Evaluation of the Preschool Children’s Problems in Plays

Yıl 2018, Cilt: 8 Sayı: 15, 825 - 847, 31.08.2018

Cumhur Türk Ayça Kartal Ayten Arslan

https://doi.org/10.26466/opus.423988

Öz

In this study, the opinions of the teachers about
the problems that the pre-school children reflect on the games were
investigated. Research has been based on phenomenological (qualitative) design
from the qualitative research methods. The 
study group was selected according to convenience sampling based on the
purposive sampling in non-probabilty sampling methods. The study group consists
of 19 teachers who work in pre-school institutions affiliated to the Ministry
of National Education in Mus city. The data were collected via semi-structured
interview forms. In this framework semi-structured interviews were carried out
with teachers and the data obtained were subjected to content analysis.
According to the results obtained in the research, teachers thought that
children reflect various problems in their games. Teachers thought that the
education of the parents is effective in the problems that the students reflect
on their games. Theachers also thought that children who were cared by their
families have improved themselves in terms of self-confidence when playing
games. Teachers thought that the behavior of children in their games  is indirect or directly influenced from the
income situation of the parents. They stated that it would be more effective to
give them duties and responsibilities in order to socialize and activate
children more in games and also to support this situation with material
spiritual reinforcements. In this context, it can be suggested that teachers
follow different sources and studies in which they develop themselves in terms
of classroom management. In rural areas it may be suggested to undertake joint
project studies on family education with the participation of experts from the
Ministry of National Education, psychological counseling and guidance and
pre-school education, under the leadership of universities. It can be suggested
to arrange to work on school day as a family-child-teacher play day on a day or
a day of the week and more attention can be given to group games as well.

Anahtar Kelimeler

Pre-School, Play, Problem Behaviours, Reflecting, Teachers Opinions

Okul Öncesi Çocukların Oyunlara Yansıttıkları Sorunların Değerlendirilmesi

Öz

Bu çalışmada okul
öncesi çocukların oyunlara yansıttıkları sorunlara ilişkin öğretmenlerin
görüşleri alınmıştır. Çalışma nitel araştırma yöntemlerinden fenomenolojik
(olgubilim) desende temellendirilmiştir. Çalışma grubu olasılıklı olmayan
örnekleme yöntemlerinden amaca yönelik örnekleme içerisinde yer alan kolay
ulaşılabilir durum örneklemesine göre seçilmiştir. Grup, Muş ilinde Milli
Eğitim Bakanlığı’na bağlı okul öncesi kurumlarda görev yapan 19 öğretmenden
oluşmaktadır. Çalışmada veriler yarı yapılandırılmış görüşme formları ile
toplanmıştır. Bu çerçevede öğretmenlerle yarı yapılandırılmış görüşmeler
gerçekleştirilmiş ve elde edilen veriler içerik analizine tabi tutulmuştur.
Çalışmadan elde edilen sonuçlara göre öğretmenler çocukların oyunlarına çeşitli
sorunlar yansıttığını ifade etmişlerdir. Velilerin eğitim durumunun
öğrencilerin oyunlarına yansıttığı sorunlarda etkili olduğu; çocukları ile
ilgilenen ailelerin çocuklarının oyunlar oynarken kurallara uyduğu ve özgüven
açısından kendini geliştirmiş olduğu ifade edilmiştir. Ayrıca ailelerin gelir
durumunun dolaylı ya da doğrudan da olsa çocukların oyunlarındaki
davranışlarına etkisinin olduğunu; çocukları oyunlarda daha çok sosyalleştirmek
ve aktifleştirmek için onlara görev ve sorumluluk vermenin ve ayrıca maddi
manevi pekiştireçlerle bu durumu desteklemenin daha etkili olduğunu ifade
etmişlerdir. Bu çerçevede öğretmenlerin sınıf yönetimi açısından kendilerini
geliştirecekleri farklı kaynak ve çalışmaları takip etmeleri; kırsal kesimlerde
üniversiteler öncülüğünde psikolojik danışma ve rehberlik, okul öncesi eğitimi
ve Milli Eğitim Bakanlığı’ndan uzmanların katılımıyla aile eğitimi üzerine
ortak proje çalışmalarının yapılması önerilebilir. Benzer şekilde okullarda
haftanın ya da ayın bir günü aile-çocuk-öğretmen oyun günü şeklinde
çalışmaların düzenlenmesi; grup oyunlarının daha çok ön plana çıkarılması
tavsiye edilebilir. 

