Metaverse Awareness of Turkish Generation Z Preservice Teachers

Yıl 2022, , 838 - 852, 30.11.2022

Burhan Akpınar , Ayşenur Kuloğlu , Fatih Selim Erdamar

https://doi.org/10.26466/opusjsr.1113997

Cited By: 5

Öz

The aim of this study was to examine the metaverse awareness of Turkish Generation Z pre-service teachers with regard to several variables. A total of 1048 pre-service teachers born after 2000 participated in the study in which the descriptive survey model was used. The data were collected through a questionnaire and analyzed using descriptive statistical techniques. The findings revealed that the participants had low metaverse awareness and experience of this technology. Differing from the global Generation Z, they perceived the metaverse more in the context of game and entertainment. The participants thinking that the metaverse is partially beneficial for education emphasized its role as a technological tool that supports education rather than the role of the metaverse as an educational ecosystem itself. This finding may be related to the fact that the Turkish Generation Z preservice teachers were not fully aware of the virtual and digital technology phenomenon such as the metaverse and they were not aware of its educational potential. The low awareness of the T Turkish Generation Z preservice teachers about the metaverse can be considered as a deficiency in terms of compliance of the Turkish Education System with the Information Age. It was concluded as a result of this study that the awareness of Turkish Generation Z preservice teachers, who differ from their global counterparts in some features, about virtual and digital technology is not yet ready for the transformation of Turkish Education System to into a completely virtual and digital form. Thus, this unity should be ensured through intermediate forms such as the Hybrid Model.

Anahtar Kelimeler

Turkish Generation Z, Metaverse, Generation Z Preservice Teachers, Metaverse and Education

