Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Evaluation of Creative Drama Based Active Learning Techniques In-Service Training Implementation

Yıl 2021, Sayı: 53, 205 - 233, 01.09.2021
https://doi.org/10.9779/pauefd.732952

Öz

This study aims to enable teachers who have not had any previous experience with creative drama to experience an active learning experience created with the creative drama method and consult their creative drama views, which is an active learning method. A ten-hour creative drama-based active learning in-service training for teachers was designed and implemented based on this aim. The implementation was carried out in a school in Istanbul in the 2019-2020 academic year, and five preschools, 12 primary schools, and 19 secondary school teachers working in this school participated in the implementation. The mixed research design was chosen as the research design of the study. Within the scope of qualitative data collection and analysis of the study, participants’ opinions about creative drama were taken during and after the in-service training implementation. These collected data were analyzed and interpreted through content analysis. In the quantitative part, the acquisition evaluation form, which was designed to examine the change in the participants’ knowledge levels regarding the active learning model, techniques, and implementation forms in the educational content, was applied as the pre-post-test. The data obtained from the form were analyzed through the SPSS 22.0 program Wilcoxon Signed Rankings Test, and it was evaluated to see whether there was a statistically significant difference between pre-test and post-test results. On the other hand, the in-service training program evaluation form was used at the end of the training to get the participants’ opinions about the training. As a result of the study, it was revealed that there was a significant difference between the achievement evaluation form pre-test post-test scores of the participants. They found the in-service training practical and useful and developed a positive perception of the creative drama method.

