Effects Between Emotional Intelligence, Loneliness And Self-Verification In Organizations: The Mediating Role Of Self-Verification

Yıl 2021, , 222 - 243, 31.10.2021

Eşe Yıldırım , Mahmut Akın

https://doi.org/10.33723/rs.1004382

Cited By: 1

Öz

The aim of this study is to analyze the effects between emotional intelligence, perceived loneliness, and self-verification effort of employees in organizations, to determine the directions of such effects, and to investigate whether self-verification effort has a significant mediating role. A survey was used for data collection. Data were collected from 393 people working in an institution in Turkey’s Yozgat city by convenience sampling technique. Employees were asked to indicate their level of agreement with statements related to emotional intelligence, loneliness, and self-verification. They were also asked questions about demographic variables.

The data were analyzed via statistical analysis programs. The results of SEM analyses showed that emotional intelligence significantly affects loneliness and self-verification effort, and self-verification effort significantly affects loneliness. The study also found that self-verification effort has a significant mediating role in the effect of emotional intelligence on loneliness.  

Anahtar Kelimeler

Emotional Intelligence, Loneliness, Self-Verification Effort

ÖRGÜTLERDE DUYGUSAL ZEKÂ, YALNIZLIK VE KENDİNİ DOĞRULAMA ÇABASI ARASINDAKİ ETKİLER KENDİNİ DOĞRULAMA ÇABASININ ARACILIK ROLÜ

Öz

Bu çalışmanın amacı, örgütlerdeki çalışanların duygusal zekâları, yalnızlık algıları ve kendilerini doğrulama çabaları arasındaki etkileri analiz etmek, bu etkilerin yönlerini tespit etmek ve kendini doğrulama çabasının anlamlı bir aracılık rolüne sahip olup olmadığını belirlemektir. Bu amaçla yürütülen çalışmada veri toplama yöntemi olarak anket kullanılmıştır. Kolayda örnekleme tekniği ile Yozgat ili genelinde faaliyette bulunan bir kurumda çalışan 393 kişiden veri toplanmıştır. Çalışanlardan duygusal zekâ, yalnızlık ve kendini doğrulama çabası ile alakalı ifadelere katılma seviyelerini belirtmeleri istenmiş, buna ek olarak demografik değişkenlerle ilgili sorular da sorulmuştur. Veriler istatistiksel analiz programları vasıtasıyla analiz edilmiştir. YEM analizleri sonuçlarına göre duygusal zekânın yalnızlığı ve kendini doğrulama çabasını anlamlı bir şekilde etkilediği ve kendini doğrulama çabasının yalnızlığı anlamlı bir şekilde etkilediği tespit edilmiştir. Duygusal zekânın yalnızlık üzerindeki etkisinde kendini doğrulama çabasının anlamlı bir aracılık rolü olduğu da görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Duygusal Zekâ, Yalnızlık, Kendini Doğrulama Çabası

