Lisans Düzeyinde Turizm Eğitimi Alan Öğrencilerin Uygulama Oteli Memnuniyet Düzeyleri: Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Örneği

Yıl 2020, Cilt: 7 Sayı: 1, 241 - 256, 16.06.2020

Özel Kılıç , Saadet Pınar Temizkan

Öz

Son yıllarda hızla büyüyen turizm sektöründe rekabet avantajı sağlamak için kalifiye personel önemli bir yer tutmaktadır. Bu ihtiyacı gidermek için en önemli unsur ise mesleki eğitimdir. Turizm eğitiminde önemli bir yeri olan uygulamalı eğitimlerin verilebilmesinde uygulama otelleri oldukça önemlidir. Çalışmada Eskişehir Osmangazi Üniversitesinde lisans düzeyinde turizm eğitimi alan öğrencilerin uygulama otelleri ile ilgili memnuniyet düzeylerinin belirlenmesi amaçlanmaktadır. Çalışmada veriler anket formu aracılığı ile toplanmış ve elde edilen veriler frekans, yüzde, aritmetik ortalama ve standart sapma değerleri kullanılarak değerlendirilmiş ve değişkenler açısından anlamlı bir farklılığın bulunup bulunmadığının belirlenmesi amacıyla bağımsız örneklem t testi ve varyans analizi (anova) yapılmıştır. Çalışma sonuçlarına göre; öğrencilerin uygulama otellerine yönelik memnuniyet düzeylerinin cinsiyet, mezun olunan lise türü, sınıf, sektörde çalışma durumu ve uygulama otelinde çalışma durumları değişkenlerine göre anlamlı farklılık göstermektedir. Sonuç olarak çalışmadan elde edilen veriler, doğru bir uygulama oteli modelinin öğrencilere eğitim imkânı sağlaması, mesleki gelişimini hızlandırması ve profesyonelleşmesine fırsat tanıması gerektiğini ortaya koymaktadır. 