Kaynakça

  • Açıkgöz, K. Ü. (2008) Aktif Öğrenme. 10.Baskı. İstanbul: Biliş Yayıncılık
  • Adıgüzel, Ö.H. (2012). Eğitimde Yaratıcı Drama. (2.Baskı) Ankara: Naturel Yayıncılık
  • Akar Vural, R., Somers, J.W. (2011). Hümanist İlköğretim Programları İçin İlköğretimde Drama: Kuram ve Uygulama. Ankara: Pegem Akademi.
  • Akay, Y & Kocabaş, A. (2013). Sınıf öğretmenlerinin aktif öğrenmeyi nasıl algıladıklarına ilişkin görüşleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 46(2), 91-110.
  • Akdemir, H., & Karakuş, M. (2016). Yaratıcı Drama Yönteminin Akademik Başarı Üzerine Etkisi: Bir Meta-Analiz Çalışması. International Journal Of Active Learning, 1(2), 55-67.
  • Anderson, A. D., Hunt, A. N., Powell, R. E., & Dollar, C. B. (2013). Student perceptions of teaching transparency. The Journal of Effective Teaching, 13 (2), 38-47.
  • Arı, A. (2012). Öğretmen görüşlerine göre İsviçre (Basel) ve Türkiye İlköğretim Programlarının karşılaştırılması: Bir durum çalışması. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13(1), 119-139.
  • Atasoy, Ş., & Akdeniz, A. R. (2006). Yapılandırmacı öğrenme kuramına uygun geliştirilen çalışma yapraklarının uygulama sürecinin değerlendirilmesi. Milli Eğitim Dergisi, 170(35), 157-173.
  • Aykaç, M., & Aykaç, N. (2019). Yaratıcı drama temelli etkinliklerin kültürlerarası duyarlılık ve göçmen algısı üzerine etkisi. Yaratıcı Drama Dergisi, 14(1), 73-98.
  • Aykaç, Murtaza & Aykaç, Necdet & Sarıkaya, Hakan. (2018). Öğrenme- Öğretme Sürecinde Yaratıcı Drama ve Çoklu Zeka İlişkisinin Değerlendirilmesi. 3. Uluslararası Felsefe, Eğitim, Sanat ve Bilim Tarihi Sempozyumu. Giresun Üniversitesi. Giresun.
  • Aykaç, M. ve Köğçe, D. (2014). Sınıf öğretmenlerinin matematik derslerinde yaratıcı drama yöntemini kullanma durumlarının incelenmesi. Tarih Okulu Dergisi, 7, 907-938
  • Köğce, D., & Aykaç, M. (2017). Matematik kazanımlarının öğretiminde okul öncesi öğretmenlerinin yaratıcı drama yöntemini kullanma durumlarının incelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(3), 523-542.
  • Balcı, A. (2011). Sosyal Bilimlerde Araştırma. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Bil, E. (2013). Hizmet içi eğitimde yaratıcı drama yönteminin etkililiği. Journal Of Education And Future, 1(3), 79-96.
  • Can, E. (2019). Öğretmenlerin meslekî gelişimleri: Engeller ve öneriler. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi – Journal Of Qualitative Research In Education, 7(4), 1618-1650.
  • Calhoun, E. F. (2002). Actian Research for School Improvement. Educationa\ Leadership, Vol. 59, NO.6, March, p. 18-24.
  • Ceylan, Ş. (2009). Vıneland Sosyal- Duygusal Erken Çocukluk Ölçeğinin Geçerlik-Güvenirlik Çalışması Ve Okul Öncesi Eğitim Kurumuna Devam Eden Beş Yaş Çocuklarının Sosyal-Duygusal Davranışlarına Yaratıcı Drama Eğitiminin Etkisinin İncelenmesi. Yayınlamış Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi. Ankara
  • Creswell, J. W. (2016). Nitel araştırma yöntemleri: Beş yaklaşıma göre nitel araştırma ve araştırma deseni. Siyasal Kitabevi.
  • Creswell, J. W., & Creswell, J. D. (2017). Research design: Qualitative, quantitative, and mixed methods approaches. Sage publications.
  • Creswell, J. W., & Clark, V. L. P. (2018). Designing and conducting mixed methods research. Thousand Oaks, CA: SagePublications.
  • Çayır, N. A., Akhun, B., & Şimşek, P. Ö. (2016). Kültür öğretmenleriyle hizmet içi eğitim kapsamında yaratıcı drama üzerine bir çalışma: Katılımcı görüşlerinin nitel analizi. Eğitim ve Bilim, 41(183).
  • Dembo, M.H. (1988). Applying educational psvcholoev in the classroom (Third Edition). New York: Longman
  • Demirtaş, A. (1991). Eğitimde nitelik: Bugünü ve geleceği: Eğitimde nitelik geliştirme. İstanbul: Kültür Koleji Yayınları.
  • Dewey, J. (2007). Deneyim ve Eğitim. (S Akıllı, Ç.). Ankara: ODTU Yayıncılık (Orijinal Çalışma Basım Tarihi 1998).
  • Dolan, E. L., & Collins, J. P. (2015). We must teach more effectively: Here are four ways to get started. Molecular Biology of the Cell, 26 (12), 2151-2155.
  • Eğerci, Z. M. (2018). Öğretmenlerin Fen Bilimleri Dersinin Drama Yöntemi ile İşlenmesine Yönelik Öz Yeterlik, Tutum ve Görüşlerinin Belirlenmesi. Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi. Ankara.
