Individualized Education Programs in Teacher Practices

Yıl 2016, Cilt: 3 Sayı: 1, 1 - 7, 19.04.2016

Şahin İdin

Öz

Individualized Education Program (IEP) is a crucial component in the academic processes of students continuing special education. The aim of this study is to designate the post-graduate and doctorate dissertations studies about Individualized Education Programs in teacher’s practices and to analyze from various perspectives. In this study, quantitative and qualitative study methods are determined as the method. Document analysis technique in the qualitative dimension of the study has been applied. The data of the study have been obtained from the National Dissertations Centre of Higher Education Council. According to the study findings, it is stated that the dissertations prepared in the special education field within the context of IEP are worked on determining the problems teachers face in the classroom in the practices. Within the context of IEP education providing in-service traing to the teachers, facing problems in the practice processes is among the suggestions.

Anahtar Kelimeler

Individualized Education Programs, Special Education, Practice

Öğretmen Uygulamalarında Bireyselleştirilmiş Eğitim Programları

Öz

Bireyselleştirilmiş Eğitim Programları (BEP) ülkemizde özel eğitime devam eden öğrencilerin eğitim-öğretim süreçlerinde önemli bir öğedir. Bu araştırmanın amacı, öğretmen uygulamalarında Bireyselleştirilmiş Eğitim Programları ile ilgili yapılan yüksek lisans ve doktora tez çalışmalarının belirlenmesi ve çeşitli açılardan incelenmesidir. Bu araştırmada yöntem olarak nitel araştırma yöntemlerinden doküman analizi kullanılmıştır. Araştırmanın verileri Yüksek Öğretim Kurulu’nun Ulusal Tez Merkezi’nden elde edilmiştir. Araştırma bulgularına göre, özel eğitim alanında BEP kapsamında hazırlanan tezlerin çoğunun sınıf içerisinde, öğretmenlerin uygulamalar sırasında karşılaştıkları sorunların tespit edilmesi üzerine hazırlandığı belirlenmiştir. BEP eğitimi kapsamında uygulama süreçlerinde problem yaşayan öğretmenlere hizmet içi eğitim verilmesi öneriler arasında yer almaktadır.

Anahtar Kelimeler

Bireyselleştirilmiş Eğitim Programları, Özel Eğitim, Uygulama

Kaynakça

• Çuhadar, Y. (2006). İlköğretim okulu 1-5. sınıflarda kaynaştırma eğitimine tabi olan öğrenciler için bireyselleştirilmiş eğitim programlarının hazırlanması, uygulanması, izlenmesi ve değerlendirilmesi ile ilgili olarak sınıf öğretmenlerinin ve yöneticilerin görüşlerinin belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Zonguldak Karaelmas Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Zonguldak.
• Eratay, E., Tekinaslan, İ.Ç. ve Yıkmış, A. (2012). Zihin engelliler sınıf öğretmenliğinin eğitim uygulama okulu programına ve öğretimde kullandıkları yöntemlere ilişkin görüşleri. AİBÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (12), 137-158.
• Erten, S., Kiray, S.A., & Sen-Gumus, B. (2013). Influence of scientific stories on students ideas about science and scientists. International Journal of Education in Mathematics, Science and Technology, 1(2), 122-137.
• Gartland, D. (2007). The documentation disconnect for students with learning disabilities: Improving access to postsecondary disability services. A report from the National Joint Committee on learning disabilities. Jully, 265-274.
• Güzel, N.(2014). Kaynaştırma öğrencisi olan ilköğretim öğretmenlerinin kaynaştırma eğitimine ilişkin yaşadıkları sorunlar (Beykoz İlçesi Örneği). (Yüksek Lisans Tezi). Yeditepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Kargın, T. (2007). Eğitsel değerlendirme ve bireyselleştirilmiş eğitim programı hazırlama süreci. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 8 (1) 1-13.
• Kartopu, S. (2013). Özel eğitim okullarında görev yapan görsel sanatlar dersi öğretmenlerinin mesleki sorunları. (Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Kuyumcu, Z. (2011). Bireyselleştirilmiş eğitim planı (BEP) geliştirilmesi ve uygulanması sürecinde öğretmenlerin yaşadıkları sorunlar ve bu sorunlara yönelik çözüm önerileri. (Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Özel Eğitim Ana Bilim Dalı, Ankara.
• MEB, (2000). Özel eğitim hakkında kanun hükmünde kararname ve özel eğitim hizmetleri yönetmeliği. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
• MEB, (2004). Bireyselleştirilmiş eğitim programı. Yol haritası. Ankara: 4. Akşam Sanat Okulu Matbaası.
• MEB, (2013). Özel Eğitim ve Rehberlik Hizmetleri Genel Müdürlüğü. Birlikte başarırız. Bütünleştirme kapsamında eğitim uygulamaları öğretmen kılavuz kitabı, Ankara.
• Öztürk, C.Ç. (2009). Eğitim uygulama okuluna devam eden zihinsel engelli öğrencilerin öğretmenlerinin bireyselleştirilmiş eğitim programı hakkında görüşlerinin belirlenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Özel Eğitim Ana Bilim Dalı, Bolu.
• Öztürk, C.Ç ve Eratay, E. (2010). Eğitim uygulama okuluna devam eden zihinsel engelli öğrencilerin öğretmenlerinin bireyselleştirilmiş eğitim programı hakkında görüşlerinin belirlenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Dergisi (10), 145-159.
• Pektaş, H. (2008). Özel eğitim programlarından ve farklı programlardan mezun öğretmenlerin bireyselleştirilmiş eğitim programı kullanma durumlarının saptanması. (Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Özel Eğitim Ana Bilim Dalı, Ankara.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (2. Baskı). Ankara:Seçkin Yayıncılık.
• YÖK, (2007, Eylül). Eğitim fakültelerinde uygulanacak yeni programlar hakkında açıklama. Alınmıştır: https://www.yok.gov.tr/documents/10279/49665/aciklama_programlar/aa7bd091-9328-4df7-aafa-2b99edb6872f
• YÖK, (2015, Ağustos). Alınmıştır: Ulusal tez merkezi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/
• YÖK, (2015, Nisan). Zihinsel engelliler öğretmenliği. Alınmıştır: https://www.yok.gov.tr/documents/10279/49665/zihin_engelliler.pdf/8ea5f597-e3b4-4713-b537-4c23f9fc3b5f