Yeni Bir Kavram: Özel Gereksinim Temelli Dezavantajlı Bireylere Yönelik Kolaylaştırıcı Kişi

Yıl 2024, Erken Görünüm, 1 - 15

Harun İsmail İncekara , Enver Ulaş

https://doi.org/10.21565/ozelegitimdergisi.1270055

Öz

Giriş: Özel eğitim, bireylerin özel eğitim ihtiyaçlarını karşılamak için özel olarak yetiştirilmiş personel, geliştirilmiş eğitim programları ve yöntemleri ile onların özür ve özelliklerine uygun ortamlarda sürdürülen eğitim olarak tanımlanmaktadır. Bu araştırmada, özel eğitim öğretmenlerinin eğitim-öğretimde yeni bir kavram olan özel gereksinim temelli dezavantajlı bireylere yönelik kolaylaştırıcı kişiler hakkındaki görüşleri incelenmiştir.
Yöntem: Bu çalışmada nitel araştırma yöntemleri kullanılmıştır. Katılımcılara hazırlanan yarı yapılandırılmış görüşme formu ile ilgili sorular sorulmuştur. Araştırmaya İstanbul’da farklı özel eğitim okullarında görev yapan 15 özel eğitim alan öğretmeni (10 erkek ve beş kadın) katılmıştır. Çalışmanın verileri, yarı yapılandırılmış görüşme neticesinde beş alan uzmanın görüşleri dikkate alınarak hazırlanmıştır. Araştırmacı ve beş alan uzmanın önerileriyle hazırlanan beş adet kişisel bilgi formu ve beş adet araştırma sorularına verdikleri yanıtlardan elden edilmiştir. Elde edilen veriler içerik analizi yöntemi ile analiz edilmiştir.
Bulgular: Araştırmanın bulguları, özel gereksinim temelli dezavantajlı bireylere yönelik kolaylaştırıcı kişi uygulamasının sonuçları, yararları, mesleki yeterlikleri, modeli hakkındaki görüşler ve özel gereksinim temelli dezavantajlı bireylere yönelik kolaylaştırıcı kişi modelinin yaygınlaşması olmak üzere beş tema altında toplanmıştır.
Tartışma: Özel eğitim öğretmenlerinin, özel gereksinim temelli dezavantajlı bireylere yönelik kolaylaştırıcı kişi uygulamasının, öğrenciyi destekleyici ve cesaretlendirici gibi olumlu sonuçlarının yanı sıra öğrencinin bağımsızlığını engelleme ve gerçekçi olmayan eğitsel hedefler belirleme gibi olumsuz sonuçlarının olduğu belirtilmiştir.

Anahtar Kelimeler

dezavantajlı gruplar, koçluk, özel eğitim, kolaylaştırıcı kişi, özel gereksinimli

A New Concept: A Facilitator for Individuals with Special Needs

Öz

Introduction: Special education is defined as education carried out by specially trained personnel to meet the special educational needs of individuals in environments appropriate to their disabilities and characteristics with specially developed educational programs and methods.
Method: Qualitative research methods were utilized in this research. The participants were asked questions about the semi-structured interview form. 15 special education teachers (10 male, 5 female) from different special needs schools in İstanbul participated in this research. The findings were provided in the light of semi-structured interview in reference to opinions of 5 experts. It was derived from the responses given to the 5 personalized information forms and 5 research questions suggested by the researcher and 5 experts. The data was analyzed by using the content analysis method.
Findings: Findings were gathered under five topics; the conclusion, the advantages of the application of the facilitator for individuals with special needs, the professional competency of the facilitator, opinions about this model, and the proliferation of the facilitator model.
Discussion: It was indicated that the facilitators have both positive outcomes, such as supporting and encouraging the student, and negative outcomes, such as hindering the student’s independence and setting unreasonable education goals.

