A Study on Curriculum Leadership Competencies

Yıl 2021, , 157 - 179, 31.12.2021

Oktay Akbaş , Serap Nur Duman , Ahmet Keskin

https://doi.org/10.52797/tujped.1014824

Cited By: 1

Öz

This research, it is aimed to improve the knowledge, skills, and competencies of teachers and educators as curriculum leader. The participants of the research, which was carried out with the before-and-after study design, were determined by using the purposeful sampling model. Twenty participants were selected from teachers, education administrators, lecturers, and graduate students studying or working in different universities. In the research, firstly, the opinions and evaluations of the participants before the training activity were taken. Afterward, in the scope of curriculum leadership, fifty-five hours of scientific training activity and application studies were presented to the participants. Finally, the post-situation views and evaluations of the participants were taken. The collected data were presented as themes, categories, and codes by using descriptive analysis. Based on the findings; Two themes were reached before the training activity (pre-situation). These are; social sensitivity and social responsibility competence, awareness of the opportunities offered by the age, and the competence to benefit. After the training activity (post-situation), it was determined that the emerging themes were currere method, social responsibility, opportunities of the age, and understanding by design.

Anahtar Kelimeler

Curriculum leadership competencies, currere method, autobiography, social responsibility, opportunities offered by the age

Eğitim Programı Liderliği Yeterlilikleri Üzerine Bir Araştırma

Öz

Bu araştırmada öğretmen ve eğitimcilerin bir eğitim programı lideri olarak bilgi, beceri ve yeterliliklerini geliştirmek amaçlanmıştır. Öncesi-sonrası araştırma deseninde gerçekleştirilen araştırmanın katılımcıları amaçlı örnekleme modelinden yararlanılarak belirlenmiştir. Farklı üniversitelerde eğitim gören veya çalışan öğretmen, eğitim yöneticisi, öğretim elemanı ve lisansüstü öğrencilerinden seçilen 20 katılımcı araştırmada gönüllü olarak yer almıştır. Araştırmada ilk olarak katılımcıların etkinlik öncesi görüşleri ve değerlendirmeleri alınmıştır. Daha sonra eğitim programı liderliği kapsamında hazırlanan 55 saatlik bilimsel eğitim etkinliği ve uygulamalar katılımcılara sunulmuştur. Son olarak katılımcıların eğitimler sonrası görüşleri ve değerlendirmeleri alınmıştır. Toplanan veriler betimsel analizden yararlanılarak tema, kategori ve kod olarak sunulmuştur. Elde edilen bulgulara dayalı olarak; eğitim etkinliği öncesinde iki temaya ulaşılmıştır. Bunlar; toplumsal duyarlılık ve sosyal sorumluluk yeterliliği ile çağın sunduğu fırsatlara yönelik farkındalık ve yararlanma yeterliliği olarak belirlenmiştir. Eğitim etkinliği sonrasında ise ortaya çıkan temalar currere yöntemi, sosyal sorumluluk, çağın sunduğu fırsatlar ve tasarıma dayalı anlamlandırma olarak belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Eğitim programı liderliği, currere yöntemi, otobiyografi, sosyal sorumluluk, çağın sunduğu fırsatlar

