Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

The Evaluatıon Of Some Public-Private Partnership Models Applied in Turkey Within The Theory of Public Goods And Services

Yıl 2023, Cilt: 13 Sayı: 26, 217 - 241, 29.12.2023

Öz

The main purpose of this study, in which Public-Private Partnership (PPP) models are evaluated in the context of public goods and services, is to examine whether PPP practices in Turkey are compatible with public goods theory. In this context, some projects that have been implemented in the transportation sector within the framework of PPP models and are currently in operation are discussed. First of all, the warranty and actual usage amounts for the years 2021 and 2022 regarding the sample in question are presented in tables. Then, in the light of this information, it has been tried to analyze at what point the exclusion phenomenon in the relevant services started as a result of the pricing made. As a result, it has been found that the exclusion phenomenon in PPP projects in Turkey, within the above-mentioned constraints, starts at an earlier point than it should be, and this creates a conflict with the public goods theory because it causes social loss.

Kaynakça

  • Akalın, G. (1986). Kamu Ekonomisi, 2. Baskı, Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
  • Akdoğan, A. (2014). Kamu Maliyesi, 16. Baskı, Ankara: Gazi Kitabevi.
  • Aktan, C. C. (1994). 21. Yüzyıl İçin: ‘Yeni’ Toplumsal Sözleşme, İzmir: T Yayınları.
  • Ateş, H. (2001). İşletmeci, Girişimci ve Verimli Yeni Bir Kamu Yönetimi ve Devlet Anlayışına Doğru, İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, (25), 45-60.
  • Avrupa Uluslararası Müteahhitler Birliği (2004). Sürdürülebilir İhale Sistemi, Berlin: Mavi Kitap.
  • Aydın, E. V. (2014). Yerel Yönetimlerde Altyapı Yatırımlarının Finansmanı: Kamu Özel Sektör Ortaklığı Modeli, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi – Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Ayhan, B., & Üstüner, Y. (2023). Turkey’s Public-Private Partnership Experience: A Political Economy Perspective, Southeast European and Black Sea Studies, 23(1), 115-138.
  • Baltacı, C. (2004). Yeni Sağ Üzerine Bir Eleştiri, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 9(2), 359-373.
  • Bazı Yatırım ve Hizmetlerin Yap-İşlet-Devret Modeli Çerçevesinde Yaptırılması Hakkında Kanun (1994). T.C. Resmi Gazete, 21959, (13.06.1994).
  • Berksoy, T., Şahin, M. & Uysal Ö. (2012), Kamusal Beyaz Filler ve Kamu-Özel Sektör Ortaklıkları. 27. Türkiye Maliye Sempozyumu, 20-24 Mayıs 2012, Antalya.
  • Boz, S. S. (2013). Kamu Özel İşbirliği (PPP) Modeli, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 4(2), 277-332.
  • Bülbül, D. (2017). Türkiye’de Kamu Özel İşbirliği Uygulamasının Mali Saydamlık Açısından Değerlendirilmesi, The Journal of International Scientific Researches, 2(7), 93-108.
  • Çolak, Ç. (2021). Yeni Kamu Yönetişimi, 1. Baskı, Ankara: Astana Yayınları.
  • Dinler, Z. (2009). Mikro Ekonomi, 20. Baskı, Bursa: Ekin Kitabevi.
  • Emek, U. (2015). Turkish Experience with Public Private Partnerships in Infrastructure Opportunities and Challenges, Utilities Policy, 37, 120-129.
  • Emek, U., & Sevindik, İ. (2019). Şehir Hastanelerinde ‘Yap-Kirala-Devret’ Modeli”, Teoriden Uygulamaya Türkiye’de Kamu Özel İşbirlikleri (ed. Uğur Emek ve Güray Küçükkocaoğlu), Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Eren, V. (2001). YKY Anlayışı (Büyükşehir ve İl Belediyeleri Üzerinde Bir Araştırma), Yayınlanmış Doktora Tezi, Sakarya Üniversitesi – Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Ergen, Z. (2006). Yükseköğretim Karma Malının Niteliği ve Finansmanı Üzerine, Sosyo Ekonomi Dergisi, (1), 11-24.