Anahtar Kelimeler

Disadvantageous groups, coaching, special education, facilitator, individuals with special needs

Kaynakça

• TÜRKÇE KAYNAKÇA
• 573 Sayılı Özel Eğitim Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamede (KHK) https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/4.5.573.pdf
• Akbulut, M. (2019). Otizm spektrum bozukluğunda koçluk sisteminin birey ve ailesi üzerindeki psikososyal rolü. (Tez numarası: 569888). (Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi). Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
• Akçamete G. (2018). Özel Gereksinimi Olan Bireyler. Anı Yayıncılık.
• Annells, M. (2006). Triangulation of qualitative approaches: Hermeneutical phenomenology and grounded theory. Journal of advanced nursing, 56(1), 55-61. https://doi.org/10.1111/j.1365-2648.2006.03979.x
• Bellman, S., Burgstahler, S., & Hinke, P. (2015). Academic coaching: Outcomes from a pilot group of postsecondary STEM students with disabilities. Journal of Postsecondary Education and Disability, 28, 103-108. https://eric.ed.gov/?id=EJ1066319
• Bettinger, E., & Baker, R. (2011). The effects of student coaching in college: An evaluation of a randomized experiment in student mentoring. Cambridge, MA: National Bureau of Economic Research.
• Büyüköztürk, Ş. (2005). Anket geliştirme. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(2), 133-151. https://dergipark.org.tr/tr/pub/tebd/issue/26124/275190
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E, Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Pegem Yayıncılık. 4(1). 78-101
• Desmita, N., & Machrus, M. A. (2019). His strength is my strategies: Experience of an English teacher in Indonesia teaching English for hyperactive students in inclusive class. Journal of Advanced Research in Social Sciences and Humanities, 4(2), 66-73. https://dx.doi.org/10.26500/JARSSH-04-2019-0204
• Devecchi, C., Dettori, F., Doveston, M., Sedgwick, P., & Jament, J. (2012). Inclusive classrooms in Italy and England: The role of support teachers and teaching assistants. European journal of special needs education, 27(2), 171-184. https://10.1080/08856257.2011.645587
• Eripek, S. (2005). Özel Gereksinimi Olan Çocuklar ve Özel Eğitim. Süleyman Eripek (Editör). Özel Eğitim (s. 1- 14). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
• Eripek, S. (2009). İlköğretimde Kaynaştırma. (2.Baskı). Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Field, S., Parker, D. R., Sawilowsky, S., & Rolands, L. (2013). Assessing the Impact of ADHD Coaching Services on University Students' Learning Skills, Self-Regulation, and Well-Being. Journal of Postsecondary Education and Disability, 26(1), 67-81. https://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ1026813.pdf
• Fitriyah, A. (2018). Shadow teacher: agen profesional pembelajaran Bagi siswa dengan disabilitas di SMP Lazuar di Kamila-GIS Surakarta. Tarbawi: Jurnal Pendidikan Islam, 15(2). https://doi.org/10.34001/tarbawi.v15i2.845
• Fraenkel, J. R. & Wallen, N. E. (2003). How to design and evaluate research in education. (Fifth Edition). McGraw-Hill.
• French, N. K. (1998). Working together: Resource teachers and paraeducators. Remedial and Special Education, 19(6), 357-368. https://doi.org/10.1177/074193259801900606
• Giangreco, M. F., Cloninger, C. J., & Iverson, V. S. (1998). Choosing options and accommodations for children (Coach). (Second Edition). Baltimore, Md., PH Brookes Publication.
• Giangreco, M. F., Doyle, M. B., & Suter, J. C. (2012). Constructively responding to requests for paraprofessionals: We keep asking the wrong questions. Remedial and special education, 33(6), 362-373. https://doi.org/10.1177/0741932511413472
• Günden, U., ve Ardıç, A. (2020). Özel Eğitim ile İlgili Temel Kavramlar. İbrahim Diken (Editör). Özel Eğitim ve Kaynaştırma (s. 2- 31). Pegem Akademi.
• Hamid, A., Muhammad, H., & Ullah, I. (2020). Role of Shadow Teacher in the provision of Academic and Social Support for Children with Special Needs at Inclusive Schools. Journal of Inclusive Education, 4(1), 129-144. https://www.researchgate.net/publication/348880312
• Hijriyani, Y. S., Andriani, F., & Rosidin, R. (2021). The role of shadow teacher in learning management of children with special needs in paud terpadu inklusi bina insan kreatif tasikmalaya. Jurnal Manajemen Pendidikan Islam, 5(2), 331-341. http://dx.doi.org/10.32478/evaluasi.v5i2.759
