Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Türk Edebiyatı ile Dil ve Anlatım Derslerinin Birleştirilmesi Hakkında Öğretmenlerin Görüşleri

Yıl 2022, Cilt: 22 Sayı: 1, 15 - 28, 30.06.2022
https://doi.org/10.53629/sakaefd.1115878

Öz

Bu araştırmada Türk dili ve edebiyatı öğretmenlerinin Türk edebiyatı ile dil ve anlatım derslerinin birleştirilmesi hakkındaki görüşlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 2020-2021 eğitim öğretim yılında farklı lise türlerinde görev yapan 25 Türk dili ve edebiyatı öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırma nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışması yöntemiyle gerçekleştirilmiştir. Veriler, yarı yapılandırılmış sorulardan oluşan form ile elde edilmiştir. Araştırmada elde edilen veriler içerik analizi ile çözümlenmiştir. Türk edebiyatı ile dil ve anlatım derslerinin birleştirilmesiyle uygulamaya konulan Türk dili ve edebiyatı dersine ilişkin öğretmen görüşlerine göre araştırmada, öğretmenlerin olumlu ve olumsuz düşüncelerinin olduğu söylenebilir. Öğretmenlerin çoğunluğu tarafından dile getirilen görüşlerden bazıları, iki dersin birleştirilmesiyle derste konu bütünlüğünün sağlandığı ancak dil bilgisine yönelik konular için ayrılan ders süresinin yeterli olmadığı şeklindedir.

Kaynakça

  • Aslan, C. (2010). Düşünme becerilerini geliştirici dil ve edebiyat öğretimi ortamları -bir eğitim durumu örneği-. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(24), 127-152.
  • Bayazıt, Z. (2012). Türk dili edebiyatı ile dil ve anlatım derslerinde karşılaşılan sorunlar ve bunlara yönelik çözüm önerileri. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • Bozkırlı, K. Ç. ve Er, O. (2018). Türk dili ve edebiyatı öğretim programının uygulanabilirliğinin öğretmen görüşlerine göre incelenmesi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 7(3), 1931- 1946.
  • Cemiloğlu, M. (2018). 2017 Tarihli Türk dili ve edebiyatı dersi öğretim programına eleştirel yaklaşım. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(1), 279-298.
  • Çeçen, M. ve Çiftçi, Ö. (2008). Milli eğitim şuralarında Türkçenin eğitimi ve öğretimi ile ilgili görüş ve kararlar. Mili Eğitim Dergisi, 179, 25-37.
  • Çelebi, M. D. (2007). Türkiye’de ve Almanya’da ilköğretimde anadili öğretimi eğitim programları ve ders kitapları açısından bir karşılaştırma. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Çelik, T. (2018). Türkiye’de 1924-2017 arası dil ve edebiyat dersi öğretim programlarına bakış. Turkish Studies, 13(4), 245-274. doi: 10.7827/TurkishStudies.13019
  • Demir, S. (2016). Türkiye’deki edebiyat eğitimi üzerine bir değerlendirme. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(33), 46-68.
  • Erdem, C. (2017). Türk dili ve edebiyatı öğretimi uygulamaları üzerine bazı tespitler. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 50(1), 99-126.
  • Erdem, İ. ve Topbaş, S. (2017). Dil ve anlatım ile Türk edebiyatı derslerinde karşılaşılan sorunlar ve bunlara yönelik çözüm önerilerine dair öğretmen görüşleri. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 21(2), 465-495.
  • Erol, K. ve Demir, F. (2017). Ortaöğretim Türk dili ve edebiyatı öğretiminde karşılaşılan başlıca sorunlar. International Journal of Languages’ Education and Teaching, 5(2), 197-212.
  • Eskimen, A. D. (2018). 9-12. Sınıf Türk dili ve edebiyatı, Türk edebiyatı ile dil ve anlatım ders kitaplarının öğretmen görüşleri açısından değerlendirilmesi. International Journal of Education Science and Technology, 4(2), 111-129.
  • Glesne, C. (2012). Nitel araştırmaya giriş. (Ali Ersoy ve Pelin Yalçınoğlu, Çev. Edt.). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Güneyli, A. (2007). Etkin öğrenme yaklaşımının anadili eğitiminde okuma ve yazma becerilerini geliştirmeye etkisi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • Güzel, A. (2006). Edebiyat eğitiminde amaçlar ve bu amaçlara yönelik yöntem, teknik ve örnek uygulamalar. Milli Eğitim Dergisi, 169, 85-106.
  • Hamurcu, G. C. ve İzci, E. (2015). Orta öğretim dil ve anlatım dersi (9‐12. sınıflar) öğretim programının değerlendirilmesi: nitel bir çalışma. Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi, 16, 51‐71.
  • Işıksalan, N. (2011). 2005 Türk edebiyatı dersi öğretim programının değerlendirilmesi: Eskişehir örneği. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1), 15-40.
  • Kavcar, C. (2002). Türk dili ve edebiyatı programlarıyla ilgili yeni çalışmalar. Nasıl bir edebiyat eğitimi? çalıştayı. İstanbul: Çağdaş Yaşamı Destekleme Derneği Beyoğlu Şubesi Yayınları: 100- 115.
  • Keçeci, Ş. (2014). Türkiye’de Türk dili ve edebiyatı eğitimi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Kılıç, S. (2019). Türk dili ve edebiyatı öğretmenlerinin 9. sınıf Türk dili ve edebiyatı ders kitabı (2017-2018) hakkındaki görüşleri. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Kuduban Ö. ve Aytekin S. (2013). Türk edebiyatı ders kitaplarındaki etkinliklerin uygulanmasıyla ilgili öğretmen görüşleri: Trabzon örneği. Milli Eğitim Dergisi, 199, 32-54.
  • Kurt, M. (2017, Nisan). Türk dili ve edebiyatı öğretiminde edebî metinlerin işlevi ve metin seçimiyle ilgili sorunlar. II. Uluslararası Türk Dili ve Edebiyatları Öğretimi Sempozyumu’nda sunulan bildiri, Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • MEB (2008). Milli Eğitim Bakanlığı Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı, 2005 yılında geliştirilerek uygulamaya konulan 9, 10 ve 11. sınıf Türk edebiyatı dersi öğretim programı ve ders kitabının değerlendirilmesi çalıştayı, Ankara.
  • MEB (2015). Milli Eğitim Bakanlığı Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı, Ortaöğretim Türk dili ve edebiyatı dersi (9, 10, 11 ve 12. sınıflar) öğretim programı, Ankara.
  • Miles, M. B. and Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: an expanded sourcebook. CA: Sage Publications.
  • Türnüklü, A. (2000). Eğitimbilim araştırmalarında etkin olarak kullanılabilecek nitel bir araştırma tekniği: görüşme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 6(4), 543-559.
  • Üstün, Ö. (2007). Ortaöğretim üçüncü sınıfta Türk dili ve edebiyatı dersinde karikatür kullanımının yazılı anlatım öğretimine etkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Çanakkale.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.
  • Yıldız, E. (2011). Almanya ve Türkiye’de lise birinci sınıflarda okutulan dil ve anlatım ders kitaplarının karşılaştırılması (Berlin örneği). (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.