  • European Commission (2003). Public Finances in EMU, Brussels.
  • Göker, Z. (2008). Kamusal Mallar Tanımında Farklı Görüşler, Maliye Dergisi, (155), 108-118.
  • Grimsey, D., & Lewis, K. M. (2002). Evaluating the Risk of Public Private Partnerships for Infrastructure Projects, International Journal of Project Management, 20(2), 107-118.
  • Grimsey, D., & Lewis, K. M. (2004). Public Private Partnerships The Worldwide Revolution in Infrastructure Provision and Project Finance, Edward Elgar Publishing, Inc. Montpellier Parade Cheltenham UK.
  • Gülan, A. (1988). Kamu Hizmeti Kavramı, İdare Hukuku ve İlimleri Dergisi, 9 (1), 147-159.
  • Hodge, G. A., & Greve, C. (2007). Public-Private Partnerships: An International Performance Review, Public Administrate Review, 67 (3), 545-558.
  • Hürriyet Gazetesi (2016). Osmangazi Köprüsünde Büyük Zarar, Osmangazi Köprüsü Zarar Ettiriyor! Devletten Çıkan Para 20 Milyon Dolar - Haberler (10.04.2023).
  • Kalkınma Bakanlığı (2012). Kamu Özel İşbirliğine İlişkin Mevzuat, http://www.sbb.gov.tr/wp-content/uploads/2018/10/Kamu-%C3%96zel-%C4%B0% C5%9Fbirli%C4%9Fne%C4%B0li%C5%9Fkin-Mevzuat-2012.pdf (11.01.2023).
  • Karahanoğulları, O. (2002). Kamu Hizmeti Kavramı (Kavram ve Hukuksal Rejim), Ankara: Turhan Kitabevi.
  • Karatoprak, E. (2010). Kamu Hizmetlerinin Sunumunda Benimsenen Yeni Yöntemler ve Uygulamaların Kontrolü, Maliye Dergisi, (159), 365-375.
  • Kerman, U., & Altan, Y. (2012). Sağlık Hizmetlerinde Kamu Özel Sektör Ortaklığı Uygulaması, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 17(3), 1-23.
  • Kirmanoğlu, H. (2014). Kamu Ekonomisi Analizi, 5. Baskı, İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.
  • Klijin, E. H., & Teisman, R. G. (2003). Institutional and Strategic Barriers to Public-Private Partnership: An Analysis of Dutch Cases, Public Money and Management, 23(3), 137-146.
  • Köseoğlu, Ö., & Sobacı, M. Z. (2015). Kamu Yönetiminde Paradigma Arayışları Yeni Kamu İşletmeciliği ve Ötesi, Bursa: Dora Yayıncılık.
  • Krugman, P. (2001). Bunalım Ekonomisinin Geri Dönüşü (Çev. Neşenur Domaniç), 2. Baskı, İstanbul: Literatür Yayıncılık.
  • Krugman, P., & Wells, R. (2012). Mikro İktisat (Çev. Sayım Işık vd.), 2. Baskı, Ankara: Palme Yayıncılık.
  • Linder, S. H. (1999). Coming to terms with the public-private partnership: A grammar of multiple meanings, American Behavioral Scientist, 43(1), 35-51.
  • Manning, N. (2001). The Legacy of the New Public Management in Developing Countries, International Review of Administrative Sciences, (67), 297-312.
  • McQuaid, R. W. (2000). The Theory of Partnership: Why Have Partnerships?, https://www.researchgate.net/profile/Ronald_McQuaid/publication/291300642_The_theory_of_partnership_Why_have_partnerships/links/56f171da08ae4744a91eef31/The-theory-ofpartnership-Why-have-partnerships.pdf?origin=publication_detail (02.02.2023).
  • Medda, F. (2007). A Game Theory Approach for the Allocation of Risk in Transport Public Private Partnerships, İnternational Journal of Project Management, 25, 213-218.
  • Mouffe, C. (1985). Demokrasi ve Yeni Sağ, Kriz, Neoliberalizm, Reagan Dosyası, İstanbul: Alan Yayıncılık. Murphy, T. J. (2008). The Case For Public Private Partnerships in Infrastructure, Canadian Public Administration, 51(1), 99-126.