Anahtar Kelimeler

Okul Öncesi, Oyun, Problem Davranışlar, Yansıtma, Öğretmen Görüşleri

Kaynakça

• Adıgüzel, Ö. (2014). Eğitimde yaratıcı drama. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Ağlamış, C. E. (2016). Serebral palsi: oyun eğitiminin fonksiyona etkisi. Yayımlanmamış doktora tezi, Akdeniz Üniversitesi, Antalya, Türkiye.
• Ahioğlu, E. N. (1999). Sembolik oyunun 4 yaş çocuklarının dil kazanımına etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara, Türkiye.
• Akınbay, H. (2014). Okul öncesi dönemde oyunun önemi ve çocukların motor gelişimi üzerine etkileri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya, Türkiye.
• Aksoy, N. (2000). Sınıf içi disiplin sorunlarını azaltmada izlenebilecek temel yaklaşımlar. Eğitim Araştırmaları, 2, 5-9.
• Balcı, A. (2016). Sosyal bilimlerde araştırma yöntem teknik ve ilkeleri. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Banerjee, R., Alsalman, A. ve Alqafari, S. (2017). Supporting sociodramatic play in preschools to promote language and literacy skills of english language learners. Early Childhood Education Journal, 44, 299–305.
• Bekmezci, H. ve Özkan, H. (2015). Oyun ve oyuncağın çocuk sağlığına etkisi. İzmir Dr. Behçet Uz Çocuk Hastalıkları Dergisi, 5 (2), 81-87.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Çelik, H. (2006). Üniversite birinci sınıf öğrencilerinin saldırganlık tepkileri, bağlanma tarzları ve kişilerarası şemalarının incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul, Türkiye.
• Erbay, F. ve Durmuşoğlu Saltalı, N. (2012). Altı yaş çocuklarının günlük yaşantılarında oyunun yeri ve annelerin oyun algısı. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (Kefad), 13 (2), 249-264.
• Erdinç, S. (2009). Okul öncesi dönem çocuklarında fiziksel ve ilişkisel saldırganlığın çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara, Türkiye.
• Ergin, B. ve Ergin, E. (2017). The predictive power of preschool children’s social behaviors on their play skills. Journal of Education and Training Studies, 5 (9), 140-145.
• Erşan, Ş. (2006). Okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden altı yaş grubundaki çocukların oyun ve çalışma (iş) ile ilgili algılarının incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara, Türkiye.
• Evertson, C. M. ve Emmer, E. T. (2013). İlkokul öğretmenleri için sınıf yönetimi. (A. Aypay, Çev. Ed.). Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Fischer, W. K. ve Hencke, W. R. (1996). Infants' construction of actions in context:piaget's contribution to research on early development. American Psychological Society, 7 (4), 204- 210.
• Gül, M. (2006). Anasınıfına devam eden alt sosyo-ekonomik düzeydeki 61-72 ay arası çocuklara sembolik oyun eğitiminin genel gelişim durumlarına etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara, Türkiye.
• Güler, S. (2015). Sosyal oyunun 48–69 aylık çocukların ahlaki ve sosyal kural algılarına etkisinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara, Türkiye.
• İkiz, S. ve Öztürk-Samur, A., (2016). Okul öncesi dönem çocuklarında fiziksel ve ilişkisel saldırganlığın ebeveyn tutumları açısından incelenmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(35), 159-175.
• Kaugars A. S., ve Russ, S. W. (2009). Assessing preschool children's pretend play: preliminary validation of the affect in play scale-preschool version. Early Education And Development, 20 (5), 733–755.
• Kibar, B. (2008). Büyükanneleriyle yetişen ve yetişmeyen sosyo-duygusal gelişim düzeyleri, davranış sorunları ile aile işlevlerinin değerlendirilmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul, Türkiye.
• Koçkaya, S. ve Siyez, M. D. (2017). Okul öncesi çocuklarının çekingenlik davranışları üzerine etkisi. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar-Current Approaches in Psychiatry, 9 (1), 31-44.
• Kroeker, J. (2017). Indoor and outdoor play in preschool programs. Universal Journal of Educational Research 5 (4), 641-647.
• Li, J., Hestenes, L. L. ve Wang, Y. C. (2016). Links between preschool children’s social skills and observed pretend play in outdoor childcare environments. Early Childhood Education Journal, 44, 61–68.
• Lieberman, D.A., Fisk, M., C. ve Biely, E. (2009). Digital games for young children ages three to six: From research to design. Computers in The Schools, 26 (3), 299–313.
• Metin Aslan, Ö. (2013). Anaokuluna devam eden çocukların oyun davranışları ve oyunlarında ortaya çıkan zorbalık davranışlarının incelenmesi. Yayımlanmamış doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara, Türkiye.
• Onur, B. ve Güney, N. (2004). Türkiye’de çocuk oyunları: Araştırmalar. Ankara: Kök Yayıncılık.
• Özbey, S. ve Alisinanoğlu, F. (2009). Okul öncesi eğitim kurumuna devam eden 60-72 aylık çocukların problem davranışlarının bazı değişkenlere göre incelenmesi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2 (6), 493-517.
• Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri. (M. Bütün & S. Beşirdemir, Çev.) Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Piaget, J. (1962). Play, dreams and ımitation in childhood. New York: Norton.
• Şener, T. (1996). 4-5 yaş anaokulu çocuklarında dramatik oyunun ve inşa oyununun bakışaçısı alma becerilerine etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
• Tsai, C. Y. (2017). How taiwanese preschool educators view play and apply ıt in their teaching. International Education Studies, 10 (4), 152-159.
• Veiga, G., Netob, C. ve Rieffe, C. (2016). Preschoolers’ free play - con-nections with emotional and social functioning. The International Journal of Emotional Education, 8 (1), 48-62.
• Yavuzer, H. (2008). Çocuk psikolojisi. İstanbul: Remzi Kitabevi.