• Huri, M., & Ceran, E. (2013). Otistik belirtiler gösteren okul öncesi çocuklarda duyu bütünleme ve dır/floortime tabanlı ergoterapi, aile eğitim müdahalesi ve gölge öğretmen uygulamalarından oluşan tedavi modülünün 6 aylık sonuçları. Ergoterapi ve Rehabilitasyon Dergisi, 1(2), 160-161. https://dergipark.org.tr/tr/pub/ered/issue/33210/369627
• İbileme, S. (2019). Yetersizliği olan öğrencilerin ilkokula başlama sürecinde okula uyumuna yönelik ailelerinin ve öğretmenlerinin görüşleri. (Tez No:59225). (Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi). Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
• Lancer, N., Clutterbuck, D., & Megginson, D. (2016). Techniques for coaching and mentoring. (Second Edition). Routledge Publishing. https://doi.org/10.4324/9781315691251
• Marwiyati, S., & Kinasih, A. S. (2022). Shadow teacher dalam proses pembelajaran anak usia dini di lembaga raudlatul athfal. Journal of Early Childhood and Character Education, 2(1), 29-46. https://doi.org/10.21580/joecce.v2i1.10674
• Mentari, N. C. D. (2020). Hubungan perceived organizational support dan personality trait dengan workplace well-being pada shadow teacher (Doctoral dissertation, UIN Sunan Ampel Surabaya). https://core.ac.uk/download/pdf/334755639.pdf
• Mitchell, J. J., & Gansemer-Topf, A. M. (2016). Academic coaching and self-regulation: Promoting the success of students with disabilities. Journal of Postsecondary Education and Disability, 29(3), 249-256. https://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ1123788.pdf
• Niamhom, W., Srısuantang, S., & Tanpıchaı, P. (2018). Satisfaction study towards classroom language training courses of English teachers in primary educational service area office, Nakhon Pathom province, Thailand. Journal of Advanced Research in Social Sciences and Humanities, 3(2), 46-51. https://dx.doi.org/10.26500/JARSSH-03-2018-0201
• Özaydın, L. (2020). Kaynaştırma uygulamalarında öğretmen yardımcısının görevlerine ilişkin paydaş görüşleri: Karma yöntem çalışması. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 21(3), 561- 587. https://doi.org/10.21565/ozelegitimdergisi.563242
• Özdemir, S., & Kurşun, Z. (2021). Engelliler için destek programı öğrencilerinin akademik motivasyon ve mesleki motivasyonlarının incelenmesi. Journal of Sustainable Education Studies, 2(1), 19-34. https://dergipark.org.tr/tr/pub/seader/issue/66515/1049057
• Özel Eğitim Hakkında Kanun Hükmünde Kararname [Decree-Law on Special Education]. (1997). T. C. Resmi Gazete, (573), 30 Mayıs 1997, 863-866.
• Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği [Special Education Services Regulation]. (2018). T.C. Resmi Gazete, (30471), 7 Temmuz 2018, 4-5.
• Parker, D. R., & Boutelle, K. (2009). Executive function coaching for college students with learning disabilities and ADHD: A new approach for fostering self-determination. Learning Disabilities Research & Practice, 24, 204-215. https://doi.org/10.1111/j.1540-5826.2009.00294.x
• Polatoğlu, E. (2018). Özel gereksinimli bireylerle çalışan öğretmenlerin bilişsel esneklik düzeyleri ile yaratıcılık ve empati düzeyleri arasındaki ilişki. (Tez Numarası: 529376) (Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi). Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
• Quinn, P. O., Ratey, N. A., & Maitland, T. L. (2000). Coaching college students with AD/HD: Issues and answers. Silver Spring, MD: Advantage Books.
• Sakina, M. W. R., & Sukiatni, D. S. (2020, 16 Haziran). The role of shadow teacher to reduce social aggressiveness ın class 1 students elementary school. Proceedings of The ICECRS. [Sözlü Bildiri]. Educational and Psychological Conference in the 4.0 era. Endonezya.
• Sevim, C., & Atasoy, R. (2020). Özel eğitim öğretmenlerinin görüşlerine göre kaynaştırma uygulamalarının değerlendirilmesi. Milli Eğitim Dergisi, 49(228), 215-239. https://doi.org/10.37669/milliegitim.588614
• Swartz, S. L., Prevatt, F., & Proctor, B. E. (2005). A coaching intervention for college students with attention deficit/hyperactivity disorder. Psychology in the Schools, 42(6), 647-656. https://eric.ed.gov/?id=EJ761839
