İlkokullarda Yetiştirme Programına (İYEP) İlişkin Öğretmen Görüşleri

Yıl 2020, Cilt: 11 Sayı: 1, 56 - 84, 30.01.2020

Hüseyin Anılan , Kübra Özgan

https://doi.org/10.17569/tojqi.621543

Cited By: 1

Öz

Çalışmanın amacı,
2018-2019 öğretim yılında uygulamaya konan İlkokullarda Yetiştirme Programına
(İYEP) ilişkin öğretmen görüşlerinin incelenmesidir. Nitel araştırmaya dayalı
gerçekleştirilen bu araştırmanın çalışma grubunda amaçlı örnekleme
tekniklerinden maksimum çeşitlilik tekniği ve ölçüt örnekleme tekniği ile
belirlenmiş 18 öğretmen yer almaktadır. Çalışmanın verileri yarı
yapılandırılmış görüşme formuyla toplanmış ve içerik analiziyle çözümlenmiştir.
Araştırma sonucunda öğretmenlerin İYEP’i, öğrenciye birebir ilgi sağlaması ve
öğrencilerin eksiklerini telafi etmesi yönüyle olumlu buldukları programın
süresini ise yetersiz buldukları görülmüştür. Ayrıca katılımcı öğretmenler İYEP
materyallerini uygun bulunmuşlar ancak seviyelerin çeşitlendirilmesi
gerektiğini dile getirmişlerdir. Öte yandan öğretmenlerin İYEP hakkında
yeterince bilgilendirilmedikleri görülmüştür. Araştırmaya katılan
öğretmenlerinin tamamı programın öğrenciler üzerinde olumlu etkilerinin
olduğunu ifade etmişler, öğrencilerin akademik başarılarının yükseldiğini, öz
güvenlerinin ve derse yönelik motivasyonlarının da arttığını vurgulamışlardır.

Anahtar Kelimeler

İlkokulda yetiştirme programı, İYEP, ilkokul, öğretmen görüşleri

Teachers Opinion about Support Program in Primary Schools (SPPS)

Öz

The aim of this study is to examine the opinions of
teachers’ about the Support Program in Primary Schools (SPPS) implemented in the 2018-2019 academic years.
In this study, which is based on qualitative research, the study group consisted
of 18 teachers who were determined with maximum diversity technique and criterion
sampling technique. The data of the study was collected by semi-structured
interview form and analyzed by content analysis. As a result of the research, teachers
believe that the program is helpful for students in terms of providing students
with one-to-one interest and compensating the deficiencies of the students. In
addition, the participating teachers found that the SPPS materials are
appropriate but suggested that the levels should be diversified. On the other
hand, it was seen that teachers were not informed enough about SPPS. All of the
teachers who participated in the research stated that the program had positive
effects on the students and emphasized that the academic achievement of the
students increased and their self-confidence and motivation towards the lesson
increased.