Kaynakça

• Acar, Ç. (2015). Anne ve babaların ilkokul ortaokul ve lise öğrencisi çocukları ile kendilerinin dijital okuryazarlıklarına ilişkin görüşleri. Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Teknolojisi Bilim Dalı.
• Adıgüzel, O., Batur, H. Z. & Ekşili, N. (2014). Kuşakların değişen yüzü ve Y kuşağı ile ortaya çıkan yeni çalışma tarzı: Mobil yakalılar. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(19), 165-172.
• Akça, B. E. (2016). Teknolojik tutuculuk karşısında Z kuşağını anlamak; Ortaokul gençliğinin internet kullanım algıları. Hece, 20(234), 343-354.
• Akpınar, B. & Akyıldız, T. Y. (2022). Yeni eğitim ekosistemi olarak metaversal öğretim. Tarih Okulu Dergisi, 15(56), 873-895. http://dx.doi.org/10.29228/joh.56881.
• Akpınar, B. & Halitoğlu, S. (2022). Digital transformation in education: metavaryal. 4th International Symposium on Global Pandemics and Multidisciplinary Covid-19 Studies, Ankara, 155-167.
• Ardıç, E. & Altun, A. (2017). Dijital çağın öğreneni. Uluslararası Sosyal Bilgilerde Yeni Yaklaşımlar Dergisi, 1, 12-30.
• Artkan, M. & Kaya M. (2021). Mimarlık eğitimini Z kuşağı ile yeniden düşünmek: Bir görsel öğrenme biçimi olarak “Bricolage”. International Design and Art Journal, 3(1), 54-69.
• Avcı, K. Ş. (2017). 3 boyutlu sanal öğrenme ortamında probleme dayalı öğrenmenin, kavramsal anlama ve problem çözmeye dayalı öğrenme performansı üzerindeki etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Bilim Dalı.
• Balcı, A. (2009). Sosyal bilimlerde araştırma. Pegem Akademi. Bayrakçı, S. (2020). Dijital yetkinlikler bütünü olarak dijital okuryazarlık: Ölçek geliştirme çalışması. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bilişim Bilim Dalı.
• Can, E. & Gündüz, Y. (2021). Öğretmenlerin sanal sınıf yönetimi yeterlikleri. Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19(3), 49-68. https://doi.org/10.18026/cbayarsos.875435.
• Choi, H.S & Kim, S.H. (2017). A content service deployment plan for metaverse museum exhibitions-centering on the combination of beacons and HMDs. International Journal of Information Management, 37, 1519-1527. https://doi.org/10.1016/j.ijinfomgt.2016.04.017.
• Coşkun, M. K. (2016). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının teknolojik pedagojik alan bilgisi yeterliliklerinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Erzincan Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sosyal Bilgiler Bilim Dalı.
• Çavuşoğlu, S. & Yalçın, M. (2021). Üniversitelerde kuşaklararasi farklilik ve erişilebilirlik: kavramsal bir değerlendirme. Üçüncü Sektör Sosyal Ekonomi Dergisi, 56(2), 1021-1045.
• Çelik, C. & Bindak, R. (2005). İlköğretim okullarında görev yapan öğretmenlerin bilgisayara yönelik tutumlarının çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(10), 27–38.
• Damar, M. (2021). Metaverse ve Eğitim Teknolojisi (p.162-192) İçinde Eğitimde Dijitalleşme ve Yeni Yaklaşımlar (Ed. T. Talan). Efe Akademi.
• Demirbağ, İ. (2020). Üç boyutlu sanal dünyalar. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 6(4), 97-112.
• Deniz, L. & Tutgun Ünal, A. (2019). Sosyal medya çağında kuşakların sosyal medya kullanımı ve değerlerine yönelik bir dizi ölçek geliştirme çalışması. OPUS–Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 11(18), 1025-1057. https://doi.org/10.26466/opus.557240.
• Doğruluk, S. (2017). Öğretmen adaylarının sosyal medya kullanım alışkanlıkları ile internet bağımlılıkları arasındaki ilişki. Yüksek Lisans Tezi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı.
• Duan, H., Li, J., Fan, S.,Lin, Z., Wu, X. & Cai, W. (2021). Metaverse for social good: A university campus prototype. In Proceedings of the 29th ACM International Conference on Multimedia (MM ’21), China.
• Erden, N. S. (2017). Yeni nesillere yeni öğretim yöntemleri: Z kuşağının öğrenme stilleri ve yükseköğrenim için öneriler. International Journal of Academic Value Studies, 3(12), 249-257. https://doi.org/10.23929/javs.329.
• Erden, S. (2012). Kültürel değişimlerin örgütlerde kuşaklararası çatışmalara etkisinin incelenmesi: Akademisyenlere yönelik bir araştırma. Doktora Tezi. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı.
• Erkılıç, H. & Dönmez, S. C. (2020). Sanal gerçeklik anlatısının izini sürmek: Trinity VR ve selyatağı VR örnekleri. Sine Filozofi Dergisi Özel Sayı, 318-344. https://doi.org/10.31122/sinefilozofi.674107.
