Antibacterial Activity and Total Phenolic Content of Sakarca (Ornithogalum umbellatum) Plant Growing in Ordu

Yıl 2017, Cilt: 7 Sayı: 2, 312 - 318, 15.12.2017

Melike Demirkol Ömer Faruk Çelik Zekai Tarakçı

Öz

In this study, the chemical composition, antimicrobial activities and total phenolic content of
sacchara plants obtained from different regions of Ordu province were investigated. According to
this, while the amount of ash content, pH and acidity values of Sakarca plant were considerably
different according to the regions, statistically significant difference was not observed between
the amounts of dry matter. The total amount of phenolic contents (TPC) varied considerably from
region to region. The highest TPC was determined in plant number S1 with 51.60 mg GAE 100
g
-1
and the lowest TPC in plant number S7 with 28.35 mg GAE 100 g-1
. Antibacterial test results
indicate that extracts of eight samples are effective against S. aureus, a gram (+) bacterium, while
the effects of samples S3 and S9 are relatively low. Only 2 of the samples (S9 and S10) showed
antimicrobial activity against E. coli, none of the samples tested against Listeria monocytogenes
showed antimicrobial activity. These results show that Ornithogalum umbellatum wild plant
species extract can be applied as a natural food and functional food ingredient in food. 

Anahtar Kelimeler

Sakarca, Antibacterial activity, Phenolic compound

Ordu İlinde Yetişen Sakarca (Ornithogalum umbellatum) Bitkisinin Antibakteriyel Aktivitesi ve Toplam Fenolik Madde İçeriği

Öz

Bu çalışmada, Ordu ilinin farklı bölgelerinden temin edilen sakarca bitkilerinin kimyasal
bileşimleri, antimikrobiyal aktiviteleri ve toplam fenolik madde içerikleri araştırılmıştır. Buna
göre Sakarca bitkisinin % kül miktarı, pH ve asitlik değerlerinde bölgelere göre önemli farklılık
gözlenirken, kurumadde miktarları arasında istatistiki anlamda önemli bir fark görülmemiştir.
Toplam fenolik madde miktarları (TFM) bölgelere göre önemli düzeyde değişmiştir. En yüksek
TFM 51.60 mg GAE 100g-1
ile S1 numaralı bitki örneğinde en düşük TFM ise 28.35 mg GAE
100g-1
ile S7 numaralı bitki örneğinde tespit edilmiştir. Antibakteriyel test sonuçlarına göre sekiz
örneğe ait ekstraktların gram (+) bir bakteri olan S. aureus’a karşı etkili olduğu görülürken
bunlardan S3 ve S9 numaralı örneklerin etkilerinin nispeten daha düşük oldukları belirlenmiştir.
Örneklerden sadece 2 tanesi (S9 ve S10) E. coli’ye karşı antimikrobiyal etki gösterirken, Listeria
monocytogenes’e karşı test edilen örneklerden hiçbirisi antimikrobiyal etki göstermemiştir. Bu
sonuçlar, Ornithogalum umbellatum yabani bitki türü ekstraktının doğal tıpta ve gıdalarda
fonksiyonel gıda bileşeni olarak uygulanabileceğini göstermektedir. 

Anahtar Kelimeler

Sakarca, Antibakteriyal aktivite, Fenolik bileşen

Kaynakça

• 1. Aberoumand A & Deokule S S (2009). Studies on nutritional values of some wild edible plants from Iran and India. Pakistan Journal of Nutrition, 8(1), 26-31.
• 2. Alzoreky N S & Nakahara K (2003). Antibacterial activity of extracts from some edible plants commonly consumed in Asia. International journal of food microbiology, 80(3), 223-230.
• 3. Anonymous 1962. Determination of Ash. IFJU Analyses No: 9, 2p.
• 4. AOAC 1998. Association of official analytical chemists. Official methods of analysis. Washington DC: Method 734.06
• 5. James G S (1995). Analytical chemistry of foods Blackie Academic and Professional, London (pp. 117–120)
• 6. Gatto M A, Ippolito A, Linsalata V, Cascarano N A, Nigro F, Vanadia S & Di Venere D (2011). Activity of extracts from wild edible herbs against postharvest fungal diseases of fruit and vegetables. Postharvest Biology and Technology, 61(1), 72-82.
• 7. Najjaa H, Zerria K, Fattouch S, Ammar E & Neffati M (2011). Antioxidant and antimicrobial activities of Allium roseum L.“Lazoul,” a wild edible endemic species in North Africa. International journal of food properties, 14(2), 371-380.
• 8. Perumalla A V S & Hettiarachchy N S (2011). Green tea and grape seed extracts - Potential applications in food safety and quality. Food Research International 44, 827-839.
• 9. Plančić M, Božin B, Kladar N, Rat M & Srđenović B (2015). Phytochemical profile and biological activities of the genus Ornithogalum L.(Hyacinthaceae). Biologia Serbica, 36(1-2).
• 10. Rat M. M, Gavaric N S, Kladar N V, Andric A M, Anackov G T & Bozin B N (2016). The Phenolics of the Ornithogalum umbellatum L.(Hyacinthaceae): Phytochemical and Ecological Characterization. Chemistry & biodiversity, 13(11), 1551-1558.
• 11. Sekeroglu N, Ozkutlu F, Deveci M, Dede O & Yilmaz N (2006). Evaluation of some wild plants aspect of their nutritional values used as vegetable in eastern Black Sea region of Turkey. Asian Journal of Plant Sciences..
• 12. Singleton V L & Rossi J A (1965). Colorimetry of total phenolics with phosphomolybdic-phosphotungstic acid reagents, American Journal of Enology and Viticulture, 16, 144-158.
• 13. Yıldırım E, Dursun A & Turan M (2001). Determination of the nutrition contents of the wild plants used as vegetables in upper Çoruh Valley. TUBİTAK, Turk. J. Bot., 25, 367-371.
• 14. Yılmaz N, Deveci M, Dede Ö & Şekeroğlu N (2004). Ordu ve Giresun illerinde doğal olarak yetişen tıbbı ve aromatik bitkilerin tespiti, kullanılma alanları ve yetişme koşullarının belirlenmesi. Üçüncü Milli Fındık Şurası (Bildiri kitabı), 10- 14 Ekim 2004, Sayfa: 432-447, Giresun.