Bu araştırmanın amacı, Türkiye’deki Gençlik Merkezleri’ne üye gençlerin temsilcilerinin problem çözme becerilerinin çeşitli değişkenler bakımından incelenmesidir. Araştırmanın evrenini Türkiye’deki 135 Gençlik Merkezi’ne üye gençlerin temsilcisi 19.73±2.20 yaş ortalamasına sahip 95 öğrenci oluşturmakta, örneklemini ise bu öğrenciler arasından 78 gönüllü genç temsil etmektedir. Araştırmada Hepner ve Peterson (1982) tarafından geliştirilen, Türkçe’ye uyarlaması ise Şahin, Şahin ve Heppner (1993) tarafından yapılan Problem Çözme Envanteri (PÇE) kullanılmıştır. Envanter, bireyin depresyon, diğer kişilerle ilişkiler, meslek seçme v.b. kişisel, sosyal problemleri çözme becerisini nasıl algıladığını ve değerlendirdiğini, ayrıca problem çözmedeki kendine güvenini, bireyin gerçek problem çözme yeteneğini değil, problem çözme becerisini nasıl algıladığını ve değerlendirdiğini ölçmektedir. Temsilci gençlerin problem çözme becerilerinin ölçümünde iki bölümden oluşan bir anket uygulanmıştır. İlk bölüm, öğrencilerin demografik bilgilerinden oluşmaktadır. İkinci bölümde ise, 35 maddeden oluşan ve problem çözme becerilerini ölçen likert tipi ölçek kullanılmıştır. Anketin güvenilirlik katsayısı α=.809 olarak bulunmuştur. Araştırmada, istatistiksel verileri elde etmek için frekans, t- Testi ve Anova Testi T ve parametrik olmayan değerler için Kruskal Wallis testi uygulanmıştır. Anlamlılık için ise 0.05 anlamlılık düzeyi seçilmiştir. Araştırmanın sonucunda, öğrencilerin cinsiyetleri ile envanterin aceleci yaklaşım alt boyutunda, okudukları okul türü ile kaçıngan ve kendine güvenli yaklaşım alt boyutlarında, aile gelir durumu ile aceleci yaklaşım alt boyutunda, spor yapma durumu ile düşünen, kaçıngan ve planlı yaklaşım alt boyutlarında anlamlı farklılık tespit edilmiştir. Öğrencilerin yaşları ve temsil ettikleri bölge değişkenine göre envanter alt boyutlarında anlamlı bir farklılık tespit edilmemiştir. Sonuç olarak, Gençlik Merkezleri’ne üye gençlerin temsilcilerinin yaş ve bölge değişkenine göre problem çözme becerilerinde anlamlı farklılık olmadığı tespit edilmiştir. Cinsiyet, öğrenim durumu, gelir ve spor yapma değişkenlerine göre problem çözme becerilerinin anlamlı farklılık gösterdiği tespit edilmiştir
This research aims to review the problem solving skills of juveniles from the Youth Centers in Turkey in terms of different variables. The research population comprises 95 students between the ages of 19.73 ±2.20 who are the representatives of the juvenile members of 135 Youth Centers in Turkey. The sample group consists of 78 voluntary students. The Problem Solving Inventory, developed by Hepner and Peterson (1982) and adopted into Turkish by Şahin, Şahin and Heppner (1993), has been used in the research. The inventory measures how individuals percept and evaluate depression, interpersonal relations, career choices etc, their problem solving abilities, not their actual abilities. It also measures their self-confidence in problem-solving A duplex questionnaire has been applied to measure the problem solving skills of the sample. The first part consists of
demographic information on the students. The second part comprises a likert scale that has 35 items and measures the problem solving
skills. The reliability coefficient of the questionnaire was α=,809.
The frequency, t-test, Anova test and Krusukal-Wallis test were used to obtain statistical data. 0.05 significance level was
selected.
According to research findings, there is a significant difference in the lower dimension of inventory’s hasty approach in terms
of gender and family income level variable, in the lower dimension of avoidant and self-confident in terms of the type of school, in the
level dimension of considering, avoidant and a planned approach in terms of sporting variable. The inventory does not represent a
significant difference in any lower dimension between age and region variable that they represent.
As a result, representative male student members of Youth Centers have a higher problem solving skills than female students.
Four-year college education and active sporting have a positive effect on problem-solving skills. And also it has been determined that
the high income levels have a negative effect on problem solving skills. However, it has been determined that there are no significant
differences in the problem solving skills of the juveniles in the sample by age or region variables
Diğer ID | JA68UH23BT |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Haziran 2011 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2011 |