Kaynakça

• Acar, F. (2002). “Duygusal Zekâ ve Liderlik”, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı 12, s.53-68.
• Akçay, C. & Çoruk, A. (2012). “Çalışma Yaşamında Duygular ve Yönetimi: Kavramsal Bir İnceleme”, Eğitimde Politika Analizi Dergisi, 1(1), s.3-25.
• Akşit Aşık, N. (2016). “ İş Yerinde Yalnızlığın Tükenmişlik Üzerine Etkisi”, Uluslararası İşletme ve Yönetim Dergisi, 4(3), s.366-384.
• Arslan Akfırat, S. (2012). “Benlik Kavramı Bağlamında ‘Kürk Mantolu Madonna’ Karakterlerinin Çözümlenmesi”, International Journal of Human Sciences, 9(1), s.142-173. DOI: 10.14687/ijhs.v9i1.1912
• Aydın, B. (1996). “Benlik Kavramı ve Ben Şemaları”, M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 8, s.41-47.
• Baron, R. M. & Kenny, D. A. (1986). “The Moderator-Mediator Variable Distinction in Social Psychological Research: Conceptual, Strategic and Statistical Considerations”. Journal of Personality and Social Psychology, 51, p.1173-1182.
• Cable, D. M. & Kay, V. S. (2012). “Striving for Self-Verification During Organizational Entry”, Academy of Management Journal, 55(2), p.360-380. http://dx.doi.org/10.5465/amj.2010.0397
• Constantino, M. J. (2002). Interpersonal/Intrapsychic Process in Psychotherapy: The Impact Of Self-Verification Strivings on the Working Alliance. (Unpublished Doctoral Dissertation). The Pennsylvania State University.
• Cooper, R. K. & Sawaf, A. (2000), Liderlikte Duygusal Zekâ, Zelal Bedriye Ayman, Banu Sancar (Çev.). İstanbul: Sistem Yayıncılık.
• Cumming, E. A. (2005). An İnvestigation İnto The Relationship Between Emotional İntelligence and Workplace Performance: An Exploratory Study. (Doctoral dissertation). Lincoln University.
• Çıtak, S. (2017). Duygusal Zekâ İle Yenilikçi İş Anlayışı Arasındaki İlişki Üzerine Bir Araştırma Mersin İli Örneği. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Toros Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
• De Jong Gierveld, J. (1998). “A Review of Loneliness: Concept and Definitions, Determinants and Consequences”, Reviews in Clinical Gerontology, 8, p.73-80.
• Demirbaş, B. & Haşit, G. (2016). “İş Yerinde Yalnızlık Ve İşten Ayrılma Niyetine Etkisi: Akademisyenler Üzerine Bir Uygulama”, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16(1), s.137-158.
• Doğan, S. & Demiral, Ö. (2007). “Kurumların Başarısında Duygusal Zekânın Rolü Ve Önemi”, Celal Bayar Üniversitesi İ.İ.B.F. Yönetim Ve Ekonomi Dergisi, 14(1), s.209-230.
• Dowling, M. F. (2003). Preference for Self-Enhancement or Self-Verification: The Influence of Self-Guides. (Unpublished Doctoral Dissertation). Columbia University.
• Ercan, S. (2017). Duygusal Zekâ İle Girişimcilik Arasındaki İlişki: Karabük Üniversitesi Girişimcilik Bölümü Öğrencileri Örneği. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Karabük.
• Gardner, H. (2013). Çoklu Zekâ Yeni Ufuklar, Optimist Yayınları.
• Goleman, D. (2015 a). Duygusal Zeka Neden IQ’dan Daha Önemlidir?, Banu Seçkin Yüksel (Çev.). İstanbul: Varlık Yayınları.
• Goleman, D. (2015 b). İşbaşında Duygusal Zekâ, İstanbul: Varlık Yayınları.
• Gül, H., İnce, M. & Korkmaz, O. (2014). “Çalışma Yaşamında Duygusal Zeka ve Bireylerin Duygusal Zeka Düzeylerini Kullanabilme Becerileri Üzerine Bir Araştırma”, Çağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(1), s.30-49.
• Gürbüz, D. D. S. & Şahin, D. D. F. (2016). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.
• Gürbüz, S. & Yüksel, M. (2008). “Çalışma Ortamında Duygusal Zeka: İş Performansı, İş Tatmini, Örgütsel Vatandaşlık Davranışı ve Bazı Demografik Özelliklerle İlişkisi”, Doğuş Üniversitesi Dergisi, 9(2), s.174-190.
• Hooper, D., Coughlan, J. & Mullen, M. (2008). “Structural Equation Modelling: Guidelines For Determining Model Fit Structural Equation Modelling: Guidelines For Determining Model Fit”. Electronic Journal Of Business Research Methods, 6(1), p.53–60.
• Hoyle, R. H. & Panter, A. (1995), “Writing About Structural Equation Models,” İn R. H. Hoyle (Eds.), Structural Equation Modeling: Concepts, Issues, and Applications, Thousand Oaks, CA: Sage Publications, p.158–176.
