Restoran Tercihinde Gösterişçi Tüketim Eğilimi

Yıl 2019, Cilt: 6 Sayı: 2, 227 - 238, 01.11.2019

Merve Çetin

Öz

Yeme-içme eylemini dışarıda karşılanmasıyla birlikte yeme olgusu önemli
bir tüketim haline gelmiştir. Dışarıda yenen yemeklerde tercih edilen
restoranlar gösteriş unsuru olarak kullanılmaya başlanmıştır. Bu çalışmada öğretim
elemanlarının restoran tercihinde gösterişçi tüketim eğilimlerinin ölçülmesi
amaçlanmıştır. Araştırmada nicel yöntem benimsenmiş olup anket tekniği
kullanılmıştır. Uygulanan çevrim içi anket 208 öğretim elemanı tarafından
yanıtlanmıştır. Araştırma
sonuçlarına göre; araştırmaya
katılanların cinsiyetlerine göre gösterişçi tüketim eğilimlerinde istatistiksel
olarak anlamlı bir farklılık bulunamamıştır. Ancak araştırmaya katılanların dışarıda
yemek yeme sıklığı arttıkça gösterişçi tüketim eğiliminin arttığı görülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Gösterişçi tüketim, statü, yemek, restoran tercihi

Kaynakça

• Bayraktar, M., Özkan Y. (2002). “Gösterişe Yönelik Tüketim Davranışları”.Standart Ekonomi ve Teknik Dergisi, 41(490),18-20.
• BOCOCK, Robert; Tüketim, Çev: İrem Kutluk, Ankara, Dost Yayınevi, İkinci Basım, 2005.
• Beardsworth, A. & Keil, T.(1997). Sociology of the menu, London: Routledge.
• Beşirli, Hayati. (2010). Yemek, Kültür Ve Kimlik. Millî Folklor, C.11, (87), s.159-169.
• Beşirli, H. (2012). Yemek Sosyolojisi/Yiyeceklere ve Mutfağa Sosyolojik Bakış, Ankara: Phoenix Yayınevi.
• Berger, J. Ve Heath, C. (2007). Where Consumers Diverge From Others: İdentitr signaling and Product domains. Journal Of Consumers Reseach, 34(2), 121-134.
• Browne, B. & Kaldenberg, D. (1997) Conceptualizing self-monitoring: links to materialism and product involvement. Journal of Consumer Marketing, 14(1), 31-44.
• Chaudhuri, H., and Manjumar, M., (2006) Of Diamonds and Desires: Understanding Conspicuous Consumption from a Contemporary Marketing Perspective. Academy of Marketing Science Review, 11.
• Cullen, P. (1994). Time, Tastes and Technology: The Evolution of Eating Out, British Food Journal, 96 (10): 4-9.
• Eastman, J. K., Calvert, S., Campbell, D. & Fredenberger, B. (1997) The relationshipbetween status consumption and materialism: A cross-Cultural comparison of Chinese, Mexican and American students. Journal of Marketing Theory and Practice, 5(1), 52-66. Eastman, K.J., Goldsmith, R.E. and Flynn, L.R. (1999), Status Consumption in Consumer Behaviour: Scale Development and Validation, Journal of Marketing Theory and Practice. Summer, p.41‐52.
• Hız, G. (2009). Gelişmekte Olan Ülkelerde Gösterişçi Tüketim: Türkiye İle İlgili Bir Araştırma (Muğla Örneği). Yayınlanmamış Doktora Tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Muğla Üniversitesi.
• Güllülü, U., Ünal, S., Bilgili, B. (2010). “Kendini Gösterim ve Kişilerarası Etkileşimin Gösterişçi Tüketim Üzerindeki Etkilerini Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma”, Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 28(1),105-139.
• Görkem, O. Ve Sevim, B.(2011). Gastronomi Turizmi Ve Türkiye’de Yüksek Öğretim Düzeyinde Mutfak Eğitiminin Genel Görünümü. 1. Uluslararası Turizm ve Otelcilik Sempozyumu, 73-83.
• Görkem, O. (2011). Ulusal Asçılık Meslek Standardı Çerçevesinde Mutfak Eğitimi Yeterliği: Anadolu Otelcilik ve Turizm Meslek Liselerinde Bir Uygulama. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yayımlanmamış Doktora Tezi.
• Fernandez-Armesto, F.,(2007) Yemek İçin Yaşamak Yiyeceklerle Dünya Tarihi. İstanbul: İletişim Yayınları, s.139.
