Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

The Power of Play in Family Communication: An Analysis of the Bluey Animated Series

Yıl 2025, Cilt: 10 Sayı: 24, 706 - 735, 29.05.2025
https://doi.org/10.37679/trta.1670417

Öz

Many academic studies reveal the importance of play in strengthening family communication. Play is a powerful means of communication that has a profound impact on children's development while also enhancing interaction among family members. This article aims to analyze the animated series Bluey, which is broadcast as a series on Disney Junior channel in our country, in the context of the empowering role and effect of the game in family communication. In the study, the focus is not on the effect of the Bluey animated series on the audience; rather, it centers on how the games played within the series contribute to family communication and interaction within the context of character dynamics, and how they help shape relationships. In the sample selection, the purposive sampling method was used, while the analysis of the selected episodes was classified using the thematic analysis method. The episodes were analyzed through the themes of resolving communication problems and managing emotions through play, supporting imagination with play, transmitting values and developing social skills through play, and establishing rules and boundaries through play. Since thematic analysis was performed, compliance with the determined themes was taken into consideration in sample selection. The episodes Yoga Ball, Grannies, Hotel, Escape, Featherwand, The Sleepover, Kids, Asparagus and Library were determined as sample episodes. The proposition that "Bluey cartoon reveals the role and effect of play in family communication" is tried to be reflected with sample episode examinations. Bluey not only provides educational content, but also emphasizes how children interact emotionally and socially with their families through play. The analysis focuses on aspects such as the dialogues between parents and children, the way play is structured, how problems are addressed and resolved, and how interactions are facilitated. In this context, while emphasizing that children both have fun and learn important life skills through play, the positive role of shows like Bluey on children's development is also examined.