  • Musgrave, R., & Musgrave, P. (1989). Public Finance in the Theory and Practice, New York: Mc Graw Hill Inc.
  • Özer, M. A. (2006). Kamu Yönetiminde Kimlik Bunalımı Üzerine Değerlendirmeler, Sayıştay Dergisi, (61), 3-22.
  • Özer, M. A. (2019). Kamu Hizmeti Anlayışında Değişim ve Yeni Sağ Politikalar, Hak İş Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi, 8(20), 10-42.
  • Polidano, C. (1999). The New Public Management in Developing Coutries, IDPM Public Policy and Management Working Paper No: 13.
  • Roehrich, J. K., Lewis, M. A., & George, G. (2014). Are Public-Private Partnerships a Healthy Option? A Systematic Literature Review, Social Science & Medicine, 113, 110-119.
  • Samuelson, P. A. (1954). The Pure Theory of Public Expenditure, The Review of Economics and Statistics, 36 (4), 387-389.
  • Savaşan, F. (2015). Kamu Ekonomisi, 5. Baskı, Bursa: Dora Yayıncılık.
  • Stiglitz, E. J. (1994). Kamu Kesimi Ekonomisi (Çev. Ömer F. Batırel), 2. Baskı, İstanbul: Marmara Üniversitesi.
  • Şahin, M., & Uysal, Ö. (2008). Kamu Ekonomisi Perspektifinden Kamu-Özel Sektör Ortaklıkları, Bursa: Ekin Basım Yayın Dağıtım.
  • Şener, O. (2014). Kamu Ekonomisi, 12. Baskı, İstanbul: Beta Yayınevi. T.C. Cumhurbaşkanlığı Strateji ve Bütçe Başkanlığı (2021). Kamu-Özel İşbirliği ile Yürütülen Projeler, https://koi.sbb.gov.tr/ (09.12.2022).
  • Takashima, R., Yagi, K., & Takamori, H. (2010). Government Guarantes and Risk Sharing in Public-Private Partnerships, Review of Financial Economics, 19(2), 78-83.
  • The Canadian Council for PPP (2018). Definitions & Models, https://www.pppcouncil. ca/web/P3_Knowledge_Centre/About_P3s/Definitions_Models.aspx (01.06.2023).
  • Tunç, G., & Özsaraç, E. (2015). Türkiye’deki Kamu Özel İşbirliği Modelinin İyileştirilmesine Ait Öneriler, Mehmet Cemal Geneş ve Mustafa Kerem Koçkar (Ed.), Üçüncü Türkiye Deprem Mühendisliği ve Sismoloji Konferansı, İzmir.
  • United Nations (2001). World Public Sector Report Globalization and the State, https://desapublications.un.org/file/646/download (20.11.2022).
  • Uysal, Ö. (2013). Vatandaş Odaklı Kamu Hizmeti Yaklaşımı ve Kamu Ekonomisi Bakımından Sonuçları (Türkiye’de Sağlık Sektörü Örneği), Yayınlanmamış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi – Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • World Bank (2018). Abouth Public-Private Partnerships, https://ppp.worldbank.org/public-private-partnership/about-public-private-partnerships (21.12.2022).
  • Yalçın, F. C. (2014). Kamu Özel İşbirlikleri, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi – Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Yaşamış, F. D. (1997). Kamu Yönetimi Kuramında ve Uygulamasında Yeni Gelişmeler: ‘Adminisration’dan ‘Management’a, Türk İdare Dergisi, 69 (417), 1-27.
  • Yescombe, E. R. (2007). Public-Private Partnerships: Principles of Policy and Finance, Oxford Butterworth-Heinemann.
  • Yıldırım, N. E. (2017). Kamu Özel Ortaklıkları ve Ulaştırma Sektörü (Dünya ve Türkiye Örnekleriyle), Yayınlanmamış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi – Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Yılmaz, H. (2023). Türkiye’de Ulaştırma Sektörü Alanında Uygulanmakta Olan Kamu-Özel Sektör İşbirliği Modellerinin Etkinlik Analizi, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi – Sosyal Bilimler Enstitüsü.

