The Effect Of The Perceived Social Support In The Prediction Of The Loneliness Among Student With Special Needs and Students Without Special Needs in Inclusive Class

Yıl 2017, Cilt: 42 Sayı: 42, 15 - 28, 01.07.2017

Abdullah Görmez İlknur Çiftçi Tekinarslan

Öz

In this study, the level of perceived social support and the level of loneliness among
the students with special needs and without special needs in inclusive class
are compared and whether perceived social support is
a meaningful predictor for loneliness was investigated. Research group is
composed of 128 students who are taken primary or secondary education,
continuing to their 4^th, 5^th, 6^th, 7^th,
8^th grade, in central district of Bolu. 78 of them are
students without special needs and 54 of them are students with special needs.
Loneliness Scale for Children and Perceived Social Support Measurement were
used in research. Findings of the study reveal that students with special
needs are lonelier than the students without special
needs. Students without special needs perceive more social support
than student with special needs. When the level of perceived social
support increases, the level of loneliness decreases, thus, the perceived
social support is a significant predicator for the loneliness of children for
both groups.

Anahtar Kelimeler

Inclusive, loneliness, perceived social support

Kaynaştırma Sınıflarındaki Özel Gereksinimli Olan ve Olmayan Öğrencilerin Yalnızlığını Yordamada Algılanan Sosyal Desteğin Etkisi

Öz

Bu
çalışmada, kaynaştırma sınıflarındaki özel gereksinimli olan ve olmayan
öğrencilerin algılanan sosyal destek ve yalnızlık düzeyleri karşılaştırılmış,
algılanan sosyal desteğin yalnızlık için anlamlı bir yordayıcı olup olmadığı
araştırılmıştır. Araştırma grubunu, Bolu ili merkez ilçesindeki ilkokul ve ortaokulların
4,
5, 6, 7 ve 8. sınıflarına devam eden kaynaştırma sınıflarındaki özel gereksinimi
olmayan 74 öğrenci ile özel gereksinimi olan 54 öğrenci olmak üzere toplam 128
öğrenci oluşturmuştur. Araştırmada, Çocuklar İçin Yalnızlık Ölçeği, Algılanan
Sosyal Destek Ölçeği ve Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Araştırmanın
sonucunda, özel gereksinimi olan öğrencilerin, özel gereksinimi olmayan
öğrencilere göre daha fazla yalnızlık belirttikleri, özel gereksinimi olmayan
öğrencilerin ise özel gereksinimi olan öğrencilerden daha fazla sosyal destek
algıladıkları belirlenmiştir. Her iki grupta da algılanan sosyal destek
artarken öğrencilerin yalnızlık düzeylerinin azaldığı ve algılanan sosyal
desteğin çocukların yalnızlığı için anlamlı bir yordayıcı olduğu görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Kaynaştırma, yalnızlık, algılanan sosyal destek

