BibTex RIS Kaynak Göster

-

Yıl 2014, Cilt: 4 Sayı: 1, 117 - 128, 01.03.2014

Ömür Kaya Kalkan

Öz

The aim of the current study was to develop a scale to measure the attitudes of vocational school students towards vocational education. In the 2012-2013 academic years, a total of 1108 students participated to the study in Ankara from 8 different vocational schools which are Hotel Management and Tourism Vocational, Technical and Industrial Vocational, Commercial Vocational, Technical and Vocational school types. The Scale consisted of 35 items to be graded by 5 point Likert type. Principal components analysis was conducted in order to understand the validity of the scale. The result of the analysis provided a single factor structure for the scale. The accuracy of unidimensionality was tested with a parallel analysis. The first factor explained 50.96% of the total variance. Cross validation analysis was performed to determine whether the scale would produce the similar results for similar groups. The analysis showed that similar result could be obtained if the scale would be applied on sub-groups. Corrected item-total correlation values of the scale items varied between 0.57-0.81. The reliability coefficient was found as Crα=0.97. It was determined that the scale could categorize students for their attitude levels (p<0,001). Findings of the research indicate that the scale has good psychometric properties

Anahtar Kelimeler

Vocational education scale development attitude scale reliability validity

Kaynakça

  • Alkan, C. (1972). Bir gelişim süreci olarak mesleki-teknik eğitim. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 5(1), 209-219.
  • Alkan, C., Doğan, H., Sezgin, İ. (1991). Mesleki ve teknik eğitimin esasları. Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları.
  • Anapa, S. (2008). Avrupa birliği’ne uyum sürecinde Türkiye’de mesleki ve teknik eğitim. Yüksek Lisans tezi. Marmara Üniversitesi, İstanbul.
  • Baykul, Y. (2010). Eğitimde ve Psikolojide Ölçme: Klasik Test Teorisi ve Uygulaması. Ankara: Pegem Akademi.
  • Beauducel, A. (2001). Problems with parallel analysis in data sets with oblique simple structure. Methods of Psychological Research Online, 6(2), 141-157.
  • Binici, H., Arı, N. (2004). Mesleki ve teknik eğitimde arayışlar. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi,24(3), 383-396.
  • Büyüköztürk, Ş. (2011) Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
  • Büyüköztürk, Ş. (2009). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı: İstatistik, araştırma deseni, SPSS uygulamaları ve yorum. Ankara: Pegem Akademi.
  • Clark, L. A., Watson, D. (1995). Constructing Validity: Basic Issues in Objective Scale Development. Psychological Assessment, 7:309–319.
  • Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik SPSS ve Lisrel uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.
  • DeVellis, R. F. (1991). Scale Development: Theory and Applications. Newbury Park, CA:Sage Publications.
  • Doğan, H. (1975). Mesleki ve teknik eğitimin endüstri ile ilişkileri. Ankara: MEB. Mesleki ve Teknik Öğretim Kitapları Etüd ve Programlama Dairesi Yayınları.
  • Doğan, H. (1997). Mesleki ve teknik eğitimin yeniden yapılandırılması. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 30(1), 1-26
  • Eşme, İ. (2007). Mesleki ve teknik eğitimin bugünkü durumu ve sorunlar. T.C. YÖK Uluslararası Mesleki ve Teknik Eğitim Konferansı, Ankara.
  • Franklin, S.B., Gibson, D.J., Robertson, P.A., Pohlmann, J.T., Fralish, J.S. (1995). Parallel analysis: a method for determining significant principal ccomponents. Southern Illinois University Carbondale OpenSIUC, 6(1), 99- 106.
  • Kan, A., Akbaş, A.(2005). Lise öğrencilerinin kimya dersine yönelik tutum ölçeği geliştirme çalışması. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(2), 227-237.
  • Kaya, M., Nazıroğlu, B. (2008). Din Görevlilerinin Mesleki Tutum ve Motivasyon Düzeylerini Etkileyen Bazı Faktörler. Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 26(27), 25-53.
  • Kepenekçi, Y.K. (2007). Türkiye’de mesleki ve teknik eğitimin ulusal hukuksal dayanakları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 40(1), 271-285.
