Investigating Pre-school and Primary School Teachers’ Preferences of Informal Learning Environments and Their Individual Innovativeness Levels

Yıl 2019, Cilt: 14 Sayı: 20, 1626 - 1648, 31.12.2019

Kamil Arif Kırkıç , Büşra Topal

https://doi.org/10.26466/opus.598991

Cited By: 2

Öz

The aim of this study is to examine the preferences
of the pre-school and primary school teachers according to their individual
innovativeness levels. In this research, descriptive survey method that is one
of the quantitative research models is used. The population of interest is 7644
teachers who work in preschool and primary schools of İstanbul. The sample of the
study is composed of 384 teachers. Individual Innovativeness Scale, Demographic
Information Form and Informal Learning Preferences Form that had been developed
by the researcher were used as data collection instruments. Chi-square
relationship test was used to analyze the data. According to the findings of
the research, the teachers were the most Inquisitive (38.3 %), then the Leader
(36.8 %), then Innovative (14.2%), Skeptic 7.8%) and Traditionalist (2.9%). In
the inquisitive and the leader categories, the proportion of pre-school
teachers is higher than that of classroom teachers. In the traditionalist
category, the proportion of men is higher and the rate of women in the skeptic
category is higher. The innovativeness levels of teachers did not differ according
to age, education and working time variables. There is no difference in terms
of preference among the ones with different levels of innovation

Anahtar Kelimeler

Individual innovativeness levels, Informal learning environments, Pre-school teacher, Primary school teacher

Okul Öncesi ve İlkokul Sınıf Öğretmenlerinin Bireysel Yenilikçilik Düzeyleri ve Onamsız Öğrenme Ortamları Tercihlerinin İncelenmesi

Öz

Bu araştırmanın amacı okul öncesi ve ilkokul sınıf öğretmenlerinin
bireysel yenilikçilik özelliklerine göre onamsız öğrenme ortamları
tercihlerinin incelenmesidir. Bu araştırmada nicel araştırma modellerinden
betimsel tarama yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın evreni İstanbul İl Milli
Eğitim Müdürlüğüne bağlı resmi ve özel; okul öncesi ve ilkokul kurumlarındaki
toplam 7644 öğretmen, örneklemini 384 öğretmen oluşturmuştur. Araştırmada veri
toplamak amacıyla, “Bireysel Yenilikçilik Ölçeği”, araştırmacı tarafından
geliştirilmiş olan “Kişisel Bilgi Formu” ve “Onamsız
Öğrenme Tercihleri Formu” kullanılmıştır. Verilerin analizinde ki-kare
ilişki testi kullanılmıştır. Araştırma bulgularına göre öğretmenler en çok
Sorgulayıcı (%38,3), sonrasında Öncü (%36,8), daha sonra Yenilikçi (%14,2), Kuşkucu
(%7,8) ve Gelenekçi (%2,9) kategorilerinde toplanmıştır. Okul öncesi
öğretmenlerde Gelenekçi kategorisinde yer alan bulunmamaktadır. Sorgulayıcı ve
Öncü kategorilerinde okul öncesi öğretmenlerinin oranı sınıf öğretmenlerinden
daha yüksektir. Gelenekçi kategorisinde erkek oranı daha yüksek, Kuşkucu
kategorisinde kadın oranı daha yüksektir. Yaş, eğitim, çalışma süresi
değişkenlerine göre yenilikçilik düzeyleri farklılaşmamaktadır. Farklı
yenilikçilik seviyesinde olanlar arasında onamsız öğrenme yollarını tercih
açısından bir farklılık bulunmamaktadır

Anahtar Kelimeler

Bireysel yenilikçilik, Onamsız öğrenme, Okul öncesi öğretmeni, İlkokul sınıf öğretmeni