• Karim, S., A. (2006). Culinary Tourism as a Destination Attraction: An Empirical Examination Of The Destination’s Food İmage and Information Sources. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Oklahoma State University.
• Kamineni, R. (2005) Influence of materialism, gender, and nationality on consumer brand perceptions. Journal of Targeting, Measurement and Analysis for Marketing, 14(1), 25-32.
• Köksal, Orhan. (1984). “Psiko Sosyal Yönden beslenme, Ağız Tadı ve Tatlıların Sağlık Yönünden Durumları”. Kültür ve Turizm Bakanlığı, Geleneksel Türk Tatlıları Sempozyumu Bildirileri, Ankara: Başbakanlık Yayınevi.
• Kıray, M. B. (2005). Tüketim Normları Üzerine Karşılaştırmalı Bir Araştırma. Bağlam Yayıncılık.
• Long, L. (2004). Culinary tourism. Lexington, Kentucky: The University Press of Kentucky.
• Lowenberg, M. (1970). Socio-cultural basis of food habits. Food Technology, 24, 27-32.Liu (2003). Developing a Scale to measure the ınteractivity of websites, Journal ofAdvertising Research, June, 207–217.
• Maslow, A. H. (1943). A Theory of Human Motivation. Psychological Review, 50(4), 370-96.
• Mason, R., (1998) The Economics of Conspicuous Consumption: Theory and Thought since 1700. Aldershot: Edward Elgar.
• Mason, R. (2001), Conspicuous Consumption: A Literature Review, European Journal of Marketing, 18(3), p.26‐ 39.
• Marcoux, J.S., P. Filiatrault and E. Cheron (1997) “The Attitudes Underlying Preferences of Young Urban Educated Polish Consumers Towards Products Made in Western Countries”, Journal of International Consumer Marketing, 9(4), 5-29.
• Nunnally, J.C (1978), Psychometric theory , NewYork: McGraw Hill.
• Olsen, W. K., Warde, A. ve Martens, L. (2000). Social Differentiation and the Market For Eating Out in The UK, International Journal of Hospitality Management, 19(2): 173-190.
• O’Cass, A., and McEwen, H. (2005), Exploring Consumer Status and Conspicuous Consumption, Journal ofConsumer Behaviour, 4(1), p.25‐39.
• Phillips W. J. ve Back K.J. (2011). Conspıcuous Consumptıon Applıed To Tourısm Destınatıon. Journal of Travel & Tourism Marketing, 28,583–597.
• Richards G. (2002). Gastronomy: An Essential Ingredient in Tourism Production and Consumption, in Hjalager, A.M. and Richards, G. (eds.), Tourism and Gastronomy, London: Routledge, pp.3 – 20.
• Ritzer, G. (2014). Klasik Sosyoloji Kuramları, (H. Hülür, Çev.). Ankara: Deki Yayınları.
• Sabuncuğolu, A.(2014). Sosyal Medyanın Bir Gösteriş Tüketimi Mecrası Olarak Kullanımı İletişim Çalışmaları 2015, Sakarya: Burak Ofset.
• Segal, B.,Podoshen, J. S. (2013). An examination of materialism, conspicuous consumption and gender differences. International Journal of Consumer Studies, 37(2), 189-198.
• Tavşancıl, E. (2002), Tutumların ölçülmesi ve spss ile veri analizi, Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Thoumrungroje, A. (2014). The influence of social media intensity and EWOM on conspicuous consumption. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 148, 7-15.
• Tuğrul, Ç.; Toprak, A.; Yıldırım A.; Aygül, E.; Binark, M. ve Börekçi, S. (2009). Toplumsal paylaşım ağı Facebook: görülüyorum öyleyse varım. İstanbul: Kalkedon.Tse, D., Belk, R. & Zhou, N. (1989) Becoming a consumer society. Journal of Consumer Research, 15, 475-472.
• Veblen, T. (2005). Aylak Sınıfın Teorisi (Cilt Barış Matbaası). (M. Altun, Dü., Z. Gültekin,C. Atay, Çev.) Babil Yayınları.
• Woodside, Arch. (2012). “Economic Psychology and Fashion Marketing Theory. Appraising Veblen’s Theory of Conspicuous Consumption.” Journal of Global Fashion Marketing, 3 (2): 55-60.
• Wong, N.Y.C. (1997), Suppose You Own the World and No One Knows? Conspicuous Consumption Materialism and Self, Advances in Consumer Research, 24, p.197‐203.