• Kalaycı, Ş. (2010). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri. Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
• Kımter, N. (2008). Benlik Saygısı ve Dindarlık İlişkisi. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa.
• Kim, T. Y., Lin, X. & Kim, S. P. (2019). “Person–Organization Fit and Friendship From Coworkers: Effects on Feeling Self-Verified and Employee Outcomes”, Group & Organization Management, 44(4), p.777-806. DOI: 10.1177/1059601117726632
• Konakay, G. (2010). Duygusal Zekânın Akademisyenlerde Tükenmişlik İle İlişkisinin İncelenmesi. (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli.
• Köksal, A. (2007). Üstün Zekalı Çocuklarda Duygusal Zekayı Geliştirmeye Dönük Program Geliştirme Çalışması. (Yayınlanmamış Doktora Tezi), İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Lam, L. T. & Kirby, S. L. (2002). “Is Emotional İntelligence An Advantage? An Exploration Of The İmpact Of Emotional And General İntelligence On İndividual Performance”, The Journal of Social Psychology, 142(1), p.133–143.
• Lam, L. W. & Lau, D. C. (2012). “Feeling Lonely At Work: İnvestigating The Consequences Of Unsatisfactory Workplace Relationships”, The International Journal of Human Resource Management, 23(20), p.4265-4282.
• Mayer, J. D. & Salovey, P. (1993) “The Intelligence of Emotional Intelligence”, Intelligence, 17, p.433-442.
• Mercan, N., Oyur, E., Alamur, B., Gül, S. & Bengül, S. (2012). “İşyeri Yalnızlığı Ve Sosyal Fobi Arasındaki İlişkiye Yönelik Bir Araştırma”, Organizasyon Ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 4(1), s.213-226.
• Meydan, C. H. & Şeşen, H. (2015). Yapısal Eşitlik Modellemesi Amos Uygulamaları. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Mushtaq, R., Shoib, S., Shah, T. & Mushtaq, S. (2014). “Relationship Between Loneliness, Psychiatric Disorders and Physical Health? A Review On The Psychological Aspects Of Loneliness”, Journal Of Clinical And Diagnostic Research, 8(9), p.1-4.
• Orçanlı, K. (2019). “Örgütsel Yalnızlık ve Örgütsel Bağlılık Arasındaki İlişkide İş Zenginleştirmenin Aracılık Etkisi”, Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 21(2), s.595-624.
• Özdemir, S., Alkan, A. & Erdem, R. (2016). “İş Yaşamında Yalnızlık İle Mesleki Tükenmişlik Arasındaki İlişki: Akademisyenler Üzerine Bir Araştırma”, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, CİEP Özel Sayısı, s.258-285.
• Özyıldırım, G. & Kayıkçı, K. (2019). “Örgütsel Yalnızlık Anketinin Geliştirilmesi ve İl Maarif Müfettişlerinin Örgütsel Yalnızlıklarının İncelenmesi”, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 52, s.137-164.
• Parlak, Ö. & Koçoğlu Sazkaya, M. (2018). “Beş Faktör Kişilik Özelliklerinin İş Yaşamında Yalnızlık Üzerine Etkisinin İncelenmesi”, Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 8(1), s.149-165.
• Peplau, L. A. (1985). “Loneliness Research: Basic Concepts And Findings”, I. G. Sarason and B. R. Sarason (Ed.), İn Social Support: Theory, Research and Applications, Dordrecht/Boston/Lancaster, Martinus Nijhoff Publishers, p.269-286.
• Perlman, D. & Peplau, L. A. (1984). “Loneliness Research: A Survey Of Empirical Findings”, In L. A. Peplau & S. Goldston (Eds.) Preventing The Harmful Consequences Of Severe And Persistent Loneliness, p.13-46. Rockville Maryland: National Institute of Mental Health.
• Perlman, D. & Peplau, L. A. (1998). Loneliness, İn Encyclopedia of Mental Health, New York Academic Press, p.571-581.
• Rosen, L. H. (2006). The Developmental Interplay of Behavioral Confirmation and Self-Verification. (Unpublished Doctoral Dissertation). The University of Texas, Austin.
• Salovey, P. & Mayer, J. D. (1990). “Emotional Intelligence”, Imagination, Cognition and Personality, 9(3), p.185-211.
• Seyle, D. C. & Swann, W. B. (2007). “Being Oneself in the Workplace: Self-Verification and İdentity in Organizational Contexts”, İn C. A. Bartel, S. Blader and A. Wrzesniewski (Eds.), Identity and the Modern Organization, Psychology Press, p.201-222.
• Sipahi, B., Yurtkoru, E. S. & Çinko, M. (2008). Sosyal Bilimlerde SPPS’le Veri Analizi. Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş. Swann, W. B. (1987). “Identity Negotiation: Where Two Roads Meet”. Journal of Personality and Social Psychology, 53(6), p.1038–1051.
