Öğretmenlik Uygulamasında Öğretmen Adaylarının Uygulama Öğretmeni ve Uygulama Öğretim Elemanının Yönlendirmesiyle İlgili Karşılaştıkları Sorunlar1

Yıl 2008, Cilt: 23 Sayı: 23, 132 - 139, 01.01.2008

Turan Paker

Öz

Öğretmenlik uygulaması öğretmenliğe giden sürecin en önemli uygulamalarından biridir. Bu sürecin işleyişi ile ilgili yazılı düzenlemeler vardır ve bunlara genel çerçevede uyulmaktadır. Ancak uygulama sürecinde öğretmen adayının yetişmesinde çok büyük rol oynayan uygulama öğretmeni ile dönem boyunca her bir öğretmen adayını ancak bir iki kez gözlemleyebilen uygulama öğretim elemanı çoğunlukla uygun yönlendirme yapmakta yetersiz kalmaktadır. Bu nedenle öğretmenlik uygulamasında dönüt sağlamanın yapılıp yapılmadığı veya nasıl yapıldığını incelemek amacıyla bu çalışma gerçekleştirilmiştir. Bu amaçla uygulamaya katılan 80 öğretmen adayına süreç sonunda açık uçlu sorulardan oluşan bir sormaca verilmiş ve ayrıca aralarından rasgele belirlenen 25’i ile bu konuda yapılandırılmış görüşme yoluyla da veri toplanmıştır. Yapılan inceleme sonucunda en çok şikayet ettikleri konu gözlemlendikleri dersin iyi bir şekilde planlanması ve sunumuna yönelik kendilerine yeterince dönüt sağlanmadığı olmuştur. Buradan yola çıkarak bu sorunun giderilebilmesi ve gelecek yıllardaki uygulamaların daha verimli olabilmesi için bazı teknik ve yöntemler önerilmiştir.

Anahtar Kelimeler

öğretmenlik uygulaması, bireysel yönlendirme, dönüt

Problems of Student Teachers Regarding The Feedback of University Supervisors and Mentors During Teaching Practice

Öz

Teaching Practice is one of the most crucial experiences for student teachers in the process of becoming a teacher. Although there are some arrangements for the application of this process, there are some problems especially in providing sufficient feedback by mentors and university supervisors to student teachers as a result of their presentation in various classes. For this reason, this study aims at finding out as to whether student teachers are given feedback, and if so, to what extent the feedback is provided and how it is carried out. Keeping this purpose in mind, a questionnaire has been developed and given to 80 student teachers to collect data. Moreover, randomly selected 25 student teachers out of 80 have been interviewed to collect more detailed data for the purpose of triangulation. The results show that student teachers complain most about insufficient feedback concerning their planning a lesson and presenting it in the classroom. Finally, some techniques and strategies have been suggested regarding feedback process in teaching practicum.

Anahtar Kelimeler

teaching practice, clinical supervision, feedback

Kaynakça

• Acheson, K. A., & Gall, M. D. (1980). Techniques in the clinical supervision of teachers. London: Longman.
• Borko, H. & Mayfıeld, V. (1995). The roles of the cooperating teacher and university supervisor in learning to teach. Teaching & Teacher Education, 11, 501-518.
• Cogan, M. (1973). Clinical supervision. Boston: Hughton-Mifflin.
• Çalışma Grubu (1998). Fakülte okul işbirliği. Ankara:YÖK/Dünya Bankası, Milli Eğitim Geliştirme Projesi, Hizmet Öncesi Öğretmen Eğitimi.
• Duffy, P. (1987). Student perceptions of tutor expectations for school-based teaching practice. European Journal of Teacher Education, 10, 261- 268.
• Freeman, D. (1982). Observing teachers: three approaches to in-service training and development. TESOL Quarterly, 16, 21-28.
• Gebhard, J.G. (1990). Models of supervision. Second language teacher education (Editors: Richards, J.C. & Nunan, D.). Cambridge: Cambridge University Press: 156-166.
• Guillaume, A.M. & Rudney, G.L. (1993). Student teachers’ growth toward independence: an analysis of their changing concerns. Teaching & Teacher Education, 9, 65- 80.
• Haggarty, L. (1995). The use of content analysis to explore conversations between school teacher mentors and student teachers. British Educational Research Journal, 21, 183- 197.
• Hurst, B. & Wilkin, M. (1992). Guidelines for mentors. Mentoring in Schools (Ed. Wilkin, M.). London: Kogan Page, 43-57.
• Kettle, B. & Sellars, N. (1996). The development of student teachers’ practical theory of teaching. Teaching & Teacher Education, 12, 1- 24.
• Mcnamara, D. (1995). The influence of student teachers’ tutors and mentors upon their classroom practice: an exploratory study. Teaching & Teacher Education, 11, 51- 61.
• Miles, B. M., Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis. London: Sage Publications.
• Paker, T. (2000) Teaching practice from student teachers’ perspective. Çukurova University, Journal of Social Sciences, 6(6), 111-118. (http://sosyalbilimler.cu.edu.tr/dergi/default.asp?dosya=104).
• Schön, D.A. (1987). Educating the Reflective Practitioner. San Francisco: Jossey Bass.
• T.C. Milli Eğitim Bakanlığı, Öğretmen Yetiştirme ve Eğitimi Genel Müdürlüğü Yönergesi (1998). Öğretmen adaylarının milli eğitim bakanlığına bağlı eğitim-öğretim kurumlarında yapacakları öğretmenlik uygulamasına ilişkin yönerge. Ankara. MEB Yayınları.