BEŞİNCİ SINIF İNGİLİZCE DERSİ ÖĞRETİM PROGRAMININ KAPSAYICI EĞİTİM İLKELERİ ETRAFINDA İNCELENMESİ

Yıl 2022, Cilt: 12 Sayı: 2, 574 - 590, 30.05.2022

Özgül Gültekin Talayhan , Halis Sakız

https://doi.org/10.24315/tred.881080

Cited By: 3

Öz

Kapsayıcı eğitim, Türkiye dâhil dünya genelinde yaygınlık kazanan bir eğitim modeli haline gelmiştir. Kapsayıcı eğitim, öğrencilerin farklı ihtiyaçlarını, bireysel özelliklerini, yeterlilik ve eğitim düzeylerini ve kültürel yapılarını dikkate alarak, eğitim sisteminde ayrımcılığı azaltmayı, okul ve toplum süreçlerine katılımı artırmayı ve bu amaç doğrultusunda gerekli içerik, yaklaşım, yapı ve strateji değişikliklerinin yapılmasını öngören bir süreçtir. Öğrencilerin farklı ilgi ve ihtiyaçlarını karşılayan öğretim ortamlarının sağlanması için; öğretim uygulamalarının, öğrenme ortamlarının, kullanılacak içerik, yaklaşım ve stratejilerin nasıl olması gerektiğini açıklayan öğretim programlarının kapsayıcılığının sağlanması büyük önem taşımaktadır. Bu sebeple, bu çalışmanın amacı; 5. Sınıf İngilizce dersi öğretim programını kapsayıcı eğitim ilkeleri etrafında incelemek ve bir yarıyılı kapsaması planlanan, kapsayıcı eğitim değerlerine uygun bir öğretim programı önerisi hazırlamaktır. Çalışmadaki programda yer verilen özellikler, tüm devrelere ve tüm derslere uyarlanabilir niteliktedir.

Anahtar Kelimeler

Kapsayıcı eğitim, kapsayıcı öğretim programı, yabancı dil eğitimi, İngilizce öğretim programı

EXAMINING THE FIFTH GRADE ENGLISH LANGUAGE CURRICULUM AROUND INCLUSIVE EDUCATION PRINCIPLES

Öz

Inclusive education is now considered as an innovative education model spread around the world, including Turkey. Inclusive education is a process that envisages minimizing discrimination in the education system, enhancing participation in school and social processes, and making necessary content, approach, structure, and strategy changes in line with this purpose, taking into account the different needs, individual characteristics, competence, education levels and cultural structures of students. In order to provide teaching environments that meet the different interests and needs of students; it is of great importance to ensure the inclusiveness of teaching practices, learning environments and curriculum that explain how the content, approach, and strategies to be used should be. Therefore, the purpose of this study is to examine the 5th grade English course curriculum around the principles of inclusive education and to prepare a curriculum proposal, which is planned to cover one semester, in accordance with the values of inclusive education. The features of the program prepared in the study are adaptable to all grades and all lessons.

Anahtar Kelimeler

Inclusive education, inclusive curriculum, foreign language teaching, English curriculum