• Tomeny, K. R., Mcwilliam, R. A., & Tomeny, T. S. (2020). Caregiver-İmplemented intervention for young children with autism spectrum disorder: A systematic review of coaching components. Review Journal Of Autism And Developmental Disorders, 7(2), 168-181. https://doi.org/10.1007/s40489-019-00186-7
• Vernon-Dotson, L., & Floyd, L. (2012). Building leadership capacity via school partnerships and teacher teams. The Clearing House: A Journal of Educational Strategies, Issues and Ideas, 85(1), 38–49. https://doi.org/10.1080/00098655.2011.607477
• Webster, Bassett P & R., Blatchford. & Brown. P. & Martin, C. & Russel, A. (2010). Double standards and first principles: framing teaching assistant support for pupils with special educational needs. European Journal of Special Needs Education. (4). 319-336. https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/08856257.2010.513533
• Widodo, A., & Umar, U. (2020). Inclusive primary schools without shadow teachers: Can learning services be optimal? Journal Education. Studies. 5(2), 149. https://www.researchgate.net/publication/348342073_Inclusive_Primary_Schools_Without_Shadow_Teachers_Can_Learning_Services_be_Optimal
• Woodgate, R. L., Ateah, C., & Secco, L. (2008). Living in a world of our own: The experience of parents who have a child with autism. Qualitative Health Research, 18(8), 1075-1083. https://doi.org/10.1177/1049732308320112
• Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2018). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (10. Baskı). Seçkin Yayıncılık.
• Yıldırım, E. (2011). Çalışan Performansının Geliştirilmesinde Koçluk Uygulaması Üzerine Bir Araştırma. (Tez numarası: 298135). (Tez numarası: 647187). (Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi). Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
• Yıldız G. (2020). Zihin Yetersizliği Olan Genç Yetişkinleri İstihdama Hazırlamada Bireylerin Çalışma Yaşamına İlişkin Görüş ve Önerileri. [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Anadolu Üniversitesi. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
• Zwart, L. M., & Kallemeyn, L. M. (2001). Peer-based coaching for college students with ADHD and learning disabilities. Journal of Postsecondary Education and Disability, 15, 1-15. https://eric.ed.gov/?id=EJ653965
• İNGİLİZCE KAYNAK
• 573 Sayılı Özel Eğitim Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamede (KHK) https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/4.5.573.pdf
• Akbulut, M. (2019). Otizm spektrum bozukluğunda koçluk sisteminin birey ve ailesi üzerindeki psikososyal rolü. (Tez numarası: 569888). (Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi). Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
• Akçamete G. (2018). Özel Gereksinimi Olan Bireyler. Anı Yayıncılık.
• Annells, M. (2006). Triangulation of qualitative approaches: Hermeneutical phenomenology and grounded theory. Journal of advanced nursing, 56(1), 55-61. https://doi.org/10.1111/j.1365-2648.2006.03979.x
• Bellman, S., Burgstahler, S., & Hinke, P. (2015). Academic coaching: Outcomes from a pilot group of postsecondary STEM students with disabilities. Journal of Postsecondary Education and Disability, 28, 103-108. https://eric.ed.gov/?id=EJ1066319
• Bettinger, E., & Baker, R. (2011). The effects of student coaching in college: An evaluation of a randomized experiment in student mentoring. Cambridge, MA: National Bureau of Economic Research.
• Büyüköztürk, Ş. (2005). Anket geliştirme. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(2), 133-151. https://dergipark.org.tr/tr/pub/tebd/issue/26124/275190
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E, Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Pegem Yayıncılık. 4(1). 78-101
• Desmita, N., & Machrus, M. A. (2019). His strength is my strategies: Experience of an English teacher in Indonesia teaching English for hyperactive students in inclusive class. Journal of Advanced Research in Social Sciences and Humanities, 4(2), 66-73. https://dx.doi.org/10.26500/JARSSH-04-2019-0204
• Devecchi, C., Dettori, F., Doveston, M., Sedgwick, P., & Jament, J. (2012). Inclusive classrooms in Italy and England: The role of support teachers and teaching assistants. European journal of special needs education, 27(2), 171-184. https://10.1080/08856257.2011.645587
• Eripek, S. (2005). Özel Gereksinimi Olan Çocuklar ve Özel Eğitim. Süleyman Eripek (Editör). Özel Eğitim (s. 1- 14). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