• Swann, W. B. (2012). “Self-Verification Theory”, In P. Van Lange, A. Kruglanski and E. T. Higgins (Eds.), Handbook of Theories of Social Psychology, Sage: London, p.23-42.
• Swann, W. B. & Brooks, M. (2012). “Why Threats Trigger Compensatory Reactions: The Need for Coherence and Quest for Self-Verification”. Social Cognition, 30(6), p.758-777.
• Swann, W. B. & Buhrmester, M. D. (2011). “Self-Verification: The Search For Coherence”. In M. R. Leary & J. P. Tangney (Eds.), Handbook Of Self And İdentity, The Guilford Press 2nd Edition, p.405–424.
• Swann, W. B., Milton, L. P.& Polzer, J. T. (2000). “Should We Create a Niche or Fall in Line? Identity Negotiation and Small Group Effectiveness”, Journal of Personality and Social Psychology, 79(2), p.238-250.
• Swann, W. B., Rentfrow, P. J. & Guinn, J. (2003). “Self-Verification: The Search For Coherence”. In M. R. Leary and J. Tangney (Eds.), Handbook Of Self And İdentity, Guilford Press, New York, p.367-383.
• Şahin, S., Aydoğdu, B. & Yoldaş, C. (2011). “Duygusal Zekâ Ve İş Doyumu Arasındaki İlişkiler: Eğitim Müfettişleri Üzerinde Bir Araştırma”, İlköğretim Online, 10(3), s.974-990.
• Şişman, M. & Turan, S. (2004). “Bazı Örgütsel Değişkenler Açısından Çalışanların İş Doyumu Ve Sosyal-Duygusal Yalnızlık Düzeyleri (MEB Şube Müdür Adayları Üzerinde Bir Araştırma)”, Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 5(1), s.117-128.
• Tekin, V. N. (2007). SPSS Uygulamalı Bilimsel Pazarlama Araştırmaları. Ankara: Seçkin Yayıncılık San. Ve Tic. A. Ş.
• Thatcher, S. M. B. & Zhu, X. (2006). “Changing İdentities in a Changing Workplace: Identification, İdentity Enactment, Self-Verification, and Telecommuting”, Academy of Management Review, 31(4), p.1076-1088.
• Tözün, M. (2010). “Benlik Saygısı”, Actual Medicine, 18(7), s.52-57.
• Tuğrul, C. (1999). “Duygusal Zekâ”, Klinik Psikiyatri, 1, s.12-20.
• Turhan, Ö. & Paksoy, M. (2019). “Duygusal Emeğin Örgütsel Vatandaşlık Üzerindeki Etkisinde Örgütsel Yaşamda Yalnızlığın Düzenleyici Rolü”, Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 41(2), s.516-535.
• Uçel, E. B. (2016). Self-Verification Strivings in Organizational Settings. (Unpublished Doctoral Dissertation). İzmir Ekonomi Üniversitesi İşletme Enstitüsü, İzmir.
• Uçel, E. B., Atabay, R. G., Güneri Çangarlı, B. & Günerergin, M. (2017). “Örgütlerde Bireylerin Öz Doğrulama Çabaları”, 25. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi Bildiriler Kitabı, Ankara, s.182-187.
• Wong, C. S. & Law, K. S. (2002). “The Effects of Leader and Follower Emotional İntelligence on Performance and Attitude: An Exploratory Study.” Leadership Quarterly, 13, p.243-274. https://doi.org/10.1016/S1048-9843(02)00099-1
• Wright, S. L. (2005). Loneliness İn The Workplace, (Unpublished Doktoral Dissertation), University of Canterbury, Christchurch New Zealand.
• Wright, S. L. (2007). The Experience of Loneliness in Organisational Settings, https://ir.canterbury.ac.nz/handle/10092/1856 New Zealand: University of Canterbury, p.1-36.
• Wright, S. L., Burt, C. D. B. & Strongman, K. T. (2006). “Loneliness İn The Workplace: Construct Definition And Scale Development”, New Zealand Journal Of Psychology, 35(2), p.59-68.
• Yaşar, M. R. (2007). “Yalnızlık”, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17(1), s.237-260.
• Yavuzer, H. (2000). Okul Çağı Çocuğu. 4.basım, İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Yelkikalan, N. (2006). “21. Yüzyılda Girişimcinin Yeni Özelliği: Duygusal Zekâ”, Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 39, s.39-51.
• Yeşilyaprak, B. (2001). “Duygusal Zeka ve Eğitim Açısından Doğurguları”, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 25, s.139-146.
• Young, R. C., Biggs, J. T., Ziegler, V. E. & Meyer, D. A. (1978). “A Rating Scale For Mania: Reliability, Validity And Sensitivity”, The British Journal Of Psychiatry, 133(5), p.429-435.
• Zhou, X. (2018). “A Review of Researches Workplace Loneliness”, Psychology, 9, p.1005-1022. https://doi.org/10.4236/psych.2018.95064