Anahtar Kelimeler

Support program in primary schools, SPPS, primary school, teacher opinions

Kaynakça

• Akata, A. (2007). Türkçe programıyla ilgili ölçme ve değerlendirme sürecinin işlevselliği üzerine bir araştırma. (Tekirdağ ili örneği). (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.Altun, S. (2009). İlköğretim öğrencilerinin akademik başarısızlıklarına ilişkin veli, öğretmen ve öğrenci görüşlerinin incelenmesi, İlköğretim Online, 8(2), 567-586, http://ilkogretim-online.org.trArda, D. (2009). İlköğretim sınıf öğretmenlerinin 2005 öğretim programı ekseninde ölçme ve değerlendirme alanındaki yeterlilik ve görüşlerinin incelenmesi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul.Aydın, O. ve Özmen, Z. (2009). Yeni ilköğretim programı ile ilgili öğretmen görüşleri, M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 30, 47-60.Bağlıbel, M., Samancıoğlu, M. ve Summak, M. S. (2010) Okul yöneticileri tarafından e-Okul uygulamasının genişletilmiş teknoloji kabul modeline göre değerlendirilmesi, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13, 331 – 348.Bakioğlu, A. ve Gayık Asyalı, S. (2005). Rehber öğretmenlerin bulundukları kariyer evrelerine göre okul yönetimini algılayışlarının niteliksel olarak incelenmesi. M. Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 89- 110.Bal, P. (2008). Yeni ilköğretim matematik öğretim programının öğretmen görüşleri açısından değerlendirilmesi. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(1), 53-68.Başaran, İ. E. (1982). Temel eğitim ve yönetimi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayını No:112.Bayraktar, D. (2017). e-Okul yönetim bilgi sisteminin kullanılabilirliğinin göz izleme yöntemi ile değerlendirilmesi, İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırma Dergisi, 5, 2908-2928Büyüköztürk, Ş. Çakmak, E. K. Erkan, Ö. Karadeniz, Ş. Demirel, F. (2008). Bilimsel araştırma yöntemleri (23.Basım) Ankara: Pegem AkademiCapps, R. Fix, M. Murray, J. Ost, J. Passel, J. ve Herwantoro, S. The new demography of america’s schools immigration and the no child left behind act,https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED490924.pdfCampanar, C. L. (2016). No child left behind in europe, https://www.up2europe.eu/european/projects/no-child-left-behind-in-europe_93864.htmlChristen, L. B., Johnson, R. B. ve Turner, L. A. (2015). Nitel araştırma, araştırma yöntemleri desen ve analiz. Aypay, A. (Çev. Ed.). (2.Basım) Ankara: Anı Yayıncılık.Çakan, M. (2004). Öğretmenlerin ölçme-değerlendirme uygulamaları ve yeterlik düzeyleri: ilk ve ortaöğretim, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37( 2), 99-114.Çelenk, S. (2003). Okul başarısının ön koşulu: Okul aile dayanışması, İlköğretim Online e-Dergi, 2(2), 28-34.Çelikkaya, T., Karakuş, U. ve Demirbaş, Ç. (2010). Sosyal bilgiler öğretmenlerinin ölçme değerlendirme araçlarını kullanma düzeyleri ve karşılaştıkları sorunlar, Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(1) , 57–76.Demir, M. ve Budak, H. (2016). İlkokul dördüncü sınıf öğrencilerinin öz düzenleme, motivasyon, biliş üstü becerileri ile matematik dersi başarılarının arasındaki ilişki, Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 41, 30-41.Dünya Bankası (2011). Türkiye’de temel eğitimde kalite ve eşitliğin geliştirilmesi zorluklar ve seçenekler. Dünya Bankası, İnsani Kalkınma Departmanı, Avrupa ve Orta Asya Bölgesi.Epçaçan, C. ve Erzen, M. (2008). İlköğretim Türkçe programının değerlendirilmesi, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1(4), 182-202.Erkuş, A. (2005). Bilimsel araştırma sarmalı. Ankara: Seçkin Yayıncılık.Fidan, N. ve Baykul, Y. (1994). İlköğretimde temel öğrenme ihtiyaçlarının karşılanması, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,10, 7-20.Gömleksiz, M., Sinan, A. ve Demir S. (2010). İlköğretim Türkçe dersi öğretim programındaki yazma öğrenme alanının etkililiğinin değerlendirilmesi, Turkish Studies International Academic Journals, 5(4),1135-1173.Gönen, S. Kocakaya, S. (2006).Fizik öğretmenlerinin hizmet içi eğitimler üzerine görüşlerinin değerlendirilmesi, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Gözütok, D. Akgün, Ö. ve Karacaoğlu, C. (2005). Yeni ilköğretim programlarının uygulanmasına öğretmenlerin hazırlanması. eğitimde yansımalar: VIII Yeni İlköğretim Programlarını Değerlendirme Sempozyumu 17-40, 14-16 Kasım Erciyes Üniversitesi, Sabancı Kültür Sitesi, Kayseri.Kabapınar, Y. ve Ataman, M. (2010). İlköğretim sosyal bilgiler (4-5. Sınıf) programlarındaki ölçme ve değerlendirme yöntemlerine ilişkin öğretmen görüşleri, İlköğretim Online, 9(2), 776-791.Kuş, E. (2003). Nicel nitel araştırma teknikleri, Ankara Anı YayıncılıkKoç, M. H. (2018). Veli görüşlerine göre veli öğretmen ilişkisi ölçeğinin geliştirilmesi ve veli öğretmen ilişkisinin incelenmesi, Milli Eğitim Dergisi, 47, 217, 55-76MEB A, (2018) İlkokullarda yetiştirme programı yönergesi. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı, Temel Eğitim Genel Müdürlüğü. Erişim Tarihi:04.05.2019, Erişim Adresi: http://tegm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2018_09/25181019_YYEP_YYNERGESY.pdfMEB B, (2018). İlkokullarda yetiştirme programı uygulama kılavuzu 2018-2019 Erişim Tarihi 13.04.2018, https://tegm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2018_09/13134503_YYEP_Uygulama_KYlavuzu.pdfMete Y. A. (2009). Fırsat eşitliği temelinde öğretmen atama politikaları-nesnel çözümleme/Öznel Tanıklıklar. (Yayınlanmamış Doktora Tezi) KOÜ, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Programı: EYTPE.Miles, M. B. ve Huberman, A.M. (1994). Qualitative data analysis: an expanded sourcebook. (2nd Edition). Calif. : SAGE Publications.Nayır, F. ve Karaman Kepenekçi, Y. (2013). Kaynaştırma öğrencilerinin haklarına ilişkin sınıf öğretmenlerinin görüşleri, Eğitim Bilimleri Araştırma Dergisi,3(2), 69-89.OECD, (2012). Reducing income inequality while boosting economic growth: can it be done?, economic policy reforms 2012, Going for Growth, Part:2, Chapter: 5.Öğülmüş, S. ve Özdemir, S. (1995). Sınıf ve okul büyüklüğünün öğrenciler üzerindeki etkisi. Eğitim Yönetimi Dergisi, 2. http://kuey.net/index.php/kuey%20/article/view/776.Önen, F., Mertoğlu, H., Saka, M. ve Gürdal, A. (2010). Hizmet içi eğitimin öğretmenlerin proje ve proje tabanlı öğrenmeye ilişkin bilgilerine ve proje yapma yeterliklerine etkisi: Öpyep Örneği, Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(1), 137-158.Patton, M.Q. (1997). How to use qualitative methods in evaluation. Newbury park, CA: Sage.Sardelic, J.(2017).No child left behind in the european union?: The Position of Romani Children, Journal of Social Welfare and Family Law, 39(1), 140-147.Schlicht, R. ve Steffen, I. Freitag (2010). Educational inequality in the EU, the effectiveness of the national education policy, European Union Politics, 11(1) 29-59Sharan B. Merriam (2009). Nitel araştırma desen ve uygulama için bir rehber, Turan, S. (Çev. Ed.). (3.Basım) Ankara: Nobel Yayıncılık.Shaw, C. A. (2008). A study of the relationship of parental involvement to student achievement in a Pennsylvania career and technology center. Unpublished Doctoral Dissertation. The Pennsylvania State University. Pennsylvania, USA.Sheldon, S. B. (2003). Linking school-family-community partnerships in urban elementary school to student achievement on state tests. The Urban Review, 35(2), 149-164.Şahin, İ. (2007). Yeni ilköğretim 1. kademe Türkçe programının değerlendirilmesi, Elementary Education Online, 6(2), 284-304. http://ilkogretim-online.org.trTuranlı, S. (2009). Students’ and paretns’ perceptions about homework, Education and Science, 34(153), 61-73.TÜSİAD, (2006). Eğitim ve sürdürülebilir büyüme: Türkiye deneyimi, riskler ve fırsatlar. Yayın No; TUSİAD- 06-420.Ünsal, H. (2013). Yeni öğretim programlarının uygulanmasına ilişkin sınıf öğretmenlerinin görüşleri, İlköğretim Online, 12(3), 635-658.Yakut, A. (1997). Hangi yaşta hangi eğitim, İstanbul: Gençlik Yayınları Yaman, E. (2006). Eğitim sistemindeki sorunlardan bir boyut: Büyük sınıflar ve sınıf yönetimi, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 4(3), 261-274.Yanpar Yelken, T. (2009). Öğretmen adaylarının portfolyoları üzerinde grup olarak yaratıcılık temelli materyal geliştirmenin etkileri, Eğitim ve Bilim, 34, 83-98.Yıldırım, A. Şimşek, H. (2006). Nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınevi.https://www2.ed.gov/policy/elsec/leg/esea02/107-110.pdfhttps://www.understood.org/en/school-learning/your-childs-rights/basics-about-childs-rights/the-difference-between-the-every-student-succeeds-act-and-no-child-left-behindhttps://tfurj.wordpress.com/2017/12/06/no-child-left-behind-a-comparative-study-of-child-refugee-education-policies-in-europe/https://www.newamerica.org/education-policy/topics/federal-education-legislation-budget/federal-education-legislation/essa/nclb/https://www.unicef.org/eca/our-mandate-no-child-left-behindhttp://www.euro.who.int/en/media-centre/sections/press-releases/2016/12/europe-commits-to-leaving-no-child-behind