7. Sınıf Fen ve Teknoloji Dersi “İnsan ve Çevre” Ünitesinin İşbirlikli Öğrenme Modeliyle Öğretiminin Öğrenci Başarısına Etkisi.

Yıl 2020, Cilt: 7 Sayı: 2, 194 - 207, 25.05.2020

Ömer Yılayaz Şeyma Barata Aksoy

https://doi.org/10.33907/turkjes.724374

Cited By: 3

Öz

Bu çalışmada işbirlikli öğrenme modelinin Jigsaw yönteminin 7.sınıf öğrencilerinin akademik başarılarına olan etkileri araştırılmıştır. Uygulama 7.sınıf Fen ve Teknoloji dersi “İnsan ve Çevre” ünitesinin işlenmesi kapsamında yapılmıştır. Çalışmanın evrenini 2015-2016 eğitim öğretim bahar döneminde Elazığ ili Kovancılar ilçesindeki Eti Holding Ortaokulu’nda okuyan öğrenciler oluşturmuştur. Çalışmanın örneklemini ise Eti Holding Ortaokulu’nun 7.sınıfında okuyan 59 öğrenci oluşturmuştur. Uygulamada 7/A sınıfı öğrencileri deney grubunu(n=32) , 7/B sınıfı öğrencileri ise kontrol grubunu(n=27) oluşturmuştur. Uygulamaya başlamadan önce grupları heterojen olarak oluşturmak amacıyla hem deney hem de kontrol grubuna araştırmacının hazırladığı “Fen ve Teknoloji Ön Bilgi Testi” uygulanmıştır. Daha sonra uygulamanın başlangıcında deney ve kontrol grubuna araştırmacının hazırladığı “Fen ve Teknoloji Akademik Başarı Testi” ön test olarak uygulanmıştır. Uygulama yapılırken deney grubunda ünite İşbirlikli Öğrenmenin “Jigsaw” yöntemiyle işlenirken, kontrol grubunda ise düz anlatım yöntemi ve soru cevap tekniğiyle işlenmiştir. Uygulama esnasında ünite içerisindeki konu dağılımı ve zaman hem deney hem de kontrol grubuna eşit olacak şekilde yapılmıştır. Uygulamanın sonunda ise yine her iki gruba “Fen ve Teknoloji Akademik Başarı Testi” son test olarak uygulanmıştır. Elde edilen veriler SPSS tekniği(t test) ile istatistiki olarak analiz edildikten sonra işbirliğine dayalı öğrenme yönteminin uygulandığı deney grubu öğrencileri ile yapılandırmacı öğretim yönteminin uygulandığı kontrol grubu öğrencilerinin akademik başarıları arasında sınırda anlamlı bir farkın olduğu gözlenmiştir.(p=0.05 anlamlılık düzeyine göre)

Anahtar Kelimeler

Fen ve Teknoloji Dersi, İnsan ve Çevre Ünitesi

Kaynakça

• 5.KAYNAKÇA Açıkgöz, K.Ü. (1992). İşbirlikli Öğrenme: Kuram, Araştırma, Uygulama, 2-6, Uğurel Matbaası, Malatya: 1992 Açıkgöz, K. Ü. (1993) İşbirliğine Dayalı Öğrenme ve Geleneksel Öğretimin Üniversite Öğrencilerinin Akademik Başarısı Hatırda Tutma Düzeyleri ve Duyusal Özellikleri Üzerindeki Etkileri. Bu makale 1. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi’nde sunulmuştur, Ankara. Açıkgöz, K. Ü. (2002). Aktif Öğrenme. Eğitim Dünyası Yayınları, İzmir. Cohen, J. (1988).“Statistical Power Analysis for the Behavioral Sciences (2nd ed.)”. Hillsdale, NJ: Lawrence Earlbaum Associates Doymuş, K., Şimşek Ü. ve Karaçöp, A. (2007). The Effect of Cooperative and Traditional Method on Students’ Achievements, Identifications and Use of Laboratory Equipments in General Chemistry Laboratory Course. Eurasian Journal of Educational Research, 28, 31-43. Fielding, G. L. ve Pearson, P. D. (1999). Reading comprehension: What works. Teaching for Understanding, 51, 5. Gömleksiz, M. (1993)"Kubaşık Öğrenme Yöntemi ile Geleneksel Yöntemin Demokratik Tutumlar ve Erişiye Etkisi" Yayımlanmamış Doktara Tezi, Çukurova Üniversitesi. Johnson, D. W. and Johnson R. T. (1987). Creative Conflict. Edina: Interaction Book Company. Johnson, D.W. and Johnson, R.T. (1990)"Usmg Cooperative Leaming In Math" Taken from: Cooperative Learning in Mathematics. A Handbook for Teachers. New York, Addison-Wesley. Kasap, H. (1996). İşbirlikli öğrenme, fen başarısı, hatırda tutma, öğrenci yüklemeleri ve işbirlikli öğrenme gruplarındaki etkileşim. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir. Öner, S. (1999). İlköğretim Beşinci Sınıf Sosyal Bilgiler Dersinde Kubaşık Öğrenme Yönteminin Eleştirel Düşünme ve Akademik Başarıya Etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi. Özder, H. (2000). Tam öğrenmeye dayalı işbirlikli öğrenme modelinin etkililiği. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19, 114-121 (Açıkgöz, 1992’den aktarılmıştır). Senemoğlu, N. (2004). Kuramdan Uygulamaya Gelişim, Öğrenme ve Öğretim. Ankara: Gazi Kitapevi (Sharan, 1990; Slavin, 1988’den aktarılmıştır; Johnson & Johnson, 1987’den aktarılmıştır). Slavin, R. E. (1980). Cooperative Learning. Review of Educational Research. 50(2): 315-342. Slavin, R. E. (1988). Developmental and motivational perspective on cooperative learning. Child Development. Sharan, S. (1990). Cooperative Learning, Theory and Research, New York: Praeger Publishers. Yıldız, V. (1999). İşbirlikli Öğrenme ile Geleneksel Öğrenme Grupları Arasındaki Farklar. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 16-17 s.155-163