TÜRKİYE’DE UYGULANAN BAZI KAMU-ÖZEL SEKTÖR İŞBİRLİĞİ MODELLERİNİN KAMUSAL MAL VE HİZMET TEORİSİ BAĞLAMINDA DEĞERLENDİRİLMESİ

Yıl 2023, Cilt: 13 Sayı: 26, 217 - 241, 29.12.2023

Öz

Kamu-Özel Sektör İşbirliği (KÖSİ) modellerinin kamusal mal ve hizmetler bağlamında değerlendirildiği bu çalışmanın esas amacı Türkiye’deki KÖSİ uygulamalarının kamusal mal teorisiyle bağdaşıp bağdaşmadığının incelenmesidir. Bu kapsamda örneklem olarak ulaştırma sektöründe KÖSİ modelleri çerçevesinde hayata geçirilmiş ve şuan faaliyette olan bazı projeler ele alınmıştır. Söz konusu örnekleme ilişkin öncelikle 2021 ve 2022 yıllarına ait verilen garanti ve gerçekleşen kullanım miktarları tablolar halinde sunulmuş daha sonra bu bilgiler ışığında yapılan fiyatlama neticesinde ilgili hizmetlerdeki dışlanma olgusunun hangi noktada başladığı analiz edilmeye çalışılmıştır. Sonuç olarak Türkiye’de yukarıda belirtilen kısıtlar dahilinde KÖSİ projelerinde dışlanma olgusunun olması gerekenden daha erken bir noktada başladığı, bunun da sosyal kayba neden olması nedeniyle kamusal mal teorisiyle çatışma yarattığı bulgusuna ulaşılmıştır.