Kaynakça

  • Aziz, A. (2011). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri ve Teknikleri. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Aksoy, B. A. ve Çiftçi, H. D. (2014). Erken Çocukluk Döneminde Oyun, Duyu-Motor Oyundan Kurallı Oyuna. Ankara: Pegem Akademi.
  • Bagdikian, B. H. (2016). Yeni Medya Tekeli. (Çev. E. Eminel), Ankara: Akılçelen Kitaplar.
  • Brumm, J. (Yönetmen). Bluey. [TV Dizisi Çizgi Film]. Avusturalya, Birleşik Krallık, Amerika: CBeebies, Australian Broadcasting Corporation (ABC), BBC Studios.
  • Cohen, L. J. (2023). Oyuncu Ebeveynlik. (Çev: Belgin Selen Haktanır). Ankara: Görünmez Adam Yayıncılık.
  • Çoban, B ve Nacar E. (2006). Okul Öncesi Eğitimde Eğitsel Oyunlar. Ankara: Nobel Basımevi
  • Devecigil, N. (2017). “Türkiye’den Bir Önsöz” Anne Baba Akademisi, Oyun Oynama Sanatı, Anne Babalar İçin Oyun Becerileri içinde. 13-14. İstanbul: Doğan Kitap.
  • Elkind, D. (2011). Oyunun Gücü. (Çev: Demet Erol Öngen). Ankara: İmge Kitabevi.
  • Esslin, M. (2001). Televizyon Çağı. (Çev. M. Çiftkaya), İstanbul: Pınar Yayınları.
  • Gerzabek, O. (2024). Bluey and Adult Fandon: The Importance of Play in Culture. Chapman University ProQuest Dissertations & Theses. 312981145. (Erişim Tarihi: 13.03.2025). (https://www.proquest.com/openview/2f32c4b3cc521d7b04f5f6a31f924011/1?pq-origsite=gscholar&cbl=18750&diss=y)
  • Goleman, D. (2010[1995]). Duygusal Zekâ Neden IQ’dan Daha Önemlidir? İstanbul: Varlık Yayınları ISBN 978-975-434-196-6.
  • Gökçe, O. (1998). İletişim Bilimine Giriş, İnsanlararası İlişkilerin Sosyolojik Bir Analizi. Ankara: Turhan Kitabevi.
  • Güntay Y. G. (2019). Çocuk Televizyon Kanallarının Yeni Medyada Genişleyen Kullanım Alanı ve Değişen Televizyon Seyri: TRT Çocuk, Baby TV ve Disney Junior Örnekleri. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi (AKİL). Haziran (31) s. 276-304.
  • Jones, M. (2001). Oyun ve Çocuk. (Çev., Ayda Çayır). İstanbul: Kaknüs Yayıncılık.
  • Kalemkuş, L. (2021). Bilmeyi Bilme: Üstbiliş. Atatürk Üniversitesi Kazım Karaberik Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı 42, ss.471-495.
  • Kılıç, A. O. (2017). 1-60 Ay Arası Çocuklarda Mobil Medya Cihazı Kullanımı. T.C. Sağlık Bakanlığı Türkiye Kamu Hastaneleri Kurumu Uzmanlık Tezi.
  • Makarenko, A. S. (1987). Çocuk Eğitimi (Çev: Dumrul Cemgil). İstanbul: Sorun Yayınları.
  • Mercado, G. (2011). Sinemacının Gözü, Sinemada Komposizyon Kurallarını Kullanmayı (ve Yıkmayı) Öğrenmek. (Çev: Selçuk Taynaner). İstanbul: Hil Yayınları.
  • Mora, N. (2011). Medya Çalışmaları Medya Pedagojisi ve Küresel İletişim. Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Ören, M. (Ed.). (2019). Çocuk ve Oyun. T.C. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayını.
  • Pehlivan, H. (2011). Oyun ve Öğrenme. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Özdoğan, B. (2020). Çocuk ve Oyun, Çocuğa Oyunla Yardım. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Postman, N. (2017). Televizyon: Öldüren Eğlence, Gösteri Çağında Kamusal Söylem. (Çev. O. Akınhay), İstanbul: Ayrıntı Yayınları. 7. Basım.
  • Rescorla, L., & Goossens, M. (1992). Symbolic play development in toddlers with expressive specific language impairment (SLI-E). Journal of Speech and Hearing Research, 35, 1290-1302. (https://doi.org/10.1044/jshr.3506.1290)
  • Solter, A. J. (2017). Anne Baba Akademisi, Oyun Oynama Sanatı, Anne Babalar İçin Oyun Becerileri. (Çev.: Türe Özer). İstanbul: Doğan Kitap.
  • Şimşek, Emel (2024). Ekofemenist Bir Ütopya Olarak “Bluey” Çizgi Filmi: Kim Kimi Büyütüyor? Akdeniz Kadın Çalışmaları ve Toplumsal Cinsiyet Dergisi. Sayı VII (2) s.379-399).
  • Tokgöz, O. (2015). İletişim Kuramlarına Anlam Vermek, Başlangıcından Günümüze Anglo-Amerikan İletişim Kuramı. Ankara: İmge Kitabevi.
  • Thomas, B. (2018). Çocuklar İçin Duygularla İletişim Becerileri, Çocuklarda Duygusal Düzenlemeye Yardımcı Aktiviteler, Oyunlar ve Hikâyeler. (Çev: Deniz Ağar). İstanbul: Solo Yayınları.
  • Tutar, H. ve Yılmaz, M. K. (2010). Genel İletişim, Kavramlar ve Modeller. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Türk Dil Kurumu (2025). İletişim, Etkileşim. İçinde Güncel Türkçe Sözlük. Erişim tarihi: 17.03.2025, https://sozluk.gov.tr

Aile İçi İletişimde Oyunun Gücü: “Bluey” Çizgi Filmi Çözümlemesi

Yıl 2025, Cilt: 10 Sayı: 24, 706 - 735, 29.05.2025
https://doi.org/10.37679/trta.1670417