  • Erdem,A., Uzal, G., Ersoy, Y., (2006), Fen Bilgisi/Fizik Öğretmenlerinin Eğitim Sorunları: Gelişmeleri Sürekli İzlemeleri ve Gerekli Yenilikleri Edinmeleri, Araştırma Raporu, TFV Yayını, Tekirdağ.
  • Erişen, Y., (1998). Öğretmenlere yönelik hizmet içi eğitim programları geliştirmede eğitim ihtiyacı belirleme süreci. Milli Eğitim, 140, 39-43.
  • Fer, S. (2009). Öğretim Tasarımı. (2.baskı) Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Ferrance, E. (2000). Action Research. Themes in Education. Northeast and Islands Regional Educational Laboratory at Brown University. USA
  • Floyd, K., & Yerby, J. (2014). Development of a digital forensics lab to support active learning, in Proceedings of the Southern Association for Information Systems Conference, Macon GA, USA.
  • Glensne, C. (2013). Nitel Araştırmaya Giriş. Çev. Ali Ersoy, Pelin Yalçınoğlu. Ankara. Anı Yayıncılık.
  • Gökçe, E. (2004). İlköğretimde Aktif Öğrenmenin Öğrenciler Üzerindeki Etkisi. XII. Eğitim Bilimleri Kongresi Bildirileri Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, I: 213-23
  • Gökdere, M., Çepni, S., (2004). Üstün Yetenekli Öğrencilerin Fen Öğretmenlerinin Hizmet İçi İhtiyaçlarının Değerlendirilmesine Yönelik Bir Çalışma: Bilim Sanat Merkezi Örneklemi, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 24, Sayı2, 1-14
  • Greene, H. (2011). Freshmen marketing: A first-year experience with experiential learning. Marketing Education Review, 21(1), 79-88.
  • Günbayı, İ., & Taşdöğen, B. (2012). İlköğretim okullarında çalışan öğretmenlerin hizmet içi eğitim programları üzerine görüşleri: Bir durum çalışması. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 1(3), 87-117.
  • Hendrickson, P. (2019). Effect of active learning techniques on student excitement, interest, and self-efficacy. Journal of Political Science Education, 1-15.
  • Ito, H., & Kawazoe, N. (2015). Active learning for creating innovators: Employability skills beyond industrial needs. International Journal of Higher Education, 4 (2), 81-91.
  • Jacobson, T. E., & Mark, B. L. (1995). Teaching in the information age: active learning techniques to empower students. The Reference Librarian, 24(51-52), 105-120.
  • Karadağ, E., Deniz, S., Korkmaz, T. & Deniz, G. (2008).Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımı: Sınıf öğretmenleri görüşleri kapsamında bir araştırma. Uludağ Universitesi Eğitim Fakultesi Dergisi, 21(2), 383-402.
  • Karasu Avcı, E., & Ketenoğlu Kayabaşı, Z. E. (2019). Sınıf öğretmenlerinin derslerinde kullandıkları yöntem ve tekniklere ilişkin görüşleri: Bir olgu bilim araştırması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34(4), 926- 942. doi: 10.16986/HUJE.2018044069
  • Kalem, S. & Fer, S. (2003). Aktif Öğrenme Modeliyle Oluşturulan Öğrenme Ortamının Öğrenme, Öğretme ve İletişm Sürecine Etkisi. Educational Sciences: Theory & Practice, 3(2)
  • Kara, K., & Karakoç, B. (2017). Yetişkin Eğitiminde ‘Sekiz Süreç Elementi’ Doğrultusunda Öğretmenlerin Aldıkları Hizmet İçi Eğitim Programlarının Değerlendirilmesi. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(24), 613-633.
  • Kenan, O., & Özmen, H. (2010, April). İlköğretim okullarında görev yapan öğretmenlerin yeni öğretim programı tanıtımı seminerleri hakkındaki görüşleri. II. In International Congress of Educational Research.
  • Konokman, G., Tanrıseven, I., & Karasolak, K. (2013). Öğretmen Adaylarının Eğitim Araştırmalarına İlişkin Tutumlarının Çeşitli Değişkenlere Göre İncelenmesi. Journal of Kirsehir Education Faculty, 14(1).
  • Kösterelioğlu, I., Bayar, A., & Akın K, M. (2014). Öğretmen Eğitiminde Etkinlik Temelli Öğrenme Süreci: Bir Durum Araştırması. Electronic Turkish Studies, 9(2).
  • Maden, S. (2010). Türkçe öğretmenlerinin drama yöntemini kullanmaya yönelik öz yeterlikler. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(14), 259-274.
  • Mabrouk, P. A. (2005). Addressing faculty objections to the implementation of active learning strategies in the analytical chemistry course. Analytical and Bioanalytical Chemistry, 383 (3), 365-367.
  • Michel, N., Cater, J. J., & Varela, O. (2009). Active versus passive teaching styles: An empirical study of student learning outcomes. Human Resource Development Quarterly, 20 (4), 397-418.
  • Modell, H. I. (1996). Preparing students to participate in an active learning environment. Advances in physiology education, 270(6), S69.
