A Psychological Standpoint for Children’s Rights and Education

Yıl 2017, , 429 - 451, 31.07.2017

Ahu Öztürk

https://doi.org/10.21550/sosbilder.288966

Cited By: 1

Öz

In this study, it is aimed to examine the
psychological outcomes of the education of children's rights and to reframe the
target groups from the perspective of psychology. With this purpose in mind,
the changing definition of childhood and the representative projects of
children’s’ rights are introduced and the psychological scope of interest will
be determined. Findings indicate that children’s rights education can be
effective in many ways and protective for self and well-being in children. The
second objective of this work is identifying of the possible positive societal
reflections of children's rights education at professional and societal levels.
The study will be concluded with suggestions to determine the need for
including different groups to children’s rights training, focusing on the
contribution of the psychological perspective to children's rights studies.

Anahtar Kelimeler

Childhood, history of childhood, children's rights, children’s rights education, psychology

ÇOCUK HAKLARI VE EĞİTİMİNE PSİKOLOJİK BİR BAKIŞ

Öz

Bu
çalışmada, çocuk hakları eğitiminin psikolojik çıktılarını incelemek ve hak eğitiminin
yöneleceği hedef grupları psikolojinin bakış açısından yeniden çerçevelemek
amaçlanmaktadır. Bu amaç gözetilerek, öncelikle çocukluğun değişen tanımı,
çocuk haklarının korunması fikri üzerine çalışanların örnek projeleri ele
alınmakta ve çocuk hakları eğitiminin psikolojik yararlarını inceleyen
çalışmalar aktarılmaktadır. Bulgular, hak eğitiminin pek çok açıdan etkisinin
yanı sıra çocukta benlik ve iyi oluş üzerinde koruyucu olabileceğine işaret
etmektedir. Bu çalışmanın ikinci amacı, çocuk hakları eğitiminin profesyonel ve
toplumsal düzeylerde uygulanmasının olası toplumsal yansımalarını
belirlemektir. Çalışma, psikolojik bakış açısının çocuk hakları çalışmalarına
katkılarına odaklanarak, çocuklardan farklı grupların hak eğitimi ihtiyacının
belirlenmesine yönelik önerilerle sonlandırılacaktır.

