Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Sustainability Profile of Secondary Students

Yıl 2019, Cilt: 47, 331 - 347, 12.09.2019
https://doi.org/10.9779/pauefd.413227

Öz



The research aims to determine the sustainability profile of secondary school students.  The study was conducted on students (N: 176) who were studying in a science high school in the Western Anatolian region of Turkey. The sustainability profile of the participants was searched from the perspective of "perception of environmental deterioration", "solution proposal" and "daily practices". The data were collected with the implementation of “the sustainability profile scale” on participants and analyzed with appropriate statistical techniques. As a result of the research, the participants' overall sustainability profile, while being suitable for the transition to a sustainable lifestyle, it has been determined that they are not prone to putting some solutions into daily practices.

Kaynakça

  • Alp, E., Ertepınar, H., Tekkaya, C.ve Yılmaz, A. (2006). İlköğretim Öğrencilerinin Çevreye Yönelik Tutum ve Bilgileri Üzerine Bir Çalışma. VII. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi Özetler Kitabı, 110, 07-09
  • Atasoy, E., ve Ertürk, H. (2008). İlköğretim Öğrencilerinin Çevresel Tutum ve Çevre Bilgisi Üzerine Bir Alan Araştırması. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(1).
  • Becker, G. (2004) Was Lesistest Bildung Eine Nachaltige Entwicklung?.www.padagogik.uni-osnabrück.de
  • Çelikbaş, A. ve Yalçınkaya, T. (2013). Çocukların Çevre Sorunlarını Çözme Yaklaşımları. In 3rd International Geography Symposium (pp. 619-625).
  • De Haan, G..ve Harrenberg, D. (1999). Bildung für einenachhaltige entwicklung: “förderprogramm bildung für nachhaltige etwicklung” Freie Universitat Berlin: http://www.blk-bonn.de/papers/heft72.pdf.
  • Eberle, U., Hayn, D., Rehaag, R. ve Zimshauser, U. (2006). Ernaehrungswende. gessellschaft für ökologische kummunikation. Mbh, München.Empacher, C. (2003). Zielgruppenspezifische potenziale und barrieren für nachhaltigen konsum ergebnisse einer sozial- ökonomischen konsumentenuntersuchung. In G. Scherhorn & C. Weber (Hgrs.). Nachhaltiger Konsum ( S.182-214). München: Ökom
  • Gardner, G., Assadourion, E. ve Sarin, R. (2004) Günümüzde tüketim. Dünyanın durumu. Özel konu: Tüketim toplumu. İstanbul: Worldwatch Enstitüsü.Grasel, C.(2002). Umweltbildung. Handbuch Bildungsforschung. Opladen
  • Karalar, R. ve Kiracı, H. (2015). Çevresel Sorunlara Karşı Bir Çözüm Önerisi Olarak Sürdürülebilir Tüketim Düşüncesi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (30), 63-76.
  • Kaya, E., Akıllı, M. ve Sezek, F. (2009). Lise Öğrencilerinin Çevreye Karşı Tutumlarının Cinsiyet Açısından İncelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18, 43-54.
  • Miller, G., Taylor (2008). Çevre bilimi sürdürebilir dünya . Ü. Erdem(Ed.), İzmir: Ege Üniversitesi Çevre Sorunları Uygulama ve Araştırma Merkezi Yayınları No:1
  • Nalçacı, A.ve Beldağ, A. (2012). İlköğretim 7. ve 8. Sınıf Öğrencilerinin Çevre Tutumlarının Belirlenmesi (Erzurum Örneği). Doğu Coğrafya Dergisi, 17(28),141-154.
  • Oflaç, B. S. ve Göçer, A. (2015). Genç Tüketicilerin Algılanan Çevresel Bilgi Düzeyleri ve Eko-Etiketli Ürünlere Karşı Yaklaşımları Üzerine Bir Çalışma. İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 17(2), 216-228.
  • Özdemir, O. (2010). Yeni Bir Çevre Eğitimi Perspektifi:“Sürdürülebilir Gelişme Amaçlı Eğitim”. Eğitim ve Bilim, 32(145), 23-38.
  • Özdemir, O. (2016) “ Çevre eğitiminin günümüzde değişen yüzü: Sürdürebiilir yaşam eğitim, çevre ve enerji, A. Aydın (Ed.). Ankara: Nobel Yayınları
  • Özgen, Ö,. Emiroğlu, H,. Yıldız, M. ve Taş, A. S., Purutçuoğlu, E., (2007) Tüketiciler ve modern biyoteknoloji: Model yaklaşımlar Ankara: Ankara üniversitesi Basımevi, Biyoteknoloji Enstitüsü Yayınları
  • Palmer, J. (1998) Enviromental education in the 21 st century theory practice progress and promise, New York: Routledge
  • Rost, J. (2002). Umweltbildung,-Bildung für nachhaltige Entwicklung: Was macht Unterschied?. Zeitschrift Für İnternationale Bildungs Forshungun Entwiscklungs padagogik, 25(1), 7-12
  • Sam, N., Gürsakal, S., ve Sam, R. (2010). Üniversite Öğrencilerinin Çevresel Risk Algısı Ve Çevresel Tutumlarının Belirlenmesi. Akademik Bakış Dergisi, 20, 1-16.
  • Sönmez, E., ve Yerlikaya, Z. (2017). Ortaokul Öğrencilerinin Çevresel Bilgi Düzeyleri ve Çevreye Yönelik Tutumları Üzerine Bir Alan Araştırması: Kastamonu İli Örneği. Kastamonu Eğitim Dergisi, 25(3), 1239.
  • Seçgin, F., Yalvaç, G., ve Çetin, T. (2010). İlköğretim 8. Sınıf Öğrencilerinin Karikatürler Aracılığıyla Çevre Sorunlarına İlişkin Algıları. In International Conference on New Trends in Education and Their Implications,11(13),391-398.
  • Stoltenberg, U. ve Adomssent, M. (2007). “Lünebürger Projekt “Nachhaltigkeit in Bildungsinstitutionen in Schleswig-Hollstein (NaBiSch)”. Üniversitat Lüneburg İnst. Für Umweltkommunikation (INFU), 2004, http://www.kinderwas.de/mitmachen. (17.05.2007).
  • Yalçınkaya, T. ve Çelikbaş, A. (2013). Çocukların çevre sorunlarını çözme yaklaşımları. R. Efe (Ed.),3rd International Geography Symposium (619-625). Antalya: Dokul Eylül Üniversitesi.
  • Yardımcı, E.. ve Kılıç, G. B. (2010). Çocukların Gözünden Çevre ve Çevre Sorunları. İlköğretim Online, 9(3).
  • Zımmermann, F. ve Brunner, F. (2007). “Nachhaltige lehrehumangeographisches seminar”, Inst. Für Geographie und Raumforsschung der Karl-Franzen UniversitatGraz, //www.oikosinternational.org/graz,