Views of Teachers on Merging Turkish Literature and Language and Expression Courses

Yıl 2022, Cilt: 22 Sayı: 1, 15 - 28, 30.06.2022
https://doi.org/10.53629/sakaefd.1115878

Öz

The objective of this study is to determine the views of Turkish language and literature teachers about merging Turkish literature and language and expression courses. The study group of the study consists of 25 Turkish language and literature teachers working in different types of high school. In the study was conducted utilizing the case study method, one of the qualitative research methods. Data was obtained through a form consisting of semi-structured questions. The data obtained in the study were analyzed using the content analysis method. According to teachers' opinions in relation to the Turkish language and literature course, which was introduced by merging the Turkish literature and language and expression courses, it can be said that the teachers participating in the study have both positive and negative opinions in the study. Some of the opinions expressed by most of the teachers are that merging the two courses ensures subject integrity in the course, however the course duration allocated for grammar subjects is not sufficient.

Kaynakça

  • Aslan, C. (2010). Düşünme becerilerini geliştirici dil ve edebiyat öğretimi ortamları -bir eğitim durumu örneği-. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(24), 127-152.
  • Bayazıt, Z. (2012). Türk dili edebiyatı ile dil ve anlatım derslerinde karşılaşılan sorunlar ve bunlara yönelik çözüm önerileri. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • Bozkırlı, K. Ç. ve Er, O. (2018). Türk dili ve edebiyatı öğretim programının uygulanabilirliğinin öğretmen görüşlerine göre incelenmesi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 7(3), 1931- 1946.
  • Cemiloğlu, M. (2018). 2017 Tarihli Türk dili ve edebiyatı dersi öğretim programına eleştirel yaklaşım. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(1), 279-298.
  • Çeçen, M. ve Çiftçi, Ö. (2008). Milli eğitim şuralarında Türkçenin eğitimi ve öğretimi ile ilgili görüş ve kararlar. Mili Eğitim Dergisi, 179, 25-37.
  • Çelebi, M. D. (2007). Türkiye’de ve Almanya’da ilköğretimde anadili öğretimi eğitim programları ve ders kitapları açısından bir karşılaştırma. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Çelik, T. (2018). Türkiye’de 1924-2017 arası dil ve edebiyat dersi öğretim programlarına bakış. Turkish Studies, 13(4), 245-274. doi: 10.7827/TurkishStudies.13019
  • Demir, S. (2016). Türkiye’deki edebiyat eğitimi üzerine bir değerlendirme. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(33), 46-68.
  • Erdem, C. (2017). Türk dili ve edebiyatı öğretimi uygulamaları üzerine bazı tespitler. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 50(1), 99-126.
  • Erdem, İ. ve Topbaş, S. (2017). Dil ve anlatım ile Türk edebiyatı derslerinde karşılaşılan sorunlar ve bunlara yönelik çözüm önerilerine dair öğretmen görüşleri. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 21(2), 465-495.
  • Erol, K. ve Demir, F. (2017). Ortaöğretim Türk dili ve edebiyatı öğretiminde karşılaşılan başlıca sorunlar. International Journal of Languages’ Education and Teaching, 5(2), 197-212.
  • Eskimen, A. D. (2018). 9-12. Sınıf Türk dili ve edebiyatı, Türk edebiyatı ile dil ve anlatım ders kitaplarının öğretmen görüşleri açısından değerlendirilmesi. International Journal of Education Science and Technology, 4(2), 111-129.
