Orman üçgülü yulaf karışımlarının silaj kalitesinin belirlenmesi

Yıl 2019, Cilt: 34 Sayı: 3, 371 - 376, 15.10.2019

Mehmet Can , Gülcan Kaymak , Erdem Gülümser , Zeki Acar , İlknur Ayab

https://doi.org/10.7161/omuanajas.548215

Cited By: 7

Öz

Bu
çalışmada, orman üçgülü “OÜ” (Bituminaria
bituminosa (L.) C.H. Stirt.) ile yulaf “Y” (Avena sativa L.) karışımlarının (% 100:0, 90:10, 80:20, 70:60,
60:40, 50:50, 40:60, 30:70, 20:80, 10:90 ve 0:100) silaj kalitesinin
belirlenmesi amaçlanmıştır. Hasat edilen bitkiler 2 cm boyutunda parçalandıktan
sonra karışım oranları dikkate alınarak vakum poşetlere doldurulmuş ve 45 gün
süre ile 25±2 ^oC’de muhafaza edilmiştir. Silaj örneklerinde;
fiziksel gözlemler (renk, koku, strüktür) ile kuru madde, ham protein, ham kül,
ADF, NDF, laktik asit, asetik asit, bütürik asit, potasyum (K), fosfor (P),
kalsiyum (Ca), magnezyum (Mg), demir (Fe), çinko (Zn), mangan (Mn), molibden
(Mo), bakır (Cu) ve sodyum (Na) oranları belirlenmiştir. En yüksek ham protein
oranı % 16.13 ile yalın orman üçgülünde belirlenmiş ancak, % 10Y+90OÜ (% 15.13)
karışımı da yalın orman üçgülü ile aynı grupta yer almıştır. ADF ve NDF oranı
sırasıyla % 27.85-39.22 ve % 39.10-62.61 arasında değişmiştir. En yüksek laktik
asit içeriği % 20Y+80OÜ (% 7.074), % 100OÜ (% 6.653) ve  % 10Y+90OÜ (% 6.606), en düşük ise % 90Y+10OÜ
(% 1.975) silajlarından elde edilmiştir. Silajların asetik asit içeriği %
0.024-0.084 arasında değişirken, bütürik asite rastlanılmamıştır. Mineral
içerik bakımından %100OÜ ve % 10Y+90OÜ silajları diğer karışımlardan daha
yüksek değere sahip olmuştur. Sonuç olarak, fiziksel kriterler ile kalite
özellikleri göz önüne alındığında, yulaf ile orman üçgülünün 10:90 karışımının
silaj kalitesinin diğer karışımlara oranla daha iyi olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Bituminaria bituminosa, kalite, silaj, yulaf

Determination of silage quality of Bituminaria bituminosa with oat mixtures

Öz

The aim of current
study was to determine silage quality traits of Tedera Bituminaria
bituminosa (L.) C.H. Stirt.). “T” and oat “O” (Avena sativa L.) mixtures (100:0, 90:10,
80:20, 70:60, 60:40, 50:50, 40:60, 30:70, 20:80, 10:90 and 0:100%). The
harvested plants were chopped in size of 2 cm, and they filled into vacuum bags
according to the mixture ratios, and then they were stored at 25±2 ^oC
for 45 days. In this study; physical observations (colour, structure, odour)
with dry matter, crude protein, crude ash, ADF, NDF, lactic acid, acetic acid,
butyric acid, potassium (K), phosphor (P), calcium (Ca), magnesium (Mg), iron
(Fe), zinc (Zn), manganese (Mn), molybdenum (Mo),  copper (Cu), and sodium (Na) ratios were
determined. The highest crude protein content was determined in sole tedera
with 16.13 % and 10O+90T % mixture was same statistical group with sole tedera
(15.13 %). ADF ve NDF ratio ranged between 27.85-39.22 % and 39.10- 62.61 %,
respectively. The highest lactic acid was determined in 20O+80T % (% 7.074),
100T % (% 6.653) and 10O+90T % (% 6.606), while the lowest in 90O+10T % (%
1.975). The acetic acid of the silages ranged between 0.024-0.084 %, and the
butyric acid content was not observed. 100T % and 10O+90T % treatments were
more than value other mixtures in term of nutrients. As a result, it was
determined that the silage quality of the mixture of oat and tedera 10:90 was
better than other mixtures in terms of the physical criteria and quality traits.