  • Morse, J. (1991). Approaches to qualitative–quantitative methodological triangulation. Nursing Research, 40, 120-123.
  • Oğuz Namdar, A., & Kaya, Ö. S. (2019). Öğretmenlerin yaratıcı drama yöntemini kullanmaya yönelik özyeterlik algıları ve tutumları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34(4), 901-914. doi: 10.16986/HUJE.2018044110
  • Önen, F., Saka, M., Erdem, A., Uzal, G., & Gürdal, A. (2008). Hizmet içi eğitime katılan fen bilgisi öğretmenlerinin öğretim tekniklerine ilişkin bilgilerindeki değişimin tespiti: Tekirdağ örneği. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(1), 45-57.
  • Özen, Z., & Adıgüzel, Ö. (2017). Dorothy Heathcote’un yaratıcı drama yaklaşımları. Yaratici Drama Dergisi, 12(1), 1.
  • Özyürek, L. (1981). Öğretmenlere Yönelik Hizmet-İçi Eğitim Programlarının Etkinliği, Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayını, Ankara.
  • Peter, M. (2003) Drama, Narrative and Early Learning. British Journal of SpecialEducation. 30(1):21-27.
  • Patton, M.Q. (1997). How to use qualitative methods in evaluation. Newbury park, CA: SAGE Publications.
  • Rençber, İ. (2008). Yeni ilköğretim programının uygulanmasında karşılaşılan sorunlara ilişkin müfettiş, yönetici ve öğretmen görüşleri. Yayınlanmış Doktora Tezi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Konya
  • Quinlan, A., & Fogel, C. A. (2014). Transcending convention and space: strategies for fostering active learning in large post-secondary classes. Higher Education Studies, 4 (6), 43.
  • Slavin, R.E. (2013). Eğitim psikolojisi: kuram ve uygulama. (Çev: Galip YÜKSEL, Educational Psychology:theory and practice), Ankara:Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Stevens, R. (2015). Role-play and student engagement: reflections from the classroom. Teaching in Higher Education, 20 (5), 481-492.
  • Sarısoy, B., & Orhan, Ş. (2016). İlkokul 4. Sınıf Öğrencilerinin Amaç Belirleme Becerilerinin Geliştirilmesi için Yaratıcı Drama Yönteminin Kullanılması. Yaratıcı Drama Dergisi, 11(1), 89-104.
  • Sarısoy, B., & Erişen, Y. (2018). Öğretmenler İçin Duygusal Zekâ Becerileri Eğitim Programının Tasarlanması, Uygulanması ve Değerlendirilmesi. İlköğretim Online, 17(4).
  • Shariff, S. A. B. (2012). The effects of individual versus group incentive systems on student learning and attitudes in a large lecture course. Unpublished doctoral dissertation, The Florida State University, Florida.
  • Süral, S. (2015). Öğretmen Adaylarının Aktif Öğrenmeye Yönelik Algılarının Farklı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 7(03), 31-49.
  • Taş, A. M. (2005). Öğretmen eğitiminde aktif öğrenme. Gazi Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(2), 177-184.
  • Taymaz, H. (1992). Hizmet İçi Eğitim. Personel Eğitimi Geliştirme Merkezi. Yayın No:3. Ankara. PEGEM Ltd.
  • Taneri, P. O., & Engin-Demir, C. (2013). Öğrenci gözüyle hayat bilgisi dersinin işlenişi: bir nitel araştırma yöntemi olarak yaratıcı drama. İlköğretim Online, 12(1), 267-282
  • Üstündağ, T. (1997). Vatandaşlık ve İnsan Hakları Dersinin Öğretiminde Yaratıcı Dramanın Erişiye ve Derse Yönelik Öğretnci Tutumlarına Etkisi. Yayınlamış Doktora Tezi. Hacettepe Üniversitesi. Ankara
  • Weimer, M. (2002). Learner-centered teaching. San Francisco: Jossey-Bass.
  • Yalın, H. İbrahim. (2001). Hizmet İçi Eğitim Programlarının Değerlendirilmesi. Millî Eğitim Dergisi, Sayı: 150, Ankara.
  • Yavuzer, Y., Gündoğdu, R., & Dikici, A. (2010). Yaratıcı drama temelli grup rehberliği ve bilişsel-davranışçı yaklaşıma dayalı grupla psikolojik danışmanın ergenlerin kaygı düzeylerine etkileri. e-Journal of New World Sciences Academy, 5(3), 1026-1040.
  • Yelken, T. Y., Üredi, L., Tanrıseven, I. & Kılıç, F. (2010). İlköğretim müfettişlerinin yapılandırmacı program ile öğretmenlerin yapılandırmacı öğrenme ortamı oluşturma düzeylerine ilişkin görüşleri. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19(2), 31-46.
  • Yıldırım, A. & Şimşek H. (2011). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara. Seçkin Yayıncılık
  • Yıldırım, Z. & Demir, K., (2003), Burdur İl Merkezindeki İlköğretim Okullarında Görev Yapan Fen Bilgisi Öğretmenlerinin Alanları ve Yeterliliklerine İlişkin Görüşleri İle Fen Bilgisi Eğitimi Öğrencilerinin Bu Öğretmenler İle İlgili Gözlemleri, Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4: 134-145