Öz

Pek çok akademik araştırma, aile içi iletişimin güçlendirilmesinde oyunun önemini açığa çıkarmaktadır. Oyun, çocukların gelişimi üzerinde derinlemesine bir etkiye sahip olan, aynı zamanda aile üyeleri arasında etkileşimi pekiştiren güçlü bir iletişim yoludur. Bu makalede, ülkemizde Disney Junior kanalında dizi olarak yayınlanan Bluey adlı çizgi filmin, aile içi iletişimde oyunun güçlendirici rolü ve etkisi bağlamında çözümlenmesi amaçlanmaktadır. Araştırmada, Bluey çizgi filminin izleyici üzerindeki etkisine odaklanılmamakta, bunun yerine çizgi film içinde oynanan oyunların, karakter dinamikleri bağlamında aile içi iletişim ve etkileşimde nasıl bir rol oynadığı, ilişkileri nasıl şekillendirdiği sorusu üzerinde durulmaktadır. Örneklem seçiminde amaçlı örnekleme yöntemi kullanılırken belirlenen bölümlerin analizinde tematik analiz yöntemi kullanılmıştır. Bölümler, iletişim problemlerinin oyun yoluyla çözülmesi ve duygu yönetiminin sağlanması, hayal kurmanın oyunla desteklenmesi, oyun aracılığıyla değerlerin aktarılması ve sosyal becerilerin kazanılması, kural ve sınırların oyunla belirlenmesi temaları üzerinden incelenmiştir. Tematik analiz yapılması nedeniyle örneklem seçiminde belirlenen temalara uygunluk dikkate alınmıştır. Yoga Topu, Büyükanneler, Otel, Kaçış, Tüylü Değnek, Pijama Partisi, Çocuk Olmaca, Kuşkonmaz, Kütüphane bölümleri örneklem olarak belirlenmiştir. “Bluey çizgi filminin aile içi iletişimde oyunun rolünü ve etkisini açığa çıkardığı” önermesi örnek bölüm incelemeleriyle yansıtılmaya çalışılmıştır. Bluey, bu yönüyle sadece eğitici bir içerik sunmakla kalmaz, aynı zamanda çocukların oyun aracılığıyla aileleriyle birlikte duygusal ve sosyal anlamda nasıl etkileşime girdiklerini gözler önüne serer. Ebeveyn ve çocuklar arasındaki diyaloglar, oyunun kurulma biçimi, sorunların nasıl ele alındığı ve çözüme kavuşturulduğu, etkileşimin nasıl sağlandığı gibi konular üzerinde durularak çözümleme yapılmaktadır. Bu bağlamda, çocukların oyun yoluyla hem eğlendiği hem de önemli yaşam becerilerini öğrendiği vurgulanırken, Bluey gibi dizilerin çocukların gelişimindeki olumlu rolü de irdelenmektedir.