Kaynakça

• Bennett, E.E. (2012). A four-part model of informal learning: Extending Schugurensky's conceptual model. In Proceedings of the Adult Education Research Conference. Saratoga Springs, NY: AERC. 08.09.2018 tarihinde http://www.adulterc.org/Proceedings/2012/papers/bennett.pdf adresinden erişilmiştir.
• Bitkin, A. (2012). Öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik düzeyleri ile bilgi edinme becerileri arasındaki ilişki. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi Harran Üniversitesi, Urfa Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., ve Demirel, F. (2017). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Çavuş, R., Umdu Topsakal, Ü. ve Öztuna Kaplan, A. (2013). İnformal öğrenme ortamlarının çevre bilinci kazandırmasına ilişkin öğretmen görüşleri: Kocaeli bilgievleri örneği. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 3(1), 15-26.
• Davis, F. D., Bagozzi, R. P., ve Warshaw, P. R. (1989). User acceptance of computer technology: a comparison of two theoretical models. Management science, 35(8), 982-1003.
• Demir, K. (2006). Rogers’ın yeniliğin yayılması teorisi ve internetten ders kaydı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 12(3), 367-392.
• Demirel, Y., and Seçkin, Ö. G. Z. (2008). Bilgi ve bilgi paylaşımının yenilikçilik üzerine etkileri. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(1), 189-202.
• Eraut, M. (2004). Informal learning in the workplace. Studies in Continuing Education, 26(2), 247-273.
• Erdil, E., Pamukçu, M. T., Akçomak, İ. S., ve Tiryakioğlu, M. (2017). Bilgi, bilim, teknoloji ve yenilik: Kavramsal tartışma. ODTÜ TEKPOL Bilim ve Teknoloji Politikaları Araştırma Merkezi, TEKPOL Working Paper Series STPS-WP-16/01, Ankara 30.08.2019 tarihinde http://stps.metu.edu.tr/sites/stps.metu.edu.tr/files/WP% 2016% 3A01_1.pdf adresinden erişilmiştir.
• Gürbüz, O. (2015). Öğretmen adaylarının yenilikçilikleri ve problem çözme becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi: ÇOMÜ eğitim fakültesi örneği. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Çanakkale On sekiz Mart Üniversitesi, Çanakkale Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Gürbüz, H., Kışoğlu, M. ve Erkol, M. (2007). Biyoloji öğretmen adaylarının çevreye yönelik tutumlarının informal ve formal eğitim ortamları açısından değerlendirilmesi. Atatürk Üniversitesi Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(3), 74-84.
• Hager, P. and Halliday, J. (2009). Recovering Informal Learning: Wisdom, Judgement and Community. Netherlands: Springer.
• Handa, M. and Gupta, N. (2009). Gender influence on the innovativeness of young urban Indian online shoppers. VISION—the Journal of Business Perspective, 13(2), 25-32.
• İncik, E. Y., ve Yelken, T. Y. (2011). İlköğretim öğretmen adaylarının yenilikçilik düzeyleri: Mersin Üniversitesi örneği. I. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Kongresi, 05-08.
• Kaya, S. (2017). Biyoloji öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik düzeylerinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Dicle Üniversitesi, Diyarbakır Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Kılıçer, K., ve Odabaşı, H. F. (2010). Bireysel yenilikçilik ölçeği BYÖ Türkçeye uyarlama geçerlik ve güvenirlik çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38 (10), 150–164.
• McGivney, V. (2006). Informal Learning-The Challenge for Research. In (R. Edwards, J. Gallacher and S. Whittaker Eds.). Learning Outside the Academy – International Research Perspectives on Lifelong Learning. (p.11-23). USA: Routledge.
• Moore, G. C., and Benbasat, I. (1991). Development of an instrument to measure the perceptions of adopting an information technology innovation. Information systems research, 2(3), 192-222.
• Oktay, A. (2009). Eğitim bilimine giriş. Ankara: Pegem Akademi.
• Özçatalbaş, O. (2014) Yeniliklerin yayılması. 28.11.2018 tarihinde https://www.researchgate.net/profile/Orhan_Oezcatalbas/publication/311125321_Yeniliklerin_Yayilmasi/links/583e9c4608ae61f75dc7125b/Yeniliklerin-Yayilmasi.pdf adresinden erişilmiştir.
• Rogers, E. M. (1995). Diffusion of ınnovations. New York: Free Press.
• Rogers, E. M. (2003). Diffusion of innovations. (Fifth ed.). New York: Free Press.
• Schugurensky, D. (2000). The forms of informal learning: Towards a conceptualization of the field. NALL Working Paper, 19. 2.12.2018 tarihinde https://tspace.library.utoronto.ca/bitstream/1807/2733/2/19formsofonamsız.pdf adresinden erişilmiştir.
• Surry, D. W., and Brennan, J. P. (1998). Diffusion of instructional innovations: Five important, unexplored questions. 10.12.2018 tarihinde https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED422892.pdf adresinden erişilmiştir.
• Şeker, S. E. (2014). Yenilik (Innovation). YBS Ansiklopedi, 1, 20-24.
• Şimşek-Laçin, C. (2011). Okul dışı öğrenme ortamları ve Fen eğitimi. In (A. İ. Şen, A. E. Bozdoğan, E. A. Yiğit, F. B. Kıyıcı, F. V. Uzun, H. Nuhoğlu, Ö. Keleş, Eds.). Fen öğretiminde okul dışı öğrenme ortamları (p.1-24). Ankara. Pegem Akademi.
• Tırpan, M.S. (2016). Beden eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencilerinin bireysel yenilikçilik ve genel öz yeterlilikleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ege Üniversitesi, İzmir Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
• Türkmen, H. (2015). İlkokul öğretmenlerin sınıf dışı ortamlardaki fen öğretimine bakış açıları. Journal of European Education, JEE, 5(2), 47-55.
• Venkatesh, V., Thong, J. Y., and Xu, X. (2012). Consumer acceptance and use of information technology: extending the unified theory of acceptance and use of technology. MIS quarterly, 36 157-178. doi:10.2307/41410412
• Yılmaz, F., Soğukçeşme, G., Ayhan, N., Tuncay, S., Sancar, S., and Deniz, Y. M. (2014). İlköğretim bölümü öğretmen adaylarının mesleki yenilikçilik düşüncelerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(27).
• Yılmaz, N. (2013). An investigation of preservice early childhood teachers? Levels of individual innovativeness and perceived attributes of instructional computer use. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. ODTÜ, Ankara Sosyal Bilimler Enstitüsü.