Ortaöğretim Öğrencilerinin Sürdürülebilirlik Profili

Yıl 2019, Cilt: 47, 331 - 347, 12.09.2019
https://doi.org/10.9779/pauefd.413227

Öz

Araştırma,
ortaöğretim öğrencilerinin sürdürülebilirlik profilinin ortaya çıkarılmasını
amaçlamaktadır. Çalışma, Batı Anadolu bölgesinde bir Fen Lisesin’de 2016-2017
öğretim döneminde öğrenim görmekte olan öğrenciler  (N: 176) üzerinde yürütülmüş ve “çevre
bozulması algısı”, “çözüm önerileri” ve " gündelik yaşam pratikleri”
açılarından katılımcıların sürdürülebilirlik profili araştırılmıştır. Veriler,
sürdürülebilirlik profili ölçeğinin katılımcılar üzerinde uygulanması ile
toplanmış ve uygun istatistiksel tekniklerle analiz edilmiştir. Araştırma
sonucunda, katılımcıların genel olarak sürdürülebilirlik profilinin durumunun  sürdürülebilir yaşam tarzına geçiş için uygun
olmakla birlikte; bazı çözüm yollarını gündelik yaşam pratiklerine geçirmeye
pek yatkın olmadıkları belirlenmiştir. 

Kaynakça

  • Alp, E., Ertepınar, H., Tekkaya, C.ve Yılmaz, A. (2006). İlköğretim Öğrencilerinin Çevreye Yönelik Tutum ve Bilgileri Üzerine Bir Çalışma. VII. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi Özetler Kitabı, 110, 07-09
  • Atasoy, E., ve Ertürk, H. (2008). İlköğretim Öğrencilerinin Çevresel Tutum ve Çevre Bilgisi Üzerine Bir Alan Araştırması. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(1).
  • Becker, G. (2004) Was Lesistest Bildung Eine Nachaltige Entwicklung?.www.padagogik.uni-osnabrück.de
  • Çelikbaş, A. ve Yalçınkaya, T. (2013). Çocukların Çevre Sorunlarını Çözme Yaklaşımları. In 3rd International Geography Symposium (pp. 619-625).
  • De Haan, G..ve Harrenberg, D. (1999). Bildung für einenachhaltige entwicklung: “förderprogramm bildung für nachhaltige etwicklung” Freie Universitat Berlin: http://www.blk-bonn.de/papers/heft72.pdf.
  • Eberle, U., Hayn, D., Rehaag, R. ve Zimshauser, U. (2006). Ernaehrungswende. gessellschaft für ökologische kummunikation. Mbh, München.Empacher, C. (2003). Zielgruppenspezifische potenziale und barrieren für nachhaltigen konsum ergebnisse einer sozial- ökonomischen konsumentenuntersuchung. In G. Scherhorn & C. Weber (Hgrs.). Nachhaltiger Konsum ( S.182-214). München: Ökom
  • Gardner, G., Assadourion, E. ve Sarin, R. (2004) Günümüzde tüketim. Dünyanın durumu. Özel konu: Tüketim toplumu. İstanbul: Worldwatch Enstitüsü.Grasel, C.(2002). Umweltbildung. Handbuch Bildungsforschung. Opladen
  • Karalar, R. ve Kiracı, H. (2015). Çevresel Sorunlara Karşı Bir Çözüm Önerisi Olarak Sürdürülebilir Tüketim Düşüncesi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (30), 63-76.
  • Kaya, E., Akıllı, M. ve Sezek, F. (2009). Lise Öğrencilerinin Çevreye Karşı Tutumlarının Cinsiyet Açısından İncelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18, 43-54.
  • Miller, G., Taylor (2008). Çevre bilimi sürdürebilir dünya . Ü. Erdem(Ed.), İzmir: Ege Üniversitesi Çevre Sorunları Uygulama ve Araştırma Merkezi Yayınları No:1