• Fettahlıoğlu, S., Birin, C. & Yıltay, S. (2018). Teknoloji kabul modeline göre kuşaklar arası farklılığın incelenmesi: Akıllı telefon uygulamaları kullananlara yönelik bir araştırma. Journal of Social And Humanities Sciences Research, 5(29), 3904-3915. https://doi.org/10.26449/JOSHAS.33.
• Gennett, Z. A. (2010). Shortfall online: The development of an educational computer game for teaching sustainable engineering to millennial generation students. Master thesis. Northeastern University Boston, The Department of Mechanical and Industrial Engineering.
• Göker, G. (2017). Dijital heterotopyalar: “Başka” bir bağlamda yeni media. Selçuk İletişim, 9(4),164-188.
• Görmez, B. (2021). Neoliberal özne olarak Z kuşağı. Hacı Bayram Veli Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 23(2), 509-530.
• Gürbüz, S. (2015). Kuşak farklılıkları: Mit mi, gerçek mi? İş ve İnsan Dergisi 2(1), 39-57. http://dx.doi.org/10.18394/iid.80342. Halisdemir, M. (2015). Okul yöneticilerinin Z kuşağına yönelik tutumları ve Z kuşağının okul yöneticisi algısı. Yüksek Lisans Tezi. Maltepe Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Yönetimi ve Denetimi Bilim Dalı.
• Hazneci, U. Ö. (2019). Güncel artırılmış gerçeklik uygulamalarının eğitim alanında kullanımı üzerine bir inceleme. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Uluslararası 100.Yıl Eğitim Sempozyumu, Samsun. p. 499-508.
• Karadoğan, A. (2019). Z kuşağı ve öğretmenlik mesleği. Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(2), 9-42. https://doi.org/10.31463/aicusbed.597636. Karagöz, Y. (2016). SPSS ve AMOS 23 uygulamalı istatistiksel analizler. Nobel Akademi.
• Karasar, N. (2018). Bilimsel araştırma yöntemi. Nobel Akademi.
• Kayapa, N. (2010). Gerçek ve sanal gerçeklik ortamlari arasindaki algisal farkliliklarda görselleştirmeye ilişkin özelliklerin araştirilmasi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Yıldız Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Mimarlık Anabilim Dalı Bilgisayar Ortamında Mimarlık Programı.
• Kesgin, G. (2019). X,Y,Z Kuşaklarının yaşlılara yönelik tutumunun ölçülmesi; İstanbul ili, Kadıköy ilçesi örneği. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Sosyal Hizmetler Bilim Dalı.
• Kim, J.G. (2021). A study on Metaverse culture contents matching platform. International Journal of Advanced Culture Technology, 9(3), 232-237.
• Kirnik, D., Pepeler, E. & Özbek, R. (2018). Öğretmen adaylarinin sosyal medya kullanimina ilişkin tutumlari: Malatya Il örneği. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 7(1), 25-45.
• Koçak, Ö., Karakuş Yılmaz, T. & Göktaş, Y. (2018). Bir öğrenme ortamı olarak sanal dünyaların tasarımında karşılaşılan pedagojik zorluklar. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 8(2), 90-106.
• Koç-Akran, S. (2021). Öğretmen adaylarının “Hibrit Eğitim” kavramına ilişkin algılarının belirlenmesi: Bir Metafor Analizi Çalışması. International Journal of Humanities and Education, 7(16), 432-463.
• Koçer, M. & Aydın, H. (2019). Okul topluluğu üyelerinin internet ve mobil iletişim teknolojilerinin sunduğu fırsat alanları üzerine görüşleri. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 12(64) 804-817. http://dx.doi.org/10.17719/jisr.2019.3396. Kul, H. (2019). Kuşaklara göre yakin ilişkilerde yaşantilar, romantizm ve eş seçimi tutumlari arasindaki ilişkilerin araştirilmasi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Yakın Doğu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Psikoloji Anabilim Dalı.
• Kuru, E. & Yılmaz, M. B. (2018). Branş öğretmenlerinin BT ve yazilim dersi öğretmenleri İle bir araya gelme nedenleri ve sıklıkları. 12. Uluslararası Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Sempozyumu, 2-4 Mayıs, İzmir.
• Lee, J.Y. (2021). A study on metaverse hype for sustainable growth. International Journal of Advanced Smart Convergence, 10(3), 72-80.
• Pamukcu, B. S. & Çakır, H. (2020). İşbirlikli öğrenmeyi destekleyen üç-boyutlu sanal öğrenme ortamı geliştirilmesi: Bir durum çalışması. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 49, 530-563. https://doi.org/10.9779/pauefd.582519.
• Park, S. M. & Kim, Y. G. (2022). Metaverse: Taxonomy, components, applications, and open challenges. IEEE Access, 10, 4209-4251. http://dx.doi.org/10.1109/ACCESS.2021.3140175.
• Patton, M. Q. (2005). Qualitative research. John Wiley & Sons.