Anahtar Kelimeler

Çocukluk, çocukluğun tarihi, çocuk hakları, çocuk hakları eğitimi, psikoloji

Kaynakça

• Afet ve Acil Durum Müdürlüğü (AFAD). “2017 Küresel İnsani Yardım Raporu Verilerine Göre Türkiye Yeniden ‘Dünyanın En Cömert Ülkesi’ ve ‘En Çok Yardım Yapan İkinci Ülke’ Oldu” https://adana.afad.gov.tr/tr/19329/2017-Kuresel-Insani-Yardim-Raporu-Verilerine-Gore-Turkiye-Yeniden-Dunyanin-En-Comert-Ulkesi-ve-En-Cok-Yardim-Yapan-Ikinci-Ulke-Oldu (Erişim Tarihi: 22.06.2017).
• Baştürk, Nadir (2011). İlköğretim 8. Sınıf Vatandaşlık ve Demokrasi Eğitimi Dersi Öğretim Programı Kazanımlarının Öğrenci Görüşlerine göre Değerlendirilmesi (Konya İli Örneği). Yüksek Lisans Tezi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi.
• Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Komitesi: Türkiye-2009. “Birleşmiş Milletler Çocuk Haklarına Dair Sözleşmenin 44. Maddesi uyarınca Hazırlanan Rapor İkinci ve Üçüncü İlerleme Raporu Türkiye” http://www.cocukvakfi.org.tr/Rapor/Turkiye_cocuk_Haklari_2._ve_3._Ulusal_ilerleme_Raporu.pdf (Erişim Tarihi: 18.05.2017).
• Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Komitesi: Türkiye-2012. “Birleşmiş Milletler Çocuk Haklarına dair Sözleşmenin 44. Maddesi Uyarınca Taraf Devletler Tarafından Sunulan Raporların Değerlendirilmesi. Sonuç Gözlemleri: Türkiye” http://www.aile.gov.tr/tr/2947/BM-Cocuk-Haklari-Komitesinin-Ulkemiz-Hakkindaki-Sonuc-Gozlemleri (Erişim Tarihi: 18.05.2017).
• Bloom, Paul (2004). Descartes' Baby: How the Science of Child Development Explains What Makes Us Human. New York: Basic Books.
• Bradley, Ben (1998). “The Ways to Talk about Change: ‘the Child’ of the Sublime versus Radical Pedagogy”. Editör(ler): Betty M. Bayer ve John Shotter, Reconstructing the Psychological Subject: Bodies, Practices and Technologies, s. 68-93. London: Sage.
• Cameron, Lindsey vd. (2006). “Changing Children’s Intergroup Attitudes toward Refugees: Testing Different Models of Extended Contact”. Child Development, C. 77, S. 5, s. 1208-1219.
• Chen, Jennifer Jun-Li (2005). “Relation of Academic Support from Parents, Teachers, and Peers to Hong Kong Adolescents’ Academic Achievement: The Mediating Role of Academic Engagement”. Genetic, Social and General Psychology Monographs, S. 131, s. 77-127.
• Children’s Rights Education. “Children’s Rights Education-13.12.2016” Wikipedia, The Free Encyclopedia https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Children%E2%80%99s_rights_education&oldid=754644068 (Erişim Tarihi: 19.01.2017).
• Clerkin, Aidan ve Ann-Marie Creaven (2013). “Pupil Engagement”. Editör(ler): Eemer Eivers ve Aidan Clerkin, National Schools, International Contexts: Beyond the PIRLS and TIMSS Test Results. s. 33-54. Dublin: Educational Research Centre.
• Covell, Kathrine (2007). “Children’s Rights Education: Canada’s Best-Kept Secret”. Editör(ler): R. Brian Howe ve Kathrine Covell, A Question of Commitment: Children’s Rights in Canada. s. 241-264. Ontario: Wilfrid Laurier University Press.
• Covell, Kathrine, Justin K. McNeil ve R. Brian Howe (2009). “Reducing Teacher Burnout by Increasing Student Engagement: a Children’s Rights Approach”. School Psychology International, C. 30, S. 3, s. 282–290.
• Covell, Kathrine, R. Brian Howe ve Justin K. McNeil (2010). “Implementing Children’s Human Rights Education in Schools”. Improving Schools, C. 13, S. 2, s. 1-16.
• Covell, Kathrine, R. Brian Howe ve Jillian L. Polegato (2011). “Children’s Human Rights Education as a Counter to Social Disadvantage. A Case Study from England”. Educational Research, C. 53, S. 2, s. 193-206. http://dx.doi.org/10.1080/00131881.2011.572367 (Erişim Tarihi: 27.01.2017).
• deMause, Lloyd (1974). The History of Childhood. New York: The Psychohistory Press.
• Erkanal, Hayat (2001). “Eski Ön Asya’da Çocuk”. Editör: Bekir Onur, Dünyada ve Türkiye’de Değişen Çocukluk: Changing Childhood in the World and in Turkey III. Ulusal Çocuk Kültürü Kongresi Bildirileri 16-18 Ekim 2000 Ankara Üniversitesi çocuk Kültürü Araştırma ve Uygulama Merkezi Yayınları. s. 117-124. Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi. ISBN: 975 - 482 - 530 -0.
• Ersoy, Figen (2011). “Elementary School Students’ Perceptions Related to Children’s Rights”. Elementary Education Online, C. 10, S. 1, s. 20-29. http://dergipark.ulakbim.gov.tr/ilkonline/article/viewFile/5000037979/5000036837
• Gil’Adi, Avner (2001). “Is There a Concept of Childhood in Islamic Civilization?” Editör: Bekir Onur, Dünyada ve Türkiye’de Değişen Çocukluk: Changing Childhood in The World and in Turkey III. Ulusal Çocuk Kültürü Kongresi Bildirileri 16-18 Ekim 2000 Ankara Üniversitesi Çocuk Kültürü Araştırma ve Uygulama Merkezi Yayınları, s. 309-319. Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi. ISBN: 975 - 482 - 530 -0.