  • Külahçı, M. (1983). Mesleki-teknik eğitim ve yetişmiş insan gücünün istihdamı. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 16(2), 193-201.
  • MEB. (2012). Milli eğitim istatistikleri örgün eğitim 2011-2012. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Strateji Geliştirme Başkanlığı.
  • METEGM, Mesleki ve teknik eğitim genel müdürlüğü tarihçesi. Erişim: 26 Haziran 2013, http://mtegm.meb.gov.tr/www/tarihcemiz/icerik/20
  • Murphy, K. R., Davidshofer, C.O. (1991). Psychological testing: principles and applications. New Jersey: Prentice-Hall Inc.
  • Öçal,H. (2008). Mesleki eğitim ve mesleki yönlendirme. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim,99,12-19.
  • Stevens, J.P. (2009). Applied Multivariate Statistics for the Social Sciences.New York: Routledge
  • Şahin, İ., Fındık, T. (2008). Türkiye’de mesleki ve teknik eğitim: mevcut durum, sorunlar ve çözüm önerileri. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi,12(3),65-86.
  • Şahin, İ., Okay, Ş., Özdemir, S. (2007). Türkiye’de mesleki teknik eğitimin durumu ve karşılaşılan sorunlar. Ulusal Teknik Eğitim, Mühendislik ve Eğitim Bilimleri Genç Araştırmacılar
  • Sempozyumu (UMES’07), Kocaeli Üniversitesi: Bildiriler(s.1018-1021). Kocaeli.
  • Tabachnick, B.G., Fidell, L.S. (2006). Using Multivariate Statistics. USA: Pearson Education.
  • Tavşancıl, E. (2010). Tutumların ölçülmesi ve spss ile veri analizi. Ankara: Nobel Yayın.
  • TEKEV. (2007). Türkiye’de mesleki eğitim sisteminin temel sorunları ve çözüm önerileri raporu.Ankara: Teknik Eğitim Vakfı.
  • Tezbaşaran, A.A. (2008). Likert tipi ölçek hazırlama kılavuzu. Mersin: 3.Sürüm E-Kitap.
  • Turan, S., Demirel, Ö. (2009). Probleme dayalı öğrenmeye ilişkin tutum ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitim ve Bilim, 34(152), 15-29.
  • Turgut, M.F., Baykul, Y. (2012). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Pegem Akademi.
  • TÜSİAD. (1999). Türkiye'de mesleki ve teknik eğitimin yeniden yapılandırılması raporu (Yayın No. TÜSİAD-T/99- 2/252). İstanbul: Türk Sanayicileri ve İşadamları Derneği.
  • Uyar, S. (2012). Açımlayıcı faktör analizinde boyut sayısını belirlemede kullanılan yöntemlerin karşılaştırılması. Yüksek lisans tezi. Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
  • YOİKK. (2010). Mesleki ve teknik eğitimin yaygınlaştırılmasına ve kalitesinin artırılmasına yönelik teşvik edici önlemlerin belirlenmesi raporu. Ankara: Yatırım Ortamının İyileştirilmesi Koordinasyon Kurulu İstihdam Teknik Komitesi.
  • YÖK. (2007). Türkiye’nin yükseköğretim stratejisi.Ankara: T.C. Yükseköğretim Kurumu.
  • Yörük, S., Dikici, A., Uysal, A. (2002). Bilgi toplumu ve Türkiye'de mesleki eğitim. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi,12(2), 299-312.
  • Weng, L.J., Cheng, C.P. (2005). Parallel analysis with unidimensional binary data. Educational and Psychological
  • Measurement, 65(5), 697-716.

Mesleki Eğitime Yönelik Tutum Ölçeği Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Yıl 2014, Cilt: 4 Sayı: 1, 117 - 128, 01.03.2014

Ömür Kaya Kalkan

Öz

Bu araştırmada meslek liselerinde öğrenim gören öğrencilerin mesleki eğitime yönelik tutumlarını belirleyebilmek için bir ölçek geliştirilmesi amaçlanmıştır. Araştırmaya 2012-2013 eğitim-öğretim yılında Ankara ili Otelcilik ve Turizm Meslek, Teknik ve Endüstri Meslek, Ticaret Meslek, Kız Teknik ve Meslek Liseleri türlerinde toplam 8 okuldan 1108 öğrenci katılmıştır. 35 maddeden oluşan ölçek ifadeleri 5'li Likert dereceleme şeklindedir. Ölçeğin geçerliğine ilişkin bilgi edinmek amacıyla yapılan temel eksen faktörleme analizi sonucunda ölçeğin tek faktörlü bir yapıya sahip olduğu belirlenmiştir. Paralel analiz ile tek boyutluluğun doğruluğu test edilmiştir. Birinci faktör toplam varyansın %50,96'sını açıklamaktadır. Ölçeğin benzer gruplarda aynı yapıyı verip vermeyeceğine ilişkin olarak yapılan çapraz geçerleme sonucunda tüm gruplardan elde edilen yapı oluşturulan alt gruplar üzerinden de elde edilmiştir. Ölçek maddelerine ait düzeltilmiş madde-toplam korelasyon değerleri 0,57-0,81 aralığında değişmektedir. Ölçeğin güvenirlik katsayısı Crα=0,97 bulunmuş ve farklı düzeyde tutuma sahip öğrencileri ayırt edebildiği saptanmıştır (p<0,001). Araştırmanın bulguları ölçeğin psikometrik özelliklerinin iyi düzeyde olduğunu göstermektedir