• Saçmalıoğlu, M. G. (2019). Spor eğitimi programı beden eğitimi öğretmen adaylarının, mesleki öğrenme topluluğu aracılığıyla 21. Yüzyıl becerilerini ortaya çıkarma süreçlerinin keşfedilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı Spor Eğitim Program.
• Savaş, S. & Karataş,. (2019). Z kuşaği öğrencisini tanimak. Eğitim Araştırmaları, 223-237.
• Şahbaz, E. (2019). Çalışma yaşamında Y ve Z kuşağinin liderlik tipi algilarinin karşilaştirilmasi: turizm sektöründe bir araştirma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Anabilim Dalı.
• Şahin, G.(2016). Second life oyununun sosyal bilgiler öğretiminde deneyimsel öğrenmeye yönelik bir model olarak kullanılması. Lisans tezi. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sosyal Bilgiler Öğretmenliği Bilim Dalı.
• Taş, H. Y., Demirdöğmez, M. & Küçükoğlu, M. (2017). Geleceğimiz olan z kuşağının çalışma hayatına muhtemel etkileri. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 7(13), 1031-1048. https://doi.org/10.26466/opus.370345.
• Taşlıbeyaz, E. (2019). Z kuşağı ile ilgili araştırma eğilimlerinin ve eğitime yönelik katkılarının analizi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21(3), 715-729. https://doi.org/10.16953/deusosbil.456533.
• Tatlı, Z., Akbulut, H. İ & Altınışık, D. (2016). Öğretmen adaylarinin teknolojik pedagojik alan bilgisi özgüvenlerine Web 2.0 araçlarinin etkisi. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education, 7(3), 659-678.
• Tokel, T. (2022). Türk araştırmacılardan, okulları "metaverse" ortamına taşıyan teknoloji. https://www.aa.com.tr/. (03-03-2022).
• Tonbuloğlu, İ. (2017). Öğretmen adaylarının mobil teknolojileri öğretim amaçlı kullanım kabullerinin incelenmesi. Doktora Tezi. Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi Anabilim Dalı.
• Tsai, C.-C., Chai, C.-S., Wong, B. K. S., Hong, H.-Y., & Tan, S. C. (2013). Positioning design epistemology and its applications in education technology. Educational Technology & Society, 16(2), 81–90.
• Ulaş, İ (2013). Yabancı dil öğretiminde üç boyutlu sanal dünyalar uygulaması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ege Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi Anabilim Dalı.
• Uluyol, Ç., Demiralay, R., Şahin, S. & Eryılmaz, S. (2014). Öğretmen adaylarının oyun tercihleri ve bilgisayar oyunu oynama alışkanlıklarının incelenmesi: Gazi Üniversitesi örneği. Journal of Instructional Technologies & Teacher Education, 3(2), 1-7.
• Warburton, S. (2009). Second Life in higher education: Assessing the potential for and the barriers to deploying virtual worlds in learning and teaching. British Journal of Educational Technology, 40(3), 414-426. https://doi.org/10.1111/j.1467-8535.2009.00952.x.
• Yardımcı, Y. (2021). Z kuşağının sosyal medya kullanım alışkanlıklarıyla değerlerin incelenmesinde medya okuryazarlığının önemi: Sakarya Üniversitesi İletişim Fakültesi örneği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Basın ve Yayın Anabilim Dalı.
• Yeşildal, M. (2018). Yetişkin bireylerde dijital okuryazarlık ve sağlık okuryazarlığı arasındaki ilişki: Konya örneği. Yüksek Lisans Tezi. Necmettin Erbakan Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Sağlık Yönetimi Anabilim Dalı.
• Yıldırım, D. (2013). Üç-Boyutlu çok-kullanıcılı sanal ortamların işbirlikli takım çalışmaları için kullanılması. Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi Anabilim Dalı.
• Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayınları.
• Yıldız, E., Çalıklar, Ş., Koç, Y. & Şimşek, Ü. (2016). Gazlarin kinetik teorisinin öğretiminde üç farkli aktif öğrenme yönteminin etkisi. 12. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, KARADENİZ Teknik Üniversitesi Fatih Eğitim Fakültesi, 28–30 Eylül 2016, Trabzon.
• Yılmaz, E., Şahin, Y. L. & Akbulut, Y. (2016). Öğretmenlerin dijital veri güvenliği farkındalığı. Sakarya University Journal of Education, 6(2), 26-45. https://doi.org/10.19126/suje.29650.
• Yılmaz, M. (2019). Öğretmen adaylarının dijital vatandaşlık düzeylerinin belirlenmesi: Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi örneği. Yüksek Lisans Tezi. Mersin Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi Anabilim Dalı.
• Yoo, G. S. & Keung, C. (2021). A study on the development of a game-type language education service platform based on metaverse. Journal of Digital Contents Society, 22(9), 1377-1386.