• Guralnick, Michael J. (2013). “Developmental Science and Preventive Interventions for Children at Environmental Risk”. Infants Young Children, C. 26, S. 4, s. 270-285. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4512662/pdf/nihms668824.pdf (Erişim Tarihi: 27.01.2017).
• Hareket, Erdem, Kaya Tuncer Çağlayan ve Hakan Dündar (2016). “Çocuk Haklarına İlişkin Algı Gelişiminde Çocuk Meclisi Uygulamaları”. International Journal of Social Science, S. 42, s. 445-464. http://www.jasstudies.com/Makaleler/537342766_27.%20Ar%c5%9f.%20G%c3%b6r.%20Erdem%20HAREKET.pdf
• John, Mary (2003). Childrens Rights and Power: Changing up for a New Century. Children in Charge Series 9. London and Philadelphia: Jessica Kingsley Publishers. EISBN 978 1 84642 027 6.
• Libal, Kathryn (2002). “Children’s Rights in Turkey”. Human Rights Review, C. 3, S. 1, s. 35-44. http://humanrights.uconn.edu/wp-content/uploads/sites/767/2014/06/ChldrensRightsInTurkeyLibal.pdf (Erişim Tarihi: 09.06.2017).
• Ortadoğu Stratejik Araştırmalar Merkezi. “Suriyeli Sığınmacıların Türkiye’ye Etkileri-2015” Rapor No: 195. http://tesev.org.tr/wp-content/uploads/2015/11/Suriyeli_Siginmacilarin_Turkiyeye_Etkileri.pdf. (Erişim Tarihi: 17.01.2017).
• Overton, Willis F. (2013). “A New Paradigm for Developmental Science: Relationism and Relational-Developmental Systems”. Applied Developmental Science, C. 17, S. 2, s. 94-107.
• Öztan, Güven Gürkan (2013). Türkiye’de Çocukluğun Politik İnşası. (2. Baskı). İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları. ISBN 978-605-399229-5.
• Rorty, Richard (2011). “Human Rights, Rationality and Sentimentality”. Editör(ler): Aakash Singh Rathore ve Alex Cistelecan, Wronging Rights? Philosophical Challenges for Human Rights (Ethics, Human Rights and Global Political Thought), s. 107-131. Abingdon: Routledge. http://www.nyu.edu/classes/gmoran/3RORTY.pdf. (Erişim Tarihi: 10.06.2017).
• Santrock, John W. (2017). Yaşam Boyu Gelişim. Çev: Galip Yüksel (13. Basımdan Çeviri: Gözden Geçirilmiş Yeni Basım). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Simons-Morton, Bruce (2004). “Prospective Association of Peer Influence, School Engagement, Alcohol Expectancies, and Parent Expectations with Drinking Initiation among Sixth Graders”. Addictive Behavior, S. 29, s. 299-309.
• Super, Charles M. ve Sara Harkness (1997). “The Cultural Structuring of Child Development”. Editör(ler): John W. Berry, Ype H. Poortinga, Janak Pamdey, Pierre R. Dasen, T. S. Saraswathi, Marshall H. Segall ve Çiğdem Kağıtçıbaşı, Handbook of Cross-Cultural Psychology: Basic Processes and Human Development, s.1-39. Boston: Allyn and Bacon.
• Toraman, Çetin (2012). İlköğretim 8. Sınıf Vatandaşlık ve Demokrasi Eğitimi Ders Programının (2010) Değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi.
• Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK). “İstatistiklerle Çocuk, 2013”. Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) Haber Bülteni-22 Nisan 2014a. S. 16054. http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=16054 (Erişim Tarihi: 20.05.2017).
• Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK). “İstatistiklerle Çocuk, 2013”. Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) Haber Bülteni-16 Mayıs 2014b. S. 16055. http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=16055 (Erişim Tarihi: 20.05.2017).
• Uçuş, Şükran (2014). “Çocuk Hakları Eğitimi Programının Hazırlanması ve Değerlendirilmesi: Uygulama Öğretmeninin ve Katılımcıların Görüşleri”. International Journal of New Trends in Arts, Sports and Science Education, C. 3, S. 2, s. 1-21.
• UN Children’s Rights Alliance. “The UN Convention on the Rights of the Child Booklet-2010”. http://www.childrensrights.ie/sites/default/files/UNCRCEnglish.pdf (Erişim Tarihi: 09.06.2017).
• UNICEF. “United Nations Children’s Fund, Measuring and Monitoring Child Protection Systems: Proposed Core Indicators for the East Asia and Pacific Region-2012” Strengthening Child Protection Series. UNICEF EAPRO, Bangkok. ISBN: 978-974-685-138-1.
• UNICEF. “Child Rights Education Toolkit: Rooting Child Rights in Early Childhood Education, Primary and Secondary Schools-2014” UNICEF Private Fundraising and Partnerships Division (PFP): Cenevre. https://www.unicef.org/crc/files/UNICEF_CRE_Toolkit_FINAL_web_version170414.pdf. (Erişim Tarihi: 19.01.2017).
• Whitty, Geoff ve Emma Wisby (2007). “Whose Voice? An Exploration of the Current Policy Interest in Pupil Involvement in School Decision-Making”. International Studies in Sociology Education, C. 17, S. 3, s. 303-319.
• Wolak, Janis vd. (2008). “Online ‘Predators’ and Their Victims: Myths, Realities, and Implications for Prevention and Treatment”. American Psychologist, C. 63, S. 2, s. 111-128. http://www.apa.org/pubs/journals/releases/amp-632111.pdf
• Yılmaz, Gülay (2016). “Çocukların ve Çocukluğun Tarihi”. Toplumsal Tarih Dergisi, S. 274, s. 50-51.