Anahtar Kelimeler

Mesleki eğitim ölçek geliştirme tutum ölçeği güvenirlik geçerlik

Kaynakça

  • Alkan, C. (1972). Bir gelişim süreci olarak mesleki-teknik eğitim. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 5(1), 209-219.
  • Alkan, C., Doğan, H., Sezgin, İ. (1991). Mesleki ve teknik eğitimin esasları. Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları.
  • Anapa, S. (2008). Avrupa birliği’ne uyum sürecinde Türkiye’de mesleki ve teknik eğitim. Yüksek Lisans tezi. Marmara Üniversitesi, İstanbul.
  • Baykul, Y. (2010). Eğitimde ve Psikolojide Ölçme: Klasik Test Teorisi ve Uygulaması. Ankara: Pegem Akademi.
  • Beauducel, A. (2001). Problems with parallel analysis in data sets with oblique simple structure. Methods of Psychological Research Online, 6(2), 141-157.
  • Binici, H., Arı, N. (2004). Mesleki ve teknik eğitimde arayışlar. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi,24(3), 383-396.
  • Büyüköztürk, Ş. (2011) Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
  • Büyüköztürk, Ş. (2009). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı: İstatistik, araştırma deseni, SPSS uygulamaları ve yorum. Ankara: Pegem Akademi.
  • Clark, L. A., Watson, D. (1995). Constructing Validity: Basic Issues in Objective Scale Development. Psychological Assessment, 7:309–319.
  • Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik SPSS ve Lisrel uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.
  • DeVellis, R. F. (1991). Scale Development: Theory and Applications. Newbury Park, CA:Sage Publications.
  • Doğan, H. (1975). Mesleki ve teknik eğitimin endüstri ile ilişkileri. Ankara: MEB. Mesleki ve Teknik Öğretim Kitapları Etüd ve Programlama Dairesi Yayınları.
  • Doğan, H. (1997). Mesleki ve teknik eğitimin yeniden yapılandırılması. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 30(1), 1-26
  • Eşme, İ. (2007). Mesleki ve teknik eğitimin bugünkü durumu ve sorunlar. T.C. YÖK Uluslararası Mesleki ve Teknik Eğitim Konferansı, Ankara.
  • Franklin, S.B., Gibson, D.J., Robertson, P.A., Pohlmann, J.T., Fralish, J.S. (1995). Parallel analysis: a method for determining significant principal ccomponents. Southern Illinois University Carbondale OpenSIUC, 6(1), 99- 106.
  • Kan, A., Akbaş, A.(2005). Lise öğrencilerinin kimya dersine yönelik tutum ölçeği geliştirme çalışması. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(2), 227-237.
  • Kaya, M., Nazıroğlu, B. (2008). Din Görevlilerinin Mesleki Tutum ve Motivasyon Düzeylerini Etkileyen Bazı Faktörler. Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 26(27), 25-53.
  • Kepenekçi, Y.K. (2007). Türkiye’de mesleki ve teknik eğitimin ulusal hukuksal dayanakları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 40(1), 271-285.
  • Külahçı, M. (1983). Mesleki-teknik eğitim ve yetişmiş insan gücünün istihdamı. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 16(2), 193-201.
  • MEB. (2012). Milli eğitim istatistikleri örgün eğitim 2011-2012. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Strateji Geliştirme Başkanlığı.
  • METEGM, Mesleki ve teknik eğitim genel müdürlüğü tarihçesi. Erişim: 26 Haziran 2013, http://mtegm.meb.gov.tr/www/tarihcemiz/icerik/20
  • Murphy, K. R., Davidshofer, C.O. (1991). Psychological testing: principles and applications. New Jersey: Prentice-Hall Inc.
  • Öçal,H. (2008). Mesleki eğitim ve mesleki yönlendirme. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim,99,12-19.
  • Stevens, J.P. (2009). Applied Multivariate Statistics for the Social Sciences.New York: Routledge
  • Şahin, İ., Fındık, T. (2008). Türkiye’de mesleki ve teknik eğitim: mevcut durum, sorunlar ve çözüm önerileri. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi,12(3),65-86.