Kaynakça

• Akçamete, G., ve Ceber, H. (1999). Kaynaştırılmış sınıflardaki işitme engelli ve işiten öğrencilerin sosyometrik statülerinin karşılaştırmalı olarak incelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 2(3), 64-74.
• Algür S., Alpar Ö. ve Seçim, Y. Ö. (2014). Üniversite öğrencilerinde yalnızlık. Electronic Journal of Social Sciences. 13(48), 200-215.
• Armsden, G. C., & Greenberg, M. T. (1987). The inventory of parent and peer attachment: Individual differences and their relationship to psychological well being in adolescence. Journal of Youth and Adolescence, 16(5), 427-454.
• Asher, S.R., Hymel, S., & Renshaw, P.D. (1984). Loneliness in children. Child Development, 55, 1456-1464.
• Asher, S.R., & Wheeler, V.A. (1985). Children’s loneliness: A comparison of rejected and neglected peer status. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 53, 500-505.
• Bakkaloğlu, H. (2010). A comparison of the loneliness levels of mainstreamed primary students according to their sociometric status. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 2(2), 330-336.
• Batu, S. (2000). Özel gereksinimli öğrencilerin kaynaştırıldığı bir kız meslek lisesindeki öğretmenlerin kaynaştırmaya ilişkin görüş ve önerileri. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Batu, S. (2010). Kaynaştırmaya giriş. İbrahim. H. Diken (Ed.), İlköğretimde kaynaştırma içinde (s. 1-25). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Bilgiç, N. (2000). Arkadaşlık becerisi eğitiminin ilköğretim 2. kademe öğrencilerinin yalnızlık düzeylerine etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Gazi Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Budak, B. (1999). Lise öğrencilerinin algılanan sosyal destek düzeyi ile problem çözme becerileri arasındaki ilişki. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Samsun.
• Buluş, M. (1997). Üniversite öğrencilerinde yalnızlık. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(3), 82-90.
• Büyüköztürk Ş., Çokluk Ö., ve Şekercioğlu G., (2014). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik SPSS ve LISREL uygulamaları. 3. Baskı, Ankara: Yayınevi
• Cohen, S. & Wills, T. A. (1985). Stres, Social Support and The Buffering Hypothesis. Psyhological Bulletin, 98(2), 310-357.
• Compas, B. E., Slavin, L. A., Wagner, B. M., & Vannatta, K. (1986). Relationship of life events and social support with psychological dysfunction among adolescents. Journal of Youth and Adolescence, 15(3), 205-221.
• Cifci Tekinarslan, İ., & Kucuker, S. (2015). Examination of the psychometric properties of the children’s loneliness scale for students with and without special needs in inclusive classrooms. Educational Sciences: Theory & Practice, 3, 709-721.
• Demir, A. (1990). Üniversite öğrencilerinin yalnızlık düzeylerini etkileyen bazı etmenler. Yayımlanmamış doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Demir, Y. (2008). Özel eğitime gereksinimi olan öğrencilerin sosyal destek düzeyleri. Yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Duru, E. (2008). Üniversiteye uyum sürecinde yalnızlığı yordamada sosyal destek ve sosyal bağlılığın doğrudan ve dolaylı rolleri. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(29), 13- 24.
• Duy, B. (2003). Bilişsel-davranışçı yaklaşıma dayalı grupla psikolojik danışmanın yalnızlık ve fonksiyonel olmayan tutumlar üzerine etkisi. Doktora tezi, Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Enç, M. (2005). Görme özürlüler: Gelişim, uyum ve eğitimleri. Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.
• Elbir, N. (2000). Ortaöğretim 1. sınıf öğrencilerinin sosyal destek düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Guralnick, M. J., Hammond, M.A., & Connor, R.T. (2003). Subtypes of nonsocial play: Comparisons between young children with and without developmental delays. American Journal on Mental Retardation, 108, 347-362.
• Güngör, A. (1996). Üniversite öğrencilerinde sosyal destek, negatif yaşam olayları, öfkenin ifade edilme biçimi ile kendini suçlamanın fiziksel sağlık ve sosyal uyumla olan ilişkilerinin incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi. Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Güngör, D. (1996). Üniversite öğrencilerinin arkadaş ve aileleri ile ilişkisi, sosyal destek, doyum ve yalnızlık. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Helsen, M., Vollebergh, W., & Meeus, W. (2000). Social support from parents and friends and emotional problems in adolescence. Journal of Youth and Adolescence, 29(3), 319-335.
• Hoffman, M. A., Levy-Shiff, R., & Ushpiz, V. (1993). Moderating effects of adolescent social orientation on the relation between social support and self-esteem. Journal of Youth and Adolescence, 22(1), 23-31.
• Jobe, L.E., & White, S.W. (2007). Loneliness, social relationships, and a broader autism phenotype in college students. Personality and Individual Differences, 42(8), 1479–1489.