Kaynakça

• Akbaş, O. ve Keskin, A. (2021). Eğitim programı liderliği. İçinde G. Ekici ve S. M. Özdemir (Ed.), Çağdaş bakış açısıyla eğitimde program geliştirme ve değerlendirme(301-328). Ankara: Nobel Yayınevi.
• Akbaş, O., Taş, İ. D., Duman, S. N. ve Keskin, A. (2018). Osmanlı dönemi eğitim felsefesi. İçinde M. Ergün ve A. Çoban (Ed.), Eğitim felsefesi(205-234). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Barth, R. S. (2001). Learning by heart. San Francisco: Jossey Bass.
• Bolman, L. G. ve Deal, T. E. (2017). Reframing organizations: Artistry, choice and leadership (6 bs.). San Francisco: Jossey Bass.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri (13.Baskı.). Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Christensen, L. B., Burke Johnson, R. & Turner, L. A. (2015). Araştırma yöntemleri desen ve analiz. (A. Aypay, Çev. Ed.). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Creswell, J. W. (2017). Eğitim araştırmaları nicel ve nitel araştırmanın planlanması, yürütülmesi ve değerlendirilmesi (H. Ekşi, Çev. Ed.). İstanbul: EDAM.
• Demeuse, M. ve Christine, S. (2016). Politik kararlardan uygulamaya eğitimde program geliştirme (Y. Budak, Çev.). Ankara: Pegem Yayınevi.
• Dewey, J. (2013). Deneyim ve eğitim (S. Akıllı, Çev. 3 bs.). Ankara: ODTÜ Yayıncılık.
• Doğan-Yenisey, K. (2020). Gönüllülük ve Hukuki Çerçevesi. İçinde E. Erdoğan, P. Uyan-Semerci, N. Yentürk ve L. Yurttagüler (Ed.), Türkiye'de Gönüllülük Deneyimler, Sınırlılıklar ve Yeni Açılımlar (ss. 179-206): İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Ellis, A. K. (2015). Eğitim programı modelleri (A. Arı Ed.). Konya: Eğitim Yayınevi.
• Ertürk, S. (2013). Eğitimde program geliştirme (6 bs.). Ankara: Edge Akademi.
• Freire, P. (2019). Kültür İşçileri Olarak Öğretmenler (Ç. Sümer, Çev.). İstanbul: Yordam Kitap.
• Gladwell, M. (2019). Çizginin Dışındakiler (A. Özer, Çev.). İstanbul: MediaCat
• Harris, A., Jones, M. ve Crick, T. (2020). Curriculum leadership: a critical contributor to school and system improvement. School Leadership and Management, 40(1), 1–4. doi:10.1080/13632434.2020.1704470
• Hawthorne, R. ve Henderson, J. (2000). Transformative curriculum leadership. NJ: Merrill-Prentice Hall.
• Henderson, J. (2014). Reconceptualizing curriculum development: Inspiring and informing action. Routledge.
• Henderson, J. (1998). Transformative Curriculum Leadership. Teaching Education, 9(2), 69-70. doi:10.1080/10476210.1998.10335497
• Henderson, J. G. (2010). Curriculum Leadership. In C. Kridel (Ed.), Encyclopedia of Curriculum Studies (Vol. 1, pp. 220-223). Thousand Oaks, California: Sage Publications.
• Henderson, J. G., Castner, D. J. ve Schneider, J. L. (2018). Democratic curriculum leadership: Critical awareness to pragmatic artistry. Rowman & Littlefield.
• Hilav, S. (2019). Felsefe El Kitabı (8 bs.). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Hsieh, C.C., Tseng, H.K. ve Chen, R. J.C. (2021). Transformation from traditional schools to alternative schools: curriculum leadership of the principals of Taiwanese aborigines. Asia Pacific Education Review, 22(1), 53-66. doi:10.1007/s12564-020-09663-9
• İhsanoğlu, E. (2000). Başhoca İshak Efendi. In Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi (clt. 22, ss. 529-530). Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı.
• Kumar, R. (2011). Araştırma yöntemleri yeni başlayanlar için adım adım araştırma rehberi (Ö. Çokluk, Ed.; Ö. Çokluk, G. Şekercioğlu, H. Atak, Çev.), Ankara: Edge Akademi.
• Kumar, R. (2011). Research methodology: A step-by-step guide for beginners (3. bs.).Sage Publications.
• Mackenzie, G. N. (1949). Curriculum Leadership. Educational Leadership, 6(5), 264-271.
• Marsh, C. J. ve Willis, G. (2007). Curriculum: Alternative approaches, ongoing issues (4 bs.). New Jersey: Pearson Merrill Prentice Hall.
• MEB. (2020). Millî Eğitim İstatistikleri Örgün Eğitim 2019-2020. Erişim adresi http://sgb.meb.gov.tr/www/icerik_goruntule.php?KNO=396
• Miles, M. B. & Huberman, A. M. (2015). Nitel veri analizi (S. Akbaba Altun & A. Ersoy, Çev. Ed.). Ankara: Pegem Yayıncılık.
• Noddings, N. (2013). Caring: A relational approach to ethics and moral education. University of California Press.
• Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri. (M. Bütün & S. Beşir Demir, Çev. Ed.). Ankara: Pegem Yayıncılık.
• Posner, G. J. (1995). Analyzing the curriculum. New York: Mc-Graw-Hill Humanities Social.
• Pinar, W. F. (1994). The method of" Currere"(1975). Counterpoints, 2, 19-27.
• Pinar, W. F. (2004). What is curriculum theory? Routledge.
• TDK. (2020). Genel Türkçe Sözlük. Erişim adresi https://sozluk.gov.tr/
• Tomlinson, C. A., Kaplan, S. N., Renzulli, J. S., Purcell, J. H., Leppien, J. H., Burns, D. E., . . . Imbeau, M. B. (2017). Koşut eğitim programı (M. A. Sözer ve S. Emir, Çev.). Ankara: Pegem Akademi.
• Tyler, R. W. (2014). Eğitim programlarının ve öğretimin temel ilkeleri. Ankara: Pegem Akademi.
• Varış, F. (1996). Eğitimde Program Geliştirme Teori ve Teknikler: Ankara Universitesi Basımevi.
• Wiggins, G., Wiggins, G. P. ve McTighe, J. (2005). Understanding by design: ASCD.
• Wynn, C. M., Wiggins, A. W. ve Berger, D. (1997). The Five Biggest Ideas in Science. Journal of Chemical Education, 74(6), 627.
• Yurttagüler, L. (2020). Gençlik, Gönüllülük ve Katılım. İçinde E. Erdoğan, P. Uyan-Semerci, N. Yentürk ve L. Yurttagüler (Ed.), Türkiye'de Gönüllülük Deneyimler, Sınırlılıklar ve Yeni Açılımlar: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Yurtseven, N. (2016). Yabancı dil öğretiminde eylem araştırmasına dayalı UBD (anlamaya dayalı tasarım) uygulamalarının öğretmenler ve öğrenciler üzerindeki yansımalarının incelenmesi (Doktora tezi). Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.