Hizmet İçi Eğitimde Yaratıcı Drama Temelli Aktif Öğrenme Uygulaması

Yıl 2021, Sayı: 53, 205 - 233, 01.09.2021
https://doi.org/10.9779/pauefd.732952

Öz

Bu çalışmanın amacı, daha önce herhangi bir yaratıcı drama deneyimi olmayan öğretmenlerin yaratıcı drama yöntemi ile oluşturulan bir aktif öğrenme yaşantısı deneyimlemelerini sağlamak ve bir aktif öğrenme yöntemi olan yaratıcı dramayla ilgili görüşlerine başvurmaktır. Bu amaçtan yola çıkarak öğretmenler için on saatlik yaratıcı drama temelli bir aktif öğrenme hizmet içi eğitim tasarlanmış ve uygulanmıştır. Uygulama 2019-2020 eğitim-öğretim yılında İstanbul’da bulunan bir okulda gerçekleştirilmiş ve bu okulda görev yapan 5 okulöncesi, 12 ilkokul ve 19 ortaokul öğretmeni uygulamaya katılmıştır. Çalışmanın araştırma deseni olarak karma araştırma deseni seçilmiştir. Çalışmanın nitel veri toplama ve analizi kapsamında; gerçekleştirilen hizmet içi eğitim uygulaması sürecinde ve sonunda katılımcıların yaratıcı dramayla ilgili görüşleri alınmış, toplanan bu veriler içerik analizi yoluyla incelenerek yorumlanmıştır. Nicel kısımda ise; katılımcıların eğitim içeriğinde ele alınan aktif öğrenme modeli, teknikleri ve uygulanış biçimleriyle ilgili bilgi düzeylerindeki değişimi incelemek için tasarlanan kazanım değerlendirme formu öntest-sontest şeklinde uygulanmıştır. Formdan elde edilen veriler, SPSS 22.0 programı Wilcoxcon İşaretli Sıralamalar Testi aracılığıyla incelenmiş, ön-test ve son-test sonuçları arasındaki istatistiksel olarak anlamlı bir farkın olup olmadığı değerlendirilmiştir. Diğer taraftan katılımcıların eğitimle ilgili görüşlerini almak için eğitim sonunda hizmet içi eğitim program değerlendirme formu kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda katılımcıların, kazanım değerlendirme formu ön-test sontest puanları arasında anlamlı bir farklılık olduğu ortaya çıkmıştır. Bunun dışında uygulanan hizmet içi eğitimi etkili ve yararlı bulmuşlar ve yaratıcı drama yöntemiyle ilgili olumlu algı geliştirmişlerdir.