• Jones, H.W.,& Hebb, L. (2003). The experience of loneliness: objective and subjective factors, The International Scope Rewiew, 5(9), 41–62.
• Kafetsios, K. (2002, July). Attachment, social support and well-being across the lifespan: independent and combined effects. 11. International Conference on Personel Relationships Poster, Halifax. Canada.
• Kalkan M., & Koç H.E. (2011). Perceived social support from friends as determinant of loneliness in a sample of primary school. US-China Education Review, 8(4), 547-551.
• Karadağ, İ. (2007) İlköğretim birinci kademe beşinci sınıf öğrencilerinin akademik başarılarının sosyal destek kaynakları açısındani incelenmesi.Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
• Kaya, A. (2005). Çocuklar İçin Yalnızlık Ölçeği’nin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eurasian Journal of Educational Research , 19 220-237.
• Başaran, S. ve Koç, F. (2001). Ailenin çocuğun okuldaki eğitimine katılım sorunları ve katılımın sağlanması için alternatif bir model. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
• Kozaklı, H. (2006). Üniversite öğrencilerinde yalnızlık ve sosyal destek düzeyleri arasındaki ilişkilerin karşılaştırılması. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Mersin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
• Kucuker, S.. & Cifci Tekinarslan, İ. (2015). Comparison of the self-concepts, social skills, problem behaviors, and loneliness levels of students with special needs in ınclusive classrooms. Educational Sciences: Theory & Practice, 15(6), 1559-1573.
• Langford CPH, Bowsher J, Maloney JP & ark. (1997) Social support: A conceptual analysis. Journal of Advanced Nursing, 25, 95-100.
• Löker, Ö. (1999). Differential effects of parent and peer attachment on social and emotional loneliness among adolescents. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. ODTÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Malecki, C. K., & Elliott, S. N. (1999). Adolescents' ratings of perceived social support and its importance: Validation of the Student Social Support Scale. Psychology in the Schools, 36(6), 473-483.
• Pavri, S., & Monda-Amaya, L. (2000). Loneliness and students with learning disabilities in inclusive classrooms: Self-perceptions, coping strategies, and preferred interventions. Learning Disabilities Research & Practice, 15(1), 22–33.
• Pavri, S., & Luftig, R. (2001). The social face of inclusive education: Are students with learning disabilities really included in the classroom? Preventing School Failure, 45(1), 8–14.
• Peplau, L. ve Perlman, D. (1982). Perspectives on loneliness. In L. A. Peplau & D. Perlman (Eds.), Loneliness: A sourcebook of current theory, research and therapy (pp. 1-18). New York, NY: Wiley.
• Perlman, D., & Peplau, L. A. Procidano, M. E., Guinta, D.M., & Buglione, S. A. (1988, August). Perceived social support and subjective states in urban, adolescent females. Poster presented at the annual meeting of the American Psychological Asssociation, Atlanta, GA.
• Rigby, K. (2000). Effects of peer victimization in schools and perceived social support on adolescent well-being. Journal of Adolescence, 23(1), 57-68. http://www.sabancivakfi.org/files/html/programlar/tghp/Tohum_Kaynastirma_Durum_Raporu.pdf
• Şencan, B. (2009). Ortaöğretim öğrencilerinin algıladıkları sosyal destek düzeyi ile sosyal yetkinlik beklentisi düzeylerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
• Valas, H. (1999). Students with learning disabilities and low achieving students: Peer acceptance, loneliness, self-esteem, and depression. Social Psychology of Education, 3, 173–192.
• Van Beest, M., & Baerveldt, C. (1999). The relationship between adolescents' social support from parents and from peers. Adolescence, 34(133), 193.
• Yıldırım, A. (1998). Sıradan şiddet. Türkiye’ye özgü olmayan bir sorun: kadına ve çocuğa yönelik şiddetin toplumsal kaynakları. 1. Basım, İstanbul: Boyut Matbaacılık.
• Yıldırım, İ. (1997). Algılanan Sosyal Destek Ölçeği’nin geliştirilmesi, güvenirliliği ve geçerliliği. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13, 81-87.
• Yıldırım, İ. (2000). Akademik başarının yordayıcısı olarak yalnızlık sınav kaygısı ve sosyal destek. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18, 167-176.
• Yörükoğlu, A. (1998). Çocuk ruh sağlığı; çocuğun kişilik gelişimi, yetiştirilmesi ve ruhsal sorunları. İstanbul: Özgür Yayınları.
• Zaimoğlu, S. (1991). Adolesanlarda toplumsal destek algısı. Uzmanlık Tezi, Akdeniz Üniversitesi, Tıp Fakültesi Psikiyatri Anabilim Dalı, Antalya
• Windle, M. (1990). A longitudinal study of antisocial behaviors in early adolescence as predictors of late adolescent substance use: gender and ethnic group differences. Journal of abnormal psychology, 99(1), 86.