Kaynakça

• Ayan Ceyhan, M. (2016). Kapsayıcı eğitim: okul pratikleri, öğretmen ihtiyaçları. Eğitim Reformu Girişimi. http://www.egitimreformugirisimi.org/wp-content/uploads/2017/03/ERG_KapsayiciEgitim_OgretmenIhtiyaclari.pdf
• Bayır, Ö. G. (2019). Dezavantajlı gruptaki çocuklarla eğitim süreci: Sınıf öğretmeni adaylarının görüşleri. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20, 451-464.
• Bayram, B. (2019). Sosyal bilgiler öğretmenlerinin kapsayıcı eğitime yönelik algı ve uygulamaları. Erciyes Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Kayseri.
• Booth, T., & Ainscow, M. (2002). Index for inclusion: Developing learning and participation in schools. Bristol: Center for Studies on Inclusive Education.
• Brown, H.D. (2002). English language teaching in the post-method era: Toward better diagnosis, treatment, and assessment. In J. Richards and W. Renandya (eds.), Methodology in language teaching: An anthology of current practice. Cambridge: Cambridge University Press, 9-18.
• Burris, C. C., & Welner, K. G. (2005). Closing the achievement gap by detracking. Phi Delta Kappan, 86(8), 594–598.
• Cameron, L. (2001). Teaching languages to young learners. Cambridge, England: Cambridge University Press.
• Cole, R. W. (2008). Educating everybody’s children: Diverse teaching strategies for diverse learners. ASCD.
• Çelik, R. (2017). Adalet, kapsayıcılık ve eğitimde hakkaniyetli fırsat eşitliği. Fe Dergi, 9(2), 17-29.
• Demir-Başaran, S. (2019). Kapsayıcı eğitimin hedefleri, içeriği ve uygulamaya yansımaları. İçinde Taneri, P. O. (Ed.). Kuramdan uygulamaya kapsayıcı eğitim. (s. 67-92). Ankara: Pegem Akademi.
• Dörnyei, Z. (1998). Motivation in second and foreign language learning. Language Teaching, 31(3), 117-135.
• Dörnyei, Z. (2014). The psychology of the language learner: individual differences in second language acquisition. New York: Routledge.
• Düşkün, Y. (2016). Türkiye’de ortaöğretimde kapsayıcı eğitim durum analizi. Eğitim Reformu Girişimi. http://www.egitimreformugirisimi.org/wp-content/uploads/2017/03/ERG_KapsayiciEgitim_DurumAnalizi.pdf
• Heacox, D. (2002). Differentiating instruction in the regular classroom: How to reach and teach all learners, Grades 3-12. USA: Free Spirit Publishing.
• Hymes, D. H. (1972). On communicative competence. In J. B. Pride & J. Holmes (Eds.), Sociolinguistics: Selected readings (Part 2, pp. 269-293). Harmondsworth, England: Penguin.
• İra, N., & Gör, D. (2018). Eğitim fakültesi öğretim üyelerinin kapsayici eğitime yönelik görüşleri. Turkish International Journal of Special Education and Guidance & Counselling (TIJSEG), 7(2), 29-38.
• Johnson, D. W. (1994). Cooperative learning in the classroom. Association for Supervision and Curriculum Development, 1250 N. Pitt St., Alexandria, VA 22314.
• Kazu, H. & Deniz, E. (2019). Kapsayıcı eğitim bağlamında öğretmenlerin mülteci öğrencilere ilişkin tutumlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 14(20), 1336-1368.
• Koçyiğit, E., & Şimşek, H. (2019). Kapsayıcı eğitim bağlamında Türkiye’de ortaöğretim programlarinda çokkültürlülüğün izleri. Kuram ve Uygulamada Sosyal Bilimler Dergisi, 3(2), 75-90.
• Kumar, C.P. (2013). The Eclectic Method: Theory and Its Application to the Learning of English. International Journal of Scientific and Research Publications, 3(6), 2250-3553.
• Larsen-Freeman, D., & Anderson, M. (2011). Techniques and principles in language teaching (3rd ed.). London, England: Oxford University Press.
• Leistyna, P. (2002). Defining and designing multiculturalism. New York: State University of New York Press.
• MEB. (2018). İngilizce dersi öğretim programı (ilkokul ve ortaokul 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar). Ankara: T.C. Milli Eğitim Bakanlığı.
• MEB. (2019). Millî eğitim istatistikleri: Örgün eğitim 2018-2019. Ankara: T.C. Milli Eğitim Bakanlığı.