  • Glesne, C. (2012). Nitel araştırmaya giriş. (Ali Ersoy ve Pelin Yalçınoğlu, Çev. Edt.). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Güneyli, A. (2007). Etkin öğrenme yaklaşımının anadili eğitiminde okuma ve yazma becerilerini geliştirmeye etkisi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • Güzel, A. (2006). Edebiyat eğitiminde amaçlar ve bu amaçlara yönelik yöntem, teknik ve örnek uygulamalar. Milli Eğitim Dergisi, 169, 85-106.
  • Hamurcu, G. C. ve İzci, E. (2015). Orta öğretim dil ve anlatım dersi (9‐12. sınıflar) öğretim programının değerlendirilmesi: nitel bir çalışma. Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi, 16, 51‐71.
  • Işıksalan, N. (2011). 2005 Türk edebiyatı dersi öğretim programının değerlendirilmesi: Eskişehir örneği. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1), 15-40.
  • Kavcar, C. (2002). Türk dili ve edebiyatı programlarıyla ilgili yeni çalışmalar. Nasıl bir edebiyat eğitimi? çalıştayı. İstanbul: Çağdaş Yaşamı Destekleme Derneği Beyoğlu Şubesi Yayınları: 100- 115.
  • Keçeci, Ş. (2014). Türkiye’de Türk dili ve edebiyatı eğitimi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Kılıç, S. (2019). Türk dili ve edebiyatı öğretmenlerinin 9. sınıf Türk dili ve edebiyatı ders kitabı (2017-2018) hakkındaki görüşleri. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Kuduban Ö. ve Aytekin S. (2013). Türk edebiyatı ders kitaplarındaki etkinliklerin uygulanmasıyla ilgili öğretmen görüşleri: Trabzon örneği. Milli Eğitim Dergisi, 199, 32-54.
  • Kurt, M. (2017, Nisan). Türk dili ve edebiyatı öğretiminde edebî metinlerin işlevi ve metin seçimiyle ilgili sorunlar. II. Uluslararası Türk Dili ve Edebiyatları Öğretimi Sempozyumu’nda sunulan bildiri, Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • MEB (2008). Milli Eğitim Bakanlığı Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı, 2005 yılında geliştirilerek uygulamaya konulan 9, 10 ve 11. sınıf Türk edebiyatı dersi öğretim programı ve ders kitabının değerlendirilmesi çalıştayı, Ankara.
  • MEB (2015). Milli Eğitim Bakanlığı Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı, Ortaöğretim Türk dili ve edebiyatı dersi (9, 10, 11 ve 12. sınıflar) öğretim programı, Ankara.
  • Miles, M. B. and Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: an expanded sourcebook. CA: Sage Publications.
  • Türnüklü, A. (2000). Eğitimbilim araştırmalarında etkin olarak kullanılabilecek nitel bir araştırma tekniği: görüşme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 6(4), 543-559.
  • Üstün, Ö. (2007). Ortaöğretim üçüncü sınıfta Türk dili ve edebiyatı dersinde karikatür kullanımının yazılı anlatım öğretimine etkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Çanakkale.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.
  • Yıldız, E. (2011). Almanya ve Türkiye’de lise birinci sınıflarda okutulan dil ve anlatım ders kitaplarının karşılaştırılması (Berlin örneği). (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
Toplam 29 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil İngilizce
Konular Alan Eğitimleri
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Zeynep Demirtaş 0000-0002-0403-7199

Duygu Gür Erdoğan 0000-0002-2802-0201

Melek Sultan Küçüker 0000-0002-1875-3380

Erken Görünüm Tarihi 29 Haziran 2022
Yayımlanma Tarihi 30 Haziran 2022
Gönderilme Tarihi 12 Mayıs 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022 Cilt: 22 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Demirtaş, Z., Gür Erdoğan, D., & Küçüker, M. S. (2022). Views of Teachers on Merging Turkish Literature and Language and Expression Courses. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(1), 15-28. https://doi.org/10.53629/sakaefd.1115878