Kaynakça

  • Açıkgöz, K. Ü. (2008) Aktif Öğrenme. 10.Baskı. İstanbul: Biliş Yayıncılık
  • Adıgüzel, Ö.H. (2012). Eğitimde Yaratıcı Drama. (2.Baskı) Ankara: Naturel Yayıncılık
  • Akar Vural, R., Somers, J.W. (2011). Hümanist İlköğretim Programları İçin İlköğretimde Drama: Kuram ve Uygulama. Ankara: Pegem Akademi.
  • Akay, Y & Kocabaş, A. (2013). Sınıf öğretmenlerinin aktif öğrenmeyi nasıl algıladıklarına ilişkin görüşleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 46(2), 91-110.
  • Akdemir, H., & Karakuş, M. (2016). Yaratıcı Drama Yönteminin Akademik Başarı Üzerine Etkisi: Bir Meta-Analiz Çalışması. International Journal Of Active Learning, 1(2), 55-67.
  • Anderson, A. D., Hunt, A. N., Powell, R. E., & Dollar, C. B. (2013). Student perceptions of teaching transparency. The Journal of Effective Teaching, 13 (2), 38-47.
  • Arı, A. (2012). Öğretmen görüşlerine göre İsviçre (Basel) ve Türkiye İlköğretim Programlarının karşılaştırılması: Bir durum çalışması. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13(1), 119-139.
  • Atasoy, Ş., & Akdeniz, A. R. (2006). Yapılandırmacı öğrenme kuramına uygun geliştirilen çalışma yapraklarının uygulama sürecinin değerlendirilmesi. Milli Eğitim Dergisi, 170(35), 157-173.
  • Aykaç, M., & Aykaç, N. (2019). Yaratıcı drama temelli etkinliklerin kültürlerarası duyarlılık ve göçmen algısı üzerine etkisi. Yaratıcı Drama Dergisi, 14(1), 73-98.
  • Aykaç, Murtaza & Aykaç, Necdet & Sarıkaya, Hakan. (2018). Öğrenme- Öğretme Sürecinde Yaratıcı Drama ve Çoklu Zeka İlişkisinin Değerlendirilmesi. 3. Uluslararası Felsefe, Eğitim, Sanat ve Bilim Tarihi Sempozyumu. Giresun Üniversitesi. Giresun.
  • Aykaç, M. ve Köğçe, D. (2014). Sınıf öğretmenlerinin matematik derslerinde yaratıcı drama yöntemini kullanma durumlarının incelenmesi. Tarih Okulu Dergisi, 7, 907-938
  • Köğce, D., & Aykaç, M. (2017). Matematik kazanımlarının öğretiminde okul öncesi öğretmenlerinin yaratıcı drama yöntemini kullanma durumlarının incelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(3), 523-542.
  • Balcı, A. (2011). Sosyal Bilimlerde Araştırma. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Bil, E. (2013). Hizmet içi eğitimde yaratıcı drama yönteminin etkililiği. Journal Of Education And Future, 1(3), 79-96.
  • Can, E. (2019). Öğretmenlerin meslekî gelişimleri: Engeller ve öneriler. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi – Journal Of Qualitative Research In Education, 7(4), 1618-1650.
  • Calhoun, E. F. (2002). Actian Research for School Improvement. Educationa\ Leadership, Vol. 59, NO.6, March, p. 18-24.
  • Ceylan, Ş. (2009). Vıneland Sosyal- Duygusal Erken Çocukluk Ölçeğinin Geçerlik-Güvenirlik Çalışması Ve Okul Öncesi Eğitim Kurumuna Devam Eden Beş Yaş Çocuklarının Sosyal-Duygusal Davranışlarına Yaratıcı Drama Eğitiminin Etkisinin İncelenmesi. Yayınlamış Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi. Ankara
  • Creswell, J. W. (2016). Nitel araştırma yöntemleri: Beş yaklaşıma göre nitel araştırma ve araştırma deseni. Siyasal Kitabevi.
  • Creswell, J. W., & Creswell, J. D. (2017). Research design: Qualitative, quantitative, and mixed methods approaches. Sage publications.
  • Creswell, J. W., & Clark, V. L. P. (2018). Designing and conducting mixed methods research. Thousand Oaks, CA: SagePublications.
  • Çayır, N. A., Akhun, B., & Şimşek, P. Ö. (2016). Kültür öğretmenleriyle hizmet içi eğitim kapsamında yaratıcı drama üzerine bir çalışma: Katılımcı görüşlerinin nitel analizi. Eğitim ve Bilim, 41(183).
  • Dembo, M.H. (1988). Applying educational psvcholoev in the classroom (Third Edition). New York: Longman
  • Demirtaş, A. (1991). Eğitimde nitelik: Bugünü ve geleceği: Eğitimde nitelik geliştirme. İstanbul: Kültür Koleji Yayınları.
  • Dewey, J. (2007). Deneyim ve Eğitim. (S Akıllı, Ç.). Ankara: ODTU Yayıncılık (Orijinal Çalışma Basım Tarihi 1998).
  • Dolan, E. L., & Collins, J. P. (2015). We must teach more effectively: Here are four ways to get started. Molecular Biology of the Cell, 26 (12), 2151-2155.
  • Eğerci, Z. M. (2018). Öğretmenlerin Fen Bilimleri Dersinin Drama Yöntemi ile İşlenmesine Yönelik Öz Yeterlik, Tutum ve Görüşlerinin Belirlenmesi. Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi. Ankara.
  • Erdem,A., Uzal, G., Ersoy, Y., (2006), Fen Bilgisi/Fizik Öğretmenlerinin Eğitim Sorunları: Gelişmeleri Sürekli İzlemeleri ve Gerekli Yenilikleri Edinmeleri, Araştırma Raporu, TFV Yayını, Tekirdağ.