  • Şahin, İ., Okay, Ş., Özdemir, S. (2007). Türkiye’de mesleki teknik eğitimin durumu ve karşılaşılan sorunlar. Ulusal Teknik Eğitim, Mühendislik ve Eğitim Bilimleri Genç Araştırmacılar
  • Sempozyumu (UMES’07), Kocaeli Üniversitesi: Bildiriler(s.1018-1021). Kocaeli.
  • Tabachnick, B.G., Fidell, L.S. (2006). Using Multivariate Statistics. USA: Pearson Education.
  • Tavşancıl, E. (2010). Tutumların ölçülmesi ve spss ile veri analizi. Ankara: Nobel Yayın.
  • TEKEV. (2007). Türkiye’de mesleki eğitim sisteminin temel sorunları ve çözüm önerileri raporu.Ankara: Teknik Eğitim Vakfı.
  • Tezbaşaran, A.A. (2008). Likert tipi ölçek hazırlama kılavuzu. Mersin: 3.Sürüm E-Kitap.
  • Turan, S., Demirel, Ö. (2009). Probleme dayalı öğrenmeye ilişkin tutum ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitim ve Bilim, 34(152), 15-29.
  • Turgut, M.F., Baykul, Y. (2012). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Pegem Akademi.
  • TÜSİAD. (1999). Türkiye'de mesleki ve teknik eğitimin yeniden yapılandırılması raporu (Yayın No. TÜSİAD-T/99- 2/252). İstanbul: Türk Sanayicileri ve İşadamları Derneği.
  • Uyar, S. (2012). Açımlayıcı faktör analizinde boyut sayısını belirlemede kullanılan yöntemlerin karşılaştırılması. Yüksek lisans tezi. Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
  • YOİKK. (2010). Mesleki ve teknik eğitimin yaygınlaştırılmasına ve kalitesinin artırılmasına yönelik teşvik edici önlemlerin belirlenmesi raporu. Ankara: Yatırım Ortamının İyileştirilmesi Koordinasyon Kurulu İstihdam Teknik Komitesi.
  • YÖK. (2007). Türkiye’nin yükseköğretim stratejisi.Ankara: T.C. Yükseköğretim Kurumu.
  • Yörük, S., Dikici, A., Uysal, A. (2002). Bilgi toplumu ve Türkiye'de mesleki eğitim. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi,12(2), 299-312.
  • Weng, L.J., Cheng, C.P. (2005). Parallel analysis with unidimensional binary data. Educational and Psychological
  • Measurement, 65(5), 697-716.
Toplam 40 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Ömür Kaya Kalkan Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Mart 2014
Yayımlandığı Sayı Yıl 2014 Cilt: 4 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Kalkan, Ö. K. (2014). Mesleki Eğitime Yönelik Tutum Ölçeği Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(1), 117-128.
AMA Kalkan ÖK. Mesleki Eğitime Yönelik Tutum Ölçeği Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. Mart 2014;4(1):117-128.
Chicago Kalkan, Ömür Kaya. “Mesleki Eğitime Yönelik Tutum Ölçeği Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması”. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 4, sy. 1 (Mart 2014): 117-28.
EndNote Kalkan ÖK (01 Mart 2014) Mesleki Eğitime Yönelik Tutum Ölçeği Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 4 1 117–128.
IEEE Ö. K. Kalkan, “Mesleki Eğitime Yönelik Tutum Ölçeği Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması”, Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, c. 4, sy. 1, ss. 117–128, 2014.
ISNAD Kalkan, Ömür Kaya. “Mesleki Eğitime Yönelik Tutum Ölçeği Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması”. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 4/1 (Mart 2014), 117-128.
JAMA Kalkan ÖK. Mesleki Eğitime Yönelik Tutum Ölçeği Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2014;4:117–128.
MLA Kalkan, Ömür Kaya. “Mesleki Eğitime Yönelik Tutum Ölçeği Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması”. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, c. 4, sy. 1, 2014, ss. 117-28.
Vancouver Kalkan ÖK. Mesleki Eğitime Yönelik Tutum Ölçeği Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2014;4(1):117-28.


Creative Commons License
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 ile lisanslanmıştır.