Anahtar Kelimeler

Turizm, Turizm Eğitimi, Uygulama Oteli

Kaynakça

• Aktaş, A. (1992). Turizmde Okul-Sektör İşbirliği ve Sorunlar, Turizm Eğitimi Konferans- Workshop, 9-11 Aralık, Ankara.AKTOB (Çevrimiçi). https://aktob.org.tr/yillara-gore-tesis-ve-yatak-sayisi/ (Erişim: 18.12.2017)Amoah, V. ve Baum, T. (1997). “Tourism Education:Policy Versus Practise”, International Journal of Contemporary Hospitality Management, C:9, No:1 ss.5.Avcıkurt, C. ve Karaman, S. (2002). Lisans Eğitimi Veren Turizm Okullarının Ders Programlarının Karşılaştırması, Turizm Eğitimi Konferans-Workshop, 11-13 Aralık, Ankara. Baum, T. Szivas, E. (2008). “HRD in Tourism: A Role for Government?”, Tourism Management, C:29, No:4, ss. 1-12.Bayraktaroğlu, E. (2013). “Türkiye’de Lisans Düzeyinde Turizm Eğitimi Veren Kurumların Uygulama Olanakları”, Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Afyon.Cankül, D. (2016). “Turizm Diplomalı Nitelikli Personelin Sektöre Kazandırılmasında Ortak Akıl”, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, (Basılmamış Doktora Tezi), Eskişehir.Erbaş, A., Temizkan, R. ve Cankül, D. (2016). Natıonal Tourısm Plannıng Based On Unıversıty Degrees And Tourısm Professıons: Tıyader Model, 6th Internatıonal Interdıscıplınary Busıness-Economıcs Advancement Conference (Conference Proceedıngs), ISSN: 2372-5885, May 9-13, Miami, Florida, USA.Mihalič, T. (2011). “Slovenia” ,An International Handbook of Tourism Education (Ed. Airey, D. ve Tribe, J.), Routledge, London and New york.Gunn, A. C. (2000). Curriculum Design, Encyclopedia of Tourism (Ed. Jafari, J.), Routledge, London and New York.Hayes, K. D. ve Ninemier, D. J. (2009). Human Resources Management in the Hospitality Industry, John Wiley & Sons, New Jersey.Leal, S. (2004). “Is Tourism Education In Brazil Sustainable” , Proceedings of the Conference of the Association for Tourism in Higher Education, Missenden Abbey, 1-3 Aralık, Buckinghamshire, UK.Lipman, G. (1997). “Human Capital in the Tourism Industry” , Human Capital in the Tourism Industry of the 21st Century, 21–23 Ocak 1996, Madrid, Spain, First Edition, Published by The World Tourism Organization.Lohmann, M. ve Jafari, J. (1996). “Tourism Education and Training” , Annals of Tourism Research, C: 23, No: 2, ss. 490-492.Ritchie, B. R. J. (2000). Education, Encyclopedia of Tourism (Ed. Jafari, J.), Routledge, London and New York.Ross, D.L. ve Pryce, J. (2010). Human Resources and Tourism, Channel Wiev Publication, Toronto.Singh, S. (1997). “Developing Human Resource for The Tourism Industry With Reference to India” , Tourism Management, C: 18, No: 5,ss. 299-306.Solnet, D. (2007). “Employee-Customer Linkages: A Social Identification Perspective in A Hotel Industry Context” , Journal of Hospitality and Tourism Management, C: 14, No: 2, ss. 129-143.Tesone, V. D. (2004). “Development of A Sustainable Tourism Hospitality Human Resources Management Module: A Template For Teaching Sustainability Across The Curriculum” , International Journal of Hospitality Management, C: 23, No: 3, ss. 207-237.Türkay, O. ve Yağcı, K. (2007). “Turizm Eğitimi Alan Öğrencilerin Okulda ve Turizm Sektöründe Öğrenmelerinin Sektörden Ayrılma Eğilimlerine Etkisi”, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, C:9, S:4, ss.222.Veijola, S. (2010) “ Introduction: Tourism as Work”, Tourism Studies, C: 9, No: 2, ss. 83-87.Winberg, M. (2002). “Official Inauguration” , Human Resources in Tourism: Towards A New Paradigm, 26–27 Ocak, Madrid, Spain. YÖK (Çevrimiçi). https://istatistik.yok.gov.tr/ (Erişim: 08.02.2018)Zagonari, F. (2009). “Balancing Tourism Education and Training, International Journal of Hospitality Management, C: 28, ss. 2-9.Efil, İ. (2006). İşletmelerde Yönetim ve Organizasyon, Alfa Aktüel Yayınları 8. Baskı, İstanbul.Aymankuy, Y. ve Aymankuy, Ş. (2002). “Önlisans ve Lisans Düzeyindeki Turizm Eğitimi Veren Yüksek Öğretim Kurumlarının Bulundukları Yerlerin Analizi ve Turizm Eğitimi İçin Öneri Bir Model”, Turizm Eğitimi Konferans-Workshop, Ankara.Altunışık, R., Coşkun, R., Yıldırım, E. ve Bayraktaroğlu, S. (2001). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri: SPSS Uygulamalı, Sakarya Yayıncılık, Adapazarı.Akçay, Ş. (2002). “Aktif Eğitim Metotları ile Eğitimcinin Eğitimi’’, Turizm Bakanlığı Turizm Eğitimi Konferansı Workshop, Ankara.Balcı, A. (2001). Sosyal Bilimlerde Araştırma: Yöntem, Teknik Ve İlkeler, Pegem A Yayınları, Ankara.Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı: İstatistik, Araştırma Deseni, SPSS Uygulamaları Ve Yorum, Pegem Akademi Yayınevi, Ankara.Cho, M. H. ve Kang, S. K. (2008). “Past, Present, and Future Of Tourism Education”, Journal Of Teaching İn Travel & Tourism, Cilt: 5, No: 3, ss. 225-250.Çimen, H. ve Akbaba, A. (2006). “Otel Yöneticilerinin Lisans Düzeyinde Turizm Eğitimi Almış İşgörenleri İle İlgili Değerlendirmeleri: Ankara’daki Dört Ve Beş Yıldızlı Otellerde Bir Araştırma”, Selçuk Üniversitesi İİBF Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, C:6, S:12, ss.245-246Dayıoğlu, M. (2010). “Anadolu Otelcilik Ve Turizm Meslek Lisesi Stajyer Öğrencilerinin Yeterliliği Konusunda İşveren Görüşleri (Edremit Körfezi Örneği)”, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Balıkesir.Erdoğan, İ. (2003). Pozitivist Metodoloji: Bilimsel Araştırma Tasarımı, istatistiksel yöntemler, analiz ve yorum. Erk Yayınları, Ankara.Gürdal, M. (2002). “Türkiye’de Mesleki Turizm Eğitiminin Yapısal Analizi, Okullaşma-Eğitimin Kalitesi-Staj-İstihdam Sorunları Ve Çözüm Önerileri”, Turizm Bakanlığı Turizm Eğitimi Konferansı Workshop, Ankara.Kızıloğlu, T. ve Macit, M. (2002). “Turizm Yöneticilerinde Kendini Geliştirme”, Turizm Bakanlığı Turizm Eğitimi Konferansı Workshop, Ankara.Kuşluvan, S. ve Kuşluvan, Z. (2000). “Perception And Attitudes Of Undergraduate Tourism Students Towards Working İn The Tourism İndustry İn Turkey”, Tourism Management, ss. 251-269.Olcay, A., Çıkmaz, E., Özekici, Y.K., İnce, E. (2017). “Otel Sahip ve Yöneticilerinin Stajyer Öğrencilerin Performanslarına İlişkin Değerlendirmeleri: Gaziantep Örneği”, Disiplinlerarası Akademik Turizm Dergisi, C:2, S:1, ss.65-85.Pelit, E. ve Güçer, E. (2006). ‘‘Turizm Alanında Öğretmenlik Eğitimi Alan Öğrencilerin Turizm işletmelerinde Yaptıkları Stajları Değerlendirmeleri Üzerine Bir Araştırma ’’, Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, S: 1, ss.139-164Temizkan, S. P. Temizkan, R. ve Tokay, S. (2013). ‘‘Turist Rehberliği Meslek Kanunu Ve Turist Rehberi Eğitiminde Yeni Bir Paradoks’’, 14. Ulusal Turizm Kongresi, Kayseri, s. 474-486.Thompson, B. (2002). Exploratory and Confirmatory Factor Analysis, American Psychological Association, USA.Üzümcü, T.P. (2015). “Otel Yöneticilerinin Turizm Eğitimine Yönelik Algıları: Kocaeli İli Otel Yöneticileri Üzerinde Bir Araştırma”, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi KOSBED, S:30, ss.123-150.Yeşiltaş, M. Öztürk, Y. ve Hemmington, N. (2010). “Tourism Education İn Turkey And Implications For Human Resources”, Anatolla: An İnternational Journal Of Tourism And Hospltality Research, C: 21. No: 1, ss. 55-71.Zhang, H.Q., Wu, E. (2004) "Human Resources İssues Facing The Hotel And Travel İndustry İn China", International Journal of Contemporary Hospitality Management, C: 16 S: 7, ss.424-428