  • Nalçacı, A.ve Beldağ, A. (2012). İlköğretim 7. ve 8. Sınıf Öğrencilerinin Çevre Tutumlarının Belirlenmesi (Erzurum Örneği). Doğu Coğrafya Dergisi, 17(28),141-154.
  • Oflaç, B. S. ve Göçer, A. (2015). Genç Tüketicilerin Algılanan Çevresel Bilgi Düzeyleri ve Eko-Etiketli Ürünlere Karşı Yaklaşımları Üzerine Bir Çalışma. İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 17(2), 216-228.
  • Özdemir, O. (2010). Yeni Bir Çevre Eğitimi Perspektifi:“Sürdürülebilir Gelişme Amaçlı Eğitim”. Eğitim ve Bilim, 32(145), 23-38.
  • Özdemir, O. (2016) “ Çevre eğitiminin günümüzde değişen yüzü: Sürdürebiilir yaşam eğitim, çevre ve enerji, A. Aydın (Ed.). Ankara: Nobel Yayınları
  • Özgen, Ö,. Emiroğlu, H,. Yıldız, M. ve Taş, A. S., Purutçuoğlu, E., (2007) Tüketiciler ve modern biyoteknoloji: Model yaklaşımlar Ankara: Ankara üniversitesi Basımevi, Biyoteknoloji Enstitüsü Yayınları
  • Palmer, J. (1998) Enviromental education in the 21 st century theory practice progress and promise, New York: Routledge
  • Rost, J. (2002). Umweltbildung,-Bildung für nachhaltige Entwicklung: Was macht Unterschied?. Zeitschrift Für İnternationale Bildungs Forshungun Entwiscklungs padagogik, 25(1), 7-12
  • Sam, N., Gürsakal, S., ve Sam, R. (2010). Üniversite Öğrencilerinin Çevresel Risk Algısı Ve Çevresel Tutumlarının Belirlenmesi. Akademik Bakış Dergisi, 20, 1-16.
  • Sönmez, E., ve Yerlikaya, Z. (2017). Ortaokul Öğrencilerinin Çevresel Bilgi Düzeyleri ve Çevreye Yönelik Tutumları Üzerine Bir Alan Araştırması: Kastamonu İli Örneği. Kastamonu Eğitim Dergisi, 25(3), 1239.
  • Seçgin, F., Yalvaç, G., ve Çetin, T. (2010). İlköğretim 8. Sınıf Öğrencilerinin Karikatürler Aracılığıyla Çevre Sorunlarına İlişkin Algıları. In International Conference on New Trends in Education and Their Implications,11(13),391-398.
  • Stoltenberg, U. ve Adomssent, M. (2007). “Lünebürger Projekt “Nachhaltigkeit in Bildungsinstitutionen in Schleswig-Hollstein (NaBiSch)”. Üniversitat Lüneburg İnst. Für Umweltkommunikation (INFU), 2004, http://www.kinderwas.de/mitmachen. (17.05.2007).
  • Yalçınkaya, T. ve Çelikbaş, A. (2013). Çocukların çevre sorunlarını çözme yaklaşımları. R. Efe (Ed.),3rd International Geography Symposium (619-625). Antalya: Dokul Eylül Üniversitesi.
  • Yardımcı, E.. ve Kılıç, G. B. (2010). Çocukların Gözünden Çevre ve Çevre Sorunları. İlköğretim Online, 9(3).
  • Zımmermann, F. ve Brunner, F. (2007). “Nachhaltige lehrehumangeographisches seminar”, Inst. Für Geographie und Raumforsschung der Karl-Franzen UniversitatGraz, //www.oikosinternational.org/graz,
Toplam 24 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Oğuz Özdemir

Yayımlanma Tarihi 12 Eylül 2019
Gönderilme Tarihi 6 Nisan 2018
Kabul Tarihi 11 Mart 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 47

Kaynak Göster

APA Özdemir, O. (2019). Ortaöğretim Öğrencilerinin Sürdürülebilirlik Profili. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 47, 331-347. https://doi.org/10.9779/pauefd.413227