Destekleyen Kurum

YOK

Kaynakça

  • Aziz, A. (2011). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri ve Teknikleri. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Aksoy, B. A. ve Çiftçi, H. D. (2014). Erken Çocukluk Döneminde Oyun, Duyu-Motor Oyundan Kurallı Oyuna. Ankara: Pegem Akademi.
  • Bagdikian, B. H. (2016). Yeni Medya Tekeli. (Çev. E. Eminel), Ankara: Akılçelen Kitaplar.
  • Brumm, J. (Yönetmen). Bluey. [TV Dizisi Çizgi Film]. Avusturalya, Birleşik Krallık, Amerika: CBeebies, Australian Broadcasting Corporation (ABC), BBC Studios.
  • Cohen, L. J. (2023). Oyuncu Ebeveynlik. (Çev: Belgin Selen Haktanır). Ankara: Görünmez Adam Yayıncılık.
  • Çoban, B ve Nacar E. (2006). Okul Öncesi Eğitimde Eğitsel Oyunlar. Ankara: Nobel Basımevi
  • Devecigil, N. (2017). “Türkiye’den Bir Önsöz” Anne Baba Akademisi, Oyun Oynama Sanatı, Anne Babalar İçin Oyun Becerileri içinde. 13-14. İstanbul: Doğan Kitap.
  • Elkind, D. (2011). Oyunun Gücü. (Çev: Demet Erol Öngen). Ankara: İmge Kitabevi.
  • Esslin, M. (2001). Televizyon Çağı. (Çev. M. Çiftkaya), İstanbul: Pınar Yayınları.
  • Gerzabek, O. (2024). Bluey and Adult Fandon: The Importance of Play in Culture. Chapman University ProQuest Dissertations & Theses. 312981145. (Erişim Tarihi: 13.03.2025). (https://www.proquest.com/openview/2f32c4b3cc521d7b04f5f6a31f924011/1?pq-origsite=gscholar&cbl=18750&diss=y)
  • Goleman, D. (2010[1995]). Duygusal Zekâ Neden IQ’dan Daha Önemlidir? İstanbul: Varlık Yayınları ISBN 978-975-434-196-6.
  • Gökçe, O. (1998). İletişim Bilimine Giriş, İnsanlararası İlişkilerin Sosyolojik Bir Analizi. Ankara: Turhan Kitabevi.
  • Güntay Y. G. (2019). Çocuk Televizyon Kanallarının Yeni Medyada Genişleyen Kullanım Alanı ve Değişen Televizyon Seyri: TRT Çocuk, Baby TV ve Disney Junior Örnekleri. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi (AKİL). Haziran (31) s. 276-304.
  • Jones, M. (2001). Oyun ve Çocuk. (Çev., Ayda Çayır). İstanbul: Kaknüs Yayıncılık.
  • Kalemkuş, L. (2021). Bilmeyi Bilme: Üstbiliş. Atatürk Üniversitesi Kazım Karaberik Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı 42, ss.471-495.
  • Kılıç, A. O. (2017). 1-60 Ay Arası Çocuklarda Mobil Medya Cihazı Kullanımı. T.C. Sağlık Bakanlığı Türkiye Kamu Hastaneleri Kurumu Uzmanlık Tezi.
  • Makarenko, A. S. (1987). Çocuk Eğitimi (Çev: Dumrul Cemgil). İstanbul: Sorun Yayınları.
  • Mercado, G. (2011). Sinemacının Gözü, Sinemada Komposizyon Kurallarını Kullanmayı (ve Yıkmayı) Öğrenmek. (Çev: Selçuk Taynaner). İstanbul: Hil Yayınları.
  • Mora, N. (2011). Medya Çalışmaları Medya Pedagojisi ve Küresel İletişim. Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Ören, M. (Ed.). (2019). Çocuk ve Oyun. T.C. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayını.
  • Pehlivan, H. (2011). Oyun ve Öğrenme. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Özdoğan, B. (2020). Çocuk ve Oyun, Çocuğa Oyunla Yardım. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Postman, N. (2017). Televizyon: Öldüren Eğlence, Gösteri Çağında Kamusal Söylem. (Çev. O. Akınhay), İstanbul: Ayrıntı Yayınları. 7. Basım.
  • Rescorla, L., & Goossens, M. (1992). Symbolic play development in toddlers with expressive specific language impairment (SLI-E). Journal of Speech and Hearing Research, 35, 1290-1302. (https://doi.org/10.1044/jshr.3506.1290)
  • Solter, A. J. (2017). Anne Baba Akademisi, Oyun Oynama Sanatı, Anne Babalar İçin Oyun Becerileri. (Çev.: Türe Özer). İstanbul: Doğan Kitap.
  • Şimşek, Emel (2024). Ekofemenist Bir Ütopya Olarak “Bluey” Çizgi Filmi: Kim Kimi Büyütüyor? Akdeniz Kadın Çalışmaları ve Toplumsal Cinsiyet Dergisi. Sayı VII (2) s.379-399).
  • Tokgöz, O. (2015). İletişim Kuramlarına Anlam Vermek, Başlangıcından Günümüze Anglo-Amerikan İletişim Kuramı. Ankara: İmge Kitabevi.
  • Thomas, B. (2018). Çocuklar İçin Duygularla İletişim Becerileri, Çocuklarda Duygusal Düzenlemeye Yardımcı Aktiviteler, Oyunlar ve Hikâyeler. (Çev: Deniz Ağar). İstanbul: Solo Yayınları.
  • Tutar, H. ve Yılmaz, M. K. (2010). Genel İletişim, Kavramlar ve Modeller. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Türk Dil Kurumu (2025). İletişim, Etkileşim. İçinde Güncel Türkçe Sözlük. Erişim tarihi: 17.03.2025, https://sozluk.gov.tr
Toplam 30 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Televizyon Yayıncılığı, İletişim ve Medya Çalışmaları (Diğer)
Bölüm Makale
Yazarlar

Gamze Yılmaz Güntay 0000-0003-1763-5208

Vedat Güntay 0000-0003-1982-5910

Yayımlanma Tarihi 29 Mayıs 2025
Gönderilme Tarihi 5 Nisan 2025
Kabul Tarihi 22 Mayıs 2025
Yayımlandığı Sayı Yıl 2025 Cilt: 10 Sayı: 24

Kaynak Göster

APA Yılmaz Güntay, G., & Güntay, V. (2025). Aile İçi İletişimde Oyunun Gücü: “Bluey” Çizgi Filmi Çözümlemesi. TRT Akademi, 10(24), 706-735. https://doi.org/10.37679/trta.1670417