Anahtar Kelimeler

Bituminaria bituminosa, quality, oat, silage

Kaynakça

• Acar, Z. ve M. Bostan, 2016. Değişik doğal katkı maddelerinin yonca silajının kalitesine etkilerinin belirlenmesi. Anadolu Tarım Bilim. Derg./Anadolu J Agr Sci, 31 (3):433-440.Açıkgöz E 2002. Silaj Yapımında Kullanılan Diğer Bitkilerin Tarımı. Silaj Bitkileri Yetiştirme ve Silaj Yapımı (E. Açıkgöz, İ. Filya ve İ. Turgut ed.) Hasad Yayıncılık, 2002 s: 35-57.Alaca B, Parlak, AÖ. 2017. Mısır, sorgum sudanotu melezi ile soya, börülce ve guarin karışık ekimlerinin silaj verimi ve kalitesine etkileri. ÇOMÜ Zir. Fak. Derg., 5(1): 99–104.Alçiçek A, Özkan K. 1996. Silo Yemlerinde destilasyon yöntemi ile süt asidi, asetik asit ve bütirik asit tayini. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 3:(2-3): 191-198.Başaran U, Gülümser E, Mut, H, Çopur Doğrusöz,M., 2018. Mürdümük +Tahıl Karışımlarının Silaj Verimi ve Kalitesinin Belirlenmesi. Türk Tarım – Gıda Bilim ve Teknoloji Dergisi, 6(9): 1237-1242.Demirel R, Saruhan V, Baran MS, Andıç N, Şentürk DD. 2010. Farklı oranlarda ak üçgül (Trifolium repens ) ve arpa (Hordeum vuliare L.) karışımlarının silolanma özelliklerinin belirlenmesi. YYÜ Tar Bil Dergisi, 20(1): 26-31.Filya İ. 2001. Silaj teknolojisi. Hakan Ofset, İzmir.Gülümser E, Acar Z 2012. Morphological and chemical characters of Bituminaria bituminosa (L) C.H. (Stirtion) grown naturally in the middle black sea region. Turk. Journal of Field Crops, 17(2): 101-104.Karabulut A Filya İ Değirmencioğlu T & Canbolat Ö 1997. Bazı silajlık mısırçeşitlerinin naylon kese tekniği ile rumende parçalanabilirliklerinin saptanması. Türkiye I. Silaj Kongresi Bildirileri. 16- 19 Eylül 1997, Bursa. 135-147.Kılıç A. 1984. Silo yemi. Bilgehan Basımevi. İzmir.Kılıç A 1986. Silo Yemi Öğretimi (Öğretim, Öğrenim ve Uygulama Önerileri), Bilgehan Basımevi, Bornova, İzmir.Kidambi SP, Matches AG and Gricgs TC. 1989. Variability for Ca, Mg, K, Cu, Zn and K/(Ca +Mg) ratio among 3 wheat grasses and sainfoin on the southern high plains. Journal of Range Management, 42: 316-322.Lamand MI. 1975. Symtoms de carence et roles des oligo-elements chez 1 animal:Diagnostic Clinique. II. Nations de digestibility et teneurs recommandees dans laration: prophylaxie et yraite mets. Oligo Elemnts. No special Bull. Trech. CRVZde theix 1, 5-13NRC 2001. Nutrient requirements of dairy cattle seventh revised edition.Özen N Çakır A Haşimoğlu S & Aksoy A 1993. Yemler Bilgisi ve Yem Teknolojisi. Ata. Üniv. Zir. Fak. Ders Kitabı, No: 50, Erzurum. 254.Özbay O 2007. Silaj Yapım Tekniği. T.C Tarım ve Köyişleri Bakanlığı,Tarımsal Üretim ve Geliştirme Genel Müdürlüğü Yayınları.Periguad S. 1970. Les carences en oligo-elements Ches les ruminants en france leur diagnostic. Les problems souleves par I’intensification fourragere. Ann. Agron, 21: 635-669.Rohweder D A Barnes R & Jorgensen N 1978. Proposed hay grading standart based on laboratory analyses for evaluating quality. Journal of Animal Science. 47: 747-759.Sakal S 1973. Süt sığırcılığı ve besicilikte silo yemlerinin önemi. Ege Bölgesi 1.Hayvancılık Semineri. BirlikMatbaası, Bornova İzmir.Van Soest PJ., 1963. The use of detergents in the analysis of fibre feeds. II. A rapid method for the determination of fibre and lignin. Journal of the Association of Official Analytical Chemists, 46:829-835,Van Soest, P.J., Wine, R.H., 1967. Use of detergents in the analysis of fibrous feeds. IV. Determination of plant cell-wall constituents. Assoc. Off. Agr. Chem. J. 50, 50–55.Yalçınkaya MY, Baytok E, Yörük MA. 2012. değişik meyve posası silajlarının bazı fiziksel ve kimyasal özellikleri. Erciyes Üniv Vet Fak Derg, 9(2): 95-106.