Matematik Başarısında Derse İlişkin Ön Bilgi ve Tutumların Arasındaki Doğrudan ve Dolaylı İlişkilerin İncelenmesi

Yıl 2017, Cilt: 2 Sayı: 2, 50 - 69, 15.07.2017

Ali Özkaya , Gökhan Aksu

https://doi.org/10.29250/sead.305651

Öz

Bu çalışmanın amacı lise
öğrencilerinin matematik dersine ilişkin ön bilgileri ile derse ilişkin
tutumlarının matematik başarısı üzerindeki doğrudan ve dolaylı ilişkilerin
belirlenmesidir. Çalışma Akdeniz bölgesinin kıyı kesiminde yer alan bir ildeki
toplam 254 öğrenci ile gerçekleştirilmiştir. Çalışmada varsayımların
incelenmesinin ardından gözlenen değişkenler arasındaki doğrudan ve dolaylı
ilişkileri belirlemek amacıyla lisrel programında path analizi
gerçekleştirilmiştir. Analiz sonucunda öncelikle kurulan ölçme modelinin model
veri uyumuna sahip olduğu belirlenmiş ve ardından değişkenler arasındaki
ilişkileri belirlemek amacıyla üç farklı model kurulmuştur. Modellerde elde
edilen standartlaştırılmış faktör yük değerleri (β) incelendiğinde derse ilişkin
ön bilgilerin matematik başarısı üzerinde anlamlı bir etkisinin (β=.64,
t>1,96) olmasının yanında tutum değişkeni üzerinden oluşan dolaylı etkinin
de anlamlı olduğu (β=43, , t>1,96) belirlenmiştir. Kurulan üçüncü modelde β
katsayısının değeri azalmış olmasına rağmen istatistiksel olarak anlamlı olması
tutum değişkeninin derse ilişkin ön bilgiler ile matematik başarısı arasında
kısmi aracılık etkisine sahip olduğunu göstermektedir. Çalışma sonucunda derse
ilişkin ön bilgilerin dönem başında ders vermekle görevli öğretmenler
tarafından belirlenerek varsa eksik öğrenmelerin giderilmesi aşamasında
tamamlayıcı faaliyetlerde bulunmaları önerilmiştir.

Anahtar Kelimeler

matematik, tutum, ön bilgi

Investigation of Direct and Indirect Relationships between Preliminary Information and Attitudes Related to the Math Success

Öz

The
purpose of this study is to determine the direct and indirect relationships of
mathematics achievement of preliminary knowledge of mathematics course of high
school students with their attitudes towards the course. The study was
conducted with a total of 254 students located on the coastal part of the
Mediterranean region. Following the examination of the assumptions in the
study, path analysis was performed in the lisrel program to determine the
direct and indirect relationships between the observed variables. As a result
of the analysis, firstly, it was determined that the measurement model
established had model data compatibility. Then, three different models were
established to determine the relationships between the variables. When
the standardized factor loadings obtained from the models were examined, it was
determined that the preliminary information about the course had a meaningful
effect on the mathematical success (β=.64,
t>1,96)  as well as the
indirect effect (β=43,
, t>1,96) on the attitude change. In the third model, although the value of β is
statistically significant, it shows that the variable of attitude has a partial
mediating effect between the preliminary knowledge of the course and mathematics
success. As a result of the study, it is suggested that the preliminary
information about the lesson should be determined by the teachers who are in
charge of teaching at the beginning of the semester and if they have
complementary activities in the process of eliminating the missing ones