• Eripek, S. (2009). İlköğretimde Kaynaştırma. (2.Baskı). Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Field, S., Parker, D. R., Sawilowsky, S., & Rolands, L. (2013). Assessing the Impact of ADHD Coaching Services on University Students' Learning Skills, Self-Regulation, and Well-Being. Journal of Postsecondary Education and Disability, 26(1), 67-81. https://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ1026813.pdf
• Fitriyah, A. (2018). Shadow teacher: agen profesional pembelajaran Bagi siswa dengan disabilitas di SMP Lazuar di Kamila-GIS Surakarta. Tarbawi: Jurnal Pendidikan Islam, 15(2). https://doi.org/10.34001/tarbawi.v15i2.845
• Fraenkel, J. R. & Wallen, N. E. (2003). How to design and evaluate research in education. (Fifth Edition). McGraw-Hill.
• French, N. K. (1998). Working together: Resource teachers and paraeducators. Remedial and Special Education, 19(6), 357-368. https://doi.org/10.1177/074193259801900606
• Giangreco, M. F., Cloninger, C. J., & Iverson, V. S. (1998). Choosing options and accommodations for children (Coach). (Second Edition). Baltimore, Md., PH Brookes Publication.
• Giangreco, M. F., Doyle, M. B., & Suter, J. C. (2012). Constructively responding to requests for paraprofessionals: We keep asking the wrong questions. Remedial and special education, 33(6), 362-373. https://doi.org/10.1177/0741932511413472
• Günden, U., ve Ardıç, A. (2020). Özel Eğitim ile İlgili Temel Kavramlar. İbrahim Diken (Editör). Özel Eğitim ve Kaynaştırma (s. 2- 31). Pegem Akademi.
• Hamid, A., Muhammad, H., & Ullah, I. (2020). Role of Shadow Teacher in the provision of Academic and Social Support for Children with Special Needs at Inclusive Schools. Journal of Inclusive Education, 4(1), 129-144. https://www.researchgate.net/publication/348880312
• Hijriyani, Y. S., Andriani, F., & Rosidin, R. (2021). The role of shadow teacher in learning management of children with special needs in paud terpadu inklusi bina insan kreatif tasikmalaya. Jurnal Manajemen Pendidikan Islam, 5(2), 331-341. http://dx.doi.org/10.32478/evaluasi.v5i2.759
• Huri, M., & Ceran, E. (2013). Otistik belirtiler gösteren okul öncesi çocuklarda duyu bütünleme ve dır/floortime tabanlı ergoterapi, aile eğitim müdahalesi ve gölge öğretmen uygulamalarından oluşan tedavi modülünün 6 aylık sonuçları. Ergoterapi ve Rehabilitasyon Dergisi, 1(2), 160-161. https://dergipark.org.tr/tr/pub/ered/issue/33210/369627
• İbileme, S. (2019). Yetersizliği olan öğrencilerin ilkokula başlama sürecinde okula uyumuna yönelik ailelerinin ve öğretmenlerinin görüşleri. (Tez No:59225). (Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi). Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
• Lancer, N., Clutterbuck, D., & Megginson, D. (2016). Techniques for coaching and mentoring. (Second Edition). Routledge Publishing. https://doi.org/10.4324/9781315691251
• Marwiyati, S., & Kinasih, A. S. (2022). Shadow teacher dalam proses pembelajaran anak usia dini di lembaga raudlatul athfal. Journal of Early Childhood and Character Education, 2(1), 29-46. https://doi.org/10.21580/joecce.v2i1.10674
• Mentari, N. C. D. (2020). Hubungan perceived organizational support dan personality trait dengan workplace well-being pada shadow teacher (Doctoral dissertation, UIN Sunan Ampel Surabaya). https://core.ac.uk/download/pdf/334755639.pdf
• Mitchell, J. J., & Gansemer-Topf, A. M. (2016). Academic coaching and self-regulation: Promoting the success of students with disabilities. Journal of Postsecondary Education and Disability, 29(3), 249-256. https://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ1123788.pdf
• Niamhom, W., Srısuantang, S., & Tanpıchaı, P. (2018). Satisfaction study towards classroom language training courses of English teachers in primary educational service area office, Nakhon Pathom province, Thailand. Journal of Advanced Research in Social Sciences and Humanities, 3(2), 46-51. https://dx.doi.org/10.26500/JARSSH-03-2018-0201
• Özaydın, L. (2020). Kaynaştırma uygulamalarında öğretmen yardımcısının görevlerine ilişkin paydaş görüşleri: Karma yöntem çalışması. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 21(3), 561- 587. https://doi.org/10.21565/ozelegitimdergisi.563242
