). Yönetim bilimi ve Türk kamu yönetimi. Bursa: Ekin Kitabevi Yayınları.
• Şahin, A. (2004). Yönetim kuramları ve motivasyon ilişkisi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11, 523-547.
• Şahin, Ü. (2018). İyi yönetişimin Türk kamu yönetiminde uygulanması ve Kamu Denetçiliği Kurumu. Ombudsman Akademik, 1, 99-139.
• Şahin, Y. (2014). Yönetim bilimi ve Türk kamu yönetimi. Bursa: Ekin Yayınları.
• Şener, E. (2021). Deney ve gözlem temelli psikolojik çalışmaların örgütsel davranışa katkılar, Harwood imalat işletmesi araştırmalar. Ankara: Nobel Bilimsel Eserler.
• Şengöz, M. (2022). Maslow’un İhtiyaçlar Hiyerarşisi Modeli’nin bütünleşik bir süreç olarak yeniden yorumlanması. Eğitim ve Toplum Araştırmaları Dergisi, 9(1), 164-173.
• Şengül, R. (2007). Henri Fayol’un yönetim düşüncesi üzerine notlar. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 14(2), 257-273.
• Şimşek, M. Ş., & Çelik, A. (2018). Yönetim ve organizasyon. Konya: Eğitim Kitabevi.
• Tahtalıoğlu, H. (2018). Postmodernizmin Türk kamu bürokratik sistemine yansıması. Aksaray Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 10(1), 19-28.
• Taylor, W. F. (2016). Bilimsel yönetimin ilkeleri (Çev.: H. Bahadır Akın). Ankara: Adres Yayınları.
• Tecim, V. (2016). Sistem yaklaşımı ve soft sistem düşüncesi. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19(2), 75-100.
• Tekin, Ö. A., Baş, M., & Gökdemir, A. (2016). Konaklama işletmesi çalışanlarının Douglas Mcgregor’un x ve y teorilerine yönelik tutumları üzerine bir araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 7(14), 81-91.
• Türengül, M. (2005). Üretim ve hizmet işletmeleri açısından yönetim ve organizasyon yaklaşımlarına toplu bir bakış (klasik, neoklasik, modern ve neomodern yaklaşımlar). Dumlupınar Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi. (9), 107-120.
• Ulutaş, M. (2011). Katılımcı yönetimin örgütsel bağlılık ve yaratıcılığa etkisi: İmalat sektöründe bir uygulama. Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 11(21), 593-615.
• Usta, S., & Akıncı, A. (2016). Kamu yönetiminde hesap verebilirlik mekanizması olarak Ombudsmanlık Kurumu: Almanya örneği. Journal of Human Sciences, 13(2), 2735-2749. doi:10.14687/jhs.v13i2.3836.
• Usta, S., & Akıncı, A. (2020). Kamu yönetiminde şeffaflık ve bilgi edinme hakkı: türkiye ve almanya üzerinden karşılaştırmalı bir inceleme. International Social Mentality and Researcher Thinkers Journal, 6(39), 2533-2553.
• Uzun Kocamış, T. (2016). Toplam kalite yönetimi (TKY) ve İç denetimin TKY’deki Rolü. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1, 1-21.
• Vergin, N. (2010. Siyasetin sosyolojisi. İstanbul: Doğan Kitap.
• Weber, M. (2012). Ekonomi & toplum (Çev. Latif Boyacı). İstanbul: Yarın Yayınları.
• Yaman, E. (2015). Yönetişim sürecinde devletin rolü ve deniz ticareti sektörü. İstanbul Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2(2), 111-133.
• Yanar, H. İ., Çetin, M. Ş., & Kılıç, V. (2022). Devletsiz yönetişimin yeni ekonomik enstrümanı: kripto para ve geleceği. Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12(1), 23-48.
• Yavuz, M. (2009). Okul müdürlerinin yönetimle ilgili görüş ve uygulamalarının yönetim kuramları bakımından değerlendirilmesi. Değerler Eğitimi Dergisi, 7(18), 121-155.
• Yaylı, H. (2008). Devletin küçültülmesine yönelik politikaların türk kamu yönetimi üzerindeki etkisi. Verimlilik Dergisi, 2, 87-112.
• Yeşil, A. (2016). Liderlik ve motivasyon teorilerine yönelik kavramsal bir inceleme. Uluslararası Akademik Yönetim Bilimleri Dergisi, 2(3), 158-180.
• Yıldırım, M. (2009). Modernizm, postmodernizm ve kamu yönetimi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 6(2), 380-397.
• Yılmaz, C. (2025). İnsan kaynakları yöneticilerinin gözünden insan kaynakları yönetimi kavramı. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 70, 77-85.