Kaynakça

  • Akalın, G. (1986). Kamu Ekonomisi, 2. Baskı, Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
  • Akdoğan, A. (2014). Kamu Maliyesi, 16. Baskı, Ankara: Gazi Kitabevi.
  • Aktan, C. C. (1994). 21. Yüzyıl İçin: ‘Yeni’ Toplumsal Sözleşme, İzmir: T Yayınları.
  • Ateş, H. (2001). İşletmeci, Girişimci ve Verimli Yeni Bir Kamu Yönetimi ve Devlet Anlayışına Doğru, İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, (25), 45-60.
  • Avrupa Uluslararası Müteahhitler Birliği (2004). Sürdürülebilir İhale Sistemi, Berlin: Mavi Kitap.
  • Aydın, E. V. (2014). Yerel Yönetimlerde Altyapı Yatırımlarının Finansmanı: Kamu Özel Sektör Ortaklığı Modeli, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi – Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Ayhan, B., & Üstüner, Y. (2023). Turkey’s Public-Private Partnership Experience: A Political Economy Perspective, Southeast European and Black Sea Studies, 23(1), 115-138.
  • Baltacı, C. (2004). Yeni Sağ Üzerine Bir Eleştiri, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 9(2), 359-373.
  • Bazı Yatırım ve Hizmetlerin Yap-İşlet-Devret Modeli Çerçevesinde Yaptırılması Hakkında Kanun (1994). T.C. Resmi Gazete, 21959, (13.06.1994).
  • Berksoy, T., Şahin, M. & Uysal Ö. (2012), Kamusal Beyaz Filler ve Kamu-Özel Sektör Ortaklıkları. 27. Türkiye Maliye Sempozyumu, 20-24 Mayıs 2012, Antalya.
  • Boz, S. S. (2013). Kamu Özel İşbirliği (PPP) Modeli, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 4(2), 277-332.
  • Bülbül, D. (2017). Türkiye’de Kamu Özel İşbirliği Uygulamasının Mali Saydamlık Açısından Değerlendirilmesi, The Journal of International Scientific Researches, 2(7), 93-108.
  • Çolak, Ç. (2021). Yeni Kamu Yönetişimi, 1. Baskı, Ankara: Astana Yayınları.
  • Dinler, Z. (2009). Mikro Ekonomi, 20. Baskı, Bursa: Ekin Kitabevi.
  • Emek, U. (2015). Turkish Experience with Public Private Partnerships in Infrastructure Opportunities and Challenges, Utilities Policy, 37, 120-129.
  • Emek, U., & Sevindik, İ. (2019). Şehir Hastanelerinde ‘Yap-Kirala-Devret’ Modeli”, Teoriden Uygulamaya Türkiye’de Kamu Özel İşbirlikleri (ed. Uğur Emek ve Güray Küçükkocaoğlu), Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Eren, V. (2001). YKY Anlayışı (Büyükşehir ve İl Belediyeleri Üzerinde Bir Araştırma), Yayınlanmış Doktora Tezi, Sakarya Üniversitesi – Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Ergen, Z. (2006). Yükseköğretim Karma Malının Niteliği ve Finansmanı Üzerine, Sosyo Ekonomi Dergisi, (1), 11-24.
  • European Commission (2003). Public Finances in EMU, Brussels.
  • Göker, Z. (2008). Kamusal Mallar Tanımında Farklı Görüşler, Maliye Dergisi, (155), 108-118.
  • Grimsey, D., & Lewis, K. M. (2002). Evaluating the Risk of Public Private Partnerships for Infrastructure Projects, International Journal of Project Management, 20(2), 107-118.
  • Grimsey, D., & Lewis, K. M. (2004). Public Private Partnerships The Worldwide Revolution in Infrastructure Provision and Project Finance, Edward Elgar Publishing, Inc. Montpellier Parade Cheltenham UK.
  • Gülan, A. (1988). Kamu Hizmeti Kavramı, İdare Hukuku ve İlimleri Dergisi, 9 (1), 147-159.
  • Hodge, G. A., & Greve, C. (2007). Public-Private Partnerships: An International Performance Review, Public Administrate Review, 67 (3), 545-558.
  • Hürriyet Gazetesi (2016). Osmangazi Köprüsünde Büyük Zarar, Osmangazi Köprüsü Zarar Ettiriyor! Devletten Çıkan Para 20 Milyon Dolar - Haberler (10.04.2023).
  • Kalkınma Bakanlığı (2012). Kamu Özel İşbirliğine İlişkin Mevzuat, http://www.sbb.gov.tr/wp-content/uploads/2018/10/Kamu-%C3%96zel-%C4%B0% C5%9Fbirli%C4%9Fne%C4%B0li%C5%9Fkin-Mevzuat-2012.pdf (11.01.2023).
  • Karahanoğulları, O. (2002). Kamu Hizmeti Kavramı (Kavram ve Hukuksal Rejim), Ankara: Turhan Kitabevi.
  • Karatoprak, E. (2010). Kamu Hizmetlerinin Sunumunda Benimsenen Yeni Yöntemler ve Uygulamaların Kontrolü, Maliye Dergisi, (159), 365-375.
  • Kerman, U., & Altan, Y. (2012). Sağlık Hizmetlerinde Kamu Özel Sektör Ortaklığı Uygulaması, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 17(3), 1-23.
  • Kirmanoğlu, H. (2014). Kamu Ekonomisi Analizi, 5. Baskı, İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.
  • Klijin, E. H., & Teisman, R. G. (2003). Institutional and Strategic Barriers to Public-Private Partnership: An Analysis of Dutch Cases, Public Money and Management, 23(3), 137-146.
  • Köseoğlu, Ö., & Sobacı, M. Z. (2015). Kamu Yönetiminde Paradigma Arayışları Yeni Kamu İşletmeciliği ve Ötesi, Bursa: Dora Yayıncılık.
  • Krugman, P. (2001). Bunalım Ekonomisinin Geri Dönüşü (Çev. Neşenur Domaniç), 2. Baskı, İstanbul: Literatür Yayıncılık.