• Özdemir, S., & Kurşun, Z. (2021). Engelliler için destek programı öğrencilerinin akademik motivasyon ve mesleki motivasyonlarının incelenmesi. Journal of Sustainable Education Studies, 2(1), 19-34. https://dergipark.org.tr/tr/pub/seader/issue/66515/1049057
• Özel Eğitim Hakkında Kanun Hükmünde Kararname [Decree-Law on Special Education]. (1997). Official Gazette of the Republic of Turkey, (573), 30 Mayıs 1997, 863-866.
• Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği [Special Education Services Regulation]. (2018). Official Gazette of the Republic of Turkey, (30471), 7 Temmuz 2018, 4-5.
• Parker, D. R., & Boutelle, K. (2009). Executive function coaching for college students with learning disabilities and ADHD: A new approach for fostering self-determination. Learning Disabilities Research & Practice, 24, 204-215. https://doi.org/10.1111/j.1540-5826.2009.00294.x
• Polatoğlu, E. (2018). Özel gereksinimli bireylerle çalışan öğretmenlerin bilişsel esneklik düzeyleri ile yaratıcılık ve empati düzeyleri arasındaki ilişki. (Tez Numarası: 529376) (Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi). Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
• Quinn, P. O., Ratey, N. A., & Maitland, T. L. (2000). Coaching college students with AD/HD: Issues and answers. Silver Spring, MD: Advantage Books.
• Sakina, M. W. R., & Sukiatni, D. S. (2020, 16 Haziran). The role of shadow teacher to reduce social aggressiveness ın class 1 students elementary school. Proceedings of The ICECRS. [Paper presentation]. Educational and Psychological Conference in the 4.0 era. Indonesia.
• Sevim, C., & Atasoy, R. (2020). Özel eğitim öğretmenlerinin görüşlerine göre kaynaştırma uygulamalarının değerlendirilmesi. Milli Eğitim Dergisi, 49(228), 215-239. https://doi.org/10.37669/milliegitim.588614
• Swartz, S. L., Prevatt, F., & Proctor, B. E. (2005). A coaching intervention for college students with attention deficit/hyperactivity disorder. Psychology in the Schools, 42(6), 647-656. https://eric.ed.gov/?id=EJ761839
• Tomeny, K. R., Mcwilliam, R. A., & Tomeny, T. S. (2020). Caregiver-İmplemented intervention for young children with autism spectrum disorder: A systematic review of coaching components. Review Journal Of Autism And Developmental Disorders, 7(2), 168-181. https://doi.org/10.1007/s40489-019-00186-7
• Vernon-Dotson, L., & Floyd, L. (2012). Building leadership capacity via school partnerships and teacher teams. The Clearing House: A Journal of Educational Strategies, Issues and Ideas, 85(1), 38–49. https://doi.org/10.1080/00098655.2011.607477
• Webster, Bassett P & R., Blatchford. & Brown. P. & Martin, C. & Russel, A. (2010). Double standards and first principles: framing teaching assistant support for pupils with special educational needs. European Journal of Special Needs Education. (4). 319-336. https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/08856257.2010.513533
• Widodo, A., & Umar, U. (2020). Inclusive primary schools without shadow teachers: Can learning services be optimal? Journal Education. Studies. 5(2), 149. https://www.researchgate.net/publication/348342073_Inclusive_Primary_Schools_Without_Shadow_Teachers_Can_Learning_Services_be_Optimal
• Woodgate, R. L., Ateah, C., & Secco, L. (2008). Living in a world of our own: The experience of parents who have a child with autism. Qualitative Health Research, 18(8), 1075-1083. https://doi.org/10.1177/1049732308320112
• Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2018). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (10. Baskı). Seçkin Yayıncılık.
• Yıldırım, E. (2011). Çalışan Performansının Geliştirilmesinde Koçluk Uygulaması Üzerine Bir Araştırma. (Tez numarası: 298135). (Tez numarası: 647187). (Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi). Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
• Yıldız G. (2020). Zihin Yetersizliği Olan Genç Yetişkinleri İstihdama Hazırlamada Bireylerin Çalışma Yaşamına İlişkin Görüş ve Önerileri. [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Anadolu Üniversitesi. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
• Zwart, L. M., & Kallemeyn, L. M. (2001). Peer-based coaching for college students with ADHD and learning disabilities. Journal of Postsecondary Education and Disability, 15, 1-15. https://eric.ed.gov/?id=EJ653965