Developing a Peace Attitude Scale for the Primary Education Department Students

Yıl 2020, , 331 - 352, 01.05.2020

Esin Urlu

https://doi.org/10.9779/pauefd.593991

Öz

The aim of the present study is to develop a peace attitude
scale that will be used to understand the peace attitude levels of the primary
education program students. Firstly, based on relevant research, the peace
attitude was defined within a framework. Then, the feelings and thoughts of 81
teachers / primary education program students regarding peace were acquired.
Similar scales in the literature were examined and items suitable for the
purpose of the present study were abstracted from these scales. A total of 24
items from these scales were found to meet various dimensions of the peace
attitude but were inadequate to meet the determined sub-dimensions. A further
nine more items were created by the researcher related to the missing
sub-dimensions. Expert opinion was taken for the scale, which was applied to
primary education program students studying at various universities. Cronbach’s
alpha coefficient was calculated for reliability analysis and exploratory and
confirmatory factor analyses were applied for validity. As a result, a scale
consisting of five factors and 25 items was achieved. These 5 factors explain
47.02% of the variance of the scale. The reliability coefficient Cronbach Alpha
for the scale was calculated as 0.89. The explanation of the peace attitude
with this structure was supported by the relevant literature review. It is
expected that the scale will contribute to similar studies.

Anahtar Kelimeler

peace, attitude, attitude scale

Sınıf Eğitimi Ana Bilim Dalı Öğrencileri için Barış Tutum Ölçeği Geliştirilmesi

Öz

Bu çalışmanın amacı, sınıf eğitimi anabilim dalı
öğrencilerinin barış tutum düzeylerinin anlaşılması için kullanılacak bir barış
tutum ölçeği geliştirmektir. İlk olarak, ilgili araştırmalardan yola çıkılarak,
barış tutumu bir çerçeve ile tanımlanmıştır. Daha sonra 81 öğretmen / öğretmen
adayından barışa ilişkin duygu ve düşünceleri alınmıştır. Literatürdeki benzer
ölçekler incelenerek, bu araştırmanın amacına uygun olan maddeler alınmıştır. Bu
ölçeklerden alınan toplam 24 maddenin, barış tutumunun bazı boyutlarını
karşıladığı ancak belirlenen alt boyutları karşılamada yetersiz olduğu görülmüştür.
Eksik kalan alt boyutlar ile ilgili araştırmacı tarafından 9 madde daha
oluşturulmuştur. Maddeler için uzman görüşü alınarak ön uygulama için hazır
hale getirilen ölçek, farklı üniversitelerde öğrenim gören sınıf eğitimi
anabilim dalı öğrencilerine uygulanmıştır. Güvenilirlik analizi için Cronbach
Alpha katsayısı hesaplanmış, geçerlik için açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör
analizleri uygulanmıştır. Analizler sonucunda 5 faktöre dağılmış 25 maddeden
oluşan bir ölçek elde edilmiştir. Bu 5 faktör, ölçek varyansının %47,02’sini
açıklamaktadır. Ölçek için güvenirlik katsayısı Cronbach Alpha 0,89 olarak
hesaplanmıştır. Ortaya çıkan barış tutumunun yapısının açıklanması ilgili
literatür taramasıyla desteklenmiştir. Ölçeğin, benzer çalışmalara katkısının
olacağı umulmaktadır.