  • Erişen, Y., (1998). Öğretmenlere yönelik hizmet içi eğitim programları geliştirmede eğitim ihtiyacı belirleme süreci. Milli Eğitim, 140, 39-43.
  • Fer, S. (2009). Öğretim Tasarımı. (2.baskı) Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Ferrance, E. (2000). Action Research. Themes in Education. Northeast and Islands Regional Educational Laboratory at Brown University. USA
  • Floyd, K., & Yerby, J. (2014). Development of a digital forensics lab to support active learning, in Proceedings of the Southern Association for Information Systems Conference, Macon GA, USA.
  • Glensne, C. (2013). Nitel Araştırmaya Giriş. Çev. Ali Ersoy, Pelin Yalçınoğlu. Ankara. Anı Yayıncılık.
  • Gökçe, E. (2004). İlköğretimde Aktif Öğrenmenin Öğrenciler Üzerindeki Etkisi. XII. Eğitim Bilimleri Kongresi Bildirileri Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, I: 213-23
  • Gökdere, M., Çepni, S., (2004). Üstün Yetenekli Öğrencilerin Fen Öğretmenlerinin Hizmet İçi İhtiyaçlarının Değerlendirilmesine Yönelik Bir Çalışma: Bilim Sanat Merkezi Örneklemi, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 24, Sayı2, 1-14
  • Greene, H. (2011). Freshmen marketing: A first-year experience with experiential learning. Marketing Education Review, 21(1), 79-88.
  • Günbayı, İ., & Taşdöğen, B. (2012). İlköğretim okullarında çalışan öğretmenlerin hizmet içi eğitim programları üzerine görüşleri: Bir durum çalışması. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 1(3), 87-117.
  • Hendrickson, P. (2019). Effect of active learning techniques on student excitement, interest, and self-efficacy. Journal of Political Science Education, 1-15.
  • Ito, H., & Kawazoe, N. (2015). Active learning for creating innovators: Employability skills beyond industrial needs. International Journal of Higher Education, 4 (2), 81-91.
  • Jacobson, T. E., & Mark, B. L. (1995). Teaching in the information age: active learning techniques to empower students. The Reference Librarian, 24(51-52), 105-120.
  • Karadağ, E., Deniz, S., Korkmaz, T. & Deniz, G. (2008).Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımı: Sınıf öğretmenleri görüşleri kapsamında bir araştırma. Uludağ Universitesi Eğitim Fakultesi Dergisi, 21(2), 383-402.
  • Karasu Avcı, E., & Ketenoğlu Kayabaşı, Z. E. (2019). Sınıf öğretmenlerinin derslerinde kullandıkları yöntem ve tekniklere ilişkin görüşleri: Bir olgu bilim araştırması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34(4), 926- 942. doi: 10.16986/HUJE.2018044069
  • Kalem, S. & Fer, S. (2003). Aktif Öğrenme Modeliyle Oluşturulan Öğrenme Ortamının Öğrenme, Öğretme ve İletişm Sürecine Etkisi. Educational Sciences: Theory & Practice, 3(2)
  • Kara, K., & Karakoç, B. (2017). Yetişkin Eğitiminde ‘Sekiz Süreç Elementi’ Doğrultusunda Öğretmenlerin Aldıkları Hizmet İçi Eğitim Programlarının Değerlendirilmesi. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(24), 613-633.
  • Kenan, O., & Özmen, H. (2010, April). İlköğretim okullarında görev yapan öğretmenlerin yeni öğretim programı tanıtımı seminerleri hakkındaki görüşleri. II. In International Congress of Educational Research.
  • Konokman, G., Tanrıseven, I., & Karasolak, K. (2013). Öğretmen Adaylarının Eğitim Araştırmalarına İlişkin Tutumlarının Çeşitli Değişkenlere Göre İncelenmesi. Journal of Kirsehir Education Faculty, 14(1).
  • Kösterelioğlu, I., Bayar, A., & Akın K, M. (2014). Öğretmen Eğitiminde Etkinlik Temelli Öğrenme Süreci: Bir Durum Araştırması. Electronic Turkish Studies, 9(2).
  • Maden, S. (2010). Türkçe öğretmenlerinin drama yöntemini kullanmaya yönelik öz yeterlikler. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(14), 259-274.
  • Mabrouk, P. A. (2005). Addressing faculty objections to the implementation of active learning strategies in the analytical chemistry course. Analytical and Bioanalytical Chemistry, 383 (3), 365-367.
  • Michel, N., Cater, J. J., & Varela, O. (2009). Active versus passive teaching styles: An empirical study of student learning outcomes. Human Resource Development Quarterly, 20 (4), 397-418.
  • Modell, H. I. (1996). Preparing students to participate in an active learning environment. Advances in physiology education, 270(6), S69.
  • Morse, J. (1991). Approaches to qualitative–quantitative methodological triangulation. Nursing Research, 40, 120-123.
  • Oğuz Namdar, A., & Kaya, Ö. S. (2019). Öğretmenlerin yaratıcı drama yöntemini kullanmaya yönelik özyeterlik algıları ve tutumları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34(4), 901-914. doi: 10.16986/HUJE.2018044110
