The aim of this study was to analyse the relationships between cognitive entry behaviours, mathematics self-concept, the time allocated for studying mathematics and mathematics achievement. The subjects participated in this study were 243 primary school 4th, 5th, 6th, 7th and 8th grade students from two schools in Konya. Multiple linear regression analysis was used in order to analyse the data. Findings of the study indicated that there was a high significant relationship between cognitive entry behaviours and mathematics achievement, a medium significant relationship between mathematics selfconcept and mathematics achievement, and a low significant relationship between the time allocated for studying mathematics and mathematics achievement. According to standardized regression analysis results, all of these three variables can explain fifty eight per cent of the total variance taken from total mathematics achievement. According to standardized regression coefficient, predictor variables relative order of importance on the mathematics achievement is; cognitive entry behaviours, the time allocated for studying and mathematics self-concept. It is revealed that cognitive entry behaviours and the time allocated for studying have significant importance in predicting mathematics achievement, while mathematics self-concept do not have such a significant power in predictions. The predictor variables relative order of importance on the mathematics achievement is commented that: Firstly, prior knowledge must be completed by teachers for achievement. Secondly, student should allocate time to studying. Positive mathematics self-concept may be effect on mathematics achievement when student allocate time to studying.
Cognitive entry behaviours mathematics self-concept the time allocated for studying mathematics mathematics achievement
Bu çalışmada ilköğretim öğrencilerinin bilişsel giriş davranışları, matematik özkavramları, matematik çalışmak için ayrılan zaman ve matematik başarıları arasındaki ilişkiler incelenmiştir. Çalışma farklı sınıf düzeyinde 243 ilköğretim öğrencisinden toplanan verilerle gerçekleştirilmiştir. Verilerin analizinde çoklu doğrusal regresyon analizi yapılmıştır. Bilişsel giriş davranışları ile matematik başarısı arasında anlamlı ve yüksek düzeyde, matematik özkavramı ile matematik başarısı arasında anlamlı ve orta düzeyde ve matematik çalışmak için ayrılan zaman ile matematik başarısı arasında anlamlı ve düşük düzeyde bir ilişki bulunmuştur. Üç değişken birlikte, matematik başarısındaki toplam varyansın yaklaşık % 58’ni açıklamaktadır. Standardize edilmiş regresyon katsayısına göre, yordayıcı değişkenlerin matematik başarısı üzerindeki göreli önem sırası; bilişsel giriş davranışları, matematik çalışmak için ayrılan zaman ve matematik özkavramı şeklindedir. Bilişsel giriş davranışları ve matematik çalışmak için ayrılan zaman matematik başarısı üzerinde önemli (anlamlı) bir yordayıcıdır. Matematik özkavramı değişkeni önemli bir etkiye sahip değildir. Bu çalışmadan elde edilen bulgular, yapılan tartışma ve yorumlar dikkate alındığında şöyle bir döngüden bahsedilebileceği sonucuna ulaşılmıştır: Bir öğrenme birimini başarmak zorunda olan bir öğrencinin ön öğrenmeleri tamamlandığında ve çalışmaya zaman ayırması sağlandığında başarılı olabilir. Başarı olumlu özkavram geliştirmesine neden olabilir. Olumlu özkavram, bireyi, daha sonra karşılaşacağı öğrenme birimlerine çalışmak için motive edebilir. Bu süreç çalışmaya ayrılan zamanın başarıyı, başarının özkavramı, özkavramın çalışmaya ayrılan zamanı ve başarıyı etkilemesi şeklinde devam edebilir.
Bilişsel giriş davranışları matematik özkavramı çalışmaya ayrılan zaman matematik başarısı
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Şubat 2014 |
Gönderilme Tarihi | 9 Ekim 2015 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2014 Cilt: 181 Sayı: 181 |