Rumeli’de özellikle 20. yüzyılın başlarında çetecilik faaliyetlerinde artış yaşanmıştır. Bölgedeki çetecilik faaliyetleri etnik ve mezhepsel farklılık ile sosyo-ekonomik gerekçelerden dolayı zuhur etmiştir. Bu nedenle Osmanlı yönetimi çetecilikle mücadele çerçevesinde birçok nizamnameyi uygulamaya koymak zorunda kalmıştır. Bunlardan biri Rumeli Vilayetinde Şekâvet ve Müfsidatın Men’i ve Mütecassırların Takip Te’dibi Hakkında Kanun Layihasıdır. 1909 ile 1910 yılları arasında yürürlükte olan nizamnamenin tatbiki çalışmanın ana temasını oluşturmaktadır. Bu kapsamda elde edilen verilerin incelenmesiyle nizamnamede yer alan hükümlerin hangi bölgelerde ne şekilde tatbik edildiğini tespit etmek çalışmamızın temel amacını oluşturmaktadır. 1909 ile 1910 yılları arasında Rumeli vilayetleriyle İzmir ve Aydın bölgelerinde tatbik edilen nizamnamenin hükümlerine dair örnekler arşiv belgeleri ve telif eserlerden istifade edilerek incelenmiştir. Bu çerçevede nizamnamenin tatbik edildiği bölgeler ile oluşan tepkiler, İstitlâ’ Komisyonlarının yetki ve faaliyetleri, çetelerle mücadelede aktif olan görevliler ve Divan-ı Harp Mahkemeleri ile çetecilere verilen cezalar ayrı başlıklar halinde ele alınmıştır. Bu doğrultuda yürütülen çalışmayla layihanın hazırlanma sürecinin nasıl gerçekleştiği, layihada yer alan hükümlerin neler olduğu, layihanın Rumeli’de hangi vilayetlerde uygulanıp, uygulanmadığı, layihanın Anadolu’da hangi bölgelerde tatbik edildiği, tatbik sırasında karşılaşılan zorlukların neler olduğu, yakalanan çetecilere verilen cezaların neler olduğu ve son olarak layihada yer alan hükümlerin tatbiki karşısında ahalinin göstermiş olduğu tepkilerin neler olduğu tespit edilmeye çalışılmıştır.
There was an increase in gang activities in Rumelia, especially in the early 20th century. Gang activities in the region have occurred due to ethnic and sectarian differences and socio-economic reasons. For this reason, the Ottoman administration had to implement many regulations within the framework of the fight against gangs. One of these Rumeli Vilayetinde Şekâvet ve Müfsidatın Men’i ve Mütecassırların Takip Te’dibi Hakkında Kanun ıt is the petition. The application of the regulations in force between 1909 and 1910 constitutes the main theme of the study. The main purpose of our study is to determine in which regions and how the provisions in the regulation are implemented by examining the data obtained in this context. Examples of the provisions of the regulations implemented in the Rumelia provinces and Izmir and Aydın regions between 1909 and 1910 were examined using archive documents and copyrighted works. In this context, the regions where the regulation was implemented and the reactions, the powers and activities of the İstitlâ’ Commissions, the officers active in the fight against gangs, and the penalties given to gang members by the Divan-ı Harp courts discussed under separate headings. The study carried out in this direction covers how the drafting process of the draft took place, what the provisions are in the draft, in which provinces in Rumelia the draft is implemented or not, in which regions in Anatolia the draft is implemented, what are the difficulties encountered during the implementation, what are the penalties given to the captured gang members, and Finally, it was tried to determine the reactions of the people to the implementation of the provisions included in the draft.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Osmanlı Sosyoekonomik Tarihi |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | |
Gönderilme Tarihi | 16 Mayıs 2024 |
Kabul Tarihi | 9 Temmuz 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Sayı: 23 |
İndeksler / Indexes
SCOPUS, TÜBİTAK/ULAKBİM TR DİZİN [SBVT]
INDEX COPERNİCUS [ICI], ISAM, SOBIAD, İdealOnline ve Scilit tarafından dizinlenmektedir.
Dergimizde yayımlanan makaleler, aksi belirtilmediği sürece, Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası (CC BY 4.0) ile lisanslanır. Dergiye yayımlanmak üzere metin yollayan tüm yazar ve çevirmenlerin, gönderdikleri metnin yegâne telif sahibi olmaları ya da gerekli izinleri almış olmaları beklenir. Dergiye metin yollayan yazar ve çevirmenler bu metinlerin CC BY 4.0 kapsamında lisanslanacağını, aksini sayı editörlerine en başında açıkça beyan etmedikleri müddetçe, peşinen kabul etmiş sayılırlar.