  • Önen, F., Saka, M., Erdem, A., Uzal, G., & Gürdal, A. (2008). Hizmet içi eğitime katılan fen bilgisi öğretmenlerinin öğretim tekniklerine ilişkin bilgilerindeki değişimin tespiti: Tekirdağ örneği. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(1), 45-57.
  • Özen, Z., & Adıgüzel, Ö. (2017). Dorothy Heathcote’un yaratıcı drama yaklaşımları. Yaratici Drama Dergisi, 12(1), 1.
  • Özyürek, L. (1981). Öğretmenlere Yönelik Hizmet-İçi Eğitim Programlarının Etkinliği, Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayını, Ankara.
  • Peter, M. (2003) Drama, Narrative and Early Learning. British Journal of SpecialEducation. 30(1):21-27.
  • Patton, M.Q. (1997). How to use qualitative methods in evaluation. Newbury park, CA: SAGE Publications.
  • Rençber, İ. (2008). Yeni ilköğretim programının uygulanmasında karşılaşılan sorunlara ilişkin müfettiş, yönetici ve öğretmen görüşleri. Yayınlanmış Doktora Tezi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Konya
  • Quinlan, A., & Fogel, C. A. (2014). Transcending convention and space: strategies for fostering active learning in large post-secondary classes. Higher Education Studies, 4 (6), 43.
  • Slavin, R.E. (2013). Eğitim psikolojisi: kuram ve uygulama. (Çev: Galip YÜKSEL, Educational Psychology:theory and practice), Ankara:Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Stevens, R. (2015). Role-play and student engagement: reflections from the classroom. Teaching in Higher Education, 20 (5), 481-492.
  • Sarısoy, B., & Orhan, Ş. (2016). İlkokul 4. Sınıf Öğrencilerinin Amaç Belirleme Becerilerinin Geliştirilmesi için Yaratıcı Drama Yönteminin Kullanılması. Yaratıcı Drama Dergisi, 11(1), 89-104.
  • Sarısoy, B., & Erişen, Y. (2018). Öğretmenler İçin Duygusal Zekâ Becerileri Eğitim Programının Tasarlanması, Uygulanması ve Değerlendirilmesi. İlköğretim Online, 17(4).
  • Shariff, S. A. B. (2012). The effects of individual versus group incentive systems on student learning and attitudes in a large lecture course. Unpublished doctoral dissertation, The Florida State University, Florida.
  • Süral, S. (2015). Öğretmen Adaylarının Aktif Öğrenmeye Yönelik Algılarının Farklı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 7(03), 31-49.
  • Taş, A. M. (2005). Öğretmen eğitiminde aktif öğrenme. Gazi Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(2), 177-184.
  • Taymaz, H. (1992). Hizmet İçi Eğitim. Personel Eğitimi Geliştirme Merkezi. Yayın No:3. Ankara. PEGEM Ltd.
  • Taneri, P. O., & Engin-Demir, C. (2013). Öğrenci gözüyle hayat bilgisi dersinin işlenişi: bir nitel araştırma yöntemi olarak yaratıcı drama. İlköğretim Online, 12(1), 267-282
  • Üstündağ, T. (1997). Vatandaşlık ve İnsan Hakları Dersinin Öğretiminde Yaratıcı Dramanın Erişiye ve Derse Yönelik Öğretnci Tutumlarına Etkisi. Yayınlamış Doktora Tezi. Hacettepe Üniversitesi. Ankara
  • Weimer, M. (2002). Learner-centered teaching. San Francisco: Jossey-Bass.
  • Yalın, H. İbrahim. (2001). Hizmet İçi Eğitim Programlarının Değerlendirilmesi. Millî Eğitim Dergisi, Sayı: 150, Ankara.
  • Yavuzer, Y., Gündoğdu, R., & Dikici, A. (2010). Yaratıcı drama temelli grup rehberliği ve bilişsel-davranışçı yaklaşıma dayalı grupla psikolojik danışmanın ergenlerin kaygı düzeylerine etkileri. e-Journal of New World Sciences Academy, 5(3), 1026-1040.
  • Yelken, T. Y., Üredi, L., Tanrıseven, I. & Kılıç, F. (2010). İlköğretim müfettişlerinin yapılandırmacı program ile öğretmenlerin yapılandırmacı öğrenme ortamı oluşturma düzeylerine ilişkin görüşleri. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19(2), 31-46.
  • Yıldırım, A. & Şimşek H. (2011). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara. Seçkin Yayıncılık
  • Yıldırım, Z. & Demir, K., (2003), Burdur İl Merkezindeki İlköğretim Okullarında Görev Yapan Fen Bilgisi Öğretmenlerinin Alanları ve Yeterliliklerine İlişkin Görüşleri İle Fen Bilgisi Eğitimi Öğrencilerinin Bu Öğretmenler İle İlgili Gözlemleri, Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4: 134-145
Toplam 75 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Barış Sarısoy 0000-0002-7765-2053

Bülent Alcı 0000-0002-4720-3855

Yayımlanma Tarihi 1 Eylül 2021
Gönderilme Tarihi 6 Mayıs 2020
Kabul Tarihi 9 Mart 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Sayı: 53

Kaynak Göster

APA Sarısoy, B., & Alcı, B. (2021). Hizmet İçi Eğitimde Yaratıcı Drama Temelli Aktif Öğrenme Uygulaması. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi(53), 205-233. https://doi.org/10.9779/pauefd.732952