Anahtar Kelimeler

mathematics, attitude, preliminary knowledge, path analysis

Kaynakça

• Aiken L.R. (1970). Attitudes toward mathematics. Review of Educational Research, 40, 551-596. Alcı, B., Erden, M. ve Baykal, A. (2008) Üniversite Öğrencilerinin Matematik Başarıları ile Algıladıkları Problem Çözme Becerileri, Özyeterlik Algıları, Bilişüstü Özdüzenleme Stratejileri ve ÖSS Sayısal Puanları Arasındaki Açıklayıcı ve Yordayıcı İlişkiler Örüntüsü, Boğaziçi Üniversitesi Eğitim Dergisi, 25 (2), 53-68. Aşkar, P. (1986). Matematik Dersine Yönelik Tutum Ölçen Likert Tipi Bir Ölçeğin Geliştirilmesi. Eğitim ve Bilim. Cilt 11, sayı 62. Aşkar, P. & Erden, M. (1987). Öğretmenlik mesleğine yönelik tutum ölçeği. Çağdaş Eğitim, 121, 9–11. Bacanlı, H. (1999). Gelişim ve Öğrenme. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. Baki, A., Güven, B., ve Karataş, İ. (2002). Dinamik geometri yazılımı cabri ile keşfederek öğrenme. Sözlü bildiri, V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara. Baykul Y. (1990). Matematikle ilgili düşünceler anketi. Ankara: ÖSYM Yayınları. Baykul, Y. ve Güzeller, C. O. (2014) Sosyal Bilimler İçin İstatistik, Ankara: Pegem Akademi. Berberoğlu, G. (1990). Kimyaya ilişkin tutumların ölçülmesi. Eğitim ve Bilim, 76, 16-27. Bloom, B. S. (1979). İnsan nitelikleri ve okulda öğrenme. (Çev. Durmuş Ali Özçelik ). Ankara: Milli Eğitim Basımevi. Büyüköztürk, Ş. (2010) SPSS ile Veri Analizi El Kitabı, Ankara: Pegem Akademi. Cüceloglu, D. (1991). İnsan ve davranışı: Psikolojinin temel kavramları . İstanbul: Remzi Kitabevi. Çokluk, Ö, Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2014) Sosyal Bilimler İçin Çok Değişkenli İstatistik SPSS ve Lisrel Uygulamaları, Ankara: Pegem Akademi. Demir, E. ve Parlak, B. (2012) Türkiye’de Eğitim Araştırmalarında Kayıp Veri Sorunu, Eğitim ve Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme Dergisi, 3 (1), 230-241. English, L.D., Halford, S. (1995). Mathematics Education Models and Processes. New Jersey: Lawrence Erblaum Associates Publishers. Goldenberg, E. P. (1996). "Habits of mind” as an organizer for the curriculum. Journal of Education, 178(1), 13-34. Hayduk, L.A. (1987). Structural Equation Modeling with LISREL, Essentials and Advances, Baltimore: The John Hopkins University Press Yayıncılık. Johnson, R. M. (2000). Gender differences in mathematics performance. Annual Meeting of the American Educational Research Association, New Orleans, LA, USA. Kağıtçıbaşı, Ç. (1988). İnsan ve İnsanlar. İstanbul: İstanbul Matbaası. Kalaycı, Ş. (2014) SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri, Ankara: Asil Yayın Dağıtım Ltd. Şti. Karakoca A.(2011). Altıncı sınıf öğrencilerinin problem çözmede matematiksel düşünmeyi kullanma durumları, Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir. Karataş, Z. (2014) Problem Çözme Becerileri ve Yalnızlık Düzeyleri Arasındaki İlişkide Benlik Saygısının Aracı Rolü: Bir Yapısal Eşitlik Modeli Çalışması, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30, 118-140. Kline, P. (1994) An Easy Guide toFactor Analysis,London: Routledge. Kline, R.B., (2005). Principles and practice of structural equation modeling(2nd ed.), New York: GuilfordPress. Krishnamoortht, K. and Yu, J. (2004) Modified Nel and Van der Merwe test for multivariate Behrens-Fisher problem. Statistics & Probability Letters, 66, 161–169. Mulaik, A. S. (1972) TheFoundations of theFactor Analysis, New York: McGraw-HillBook Company Saracaloğlu, A.S. (2000). Öğretmen adaylarının yabancı dile yönelik tutumları ile akademik başarıları arasındaki ilişki. Eğitim ve Bilim, 25 (115), 65–72. Savaş E., Taş S. ve Duru A. (2010). Matematikte Öğrenci Başarısını Etkileyen Faktörler, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, cilt 11, sayı 1, sayfa 113-132. Savaş, E. & Duru, A. (2005). Gender differences in mathematics achievement and attitude towards mathematics among first grade of high school. Eurasian Journalof Educational Research, 19, 263–271. Sharma, S. (1996) Applied Multivariate Techniques, New York: John Wiley&Sons Inc. Sümer, N. (2000). Yapısal eşitlik modelleri: Temel kavramlar ve örnek uygulamalar, Türk Psikoloji Yazıları, 3(6), 49-74. Soydan, S. (2013) Erken Çocukluk Yaklaşımlarına İlişkin Görüşler Ölçeği’nin Türkçe Uyarlaması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması, Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 14 (1),227-242. Şimşek, Ö.F., (2007). Yapısal Eşitlik Modellemesine Giriş, Ankara: Ekinoks Tabanick, B. G. andFidell, L. S. (1996) Using MultivariteStatistics(3rd. Edt.),California State University: HarperCollinsCollege Publisher. Tapia, M., & Marsh, G. E. (2000). Effect of gender, achievement in mathematics, and ethnicity on attitudes toward mathematics. Annual Meeting of the Mid-South Educational Research Association, Bowling Green, KY, USA. Tekindal, S. (1988). Okula ilişkin tutum ile akademik başarı arasındaki ilişki. Çağdaş Eğitim, 139, 29–33. Thompson, A. ve Zamboanga, B. J.(2004), Academic aptitude and prior knowledge as predictors of student achievement in introduction to pathology. Journal of Educational Psyhology. 96, 77-784 Thomson, S., Lokan, J., Lamb S., & Ainley, J. (2003). Lessons from the third international mathematics and science study. TIMSS Australia Monograph Series. Australian Council for Educational Research. Özgüven, İ.E. (1994). Psikolojik Testler. Ankara: Yeni Doğuş Matbaası. Üredi, I. ve Üredi, L. (2005) İlköğretim 8. Sınıf Öğrencilerinin Öz-düzenleme Stratejileri ve Motivasyonel İnançlarının Matematik Başarısını Yordama Gücü, Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1 (2), 250-260. Yenilmez K. ve Duman, A. (2008). İlköğretim Matematik Başarısını Etkileyen Faktörlere İlişkin Öğrenci Görüşleri. Sosyal Bilimler Dergisi. Sayı 19. Yenilmez, K., & Özabacı, N. Ş. (2003). Yatılı öğretmen okulu öğrencilerinin matematik ile ilgili tutumları ve matematik kaygı düzeyleri arasındaki ilişki üzerine bir araştırma. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14, 132–146. Yücel S.ve Koç M. (2011). İlköğretim Öğrencilerinin Matematik Dersine Karşı tutumlarının Başarı Düzeylerini Yordama Gücü ile Cinsiyet Arasındaki İlişki, İlköğretim Online, 10(1), 133-143.