• Miller, K. A. (1989). Enhancing early childhood mainstreaming through cooperative learning: A brief literature review. Child Study Journal, 19(4), 285–292.Milli Eğitim Bakanlığı (2019). Milli eğitim istatistikleri. http://sgb.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2019_09/30102730_meb_istatistikleri_orgun_egitim_2018_2019.pdf
• Monika, R., Vats, N., & Kour, S. (2015). Inclusive education: Dimensions of innovations in education. (Ed. A. Mathur, S. J. Kaur, Y. Sharma, ve J. Padmanabhan). İçinde Dimension of innovations in Education (123-131). New Delhi: New Delhi Publishers.
• Nunan, D. (2010). Teaching English to young learners. Anaheim University.
• Özdaş, F. (2019). Kapsayıcı eğitim programları ve göçmenler. İçinde Sakız, H. & Apak, H. (Ed.). Türkiye’de göçmen kapsayıcılığı: Sorundan fırsata dönüşüm önerileri (s. 165-186). Ankara: Pegem Akademi.
• Öztürk, M., Tepetaş Cengiz, G.Ş., Köksal, H. & İrez, S. (2017). Sınıfında yabancı uyruklu öğrenci bulunan öğretmenler için el kitabı. (Ed.: Semih Aytekin). Ankara: MEB Yayınları.
• Pinter, A. (2017). Teaching young language learners. Oxford University Press.
• Richards, J. C. (2006). Communicative language teaching today. New York, NY: Cambridge University Press.
• Sakız, H. (2019). Göçmen eğitiminde psikolojik unsurlar. İçinde Sakız, H. & Apak, H. (Ed.). Türkiye’de göçmen kapsayıcılığı: Sorundan fırsata dönüşüm önerileri (s. 187-207). Ankara: Pegem Akademi.
• Sakız, H., Woods, C., Sart, H., Erşahin, Z., Aftab, R., Koç, N., & Sarıçam, H. (2015). The route to ‘inclusive counselling’: Counsellors' perceptions of disability inclusion in Turkey. International Journal of Inclusive Education, 19(3), 250-269.
• Sarı, M. & Turhan-Türkkan, B. (2019). Kapsayıcı eğitim yaklaşım ve uygulamaları. İçinde Taneri, P. O. (Ed.). Kuramdan uygulamaya kapsayıcı eğitim (s. 125-162). Ankara: Pegem Akademi.
• Sinagatullin, I. M. (2003). Constructing multicultural education in a diverse society. London: The Scarecrow Press, Inc.
• Slavin, R. E. (1980). Cooperative learning. Review of Educational Research, 50(2), 315-342.
• Subban, P. (2006). Differentiated instruction: A research basis. International education journal, 7(7), 935-947.
• Şimşek, H., Dağistan, A., Şahin, C., koçyiğit, E., Yalçinkaya, G. D., Kart, M., & Dağdelen, S. (2019). Kapsayıcı eğitim bağlamında Türkiye’de ilköğretim programlarında çokkültürlülüğün izleri. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(2), 177-197.
• Şimşek, Ü. (2019). Sosyal bilgiler öğretmenlerinin kapsayıcı eğitime yönelik tutum ve özyeterlikleri ile sınıf içi uygulamalara ilişkin görüşlerinin karşılaştırılması, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, (Yayımlanmamış doktora tezi), Ankara.
• Taneri, P. O. (Ed.). (2019). Kuramdan uygulamaya kapsayıcı eğitim. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Taneri, P. O. (2019). Kapsayıcı değerlendirme. İçinde Taneri, P. O. (Ed.). Kuramdan uygulamaya kapsayıcı eğitim (s. 93-123). Ankara: Pegem Akademi.
• Terzi, L. (2008). Justice and equality: A capability perspective on disability and special educational needs. London: Continuum. Tomlinson, C. A. (2003). Deciding to teach them all. Educational Leadership, 61(2), 6-11.
• Tomlinson, C. A., Brimijoin, K., & Narvaez, L. (2008). The differentiated school: Making revolutionary changes in teaching and learning. ASCD.
• UNESCO (2003). Overcoming exclusion through inclusive approaches to education. Paris: UNESCO. Retrieved from: http://unesdoc.unesco.org/images/0013/001347/134785e.pdf
• Wali, N.H. (2009). Eclecticism and language learning. Al-Fatih Journal, 39. 34-41.
• Widdowson, H. G. (1978). Teaching language as communication. Oxford University Press.
• Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.