Anahtar Kelimeler

barış, tutum, tutum ölçeği

Kaynakça

• Aktaş, Ö. (2012). Ortaöğretim Öğrencilerinin Savaş ve Barış Konularıyla İlgili Bilgilerinin ve Tutumlarının Çeşitli Değişkenler Açısından Değerlendirilmesi. Ankara: Yayınlanmamış doktora tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Ayaz, M. F. (2016). Çokkültürlülük Algı Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 15(57), 463-471.
• Bayraktar, B. (2012). Bir Barış Süreci Örneği Olarak Oslo. İstanbul: Yayınlanmamış doktora tezi. Marmara Üniversitesi Ortadoğu Araştırmaları Enstitürü.
• Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal Bilimler için Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem Yayıncılık.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., ve Demirel, F. (2014). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Çalışkan, H., ve Sağlam, H. İ. (2012). Hoşgörü Eğilim Ölçeğinin Geliştirilmesi ve İlköğretim Öğrencilerinin Hoşgörü Eğilimlerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12(2), 1431-1446.
• Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G., ve Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal Bilimler için Çok Değişkenli İstatistik: SPSS ve Lisrel Uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Damgacı, F., ve Aydın, H. (2013). Akademisyenlerin Çokkültürlü Eğitime İlişkin Tutumları. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 12(45), 325-341.
• DeVellis, R. F. (2017). Ölçek Geliştirme: Kuram ve Uygulamalar (3. b.). (T. Totan, Çev.) Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Eryılmaz, A. (2014). Relationship of peace attitudes with personality traits, gender and age groups. Düşünen Adam Dergisi, 27(2), 138-146.
• Fabrigar, L. R., Wegener, D. T., MacCallum, R. C., & Strahan, E. J. (1999). Evaluating the use of exploratory factor analysis in psychological research. Psychological Methods, 4(3), 272-299.
• Field, A. (2009). Discovering Statistics Using SPSS. London: SAGE Publications.
• Fountain, S. (1999). Peace Education In UNICEF. New York. PD-ED-99/003: UNICEF Staff Working Papers. Working Paper Education Section Programme Division UNICEF.
• Fraenkel, J. R., & Wallen, N. E. (2009). How to design and evaluate research in education. New York: The McGraw - Hill.
• Galtung, J. (1985). Twenty-five years of peace research: Ten challenges and some responses. Journal of Peace Research, 22(2), 141-158.
• Hayduk, L. A. (1987). Structural equation modeling with LISREL: Essentials and advances. Jhu Press.
• Kartal, S. (2018, 05 26). SON ÖĞRETMEN YETİŞTİRME PROGRAMLARI ÜZERİNE -İki sekiz bir dokuz, üç yirmi bir otuz-. 05 30, 2018 tarihinde Sadık Kartal Blog: http://sadikartal.blogspot.com/2018/05/son-ogretmen-yetistirme-programlari.html adresinden alındı
• Lee, Y. C., Lin, Y. C., Huang, C. L., & Fredrickson, B. L. (2013). The construct and measurement of peace of mind. Journal of Happiness studies, 14(2), 571-590.
• Munroe, A., & Pearson, C. (2006). The Munroe Multicultural Attitude Scale Questionnaire: A New Instrument for Multicultural Studies. Educational and Psychological Measurement, 66(5), 819-834.
• Obidike, N. D., Bosah, I., & Olibie, E. (2015). Teaching peace concept to children. International Journal of Multidisciplinary Research and Development, 2(6), 24-26.
• Pakyürek, G. (2013). The Philosophical and Historical Bases of Interdisciplinary Approach in Cognitive Science. Journal of Faculty of Letters, 30(2), 161-172.
• Park, H. S., Dailey, R., & Lemus, D. (2002). The Use of Exploratory Factor Analysis and Principal Components Analysis in Communication Research. Human Communication Research, 28(4), 562-567.
• Polat, S. (2012). Okul Müdürlerinin Çokkültürlülüğe İlişkin Tutumları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 42, 334-343.
• Purde, K. (2013). Savaşın Yazımı: 16. Yüzyıl Osmanlı Kroniklerinde Savaş Olgusuna Bakış (Uzun Savaşlar Örneğinde). İstanbul: Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Sönmez, V., ve Alacapınar, F. G. (2013). Örneklendirilmiş Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Tavşancıl, E. (2002). Tutumların Ölçülmesi ve SPSS ile Veri Analizi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• TDK. (2016). Türk Dil Kurumu. 09 20, 2016 tarihinde http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.541dbc03c3c810.36615389 adresinden alındı
• Tezbaşaran, A. A. (2008). Likert Tipi Ölçek Hazırlama Kılavuzu. 10 27, 2017 tarihinde Academia: https://www.academia.edu/1288035/Likert_Tipi_%C3%96l%C3%A7ek_Haz%C4%B1rlama_K%C4%B1lavuzu adresinden alındı
• Tunçay, M. (2016). Batı'da Siyasi Düşünceler Tarihi 2/ Yeni Çağ. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• UNESCO. (2002). UNESCO Prize for Peace Education. 02 10, 2016 tarihinde http://unesdoc.unesco.org/images/0012/001290/129085e.pdf adresinden alındı
• Van der Linden, N., Leys, C., Klein, O., & Bouchat, P. (2017). Are attitudes toward peace and war the two sides of the same coin? Evidence to the contrary from a French validation of the Attitudes Toward Peace and War Scale. PLOS ONE, 12(9).
• Yaşlıoğlu, M. M. (2017). Sosyal Bilimlerde Faktör Analizi ve Geçerlilik: Keşfedici ve Doğrulayıcı Faktör Analizlerinin Kullanılması. Istanbul University Journal of the School of Business, 46, 74-85.
• Zöller, M. (2012). A Comparison between Principal Component Analysis and Factor Analysis. (s. 1-4). University of Applied Sciences Wurzburg-Schweinfurt.