  • Krugman, P., & Wells, R. (2012). Mikro İktisat (Çev. Sayım Işık vd.), 2. Baskı, Ankara: Palme Yayıncılık.
  • Linder, S. H. (1999). Coming to terms with the public-private partnership: A grammar of multiple meanings, American Behavioral Scientist, 43(1), 35-51.
  • Manning, N. (2001). The Legacy of the New Public Management in Developing Countries, International Review of Administrative Sciences, (67), 297-312.
  • McQuaid, R. W. (2000). The Theory of Partnership: Why Have Partnerships?, https://www.researchgate.net/profile/Ronald_McQuaid/publication/291300642_The_theory_of_partnership_Why_have_partnerships/links/56f171da08ae4744a91eef31/The-theory-ofpartnership-Why-have-partnerships.pdf?origin=publication_detail (02.02.2023).
  • Medda, F. (2007). A Game Theory Approach for the Allocation of Risk in Transport Public Private Partnerships, İnternational Journal of Project Management, 25, 213-218.
  • Mouffe, C. (1985). Demokrasi ve Yeni Sağ, Kriz, Neoliberalizm, Reagan Dosyası, İstanbul: Alan Yayıncılık. Murphy, T. J. (2008). The Case For Public Private Partnerships in Infrastructure, Canadian Public Administration, 51(1), 99-126.
  • Musgrave, R., & Musgrave, P. (1989). Public Finance in the Theory and Practice, New York: Mc Graw Hill Inc.
  • Özer, M. A. (2006). Kamu Yönetiminde Kimlik Bunalımı Üzerine Değerlendirmeler, Sayıştay Dergisi, (61), 3-22.
  • Özer, M. A. (2019). Kamu Hizmeti Anlayışında Değişim ve Yeni Sağ Politikalar, Hak İş Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi, 8(20), 10-42.
  • Polidano, C. (1999). The New Public Management in Developing Coutries, IDPM Public Policy and Management Working Paper No: 13.
  • Roehrich, J. K., Lewis, M. A., & George, G. (2014). Are Public-Private Partnerships a Healthy Option? A Systematic Literature Review, Social Science & Medicine, 113, 110-119.
  • Samuelson, P. A. (1954). The Pure Theory of Public Expenditure, The Review of Economics and Statistics, 36 (4), 387-389.
  • Savaşan, F. (2015). Kamu Ekonomisi, 5. Baskı, Bursa: Dora Yayıncılık.
  • Stiglitz, E. J. (1994). Kamu Kesimi Ekonomisi (Çev. Ömer F. Batırel), 2. Baskı, İstanbul: Marmara Üniversitesi.
  • Şahin, M., & Uysal, Ö. (2008). Kamu Ekonomisi Perspektifinden Kamu-Özel Sektör Ortaklıkları, Bursa: Ekin Basım Yayın Dağıtım.
  • Şener, O. (2014). Kamu Ekonomisi, 12. Baskı, İstanbul: Beta Yayınevi. T.C. Cumhurbaşkanlığı Strateji ve Bütçe Başkanlığı (2021). Kamu-Özel İşbirliği ile Yürütülen Projeler, https://koi.sbb.gov.tr/ (09.12.2022).
  • Takashima, R., Yagi, K., & Takamori, H. (2010). Government Guarantes and Risk Sharing in Public-Private Partnerships, Review of Financial Economics, 19(2), 78-83.
  • The Canadian Council for PPP (2018). Definitions & Models, https://www.pppcouncil. ca/web/P3_Knowledge_Centre/About_P3s/Definitions_Models.aspx (01.06.2023).
  • Tunç, G., & Özsaraç, E. (2015). Türkiye’deki Kamu Özel İşbirliği Modelinin İyileştirilmesine Ait Öneriler, Mehmet Cemal Geneş ve Mustafa Kerem Koçkar (Ed.), Üçüncü Türkiye Deprem Mühendisliği ve Sismoloji Konferansı, İzmir.
  • United Nations (2001). World Public Sector Report Globalization and the State, https://desapublications.un.org/file/646/download (20.11.2022).
  • Uysal, Ö. (2013). Vatandaş Odaklı Kamu Hizmeti Yaklaşımı ve Kamu Ekonomisi Bakımından Sonuçları (Türkiye’de Sağlık Sektörü Örneği), Yayınlanmamış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi – Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • World Bank (2018). Abouth Public-Private Partnerships, https://ppp.worldbank.org/public-private-partnership/about-public-private-partnerships (21.12.2022).
  • Yalçın, F. C. (2014). Kamu Özel İşbirlikleri, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi – Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Yaşamış, F. D. (1997). Kamu Yönetimi Kuramında ve Uygulamasında Yeni Gelişmeler: ‘Adminisration’dan ‘Management’a, Türk İdare Dergisi, 69 (417), 1-27.
  • Yescombe, E. R. (2007). Public-Private Partnerships: Principles of Policy and Finance, Oxford Butterworth-Heinemann.
  • Yıldırım, N. E. (2017). Kamu Özel Ortaklıkları ve Ulaştırma Sektörü (Dünya ve Türkiye Örnekleriyle), Yayınlanmamış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi – Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Yılmaz, H. (2023). Türkiye’de Ulaştırma Sektörü Alanında Uygulanmakta Olan Kamu-Özel Sektör İşbirliği Modellerinin Etkinlik Analizi, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi – Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Toplam 60 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Kamu Ekonomisi, Kamu Maliyesi
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Hikmet Yılmaz 0000-0002-4515-8368

Yayımlanma Tarihi 29 Aralık 2023
Gönderilme Tarihi 3 Temmuz 2023
Yayımlandığı Sayı Yıl 2023 Cilt: 13 Sayı: 26

Kaynak Göster

APA Yılmaz, H. (2023). TÜRKİYE’DE UYGULANAN BAZI KAMU-ÖZEL SEKTÖR İŞBİRLİĞİ MODELLERİNİN KAMUSAL MAL VE HİZMET TEORİSİ BAĞLAMINDA DEĞERLENDİRİLMESİ. Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Dergisi, 13(26), 217-241.
AMA Yılmaz H. TÜRKİYE’DE UYGULANAN BAZI KAMU-ÖZEL SEKTÖR İŞBİRLİĞİ MODELLERİNİN KAMUSAL MAL VE HİZMET TEORİSİ BAĞLAMINDA DEĞERLENDİRİLMESİ. KTÜSBD. Aralık 2023;13(26):217-241.
Chicago Yılmaz, Hikmet. “TÜRKİYE’DE UYGULANAN BAZI KAMU-ÖZEL SEKTÖR İŞBİRLİĞİ MODELLERİNİN KAMUSAL MAL VE HİZMET TEORİSİ BAĞLAMINDA DEĞERLENDİRİLMESİ”. Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Dergisi 13, sy. 26 (Aralık 2023): 217-41.
EndNote Yılmaz H (01 Aralık 2023) TÜRKİYE’DE UYGULANAN BAZI KAMU-ÖZEL SEKTÖR İŞBİRLİĞİ MODELLERİNİN KAMUSAL MAL VE HİZMET TEORİSİ BAĞLAMINDA DEĞERLENDİRİLMESİ. Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Dergisi 13 26 217–241.
IEEE H. Yılmaz, “TÜRKİYE’DE UYGULANAN BAZI KAMU-ÖZEL SEKTÖR İŞBİRLİĞİ MODELLERİNİN KAMUSAL MAL VE HİZMET TEORİSİ BAĞLAMINDA DEĞERLENDİRİLMESİ”, KTÜSBD, c. 13, sy. 26, ss. 217–241, 2023.
ISNAD Yılmaz, Hikmet. “TÜRKİYE’DE UYGULANAN BAZI KAMU-ÖZEL SEKTÖR İŞBİRLİĞİ MODELLERİNİN KAMUSAL MAL VE HİZMET TEORİSİ BAĞLAMINDA DEĞERLENDİRİLMESİ”. Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Dergisi 13/26 (Aralık 2023), 217-241.
JAMA Yılmaz H. TÜRKİYE’DE UYGULANAN BAZI KAMU-ÖZEL SEKTÖR İŞBİRLİĞİ MODELLERİNİN KAMUSAL MAL VE HİZMET TEORİSİ BAĞLAMINDA DEĞERLENDİRİLMESİ. KTÜSBD. 2023;13:217–241.
MLA Yılmaz, Hikmet. “TÜRKİYE’DE UYGULANAN BAZI KAMU-ÖZEL SEKTÖR İŞBİRLİĞİ MODELLERİNİN KAMUSAL MAL VE HİZMET TEORİSİ BAĞLAMINDA DEĞERLENDİRİLMESİ”. Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Dergisi, c. 13, sy. 26, 2023, ss. 217-41.
Vancouver Yılmaz H. TÜRKİYE’DE UYGULANAN BAZI KAMU-ÖZEL SEKTÖR İŞBİRLİĞİ MODELLERİNİN KAMUSAL MAL VE HİZMET TEORİSİ BAĞLAMINDA DEĞERLENDİRİLMESİ. KTÜSBD. 2023;13(26):217-41.

KTÜSBD

KTUJSS

Creative Commons Lisansı
Bu eser Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.